Muharrem Çetinkaya - Hakkında Yazdığı Tanıtım ...

Tüm olumsuzluklara rağmen yaşamı seviyorum,Ve karanlığın en yoğun olduğu zamanın,aydınlığın başlangıcı olacağını biliyorum.
Dünyada bizim olan tek şey:duygu ve düşüncelerimizdir.
düşünmek özgürlüktür!
Sorun kuyunun derinliği değil,erişmeyen ipin kısalığıdır...
...VE SEVGİDEN BÜYÜK GÜÇ YOKTUR.
şiir sayfama bekliyorum....paylaşmak üzere...saygılar


Bugün,Kendime Bir Gül Verdim...

________-Bugün doğum günüm_kendime ithaf_ımdır…(19 Ağustos)

Bugün kendime bir gül verdim.
Geçip aynanın karşısına,
Yüzümdeki çizgilere,
Gülümsedim…
Ve
Tüm hayâllerime birer karanfil,
Kendime bir gül verdim…

Yaşadıklarımı düşündüm;
Dostları,arkadaşları,…..
Gönül bahçemden uçup giden,
Göçmen kuşları.
Dostları,arkadaşları…
Hepsine birer karanfil,
Kendime bir gül verdim.

Anıları gördüm,
Yüzümdeki çizgilerde,
Gurbet yollarını,
Bekleyişleri,
Arayışları,
Vedaları gördüm…
Hasretlerime birer karanfil,
Kendime bir gül verdim…

Kırık dalları,
Solan yaprakları gördüm…
Umut doldu gönlüm,
Körpe fidanları,
Gonca gülleri görünce.
Vefasızlara birer karanfil,
Kendime bir gül verdim…

Her doğan gün,
Bana hediyedir.
Bilirim sevmek yaşamak,
Yaşamak sevmektir.
Bilirim daha çok yolcular uğurlayacağım
Ayrılık limanından,
Ve bilirim daha çok yolcular gelecek…
Tüm gidenlere birer karanfil,
Kendime bir gül verdim…

Utansam da bıyığımdaki aktan,
Gönlüm yorulmaz,
Bıkmaz yaşamaktan.
Gönül bahçemden,
İçimdeki tabiattan,
Bütün insanlara birer karanfil,
Kendime bir gül verdim…

19 Ağustos 2005-Mihalıççık

Muharrem Çetinkaya

Bir Yudumcuk!

.....gönlü hovarda tuzu kurulara....

…..Demiştim ya:yılanın zehri
Yılana hayat,
Bana ölümdür…
Aşkımda sana hayat,
Bana zulümdür….
.
Bilir misin?
Bu aşk,
_ dertler deryasında azgın dalgalar gibi,
Beni boğar…
Oysa,
Sen bir balıksın,
Duygusuz!
Çapkın çocuk,
Her yanın deniz kızı,
Deryalar sana bir yudumcuk…
.

Muharrem Çetinkaya

Gönül Tavlası

Gel otur karşıma,
Bi-gönül tavlası atalım.
Beyaz düşler senin,
Zaten,
Siyah pullar her zaman benim…
.
Zar tutar;
Dü-Şeş atar,
Gönüldeki pullarımı kırarsın,
Ben ise hayatta hep,
Hep-Yek attım….
Kırık!
Attıkça düşeşi,
Umutsuz …………..
Girecek ev mi bıraktın…
.
Sen şansla barışıksın belki de;
Ya da benim şanssızlığım,
Tavla hep benim koltuk altımda…
Zar tutma!
.
Gel,
Bi-kahve içelim,dostça!
Ardından fala da bakalım,
Zar tutmak,
Aldatmak
Yok!
Gel zarları,
Fincanda atalım…
Hatır sayalım!
Ben gülerim,
Belki bu sefer,
Bu gönül tavlasında!

Muharrem Çetinkaya