Mızıkacı Çocuk Adlı Antoloji.com Üyesinin Hak ...

Kocaman bir kayadan kopardılar beni o gün
Ateşin bulunduğu dağda saklarmış aslında annem göbek bağımı
Ah annem benim
Ölmeseydi
Tek sırdaşım olabilirdi
Senden sonra...

Bu gün
Kırmızıdan daha uzun bir renk bulmak isterdim sana
elimden gelen tek şey bu
Bir ışık kümesi içinde dağılıyor yüzün

Gözbebeklerinden anlıyorum ki
Usulca
eskiye göçüyor yoksul bir kent
Dünyanın en güzel
Dünyanın en masum
Dünyanın en kısa rengi oluyor
Mavi bir orkide
Ve Bir anda
Küçük bir kız çocuğuna sarılıp
Öylece gözden kayboluyor

Keşke
kızımızın adını vermeseydin ona
Bel ki
Bir sonu olmazdı
Belki
hiç bir şey olmazdı o zaman
Ki
İki nefes arasındaki uzaklık
Bilesin ki
Canımın
tenime deydiği yerde yatıyor benim
Ve benim
sana söylemek istediğim tek şey
Ve
Benim bu yoksulluğum
Hala Onun
nefes alamadığı yerde atıyor

İki kocaman bakış
Bak!
iki kocaman yeşil gövdemi deliyor yine
Biliyorum
gözlerindeki bu renk cümbüşü
annenden emanet
Yazık ki
gözbebeklerinden dökülenler
benim

Keşke
Bu kadar kısa bir renge vermeseydin onun adını
Bir denize verseydin mesela
Ele verseydin
Sele verseydin

Suya yazsan kaybolurdu
Ve kuşkusuz
Mutlak bir sonu olurdu

Ey benim
Göğsümün sağ tahtasına yapışan
Ve senin
her yokladığında çıkıntısı elinde kalan ağrı kemiğim
Hangi menzil
bir kurşun kadar
sokulabilirdi ki canıma
Hiç kimse

Ellerin
Parmak uçların üşüyor yine
Ki
Kol altlarımda ısıtırdım onları
Bakışların gizlice
Avuç içlerime
Ve
Göğüs ağrıma düşüyor

Hani bil istiyorum
Kol altlarından
gıdıklandığın gün kadar
yakınım ben sana
-------//düşbaz