Merve Kurt Antoloji.com

Yaşamım boyunca hep başkaları için üzüldüm, hep başkalarına yandı yüreğim. Kırmadım kırıldım, üzmedim üzüldüm. Başkaları için ağladım ama kendim için ağlamadım hiç bir zaman. Doğru bulduğum yoldan sapmamanın acısını çektim belki ama kendimden utanmadım hiç bir zaman, yemedim hakkını kimsenin. Onurlu yaşadım, çıkar için eğilmedim kimse...nin önünde, el öpmedim. Haksız babam da olsa tavır koydum...

Çocukluğumdan beri ırkı, dini, fikri ne olursa olsun, kime yapılırsa yapılsın, insana yapılan haksızlığı kabüllenemedim. Yaşlılara, yoksullara, çaresizlere, doğru dürüst yiyecek ve giyecekleri olmayanlara o yaşlarda bile için için acırdım. Ve hayatım boyunca hep ezilenden, hep zayıftan ve haklıdan yana kaydı yüreğim... Velhasıl kaybettim ve şunu öğrendim İyilikten maraz doğuyor ve şunuda öğrendim tek tabanca yaşamak insana koyuyor....

Herkesten gizLediğim korkuLarım var benim..

beLkide herkese gösteremediğim...
..

Devamını Oku

Toplam 1 mesaj bulundu

TÜM YAZILANLAR