Kamil Koyungiloglu Antoloji.com

Kendim gelmedim getirdiler,ama bal kaşığıyla değil odun çuvalıyla ve adınada kader dediler ve yaşadılca çok şey gecirdim, çokta gezdim sanki seyahat ya resullulah demişim hala gezerim orta asyadan kapadorakaya avrupanın son noktasına, bana insanları farklı anlattılar, ben farklı tanıdım,gülümsedim gülümsediler,iltifat ettim, ikram ettim teşekkür ettiler, rica ettim buyurun dediler, lütfen dedim derdimi dinlediler, özür diledim gülümseyip el verdiler ne dinin ne, nede kimsin dediler sadece insan olarak gördüler ve değer verdiler bende bunlarla geleni insan görüp değer veriyorum almak isteyen buyursun. ne dinini, ne kökenini, nede memeleketini soracağım gördüğüm insansa canımdan can yapacağım başımda taşıyacağım, yüreğimi açıp yer verip oturtacak, değer verip dost ve arkadaş olacağım.
ÖNCE İNSAN DE YOLA ÇIKALIM BELKİ KARDEŞ BİR DÜNYA BULURUZ ARAYALIM
..