Mehtap Altan Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Onlar fidanlarımıza dökülen can suları...

Onlar en kutsal seslerimiz...

Onlar yavrularımızı emanet ettiğimiz hazine sandkları....

Saygıyla....

Ertelenmiş kıyametlerin tam ortasında açar cesur yürekli güllerin umut hikayeleri ve sevdaya tutunuş destanları....

Güzeldi....

Yaşayın hayatınızı,
Hayat bir oyun,
Ölüm, mızıkçı bir oyun bozan...


ve ben mızıkçılarla oynamayı hiç beceremedim ...!!!

bu hayat bile olsa mızıkçılığında sustursa da ruhumdaki en bakir düşlerimi teslim olmayacağım onursuzluğa demir atan direnmeyi...

bir yaradana hesabım bir de hiç mut ...

Mevsim normalleri olmayan esişler hep bir savuruşun hikayesindedirler...

ama savrulan hangisidir bunu zamandan çalınana imgelerde bulabiliriz ancak...

kutladım hocam...

Evet mucize biziz ama ...

Hepp en kolayını seçmek adına harcadığımız enerjiyi bu bağlamda harcamamak sanırım en büyük hata...

Düşündürücü çoğaltan umut veren bir çalışmaydı....

Tebrikler...

Görüş günü semaya bakan gözlerin huzura dokunabilme gücünü yüreğine ektiği gündür...

Saygıyla...

Doğduğu güne kendi yüreğindeki umut çiçeğini ekmek...

Anlamlıydı ve güzeldi..

Nice yıllaara...

Kayıp günlerin kızıl renginde doğsa da şiir..

Hep bir buğulu resimde doğacaktır yüreğin içindeki sessizlik...

Tebrikler....

Çaresizliğin ve sonraların garip tılsımında geçerken dündeki anlar yarına...

Kalanların enkazına yağar hüzün sorguları...

Saygıyla...

Hız yaparken durmalı beklemeli yüreğinin en derinlerinde yaşamın nefesinden nefes giyinmeli ...

Sonra erdem yolunun umut renginde devam etmeli ...

Güzeldi...

Yaşam ne kadar yorarsa yorsun ...

Onurun güçlü ellerinde erdem dokumalı her daim ...

Anlamlıydı değerli kalem....

Tebrikler...

Zaman kavramını yitirdiği an başlar yüreğin zindanlarında sonszuluk türküleri...

Sonrası....

Tebrikler...

Öğrendiğimiz ışık bir gün buğulu bir resmin parçalanmış hazinesi olabilir artık...

Güzeldi...

Şimdi veda zamanı…
Birazdan ruhumu teslim ederek susacağım...
Ya sonrası?

Gündüz Büyük Sahra
Gece Kuzey Kutbu
Aranılan gündüzlerle
Çağırılamayan akşamlar toplamı…
Her biri ayrık bir yürek yarası…

Hoşça kal…


ASLINDA ŞİMDİ TAM SUSMA ZAMANI Kİ ...

EMEĞİN İÇİNDEKİ TILSIMI SİNDİRE ...

Ruhunun bedeninin düşlerinin en canlı rengiyle beklemek ölümü en asaletli renginde...

Sanırım yaşam geregefinde susturtukça bizler çoğalacağız gerçek mekana...

sevgiyle...

Gece koynunda sakladıkça çığlıkları...

bir demdir artık hüznün arsız kolları....

sevgiyle...

Ve ölürken kuşlar atlasın koynunda bir uçurtma bırakır kendini toprağın sadık sessizliğine...

suçlu ne yaşam ne de gökyüzüdür artık...

suçlu ellerini yüreğinin göğüne değdiremeyendir...

Akıcılığında imgeleri derinleştiren

hüznü en dik duruşunda yansıtan

bence çok güzel bir çalışmayd ...

İnsanın iç sesi kadar gerçek bir ses yok...

Bizi bize yakınlaştıran...

Bizi yolumuza yaklaştıran...

Şiirdi değerli kalem ve anlamdı...

Teşekkürler...

Ölümden korkan kendine yabancı olandır....

tebrikler....

İçinde gülü duymayan
Taklitle bülbülü şakır

şiirlerinizde yaşamın en kıdemli renkleri yansımakta ki...

bu da okuyana güven emek ve eser koklatıyor...

saygıyla....

Bir gün yakaladığımda gerçeğimi
İnsanlığa adak yapacağım kendimi

kesinlikle final gibi final sesssiz bir çığlık gibi ığlıktı...

ben bu şiirin rengini sevdim ...

tebrikler...

Gidişler hep en muhteşem duyguya dokundurur ruhu...

dipler ya da sema...
,
sevgiyle...

Arın gövdenden.Kendin oluncaya
kadar soyun.


herkes en kalın kıyafetini giyinmiş yanan günün avlusunda yanıyor yakıyorrr...

güzeldi ....

Ve insanlar tanıudık memeleketimizde...

Geçmişinden gelen onuru her türlü yokluğa ya da çaresizliğe rağmen koruyan ...

Tebrikler....