Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

1043-Şehrin Öksüzleri

Elleriniz de karanfil kokuları yok
Umutlarınız dağılmış
Tespih tanelerinin yere düşüp
Her bir tarafa dağılması gibi

Kimse fark etmiyor sizi
Ya da fark etmek istemiyor nedense
Kırılgan bir bakışla bakıyorsunuz
Şehrin eğlenen yüzüne

Şehrin caddeleri sizin
Kuytu bir köşe son uyuklama yeriniz
Şehrin öksüzleri
Hiçliğe mahkûm sanki varlığınız

Bir boş vermişliğiniz var
Hayattan ve hayalden yana
Şehrin acımasız varoşları
Barınağınız oluyor her gece

Bir anne şefkatiyle sarıyor mu sizi
Sahi sizin annenize ne oldu
Elbiseleriniz de insanlığın yok oluşunun son izi
Sahi nasıl oldu da hayat acımasızca vurdu sizi

04 Ağustos 2015
Salı
Mehmet Yunus Aytek

1042-Susmak

Kalbime acı kazınmıştı sen giderken
Sen giderken ben bitmiştim
Başlamadığım halde bitmiştim
Söylemediğim halde bitmiştim

Günün her saati bitişimin yorgun yokuşu
Herkesin hor gördüğü bir sevdam olur
Kemirir içten içe bedenimi
Acıklı türkülerin nakaratı olur gidişin

Susarsın sıfırdan başlamak adına
Paragraf başı kadar yakın olursun belki gitmelere
Dargın olduğumdan beri aynadaki yüzüme
Sessiz çığlıklar atar sensiz hücrelerim

Devirip toprağı ekersin hasret tohumunu sularsın
Acırsın hem tenin acır hem bana acırsın
Doğru bildiğin yanlışlıklar üzerine kurarsın hayatı
Ant içersin gittiğinde dönmemek üzere

Yabancı elleri tutarken sıkı sıkı ben sana el olurum artık
Söver sayarsın belki geçmişi geçmiş zamanlar hüznünde
Ah çekmelerin adı beddua olur
Ararım insafsız gitmelerinin sebebini çay demi infazlarında

26 Mart 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1041-Susarak Ayrılacağız

Şimdi elveda demenin zamanıdır
Aşk bitti, yola çıkma zamanıdır
Bilinmezliklerin belirsizliklerin, sonsuz acıların
Bitmek bilmez gecelerin zamanıdır

Ağlanacak, sızlanacak özlenecek ve illaki susulacak
Tıpkı şimdi olduğu gibi
Ayrılık ölümün kardeşi
Üzerimdeki ölüm sessizliği

Ne sen ne ben cesaret edebileceğiz konuşmaya
Şimdi biz kendimizle, şimdi biz sessizliğimizle savaşıyoruz
Sözlerimizi hapsettik, bakışlara yükledik her şeyi
Bir ayrılık anı bu, bir tek kelimenin bile söylenemeyeceği an

Susarak ayrılacağız
Konuşursak bu ayrılık anının büyüsünü bozacağız
Bundan böyle birbirimizi susuşumuzla anacağız
Güzel bir anı olmayacak elbette

Her andığımızda gözlerimiz yaşaracak
Her ayrılanın sorduğu gibi bizde
“Neden böyle oldu” diye soracağız
Bunu açıkça soramayacağız çünkü alacağımız cevaptan korkacağız

Sonra zaman geçecek acının yaktığı yürek küllenecek
Hayat ta eskisi gibi bizim için devam edecek
Sensiz ölürüm demiştik ya
Ölmediğimizi göreceğiz ve “Ölünmüyormuş” diyeceğiz

09 Ocak 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

1040-Sus Suskunluğum

Biraz daha sus bugünde geçsin
Biraz daha kanasın yüreğin
Sus suskunluğum sus ki
Kimse bilmesin seni

Körelt iyice ucu sivri hayatın
Yaşanılması gereken kanatlanırca uçmasını
Kimse bilmesin seni, çözmesin seni
Gülmesinler sana sen için için ağlarken

Git uzaklara kimse bulmasın seni
Sus suskunluğum kim anlar ki seni
Nefesini buhara ödünç ver
Sus biraz daha yarına ne kaldı ki

26 Ekim 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1039-Sus

Sus kalbim ne olur sus
Biliyorum acı çekiyorsun
Hep seviyorsun ama sevilmiyorsun
Aşk diye bir şey yok sen de biliyorsun

Artık sus neden hep ağlıyorsun
Bana söz ver vefasızları sevmeyeceğine
Sokaklarda yürürken dik yürüyeceğine
Gülüp geçmeyi sende öğren ağlatan kalplere

Ne olur yalvarırım artık üzülme
Kanayan yarana tuz bassalar bile
Artık gecelere atma kendini
Yıldızlara buğulu gözlerle bakma

İniltili sesini duyurma kimselere
Aşk için kendini etme deli
Aşk nerede olsa orada mutlaka acı varmış
Ne olur kalbim yeter, sus artık

03 Mayıs 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

1038-Suç Değil

Ateşli bakışlara bağla umutlarını
Ben güzele doymuşum gönlümün gözü aç değil
Rahmet bekleyenlere götür bulutlarını
Gönlüm aşkın deryası, yağmuruna muhtaç değil

Okşamamak marifet öpmemek hüner seni
Hangi çılgın koklamaz yediveren bu seni
Leyla'yı tanımadan mecnun olmak suç değil
Ne olursun kınama duygusuz sanma beni

12 Nisan 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

1037-Söz Ver

Gün gelir mezar taşında
Görürsen ismimi
Ağlama sakın
Söz ver

Aylar sonra yanıma gelen ilk sen olursan
Sarı güllerle, ayrılığı hatırlayıp
Ağlama sakın
Söz ver

Beni düşünüyorsan soğuk gecelerde
Sokak lambasının loş ışığında
Arıyorsan hayalimi
Söz sen çağır gelirim rüyalarına

Yeter ki ıslatmasın
Gözyaşların yanaklarını
Yeter ki sen ağlama
Söz ver

18 Mart 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1036-Söz

Güzel söz, çirkin söz, tatlı söz, acı söz
Dilin, milletteki var oluş nedenin çöz
Söz ki kişiliğin aynasıdır, gel de bunu çöz
İnsan yaratılışının sebebidir sadece bir söz

Küslüğü, dargınlığı yok eden tek bir söz
Kişiyi ölüme götüren bir göz, bir de söz
Kişinin hakkını say, eyleme kem bir söz
Kişi kalbini kıran tek bir söz, girer içine bir köz

30 Kasım 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1035-Söyleyemem

Sensizliğinle dağ başı yalnızlığı yaşasam da
Sensiz yaşamak ölümden beter olsa da
Hiç kimse aramasa sormasa da
Senden başkasına meramımı söyleyemem

Mutluluk saçan gözlerine bakmasam da
Huzur veren ellerini tutmasam da
Işıldayan saçlarına dokunmasam da
Mum gibi yanıp eridiğimi söyleyemem

Yüreğinin yayla serinliğinden mahrum kalsam da
Hasretin kara dumanı gözlerime dolsa da
Her yanımı gam ve keder kaplasa da
Her akşamın zifiriliğinde ağladığımı söyleyemem

Bendeki sabır tükense de
Çaresizlik sonsuz kördüğümlense de
Sendeki naz yüreğimi dağlasa da
Gün aydınlığında düş gördüğümü söyleyemem

Sana yanık gönlümün feryadını duymasan da
Bir gün tükendiğimi ve bittiğimi görmesen de
Çıkıp gelsen uzaklardan eğilsen üzerime de
İçimdeki yangının korunu görebileceğini yine de SÖYLEYEMEM

22 Mayıs 2012
Salı
Mehmet Yunus Aytek

1034-Söyleyemedim

Onu çok ama çok sevdiğimi söyleyemedim
İçimden geldiğince bağıra bağıra söyleyemedim
Çünkü onun konuştuğu dili bilmediğimi söyleyemedim
Kocaman yüreğim onun için attığını söyleyemedim

Belleğimde sadece onun aşkı var
Dilimde hep onun ismi var
Tenimde yalnızca onun kokusu var
Gözlerimde daima onun bakışları var

Ben onu uzağımdayken de sevdim
Yanımdayken de dokunamadan sevdim
Düşlerimde de sevdim seni söyleyemedim
Sessiz öptüm nefesini söyleyemedim

Sana ben şiirli sözler dizdim
Seni ben ne baharlar ne yazlar bekledim
Sana ben hummalı bir aşk ile bağlandım
Yine de kulağına fısıldayıp SÖYLEYEMEDİM

30 Temmuz 2012
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1033-Söylemek Kolay

Nasıl seviyorum bir bilsen seni
Hadi gel yeniden tut ellerimi
Kalbimde yaşayan bitmez sevgini
Unutursun diye söylemek kolay

Gözlerim benziyor taşkın bir sele
Vazgeçmek istedim senden kaç kere
Sonunda anladım çabam boş yere
Unutursun diye söylemek kolay

Silinir diyorlar en acı hisler
Bitermiş kışlar gelirmiş baharlar
Bilmezler şu gönlüm derinden sızlar
Unutursun diye söylemek kolay

04 Mart 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1032-Sor Kendine Beni

Sor sevdiğim
Sonra kâğıttan gemiler yap
Yelkenleri olmayan
Direkleri mavi bildiğim

Sor beni gördüğün her buluta
Sevdalıların hatırına
Geceleri yıldızlarda parlayan
Denizlerin suskunluğuna bırak beni

Ve çek gökyüzümü üzerine
Dalıp git hayallerin sonsuzluğuna
Çocuklar çıkarsa karşına
Gülümse, uzat ellerini

Sor beni yağmurlarına
Ve pencereden bak bakabildiğin kadar,
Gördüğün son noktada
Seni seyretmekteyim

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1031-Sonsuzluk

Bugün gidiyorum buralardan
Kaptanlığını yaptığım aşk gemisiyle
Üzülüyorum her zamanki gibi
Sonsuzluğa yelken açıyorum

Yanımda sadece hatıralarını
Kalbimde ise o tatlı anılarını
Götürüyorum buralardan
Sonsuzluğa yelken açıyorum

Gidiyorum ama aklım burada
Ne yapar ne edersin diye
Düşünüyorum ve üzülüyorum
Sonsuzluğa sensiz yelken açıyorum

04 Kasım 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

1030-Sonsuzluğum Ol

Sen sözsüz bir şarkı gibi duruyorsun öyle
Ne söyledim de bana hala dargınsın
Ben gördüm hatamı paylaştım seninle
Ne yaptım da bana hala kızgınsın

Sabah erkenden sana güller topladım
Mutlu ol diye
Gittiğinde arkandan ağıtlar yaktım
Sonsuzluğum ol diye

Unutsam mı
Unutmasam mı
Yaslansam bir köşede
Hayalinle yaşlansam mı?

26 Ekim 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1029-Sonsuzluğa Yolculuk

Yağmurlu bir günde
Sessizce sıyrılacaksın gözyaşlarından
Yürümeye başlayacaksın
Nereye gittiğini bilmeden

Ama yine de gideceksin
Bilinmezler ülkesinin kimsesizler şehrine doğru
Önce bana sonra kendine doğru
Sessizce yalnızlığa doğru

Geride bıraktıklarınla
Seni bekleyenler arasında ince
İnce olduğu kadar da uzun bir yolda yol alacaksın
Aklındakilerden kurtulmaya çalışırken

Onların arasında daha da derinlere dalacaksın
Sessiz, yalnız ve kimsesiz kalacaksın
Yol devam edecek
Sen devam edeceksin

Kimsesizce yürüyeceksin
Nereye yürüdüğünü bilmeden
Yolun sonuna yaklaştıkça
Artacak sessizlik

Sona geldiğini anladığında
Zamanın çok ilerisinde olduğunu anlayacak
Geriye dönüş olmadığı kavrayacak
Sonra sessizce ağlayacaksın

Tabutundan çıkmaya çalışmayacaksın
Direnmeyeceksin, yalnızca yalnızlığına üzüleceksin
Yapamadıklarından pişmanlık
Yaptıklarına ise özlem duyacaksın

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1028-Sonbaharda Geleceğim

Varsın yapraklar dökülsün
Ben sana rüzgâr olup eseceğim
Sen hep dört mevsim açan gülsün
Bekle sonbaharda geleceğim

Varsın şarkılar günlerce ağlasın
Ben sana neşe olup geleceğim
Sen kollarını açacaksın
Seni sonbaharda öpeceğim

Sakın aldırma güneş erken batsın
Gökyüzü küsmüş olsun yağmur başlasın
Toprak koksun sokaklar yine ıslansın
Sabret canım sonbaharımda ısınırsın

25 Ekim 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

1027-Son Yolculuk

Sonumun başlangıcıydın sen
Sondun
Sonsun
Artık arayışlarım tükendi içimde

Seni hiç suçlamadım
Zamanın yaşıma yansımasıydı olanlar
Kim bilir
Belki de eski ahlar çıkıyordur

Biz mi kirliydik
Yoksa aşklar mı kirletmişti bizi
Dünün çocuklarıydık oysaki
Masum, temiz ve heyecanlıydık

Acaba biz mi abartmış mıydık
Sevgiden, aşktan, sevgiliden
Hatta
Hayattan beklentilerimiz

Bizim gibi değilse
Öyle düşünmüyorsa
Ne çabuk atıyoruz hayatımızdan
Ötekileştirerek ne çabuk yelken açıyoruz bilinmezlere

26 Temmuz 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

1026-Son Yolcu

O esen rüzgârlarda, sensizliği hissederek
Gece yarılarında, sessizliğini dinleyerek
Bekledim, bekledim gelmediniz

Gözlerimde büyüdü deniz
Geceler uyudu, göçmen kuşları gitti
Mevsim güze dayandı, ağustos bitti
Ben bekledim görünmediniz

Yeni topraklara düştü, ilk yağmur tanesi
Gözler sustu, gözler neşesiz
Ayvalar sarardı, nar ağaçları çiçekli
Ben gözledim, bilmediniz

Şiirler coşkusuz, şarkılar suskun
Gemiler tutsak, mavilik durgun
Bu son liman, son yolcu, ben kimsesiz
Hep buradaydım görmediniz

15 Mart 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

1025-Son Veda

Bir sonbahar günüydü
Kirpiklerimden yağmur boşalıyordu
Ve sen gidiyordun
Gidince sen bakmadan ardına

Dağlıyordu her bir adımın
Yüreğimin en gizli köşelerini
Savrulan kuru yaprakları
Estiriyordun üzerime

Yıkılıyordum her çiğneyişinde
Islak yolları
Sen yüreğimin kurşunlandığını
Bense sensiz günlerin sayısını bilemiyordum

Üşüyordum düşündükçe yalnızlığımı
Ve sen ise
Büyük bir kararlılıkla
Gidiyordun sevdiğim

Yer ayağımdan kayıyor, düşüyordum
Ve yağmur yağıyordu
Ölümüne toprağı soluyordu ciğerim
Sen giderken ölüyordum ama görmüyordun

20 Mayıs 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1024-Son Kez

Son kez düşün aşkım
Yaşadığımız mutlu günler hatırına
Son kez gelme kapıma
İstemiyorum ben bu ayrılığı

Bir kez daha düşün
Sen söylemiştin bana
Ancak ecel ayıracak ikimizi
Ne oldu sana ve sözlerine

Seni ne kadar çok sevdiğimi
Dön arkana bak gözlerime
Göreceksin sana olan sevgimi
Son kez düşün sevgili aşkım

03 Mart 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

1023-Son İsteğim

Gece gözlüm dertli pınar
Bütün kuşlar üstüme konar
Sevdiğimi gelin etmişler
Yüreğim hep ona yanar

Hastalandım yaram derin
Tabip doktor getirmeyin
Çağırın başucumda o dursun
Ben ölmeden göndermeyin

Dağ edip verdi beni
Toz edipte savurdu beni
Gidin getirin o zalimi
Ölmeden göreyim sevdiğimi

Son hatıra şarkım sana
Dinledikçe beni hatırla
Mecnun gibi bahtı kara
Yar eline geçirmeyin

Son isteğim yâri görmek
Yârin kollarında ölmek
Çok ağladım bir kez olsun gülmek
Ne olur bunu bana çok görmeyin

25 Mayıs 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1022-Son Defa Gel

Bir çocuk gibi adını heceliyorum
Kâğıtlara adını dolduruyorum
Bir vurgun yaşadım ama
Yine de ayakta durmaya çalışıyorum

Bu mekân neresi
Terk etmekte neyin nesi
Unutturdun bana her şeyi
Tanımıyorum başka kimseyi

Bak yine elimi uzattım sana
Nefes alamıyorum lütfen anla
Aşkınlayım bekliyorum yana yana
Öleceğim yoksa gel sahip çık şu cana

Elin elime değdiğinde can gelecek
Sen gelmezsen, Azrail'e can verecek
Bu kalp seni duruncaya kadar sevecek
Gel bu gözler belki seni son defa görecek

09 Mart 2016
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

1021-Soluyorum

Rengârenk kelebekler konardı parmak uçlarıma
Gökkuşağı doğardı üzerimden
Güz yağmurları yıkardı aşk kokan bedenimi
Sevgi seline kaptırmıştım yüreğimi

Ağlamak neydi bilmezdim
Eksik olmazdı gamzeler hiçbir zaman yanaklarımdan
Bir sevdim, kor gibi yandım
Hayallerden hayallere daldım

Ve bunları hep sürecek sandım
Bir baktım ki
Sadece dilencinin elinde faldım
Geriye ne kaldı peki

Hani ağlamayı bilmezdim ya
Artık öğrendim, ellerim başımda
Ve kalbim bir yalnızlığa mahkûm
Ben artık yavaş yavaş içten soluyorum

16 Temmuz 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1020-Sizin de Yanlışınız Olmadı mı?

Sahi sizin de acılarınız yok mu?
Sizin kirli dünleriniz, yaralarınız
Yarınsız kalmışlığınız
Suçlarınız yok mu?

Sancılı geceleriniz
Hiç yalan söylemediniz mi?
Siz de ihanet etmediniz mi?
Korkularınız yok mu?

Hiç kaçmak istemediniz mi kendinizden
İğrenmediniz mi aynalara bakarken kendinize
Niye anlatmıyorsunuz o rezil hayallerinizi
Siz de masum musunuz?

Kaç odası var hayatlarınızın
Hangi odası daha karanlık, hangisi daha tozlu
Hangi odasına hapsettiniz yenilgilerinizi
Siz de hiç kaybetmediniz mi?

Yokmu sizin de kendinize bile itiraf edemediğiniz gerçekleriniz
Kendinizden bile sakladıklarınız
Kabul edilmesi zor tabi ki
Kaçarak mı oynuyorsunuz hayatı

Boğazınızdan geçen haramdan korkmadınız mı?
Kaçtıklarınız yok mu ya da kaçırdıklarınız
Günaha girmek için adadıklarınız
Arınmak için yapmadığınız hiç bir şeyleriniz

Sizin kırdıklarınız nerede
O hiç bahsetmediğiniz adiliklerinizi anlatsanıza biraz
Hadi açsanıza o kapının kilidini ve içeri soksanıza kafanızı
Kaç kişinin bedeninde bıraktınız parmak izlerinizi meçhul süsü vererek

15 Şubat 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek