Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

Anlasana

Her sevincin her kederin
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Her şey gibi ayrılıkların da sonu var

Bir gün çıkıp geleceksin
İçimde hep bir ümit var
Yeniden seveceksin
Kaç yıldır ki bekliyorum özleminle

Anıların, umutların kaldı bende
Biraz da gerçekleri anlasana
Ayrı geçen günlerimi
Sana nasıl anlatsam ki

Mevsimsiz çiçekler gibi
Yarım kaldım inan ki
Sensizliğin acısını nereden bileceksin
Sen hiç bensiz kalmadın ki

16 Aralık 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

Anlarsın

İçini saran sevdaya tutulunca
Geceler uzadıkça uzar
Gözlerine bir türlü uyku girmez
Gelmeyen sabahları beklersin

Ne sarıldığın çarşaf örter içindekilerini
Ne de başını koyduğun yastık dinler söylediklerini
Sızlarsın çaresizliğine bir başına
Unutamadığının hayaliyle yanarsın

Anlarsın o zaman boş yere kahrolduğunu
Bir seferliğine de olsa yüzünü görememenin
Sarılıp ta hasret gidermenin mümkün olmadığını
Yüreğinden vurulmuşluğunu kabullenirsin

Hak etmeyeni sevmenin işe yaramadığını
Dünyanın ne kadar çirkef olduğunu
İnsanların çıkarlarına kurban edildiğini
Aynada yüzüne bakınca anlarsın

O an düşünüp durursun
Geçmişine yanıp üzülürsün
İçin burkulur ah çekersin
Sevdiğine erişilmezliği anlarsın

Acılar ile geçen zamanın
Hülyasından uyanınca
Saçlarının aklaştığını görürsün
Yolmak istersin öc alırcasına

Her şeyden sıyrılmak istersin
Lanet edersin yaşadıklarına
Beklemekten, ümidinden vazgeçersin
Katlanmaya çalışırsın yalnızlığına


29 Ocak 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

Anlamıyorsun

Ben gerçek bir aşkın olgunluğuna erdim
Ne yazık ki sen anlamıyorsun
Senin tavrını cahilliğine verdim
Ne yazık ki sen anlamıyorsun

Karanlık kapladı gündüzlerimi
Görseydin sensizlik krizlerimi
Geceler boyu yordum bu gözlerimi
Ne yazık ki sen anlamıyorsun

Sağ salim çıkar mı bilmem yarına
İncittin kalbimi yaktın nârına
En yakın dostları kırdım senin uğruna
Ne yazık ki sen anlamıyorsun

Sevginin kanaat ettim azına
Çaresiz boynumu büktüm nazına
Ben senin yüzünden girdim aşk çıkmazına
Ne yazık ki sen anlamıyorsun

Aşkımı sorsaydın ağaca, kuşa
Tutuldu derlerdi bir tek bakışa
Yeter anla diye başımı vurdum taşa
Ne yazık ki sen anlamıyorsun

Şiirdim kalbine yaz beni diyen
Resimdim aklına çiz beni diyen
Gönlüne sığınmış sırdım çöz beni diyen
Ne yazık ki sen anlamıyorsun

05 Eylül 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

Anlamazsın

Sen beni anlayamazsın
Kafan almaz
Sevgiden anlamazsın
Umursamazsın sen kahrolmazımsın

Ağlamazsın
Kafa yormazsın
Boş ver
En iyi bunu yaparsın

Seviyor gözükür kuyular kazarsın
Acından ağlatırsın
Acı çekmez umursamazsın
Boş ver sen iyi bunu yaparsın

06 Mart 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

Anlamadınız Beni

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Çözemediniz yüreğimin düğümlerini
Kurtaramadınız kendinizi ön yargıdan
Mühürlediniz elimi, dilimi ve gözlerimi

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Dünyaya at gözlüğü ile bakıp durdunuz
Kale nem kapıp yıkılmaya başladığı an
Siz mutluluktan havalarda uçuyordunuz

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Tatlı hayaller peşinde koşup durdunuz
Süzüp ayıramadınız doğruyu yalandan
Yalandan, yalanlarla avunup durdunuz

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Sözlerim diken olurdu kulaklarınızda
Öfkemi belli etmezdim saygımdan
Varlığımı sindiremediniz hazmınızda

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Hayatın zorluklarını taşımadınız hiç
Cümbüşler kurup oynadınız yorulmadan
Eksik olmadı yüzünüzden hiç sevinç

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Kandınız üç beş kelime yalan söze
Gözlerim ve yüreğim kan ağlıyor kan
Dönemediniz dönmek istemediniz öze

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Çevirdiniz beni onlu hedef tahtasına
Silinmedi beyninizden bana ait zan
Sualsiz götürdünüz idam sehpasına

Şimdi arıyorsunuz beni hep yana, yana
Nereye gitti bu adam acaba hangi civarda
Adresimi vereyim sizlere kalırsanız darda
Şehir felek, ilçe kader, semt bahtı kara

Sessizler sitesi birinci ada birinci pafta
Odam en başta tek kişilik karanlık bir oda
Adım yazılıdır siyah yazılı mermer taşında
Onun altında büyük yazı ruhuna el fatiha

19 Ağustos 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

Anlamadın

Bir gün olsun sordun mu beni
Oysa çok sevmiştim seni
Sen ise bir gün yâr demedin bana
Hasretim sana oldu nefretin bana

Oysa düşlerim başkaydı
Kaderimde buda mı vardı
Gözlerimden yaşlar sel olup aktı
Hasretim sana oldu nefretin bana

Seni çok sevdim ve seveceğim
Ölsem de unutmam unutamam
Hayatımı öyle mahvettin ki istesem de onaramam
Hasretim sana oldu nefretin bana


05 Şubat 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

Anlamadılar

Bedenimi sarmış acılar
Istıraplar içinde kıvranıyorum
Bir volkan gibi patlamak üzereyim
Mustaribim esir düşmüşüm bu törelere

Ne beni doğuran anladı ne de doğurtan
Boyun eğmeyeceğim beni insan görmeyenlere
Göğsümü gere gere yürüyeceğim sokaklarda
Dost bildiklerim yüzüme bakmasa da

Ben benim diyeceğim
Ölüm olsa bile bu törenin sonunda
Ruhum acılar içinde kıvranırken
Ölmek isterdim kendi erkeğimin kollarında

27 Mart 2015
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

Anladım Diyemem ki

Anladım diyemem ki! Evet suçluyum
Belki ben anlatamadım sana kendimi
Tutuştum, yandım yokluğunda her gece
Yine gözyaşlarımla söndürdüm kalbimi

Her gün her dakika seni özlerdim
Bitmezdi kederim senin yanında bile
Susardım, gözlerime baktığın zaman
Mermer bir heykelin çaresizliğinde

Oysa neler düşünürdüm sen yokken
Sana kavuşunca neler söylemek isterdim
Dakikalar bir ışık hızıyla geçerdi
Ayrılık başlayınca ben biterdim

En kötüsü de beni koyup gitmendi
O öyle bir yalnızlıktır ki anlatılmaz
Hep yarım kalmış heyecanlar içinde
Biterdi bir kış, başlardı öteki bir yaz

Ve nice yıllar kovalıyor birbirini
Gözlerimde gitgide büyür mesafeler
Bütün teselliler uzaklarda kalıyor hep
İşte yüreğimle geldim, bir diyebilseydin

21 Eylül 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

Anladım Aşkın Sonunu

İlk önce bakışlarınla tanıştım
Gözlerindeki parıltıya alıştım
Ve yalnızlığımı yenmeye çalıştım
Çalıştım ama aramıza koyduğun mesafelere takıldım

Senin buhranlı gecelerime ışık saçmanı ben mi istedim
İkide bir karşıma çıkmanı, elimi tutmanı ben mi söyledim
Yoksa gönlümün her an seni anmasını ben mi arzuladım
Ben yalnız bir kuru ümide, bir sıcak sevgiye sarılmayı diledim

Bir hasret ki, günden güne vücudumu sarıyor
Sanki kör testereyle kalbim parçalanıyor
Umudunu yitirmiş ellerim tutunacak dal arıyor
İdrak içinde bedenim hakka yöneliyor.

Sende bir yıldız gibi kaymışsın ne çıkar
Sevginin kaynağı o, sevmemeye imkân mı var
Sahte sevgilere kanarak kalmışım bizar
Yaradana bir gün dönmemeye çare mi var

07 Eylül 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

Anladım

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını
Kendimi bulduğumda anladım
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış
Kendi yolumu çizdiğimde anladım

Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat
Okuyarak, dinleyerek değil
Bildiklerini bana neden anlatmadığından anladım

Ağlayanı güldürebilmek
Ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş
Gözyaşımı gülmeye çevirdiğimde anladım

Bir insanı herhangi biri kırabilir
Ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı da gelmezmiş
Neden hiç ağlamadığımı çok acıtıldığımda anladım

Özür dilemek değil
´´Afet beni´´ diye haykırmak istemekmiş pişman olmak
Gerçekten pişman olduğumda anladım

Ve gurur kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış
Yüreğimdeki sevgiyi her paylaştığımda anladım

´´Sana ihtiyacım var, gel! ´´ diyebilmekmiş güçlü olmak
Sana ´´git´´ dediğimde anladım
Biri sana ´´git´´ dediğinde, ´´kalmak istiyorum´´ diyebilmekmiş sevmek
Git dediklerinde, gittiğimde anladım

21 Kasım 2012
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

Anla Beni

Ahvalimi sen bilirsin sevdiğim
Anla beni, dinle beni, duy beni
Hasretinle yorgunum, vuslatla bitap
Anla beni, dinle beni, duy beni

Söz isteme benden, gözlerime bak
O bakışlarınla erit, yüreğime akıt
Şimşek gibi çakıp, ruhuma bırak
Anla beni, dinle beni, duy beni

Sorma neden, gülme sakın halime
Tarifsiz duygular gelir dilime
Yine anlatamam, seni gönlüme
Anla beni, dinle beni, duy beni

İnsanoğlu bir acayip bir cisimdir
Hafızada nakşolacak isimdir
Her biri türlü türlü, kısım kısımdır
Anla beni, dinle beni, duy beni

18 Mart 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

Anılar

Kar yağdığında beni bir hüzün sarar
Nedenini bilmediğim bir sebepten dolayı
Gözlerim dalar güneşin battığı yere
Buz kesilirim olduğum yerde

Bunun nedeni soğuk değildi
Anıların ağırlığı çöker omuzlarıma
Düşündüklerim boğuyor beni
Gözlerim buğulanır, ağlarım

13 Aralık 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

Ananın Evi

Ooo hoş geldiniz hanım efendi
Görüşmeyeli uzun zaman oldu
Sıhhatiniz yerindedir inşallah
Hayatımda bir sen eksiktin zaten

Ben de ne zaman gelir diyordum
Özlettin valla
Hoş geldin ananın evine
Hıh mı? Ha kalbim demek istemiştim

Bir nevi o da ananın evi sayılır
Hayır yani canın istiyor geliyorsun
Canın istiyor gidiyorsun
O bakımdan

İyi geldin, hoş geldin de
Yok be güzelim
Ananın evi çöktü, kalbim yani
Eskisi kadar güçlü değil artık

Yerde ki parkeler çatlamış
Duvarların boya badanaya ihtiyacı var
Tavanı ne sen sor ne ben söyleyeyim
Şöyle kafanı kaldırdın mı yıldızları sayarsın

Önemi yok deme
Aşkımıza yağmur yağınca ne yapacağız
Sen de ıslanacaksın ben de
Artık aşkımızı kurtaracak kadar güçlü değilim

Hadi git güzelim
En iyisi sen öz anana git
Benim kalbim senin üvey anan
Üvey anandan sana hayır yok

24 Aralık 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

Amed im Ben Diyarbakır ım

Acıyla yoğrulmuş toprağım
Binlerce yıldır dimdiktir başım
Karadır taşları endamlı surlarım
Acıklı olanı da karalığındandır bahtım

Tarih boyunca adaletten taviz vermedim
Ömrümbillah hiç bu kadar kalleşlik görmedim
En ağır şekilde yargılanmayı hak etmedim
Ölümü reva gördüler size cesur yüreklilerim

Sevinmeyin hainler daha henüz kükremedim
Kolay kolay ölmezler benim yiğitlerim
Ben her kavgada halkım ile bedel verdim
Yinede namertlerin önünde eğilmedim

Bakmayın bedenimin suskunluğuna
Bakmayın Dicle gibi durgunluğuma
Gelir günler elbet yarınların sevdalığına
Ey zalim pişman olursun yaptıklarına

Oysaki yüreğimde karanfiller ekmiştim
Ama dikenler ile kesildi yollarım
Baksana uçları hala kanıyor ayaklarım
Kim diyebilir ki geri döner adımlarım

Hak adına dağ yoluna serpilmişler yarın bakışlı çocuklarım
Sonunda ölümde olsa ben artık sözümü esirgemem
Sende öncekilerin akıbetine uğrarsın hükmedenim
Kim söyleyebilir ölümden korktuğumu! Amed im ben Diyarbakır ım

13 Haziran 2012
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

Allı Turnam

Gitme kal bu diyarda
Göçme buradan
Seni severken
Nereye gidiyorsun

Bu derdimi kime anlatayım
Kime dert yanayım
Gitme turnam buralardan
Seni seven birisi var buralarda

Yüreğime çöktü acın
Sevdam sana bir ömür boyu
Gitme turnam buralardan
Sensiz duramam buralarda

Seninle canlandı bedenim
Yaralandı yüreğim
Sararıp soldu benim yüzüm
Gidip göçme bu diyardan

Yüreğim yanar, içim ağlar
Belki kavuşamam sana
Ölümde gelir allı turnam
Göçme buralardan

06 Mart 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

Alışırım

Arkandan üzüldüğüme bakma
Yalnızlık zor olsa da katlanırım
Elbet bir gün bitecek yalnızlığım
Bittiğin gün anlayacaksın

Geriye dönüp bakma sakın
Ne beni ne de izimi bulursun
Artık geride kalan ben değilim
Bunu bir gün anlarsın

Gerçekler acıdır derler
Gün gelir unutursun derler
Ne derlerse desinler
Her gidenin arkasından vardır gelenler

Artık aşkı zamana bıraktım
Öyle kolay olmasa da
Hasretine dayanamasam da
Kabullenir zamanla alışırım

01 Aralık 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

Alın Yazımsın

Sen anlımın yazısısın
Kaderim seninle yazılmış
Bir kelimeyle tanıştık
Sanki bir saatte bir asırı aştık

Bir anda bağlandık
Sımsıcak sevgiyle
Âşık olduk birbirimize
Şimdi umutluyum, mutluyum

Yarınlarda gülecek yüzüm
Ölene kadar seninleyim
Özünle sözünle farklısın
Sen benim alın yazımsın

17 Mart 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

Alçak

Kâbus dolu günlerin gecelerin olsun
Yastığın taştan yatağın toprak
Gözlerinde yaş yerine kan bulunsun
Çok seviyordun öyle mi alçak

Bırakıp kaçmak
Sana yakışır ancak
Senin bir adın yalancı
Bir adın da alçak

Acı dostun
Cehennem yurdun olsun
Gittiğin yol tuzak
Çok seviyordun böyle mi alçak

Sen sevginin soğukkanlı katili
Sen bir yılanın uykudaki hali
Sen tertemiz bir kalbin kirli sahibi
Sen, sen öylesine alçaksın ki

10 Eylül 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

Al Götür

Gecenin derinliğinde gelirsin aklıma
Suyun akışında
Ay mehtaba girince
Doğarsın odama, sıcak yatağıma

Canımı acıtır, üzersin
Yakarsın beni
Kendinle kendin olunca
Kokarsın odama, duvarlarıma

Gecenin karanlığında akarsın yüreğime
Sarhoş olur, hayalleşirsin
Katılaşırsın başucumda
Sonra erir, kaybolursun avuçlarımda

Kır ve çık artık kabuğundan
Kıskaçlarını çek üzerimden
Bırak hayallerimi
Düşlerimi

Gecenin kuytusunda gelirsen yanıma
Geldiğinde izlersin beni sessizce
Sabaha yakın giderken bir yerlere
Al götür günlerini benden

Bir daha ölü yüzünle üzme beni
Herkesten çok seviyordum seni
Ay dolunaya girince
Işırsın bana, yalnızlığıma

18 Mart 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

Al Git

Sen heybetli sevdamdın
Şimdi söyle ne oldu sevdamıza
Kimin kirlenmiş elleri değdi
Ve sen beni bırakıp gittin

Gönlümde en derinde sızın saklı bilmesen de
Hak etmedim ben bu sonu nerdesin nerde
Saftı gönlüm belki de aldandım aşk masalına
Bir ayağım gitmek istemez ötekisi karanlıkta

Şehrimize yağmur yağar karanlıktır ıslak sokaklar
Dört bir yandan ateş eder senli benli anılar
Şunu bil ki sensiz olamam ama yalanlarına da kanamam
Seni kalbimden söküp atar da giderim

Yemin ettim ben sana dönemem
Gül yüzüne bir daha gülemem
Kaldıramam artık yaptıklarını
Al git yüreğimde sakladıklarımı

14 Ocak 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

Akşam Gözlüm

Akşam gözlüm bırak hayatım yarım kalsın
Doğman için ölmen gerektiğini neden söylemedin
Seni diri diri gömsem gözlerime
Sensiz karanlık acıtır beni

Akşam gözlüm karanlık gözlerinde güzeldi
Oysaki ben sadece sana bağlanmıştım
Yalvarmıştım ağlamıştım sadece sana inanmıştım
Son darbeyi de senden yedim

Akşam gözlüm hani senden hiç ayrılmam demiştin
Hani yüreğini söküp parçalasam ses çıkarmazdın
Güya bensizliğim sende Azrail di şimdi nerdesin?
Bunların hepsi yalan mıydı?

Akşam gözlüm kelebek oldun uçtun gittin uzaklara
Hani farklı bir dünyaya sıfırdan başlayacaktık
Ama sen bombanın pimini yüreğimde çekip gittin
Oysa seni nasıl sevdiğimi anlasaydın gitmezdin

Akşam gözlüm sen gittin ben yine yarım kaldım
Evet yaşıyorum ama sadece yaşlanmak için
Ruhumda izlerin kaldı, kal gitme de diyemedim
Hoşça kal akşam gözlüm hoşça kal

01 Aralık 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

Akşam

Birden hatırlarsın
O da seni
Nerede, ne yapar şimdi
Parlar bir özlem anılar arasından

Bu akşam ne garip bir sözcük
Sanki ilk duydum, yadırgıyorum
Akşamı bilmem bulur muyum
Yollara bakarak

Söner yangın birazdan
Yatışır özlemim
Bir gün karşılaşırız belki de
Bir gün diyorum, bir de yarım bir akşam

13 Eylül 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

Aklımda

Beni fırtınanın ortasında bıraktığında
Kalbimden sanki bir şey koptu
Bilmiyorum ne olduğunu
Ama çok ağırdı canım

Ne yapsam diye düşündüm
Ama aklımda hep sen vardın
Atamadım seni ne aklımdan
Ne de gönlümden canım

Çünkü ben sana çok alışmıştım
Şu anda da yalnızlığına alıştım
Gezmek ve eğlenmek istesem de
İçim daralıyor aklıma geldiğinde

05 Ekim 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

Aklıma Sen Gelince

Aklıma sen gelince
Hasret yağmurları yüklenir semama
Çatar kara bulutlarım
Odama düşer sitemim

Aklıma sen gelince
Umudum dökülür mecrana
Sarar etrafımı bir heyelan
Bir gece havası bürünür gözlerime

Aklıma sen gelince
Hüzünlenir yüreğim
Sızı kaplar bedenimi, ovalanır ellerim
Yangınlar sarar hiddetimi

Aklıma sen gelince
Utanç kaplar simamı
Titreklik girer tüm uzuvlarıma
Gömülürüm derinliklerime

17 Temmuz 2015
Cuma
Mehmet Yunus Aytek