Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

1139-Welatêmın – Memleketim

Welatêmın, welatêmın
Yamıni xweşık welatêmın
Navête bıhistım xiroş dıbım
Gava neditım ji bı derd dıbım

Welatêmın! Hatına ber te tek daxwazamıne
Dıtina te bızanbe bextawariyamıne
Sedema xemginamın beri ya hisgırtınamıne
Te nebinim mırınamın çav vekri çundınamıne

Şewıti helweşi cardın te xwe rastkır
Mırovê xwera hertım rastiyê nişanda
Qêrina wanra awat da
Hêstıra wanra azadi belên kır

Ey derewker dirok, êdi bese felega xain
Çıma bezaxe azad buyi û xwestına azadiyê
Êdi kışandına êşan naxwazım
Taca serêmıni welatêmın ez te pır hezdıkım

Memleketim, memleketim
Benim güzel memleketim
İsmini duyunca heyecanlanıyorum
Göremeyince de dertleniyorum

Memleketim! sana gelmek tek arzumdur
Seni görmek bil ki mutluluğumdur
Üzüntülerime sebep hasret duygumdur
Göremeden ölmem gözü açık gidişimdir

Yakıldın yıkıldın yeniden doğruldun
İnsanlarına hep doğruyu gösterdin
Haykırışlarına umudu verdin
Gözyaşlarına özgürlüğü vaat ettin

Ey yalancı tarih, yetti artık hain felek
Neden suç olsun hür olup özgürlük istemek
Artık acılar çekilmesini istemiyorum
Başımın tacısın memleketim seni çok seviyorum

02 Eylül 2012
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

1138-Vuslat

Dalıp gidiyorum öylece çaresiz
Sensizlik dipsiz bir kuyu sanki
Seni istiyorum, bu gerçek ve yalansız
Yokluğun ayazda üşümek sanki

Dalıp gidiyorum öylece umarsız
Kalbime yazılmış ismin, beynime çizilmiş resmin
Olamaz! Bu kaderin oyunu mu?
Kader değil, kaybedilmiş kumar sanki

Sonunda gitti işte biliyorum dönmeyecek
Elleri, gözleri haram bana değmeyecek
Beklenen tüm günler gelecek gibi de
Sanki vuslata ömür yetmeyecek

20 Temmuz 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1137-Vuruldum Sana

Vuruldum sana gecenin ayazında
Yaşamak istiyorum senin kollarında
Gülüşün yakıyor içimi gecenin soğuğunda
Yeşilleniyorum yalancı baharlarda

Çiçek açıyorum gülüşüne
Gözlerim gülüyor seni görünce
Sisler içinde boğazımın avazında
Oturdum seninle deniz kenarında

Ruhumu sardın buselerinle
Ruhumda sancılar
Kalbimde sıkışmalar
Lal oldum çığlıklar atamadım

06 Ocak 2016
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

1136-Vursunlar Beni

Verdiğin her sözü yeminim bildim
Gitsinler âleme sorsunlar beni
Ben senin adını kalbimden sildim
Bir daha anarsam vursunlar beni

Yemin içme inanmam hiç birine
Gökteki melekler inseler yere
Bedenini zemzemle yıkasalar bile
Dönüp de bakarsam vursunlar beni

İstemem olmasın kalbinde yerim
Ben zalim birine kalbimi verdim
Kuran’ a el basıp yemin ederim
Sözümden dönersem vursunlar beni

24 Ekim 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1135-Vurgunum Gözlerine

Bir selamın gönder merakta bırakma
Dayanır mı bu yürek sensiz kalmama
Ölünmez mi o fettan gözlerin uğruna
Vurgunum gözlerine gülüm hasretim sana

Yalvarırım gözlerinden mahrum koma
Hasretine dayanamam küserim hayatıma
Her zaman mecburum inan ki sana
Vurgunum gözlerine gülüm hasretim sana

Hep yüreğimdesin, senden uzak kalsam da
Gün geçtikçe biraz daha bağlansam da
Kararır dünyam gözlerinden yaşlar akarsa
Vurgunum gözlerine gülüm hasretim sana

22 Temmuz 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

1134-Vurgun Yedi Yüreğim

Yıkıldım, kırıldım, kızgınım
Çok geç anladım
Vurgun yedi yüreğim
Yaban yüreklerde sevda olmazmış

Oysa her şey ne kadar güzeldi
Konuşan gözler
Birleşen eller
Hasret yangınlarıyla tutuşan yürekler

Yok oldun birdenbire çekip gittin
Bu yüzden şaşkınım
Her şeyin yalan olduğunu geç anladım
Yalan yüreklerde bahar olmazmış

01 Haziran 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1133-Vurdular Bizi

Hayatı yalansız yaşamaktı amacımız
Bir bebek masumluğundaydık
Oysa daha aşkı öğretecektik dünyaya
İnsanlıktan yoksun halde vurdular bizi

Benliğimizi çaldılar, türkülerimizi yaktılar
Akşamın kör karanlığında bizi vurdular
Sabaha kadar duvar diplerinde bıraktılar
Çuvallarda nehirlere, vadilere attılar

Bitiremedikleri dezindanlarda alıkonuldu
Yine de yitirmedik içimizdeki güzellikleri
Biliyoruz güneş bu defa birbaşka doğacak
Yarın her şey çok daha güzel olacak

18 Ekim 2012
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1132-Virane

Tutmuşsun bir başkasının ellerinden
Bense burada seni özlüyor
Seni düşünüyor seni istiyorum
Kahpe yüreklerden fayda bekleme

Yârim ben seni en çok sevenim
Tutma ne olur benden başkasının ellerini
Sensizlik bana ölüm sensizlik bana zulüm
Yıkma bu sağlam aşkın binasını

Sen olmayınca canım çok acıyor
Sensizlik inan biçarelik naçarlık benim için
Duydum ki başka bedenlerde yapışıp kalmışsın
Duydum ki başka yüreklerde sultanlaşmışsın

Onlar benim gibi sevgiyi veremezler
Baykuşları kondurma tepeme
Ne olur bülbüllerimi küstürme
Ne olur beni virane eyleme

28 Mart 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1131-Vicdansız

Cehennem ateşi gibi
Yaktın yüreğimi kor ettin
Alışmıştım sensiz yaşamaya
Bana hayatı zehir ettin

Eli kendine yar ettin
Dünyayı bana dar ettin
Sevdin amma inkâr ettin
Vicdansız,vicdansızsın

Çıkardın aşkımızı pazara
Attın beni intizara
Yaşarken koydun mezara
Vicdansız,vicdansızsın

13 Ağustos 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

1130-Vicdan Azabı

Ne talihim güldü, ne de kaderim
Her gün gibi yine daha beterim
Bir yanda vicdanım, bir yanda sensin
Aşka mahkûm oldum, azap çekerim

Bu azabı senden değil
Vicdanımdan çekiyorum
Yerden yere vursan da
Yine deli gibi seviyorum

Günah, kırmayalım kalplerimizi
Neden zehir edelim günlerimizi
Mutluluk seninle benim elimde
Korkum zalim kader ayırır bizi

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1129-Vefasız Aşkım

Ben ne sevgiler gördüm
Ne aşklar yaşadım
Ne senin kadar güzeldi
Ne de senin kadar vefasız

Ne bir umut kaldı aşkından
Ne de yüreğimde sevdan
Tek bir tesellim var artık
O da bir daha sevmemek

Ömrümün hep seninle geçmesini istedim
Sana canım dedim
Aşkım dedim
Yetmedi kahrolası yetmedi

Hep daha fazlasını istedin benden
Karşılık olarak ta
Sadece umut verdin bana
Gönlünü veremedin vefasız aşkım

Sen varsın gecemde, gündüzümde
Dinmek bilmez gözyaşı selimde
Kendimi de kaybedince bıraktım sensizliği
Hem bitkin hem çaresiz vefasız aşkım

Her günün sana huzur bana acı verdi
Umurunda mı bilmem ama ben yıkıldım, bittim
Zaferini kutla! Sadece geldin, yaktın ve gittin
Hoşça kal vefasız aşkım

09 Şubat 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1128-Vedamız

Ellerimi tut üşüyorum
Sar beni canına seviyorum
Sensizliğin nöbetine bırakma
Uğruna ölen, uğruna yanan beni ağlatma

Ne desek boş ne desek hoş
Ayyaş yüreğim sevdanla mayhoş
Ve beynim dünden kalma öyle mağrur ki
Yaslanacak omuzum olsun bağrın, ateşinle öyle yakıp kavur ki

Bir sevda türküsüdür bizim ki
Sevdanla yanmış kül olmuş bu bedenim
Ne Ferhat görmüş böyle aşk, ne de kerem
Sana isminle sesleniyorum ne olur gitme gel

Geceler kör zindan, gündüzlerim gece oldu
Baharda ölen kardelen sonra doğan gül soldu
Dön, ne olur, dön gel
Solmayayım ben de hasretinle

Bitişini de başlangıcını da sen yaptın
Ben bu yolda hep figürandım
Ben sevdim dedim ben yıprandım
Gülerken ağlattın hep dayandım

İsyan değil, bu sana olan sevdamın ateşi
Varsın olsun mutluluğun için bir ben heba olsun
Hoşça kal, adı saklı, aklı karalı, sevdaları yaralı
Bir ben daha var mı bu hayatta?

15 Mart 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

1127-Veda Ederken

Salla elini
Son bir defa
Bir avuç tanrı selamı
Bırak ta git

Uçan kuşa
Akan suya
Geçen yolcuya
Seni sorabileyim

Biliyorum ki beni terk edeceksin
Çekip gideceksin
Çıkıp gittiğin kapıyı açık bırakıp git ki
Tekrar bana gelişini hayal edebileyim

14 Aralık 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1126-Veda

Nasıl ağaçlar ayakta kalıyorsa yıllarca
Ben ise seni severek yaşadığımızı zannederek yavaşça çürümüşüm meğerse
Nasıl da yıllarca kök saldı aşkın içime, dallarıma, yollarıma, yıllarıma
Kollarımı sana her uzattığımda biraz daha fazla kanadımı kırdığında

Yalanlarınla ayaklarımı hep kendi yollarına çıkartışına kanmak isteyip sustuğumda
Görmezden geldiğim yıllarımı aldatan en büyük yalancı sen miydin?
Yoksa kendime en büyük yalancı ben miydim diyeyim
Bilir misin belki gün geldi eğildim büküldüm ama yıkılmadım ve hala ayaktayım

Tüm yapraklarımı uğruna döktüğümü bilsem de kızsam da içim acısa da
Sen hep iyi ol diye en güçlü rüzgârlarda bile senin için direndim
Kara kışlarda çıplak kaldığımda çok üşüdüm
Sen ise kendince yaşadığın yalancı baharlarda kendi yangınınla yavaşça eridin

Ben üşüdükçe kendi hayatıma kök salıp çam ağacı misali büyüdüm
Her mevsimden tat alıp yorgun, suskun, kararlı kendi toprağımda hep yeşerdim
Artık sana yer olmayan topraklarımda dünleri bırakıp içimde ince bir sızı kalsa da
Ben her açıdan ders alıp şimdi daha çok güçlüyüm sensiz yarınlarda

01 Kasım 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

1125-Vazgeçiyorum

Her gece ağladım
Sen yanımda yoksun diye
Gece boyu yollarını gözledim
Belki bir köşeden çıkıp gelirsin diye

Hiçbir zaman unutmadı gözlerini gözlerim
Bakmadı başka bir göze sevgili diye
Yüreğim başka yürekte aramadı tesellisini
Senin sıcacık yüreğin değil diye

Bir an sensizlik düşüyor aklıma
Ağlıyorum sokak çocukları gibi
Üşüyorum sensizliğin kollarında
Hiçbir şey senin gibi sarmıyor gibi

Bazen aşk diyorum
Bazen unut diyorum
Sonra gözlerin geliyor aklıma
Vazgeçiyorum

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1124-Vazgeçilmiyor

Hasretinden dolan gözyaşlarımı
Gönlüme dökerek vazgeçilmiyor
Aşkımın şahidi bakışlarını kaçırsan da
Yine de senden vazgeçilmiyor

Aşkından olsam da deli
İnan senin için vazgeçilmiyor
Sen bitirmek istesen de beni
Yine de senden vazgeçilmiyor

Aramakla bulunmaz senin gibi canlar
Hülyaya vererek vazgeçilmiyor
Sen gülüp oynasan, ben giysem de karalar
Yine de senden vazgeçilmiyor

Çıkmadıkça bu can bu bedenden
Hasretin közü dağlasa da içimi
Düşmedikçe bu can kara toprağa
Ey sevgili asla senden vazgeçilmiyor

20 Şubat 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

1123-Vazgeçilen Umutlar

Ey hayal kolik kabuğunda çürüyorsun
Divane olmuş aklın duvarlara şiddetle çarpıyor
Niçin, yalnız yaşadığından hep şaşkın mısın?
Kalbin daha soğuk olurken ve nihayet taşa dönüşürken

Hayal kurduğun için seni cezalandırdım mı?
Kalbini kırdım mı ve ağlayarak senden ayrıldım mı?
Kalbini kilitlemeden önce nasıl hatırlıyordun
Acıklı unutuluş vazgeçilen umutlar senin ruhunun ıssız mezarında

15 Şubat 2016
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1122-Vazgeçemedim

Gözlerin bir kilit vurdu gönlüme
Senden başkasını hiç sevemedim
Ne engeller koydu kader önüme
Yine de ben senden vazgeçemedim

Aşkın ateş oldu kahrolmam için
Hasret kurşun oldu vurulmam için
Günler asır oldu yıkılmam için
Yine de ben senden vazgeçemedim

Ne büyük bir aşktın anlatamadım
Kimler gelip geçti unutamadım
Uğrunda mevsimler yıllar harcadım
Yine de ben senden vazgeçemedim

20 Eylül 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

1121-Vazgeçemediğim

Bir yankı var kulaklarımda
Hep seninle ilintili
Vazgeçemediğim
Kendimi vazgeçirtemediğim

Akşamların sabah olduğu
Sıradan gürültülü günlerdi geçmiş
Sen ki beyaz bir geçmiş olacaktın yalnızca
Ama olmadı

Çınlayan, çınladıkça
Çığlığa dönüşen
Bir ilhamsın şimdi
Geleceği bencilliğimde belirsiz kılan bir geçmiş

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1120-Vay Başıma Vaylar Bana

Gül yüzlüm acımadan benden ayrıldı
Yüreğim ilk defa bu kadar çok yandı
Elimde bir resmi birde içimde sevgisi kaldı
Sönmedi aşk ateşi hala yakıyor vay başıma vaylar bana

Düşmüşüm ki öyle bir sevdaya
Dönmüşüm mecnuna tutulmuşum leylaya
Kavuşmak için yalvarıyorum mevlaya
Küsmüşüm hayata Azrail ileyim vay başıma vaylar bana

Feda ederim bu canı senin yolunda
Yeter ki gelip kalırsan yanımda
İnan ki gözüm yok bir başkasında
Yapamam ki sensiz kaldım bir başıma vay başıma vaylar bana

Sevenler birbirlerinden ayrılmasın
Sevgiliden yana kimse dert görmesin
Rabbim hiç yürek acısı vermesin
Ben çekiyorum gönül yarasını vay başıma vaylar bana

04 Eylül 2012
Salı
Mehmet Yunus Aytek

1119-Vasıfsız Kalp

Babamı kaybetmişim, henüz beynimdedir ölümü
Kabullenmemiş iken hayatta
Ve büyümeye yakın öğrenmişim
Özgürce, kendi irademle haykırmayı

Haklarım varmış gençliğe, hevesle geçtiğim sıralar
Belirginleşen acılarım
Bir bedel istemişler
Ortaya sürmüşüm bedenimi

Aklım yettiğince doğrulamışım
Bana ait olmayan istisnasız yakarışları
Haklılığım henüz kanıtlanmamış davalarım
Mutlu olmayı öğrenmiş irademle gülmeyi

Kabullenmişim annemin ölümünü beynimde
Gerçekleşmemiş iken hayatta
Gitmeye yakın öğrenmişim
Özgürce, kendi irademle ağlamayı

Bir nakil istemişler
Ortaya sürmüşüm vasıfsız kalbimi
Bana ters gelse de doğrulamışım
Hiç istemediğim kaderimi

03 Ocak 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1118-Varlığın Yeterli

Ayaza dönmüş gecede
Bu kentin karanlık sokaklarında
Kaldırımlara düşerken yalnızlığım
Seni düşünür titrerdim

Dolmuşlar kalkardı aynı duraktan
Ve otobüsler sana getireceğini düşünür
Maviliğini koyup düşlerime
Umudun en yeşili yüreğimde binerdim

Dingin bir fırtınanın içindeki
Gök gürültüsünün coşkusuyla
Öksüz çığlıklarımı martılara emanet eder
Kapına gelirdim

Kör bir karanlığa benzeyen duvarlar
Sesini vermeyince
Sararan yaprakları yeşerten
Can suyum çekilir geri dönerdim

Ölüm yalnızlığı odamda
Ruhumun derinliğine işleyen yeni acılarla
Sessiz gözyaşlarımı dökerdim
Yaşamam için senin varlığın yeterli

14 Ocak 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1117-Vardın

Uzun zaman oldu
Ne sen sordun
Ne de ben söyleyebildim
Anlamadın, anlatamadıklarımı

Ben de bilmiyordum ya başlarda
İçimi derin korkular sardığında
Hoş anımda buldum seni
Oysa o aymazlığına da aldırmadan

Her zaman vardın aramızda
Ben yarattım imkânı belki de
Hiç farkında olmadan
Sen sadece seyrettin olanları

29 Ekim 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

1116-Vardı

Yaram vardı
Kaşıyıp ta kanattığım
Düşlediğim vardı
Düşünde uyandığım

Yolum vardı
Labirentinde kaybolduğum
Gülüm vardı
Dikenine battığım

Dünyam vardı
İçinde olmadığım
Çocukluğum vardı
Hiç olamadığım

21 Şubat 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek