Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

Bir Araya Gelemedik

Yürekten birbirimizi çok sevdik
Kavuşuruz diye hep ümit ettik
Eller gülerken biz gülemedik
Bir araya gelip te sevinemedik

Senelerce kavuşmanın hayalini kurduk
Bir araya geliriz diye sabırla bekledik
Ayırdılar ikimizi hasretle sarılamadık
Birbirimizi görüp te vedalaşamadık

Vicdansızca girdiler günahımıza
Hiç kimse bakmadı gözyaşımıza
Ne kadar direndik yine kavuşamadık
Sevgilim bir araya gelemedik

Acımadan sevdiğim ayırdılar sonunda
Bu ayrılık seni de yıktı bitirdi beni de
Ne yapacağım şimdi senin yokluğunda
Bir tanem seninle bir araya gelemedik

05 Eylül 2012
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

Bir Ara Konuştun

Bir ara konuştun sonra sustun
Sana aşkın anlamını sordum
Cevaplarında senin gibi kaçamak
Acıya kedere lazımdır alışmak

Bu defa susma konuş benimle
Bu sefer vurma yerden yere
Kocaman bir yüreğim var elimde
Onu da çok görüp alma kalsın bende

Bir arada konuşalım anlar derdini
Sevdin de ben mi sevmedim seni
Haram ettin seninle geçen geceleri
Sevdim hem de çok vefasız seni

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

Bir Akşamüstü

Yine bir akşamüstü
Ne kadar özleyebildiysem özledim yine seni
Sen bu günüme sığmayan
Yarınıma sakladığımdın geceden

Sen öğrettin her gece çalmayı çok eskilerden
Ve sonunda uçup gittin küçücük ellerimden
Yine bir akşamüstü dolaşıyorum yapayalnız
Mecbur musun her adımımda aklıma düşmeye

Yine bir akşamüstü
İğne atsan yere düşmez kalabalıkta
Neden gülüşüyor insanlar yanımda olmadığını bile bile
Mecbur musun her hatırlanışına yüreğime batmana

Yine bir akşamüstü
Ne kadar ağlayabildiysem ağladım yine sana
Medet umuyorum hayalimin en ucuzundan
Ufkumun mateminde şans arıyorum

Yine bir akşamüstü
Bir gemi daha geçiyor buğulu gözlerimden uzaklara
Sesinden her hece çınlıyor kulaklarımda
Ne kadar sevebildiysem sevdim hep seni

06 Nisan 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

Bir Adam

Korku dağlarının yürekçisi
Ölüm denizlerinin kürekçisi
Öyle suskun oturuyor ki şişenin başında
İçtiğinin hem hırsızı, hem bekçisi

Onu kırmış olmalı birisi
Dinleyip düşündükçe susması
Tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi
Heykelini yontuyor yalnızlığın ustası

11 Ekim 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

Bilseydim

Sevdiğim atamam seni gönlümden
Senin için bu dünyada yaşıyorum
Vazgeçerim senin için bu canımdan
Ben seni her şeyden çok seviyorum

Dayanamıyorum artık ben bu acılara
Ateş koydun biçare yüreğime
Gönlümdeyer yoktur başka aşklara
Yazık ettin sen şu gençliğime

Uzaklaştığın gün çekildim köşeme
Ruhum sensiz gidemez mahşere
Benzim soldu sanki ay parçasıyım
Gel de canımın sızısı dinsin dilberim

Bilseydim acımadan terk edeceğini
Bu kadar gönülden bağlanmazdım
Bilseydim sevgime vefasız çıkacağını
Bu kadar çok yürekten yanmazdım

11 Eylül 2012
Salı
Mehmet Yunus Aytek

Bilsen

Kırdığın kadehte kalan ömrümden
Ağlarsın içtiğin yılları bilsen
Sayende sararıp solan ömrümden
Ağlarsın biçtiğin dalları bilsen

Bağban eyle dedin beni bağrına
Yanılıp yakılıp uydum çağrına
Bir demet hercai çiçek uğruna
Ağlarsın kırdığın gülleri bilsen

Ateşe su dedim göz göre göre
Aklım zavallıydı duyguma göre
Bahtına şükretti mecnun bin kere
Ağlarsın düştüğüm çölleri bilsen

Ar ettim sakladım uğraşlarımı
Haberdar etmedim sırdaşlarımı
Gizlemek isterken gözyaşlarımı
Ağlarsın seçtiğim yolları bilsen

07 Mart 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

Bilmiyorum

Yaşadıklarımız mıydı bizi bu hale getiren
Yoksa hayatın İçinde bulunan kavramlar mı
Bir insan en fazla kaç defa
Yanlış bir öyküde yer alabilirdi ki

Ya da kaç kez öyküleri yanlışlıklar içinde sürdürebilir
Kaç defa sahte aşk hançerini batırıp kalbinin içine
İçinden kan yerine aşk akıtabilir
Bilmiyorum aşkın yaradılışında mı vardı yanlışlıklar

Yoksa insanlar mıydı hep yanlışlıklar içinde bulunanlar
Şimdi bu çaresizliklerin içindeki insanlar
Gün gelip de kendi dertlerine çare bulamayanlar
Bizim derdimize nasıl çare bulacaklar bilmiyorum

Hayatım boyunca hep insanlara öyküler yazdım
Mutluydu aslında benim öykümde geçen insanlar
Ya da öykülerimdekiler mutlu olmayı hak edenlerdi hep
Farkında olmadan o kadar çok öyküye girip çıkmışım ki

31 Aralık 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

Bilmelisin

Öyle bir hayat yaşadım ki
Cenneti de gördüm cehennemi de
Öyle bir aşk yaşadım ki
Tutkuyu da gördüm pes etmeyi de

Bazıları seyrederken hayatı en önden
Kendime bir sahne buldum oynadım
Öyle bir rol vermişler ki
Yaşadım okudum yine de anlamadım

Yaşadıklarım öyle geçmiş bir zaman ki
Son yolculukları erken tanıdım
Öyle bir değerliymiş ki zaman
Hep acele etmem bundan anladım

Kendi kendime konuştum
Hem kızdım hem güldüm halime
Sonra dedim ki söz ver kendine
Gülleri dikenleri ile seveceksin

Sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin
Uçmayı seviyorsan düşmeyi de bileceksin
Korkarak yaşıyorsan
Yalnızca hayatı seyredersin

08 Şubat 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

Bilmediğini Bilmemek

Hayatın en puslu anlarında düşündüm hep
Yaşıyor muyum diye sordum özlüyor muyum, seviyor muyum
Sevmeyi bilenlerden miyim
Yoksa sevmeyi bilmediğini bilmeyenlerden mi?

Biçareyken aranmak mıydı sevgi
Gözlerin kalbe ağladığı sırada
Kalbin ona boş olduğunu gizlemesi miydi
Fedakârlık mıydı ya da bir çocuğun siyah beyaz bakması mıydı?

Sevgi yaşanır mıydı, aranır mıydı
Yağmurları yüreğine taşıyan kişi sever miydi
Bir gün yanacağını bilse de dokunmak mıydı sevgi
Son nefesinde hayatını izleyerek tebessümle gülebilmek miydi?

Yürekte mi yaşardı sevgi arandığında mı sevgi olurdu
Özlemek miydi başucunda ağlamak mıydı
Sevmeyi bilmediğimizi bilmiyor muyduk yoksa
Coşmak mıydı, gülmek miydi, sarılmak mıydı?

Bir tutam sevgisizlik miydi sevgi
Sevgiye açken aranmak mıydı?
O zaman yüzleşir miydi?
Aç olunduğunda sevgimi çıkardı tüm yollara

Herkesin yollarda olduğu şu dünyada
Ölmüş müydü sevgi yoksa yaşıyor muydu hala
Yoksa arzuyla, özlemle sevmiyor muyduk
Sevmeyi bilmediğimizi bilmiyor muyduk?

02 Temmuz 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

Bilirmisin

Keşke anlatabilseydim sevgimin büyüklüğünü muhatabına
Hani bazen çaresiz gözlerimin bomboş bakışı misali
Bazen de ağlayamadığımda boğazıma düğümlenen hıçkırık gibi
Ben de seni öylece sevdim bilirmisin

Ne zaman aynaya baksam karşımdasın
Hani bazen kirpiklerimde çırpınan gözyaşım misali
Bazen de bomboş duvarlara haykırdığım şiirler gibi
Ben de seni öylece sevdim bilirmisin

Ne zaman avuçlarıma alsam yüreğimi oradasın
Hani suya hasret toprağa düşen her damla yağmur misali
Sen de aynı şekilde yüreğime düştüğün gibi
Ben de seni öylece sevdim bilirmisin

05 Şubat 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

Bileydim

Bileydim bir anda kor olduğunu
İzin verir miydim aşk kıvılcımına
Bileydim gönül acısı var olduğunu
Katlanır mıydım senin yokluğuna

Bileydim bu kadar zor olduğunu
Meydan verir miydim bu ayrılığa
Bileydim hayatın kısa olduğunu
Fırsat verir miydim bu dargınlığa

Bileydim sükûtun kâr olduğunu
Büker miydim boynumu sitem etmene
Bileydim küsünce sır olduğunu
Olur muydum sebep dargın gitmene

Bileydim yüreğim hep güz olacağını
Dayanır mıydım içimi yakan nârına
Bileydim odamın kâbusum olacağını
Kalır mıydım esir yalnızlığına

11 Nisan 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

Bilemiyorum

Hüznü sevinci paylaşmak
Hayatı seninle yaşamak
Yarınlara umutla bakmak
Kolay mı zor mu bilemiyorum

El ele tutuşup gezmek sokakta
Sahilde sarılıp bakıp sulara
Kalpten kalbe bir yol olsa da
Doğrumu yanlış mı bilemiyorum

Uçan kuşlar gibi hür olmak
Sudaki balık gibi gezip durmak
Seninle beş dakika buluşabilmek
Mümkün mü değil mi bilemiyorum

Aşkımı sevgimi ve her şeyimi
Açılsam saçılsam etrafa düşüncelerimi
Bırakmak değil daha da sevmek seni
Ne kadar mümkün bilemiyorum

Yanlış anlama duygularım gerçek
Bir sen varsın şu an aklımda tek
Bu günümde yarınım da daha sonrasında da
İnan senden başkasını düşünemiyorum

04 Mart 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

Bilemedim Seni Limited

Bilemedim seni
Göremedim gözlerinin daldığı ufku
Oysa aynı yerlerde bende dolanmıştım
Puslu olmuş dünyam fark edemedim

Fark edemediklerimden daha önemli olmuş yanı başımdakiler
Yanımda gerçek dokunuşlar var çok kolay
Ömründen daha uzundur önceki geçirmişliğim
Unutmuşum hayallere sarılmayı

Sevgiyi ve sevgiliyi yüceltmeyi, kucaklamayı
Limit koymuşum hayatıma
Senin limitsiz olduğunu unutmuşum
Sen hayallere dokunmayı yeğ tutmuşsun hayattan

Yaşadıklarına kırk yıl sığdırmışsın da
Değişimi bedeninle yaşamışsın sadece
Ruhun aynı kırılgan
Anlayamadım seni anlatamadıklarından dolayı

Benim için var olanlar daha net
Dokunabildiklerim, görebildiklerim benimdir
Ama sen görmeden sevmeyi aramışsın
Dokunmadan, hissetmeden, hissettiremeden

19 Ağustos 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

Bile Bile

İmkânsız olduğunu
Bile bile seversin
Dokunamayacağını bilir
Bile bile tutulursun

Yaşamayacağını bilsen de
Bile bile bağlanırsın
Göremeyeceğini anlasan da
Bile bile yanarsın

Belki bunu sen bilirsin
Ama o bilmez
Seversin ama o sevmez
Görürsün ama o görmez

İçindedir kimse onu alamaz
Çünkü o senindir, sana aittir
Erişilmezdir, aşktır
Bitmeyen sevdadır

22 Şubat 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

Bil ki Yine Hatırıma Sen Geldin

Çarşıda dolaşıp gezinince
Sevgililer kol kola girince
Koklaşıp oynaşmalarını görünce
Bil ki yine hatırıma sen geldin

Sinema yada tiyatroya gidince
Sevda yüklü sahneleri izleyince
Gözyaşlarımı içime akıtınca
Bil ki yine hatırıma sen geldin

Aşk romanlarını okuyunca
Sevenlerin acılarına şahit olunca
Yüreğim burkulup iç çekince
Bil ki yine hatırıma sen geldin

Parkların önünden geçince
Dost ile muhabbetleri işitince
İçten sohbet ve gülüşleri seyredince
Bil ki yine hatırıma sen geldin

Kış mevsimi gelince
Soba iyice tutuşunca
Tek başına kestaneleri kavurunca
Bil ki yine hatırıma sen geldin

Yazın tatile çıkınca
Dalgalı denizde yüzünce
Soluklanıp kumda güneşlenince
Bil ki yine hatırıma sen geldin

Kışın karda kayınca
Devrilip ayağımı burkunca
Acı duyup can çekişince
Bil ki yine hatırıma sen geldin

Arabaya binip sürünce
Sevdalı müzikleri dinleyince
Kırmızı ışıkta durup bekleyince
Bil ki yine hatırıma sen geldin

Spor pistinde koşunca
Yada kırda rafting yapınca
Dağa tepeye tırmanınca
Bil ki yine hatırıma sen geldin

Ellerimi havaya kaldırıp
Allah’ a dua da bulununca
Ve Kur’ an okuyup âmin deyince
Bil ki yine hatırıma sen geldin

30.10.2010
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

Bırakma Beni Gurbette

Gözü yaşlı sevdiceğim
Bırakma beni gurbette
Dertler burada yedi başlı
Bırakma beni gurbette

Ömür geçer bir yel gibi
Buz bulanık bir sel gibi
Yasamak zor bir el gibi
Bırakma beni gurbette

Hangisini saysam bilmem
Doya doya hiç gülemem
Sensiz gözyaşımı silmem
Bırakma beni gurbette

Hislerime aldırmazlar
Ama beni yıldırmazlar
Cenazemi kaldırmazlar
Bırakma beni gurbette

Gurbet acı, gurbet soğuk
Benizler hep soluk soluk
Çıkmaz artık sesim boğuk
Bırakma beni gurbette

Omuz çökük, saçlar dökük
Yıllarca taşınmış bu yük
Halim perişan boynum bükük
Bırakma beni gurbette

31 Ekim 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

Bırakıp ta Gittin

İlk kar gibi düştün gönül bahçeme
Çiçeğimi, gönlümü soğutup ta gittin
Ne günah işledim böyle yapacak
Gönlümü, bağrımı oyup ta gittin

Seviyordum seni delicesine
Unutursun sanma söylenen ismim
Dimdik iken boyum, vücudum
Yeşil söğüt gibi eğip de gittin

Kim olsa sindirir üzgün garibi
Dünyanın elbette vardır sahibi
Karanlık dünyama bir güneş gibi
Dağların ardına koşup ta gittin

Eyledin gönlümü tümüyle talan
Bağdaşmaz güzelim doğruyla yalan
Cami önlerine atılıp terk edilen
Öksüz çocuk gibi koyup ta gittin

08 Mart 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

Bırakın da Gideyim

İster kınayın beni
İster küçümseyin beni
Ne ile cezalandırıyorsanız beni
Yeter ki tutmakla yargılamayın

Bırakın da geçmişime ağlayayım
Sevdiğimden geri kalanlara sarılayım
Gömüldüğüm anılara yıllarca bakakaldım
Kahreden yalnızlığımı bırakıp ta gideyim

Özlemle beklemiştim onu
Ne o geri döndü
Ne de içimi yakan hasreti son buldu
Anılarıyla dolu bu şehir bile beni kovdu

Bırakın da gideyim bu şehirden
Bırakın da yalnızlığımdan kurtulayım
Ölümün soğukluğu gibi çöktü üzerime yalnızlığım
Onu bir başkası ile paylaşamadım

23 Şubat 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

Bırakamadım

Efkârıma bir sigara yaktım yine bu gece
Seni getirdim gözlerimin önüne
Bu sigarayı bırak demiştin bak
Hala içiyorum isyan edercesine

Nasıl bırakayım böylesi sensizlikte
Arkadaş edindim onu da kendime
Ciğerlerimi çürüttüğünü bilsem de
Çekiyorum dumanı hasretini içercesine

Biliyorum hep iyiliğimi istedin
Bana doğruluğunla baş başa kal dedin
Sevgine yürekten hürmet ederim
Neye yarar ki sen yoksun yanımda

Böyle bir ayrılığa nasıl kahretmem
Sensizliğine nasıl eriyip tükenmem
Kalbim yaralı sensizliğinde gülemem
Zehir olsa da sigaradan vazgeçemem

13 Haziran 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

Bırak Aşık Olayım

Sana olan aşkım
Ancak kavuşunca huzura erecek
Şimdi anladım ki aşk için hasret gerek

Ellerimi tutmak istediğin gün
Tenim düşlediği sıcaklığı bulacak
Şimdi anladım ki aşk için yalnızlık gerek

Gün gelir kollarını bana açarsan
Rüyalarımdaki adımlar sana gelecek
Şimdi anladım ki aşk için ayrılık gerek

Göz yaşlarının karıştığı yağmurlar ıslatırsa beni
Yüreğim güneşi isteyecek
Şimdi anladım ki aşk için sırılsıklam olmam gerek

Seni seviyorum dersen
O an kavuşacağım sana
Şimdi anladım ki aşk için reddetmen gerek

Karanlık gecelerinde bir mum olursam
Söndürmemelisin beni o an
Şimdi anladım ki aşk için yanmam gerek

Ansızın gelip serpilirsen bahçemde
Günlerce beklerim açılmanı
Şimdi anladım ki aşk için görmemem gerek

Bir kağıt olur usulca gelirsen önüme
Bitmemeli o an mürekkebim
Şimdi anladım ki aşk için yazmam gerek

Bana şarkı olur dönersen
Dinlememeliyim seni hemen
Şimdi anladım ki aşk için mecnun olmam gerek

28 Haziran 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

Bırak Akalım

Bırak akalım
Deli ırmaklar gibi
Sonsuza doğru
Bilinmez engin okyanuslara

Karışalım sessizce
Kimse bilmesin
Bir bütün olup
Kaybolalım beraber bilinmezlerde

14 Aralık 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

Bêriwan

Bu gelen Bêriwan mıdır pêştemallim
Ne têz büyümüş ah be al yanaklım
Salmışlar onu dağlara ayakları nasırlım
Koyunu keçiyi sağıyor elleri kınalım

Hançer bakışlı, tatlı dillim
Sırma saçlı, ince bellim
Kömür gözlü, yay kaşlım
Kenger kokulu, selvi boylum

Senin için gönderdiler gurbete beni
Aşirete törelere kurban ettiler seni
Boynu bükük bıraktılar beni
Başkasına yar ettiler seni

Kürt kızı dır dediler
Adına besteler yazdılar
Sevdanı dillere düşürdüler
Bebelere ismini koydular

Bêriwan’ım dağ ceylanım
Bir gün sana kavuşacağım
Aşiretin adet ve törelerini
Senin için yıkacağım

14 Haziran 2008
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

Berfin

Dağların sıcak kar tanesi
Karları delen çiçeklerin bir tanesi
Endamıyla cezp ediyor herkesi
Gönüllere huzur verir neşesi

Yüreğinin sıcaklığıyla eritiyor karları
Güzelliği ile süslüyor ovaları dağları
Hasretiyle döktürüyor gözlerdeki yaşları
Sevgi rüzgarıyla serpiliyor yaprakları

Soğuk beyazlığın narin çiçeği berfinim
Yaprakların aşk, tohumun sevgi berfinim
Başındaki beyaz duvağınla alacağım berfinim
Alamazsam eğer seni karörtüsü kefenimdir berfinim

Berfinim adın kardelen çiçeğidir senin
Karanlık gecelerimin ışığısın sen benim
Gözlerimin nuru, baharımsın, can verenim
Kırılmasın dalların hasret fırtınasıyla senin

Yalnızlığına hapsedilmesin bedenim
Zindana dönmesin geçmeyen gecelerim
Taşmasın kalbime akıttığım göz yaşlarım
Gelince sönmesin ki yüreğimdeki ateşim

20 Ağustos 2008
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

Benliğimiz

Bu sistemin çarpık çarkında
Yaşarken ölümün kıyısında
Anlamaya çalışırken bir yandan
Akışına bırakırsın olamazsın farkında

İçinde bulursun hissedersin kanında
Felsefeni değiştirirsin yaşamında
Entelektüel olursun bir anda
Meşhur olursun oyunun perde arkasında

İşte bir fantezi
Ölümsüz bir mazi
Bırakırsın arkanda
Dönemezsin geriye

Nasıl bir gerçek aranır bilinmez
Emin olamazsın
Yorumsuz ifadesiz
Kalırsın sorgusuz sualsiz

Hüzün çöker, yüzünde dolaşır çizgiler
Üzgün ve yorgun
Asırları geride bırakırsın
Umursamazsın asılsız kalır düşler

Başladığın noktaya geri dönersin
Bilemezsin umutsuz çaresiz kalırsın
Kimsesiz kalır ölüme davetiye çıkarırsın
Olursun kadersiz, bir başına ve talihsiz

22 Kasım 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek