Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

299-Bu Ben

Sudan çıkmış balık gibiyim
Çırpınıyorum, görmüyorlar
İçim kuytu derya deniz
Fırtınam var bilmiyorlar

Geçiyorken gençliğim
Kuyusunda hiçliğin
Gece gündüz bağır, gençliğine yan
Kulakları sağır duymuyorlar

15 Mart 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

298-Bu Başka Bir Türlü

Onu sevdim bir türlü
Acı çekiyorum bin bir türlü
Nice güzeller gördüm
Bu başka bir türlü

Gülünce gözlerinin içi gülüyor
Konuşunca dilinden bal akıyor
Gönlüm ona bakmaya doyamıyor
Bu başka bir türlü

Çok güzeldir diye
Bu kadar da naz edişi niye
Ah vah edip çekiyorum sineye
Bu başka bir türlü

Sevdiğim selvi boylu
Hem de çok güzel huylu
Bellidir duruşundan soylu
Bu başka bir türlü

Konuşmalarında hep açık sözlü
Cin gibidir fettan gözlü
Can yakıyor mahallenin gülü
Bu başka bir türlü

Yeşildir gözleri çimen gibi
Kırmızıdır yanakları elma gibi
Sarıdır teni başak gibi
Bu başka bir türlü

Çeviktir dağ ceylanım
Sırma saçlıdır yay kaşlım
Mis kokuludur ince bellim
Bu başka bir türlü

Bu Yüce Mevla’mın bana bir emanetidir
Bu gönlüme konmuş bir göçmen kuşudur
Bu daha senelerce bana bir Tanrı misafiridir
Bu başka bir türlüdür

03 Kasım 2010
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

297-Bu Akşam

Bu akşam hep seni anlatıyorum
Yalnız ve soğuk kaldırımlara
Kalbime bıraktığın anıları çağırıyorum
Birer birer, dertli bağrıma bağıra bağıra

Bu akşam seninle işlediğimiz
Bütün günahları çıkartıyorum
Tırnaklarım ile seni çiziyorum
Teker teker, odamın duvarına kaza kaza

03 Haziran 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

296-Böyle Sevilir

Seveceksem böyle sevmeliyim
Bir gece dilim tutulmalı ay gökteyken
Girdabına düşmeliyim yalnızlığın
İhanetin adını bilmemeliyim

Ya da uğramamalı yalanlar beynime
Penceremde bir karanfil solmalı
İçime tebessümler dolmalı
Bir yakın iklim olmalısın bana

Seveceksem böyle sevmeliyim
Yaşayacaksam böyle
Başucumda kara bir kitap bulunmalı
Her sayfasına adın yazılmalı

Hayallerim gökte yıldızlaşırken
Lanet etmeliyim şansıma
Tutunamayışıma
Aklıma geldiğin anlardaki kahroluşuma

Seveceksem böyle sevmeliyim
Kahrolacaksam böyle
İçimde fırtınalar kopsa da
Bilmemelisin yüreğimin ezikliğini

Seveceksem böyle sevmeliyim
Kanacaksam böyle
Veda edeceksem böyle etmeliyim
Yanımda bir yanını da götürerek

Sessizce ayrılmalıyım bu diyardan
Ben meçhule karışırken
Sen kırmızı bir gül bulmalısın
Ecel başucuma dayanırken

Seher vakti kapım çalınmalı
Sen uykudayken
Seveceksem böyle sevmeliyim
Öleceksem böyle


23 Haziran 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

295-Böyle Sevdim İşte

Ben seni kocaman bir yürekle sevdim.
Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime.
Bir başka yerde olamazdın zaten.

Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın, orada kalmalıydın.
Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni.
Herhangi bir konuk değildin artık.
Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.

Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya...
Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle. Çiçek çiçek açtın yüreğimde.
Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında.
Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelya idin pembeliğinle.

Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın bir ateş gibi. Ve maviydin...
En çok bu renkle anmayı sevdim seni.
Denize tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da...

Kendime bile dar gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık.
En kızgın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi ve ben kaygısız,
İçten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle...

Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu.
Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden tuttuğunda,
Patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim.

Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim.
Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm.
Ve o göle bir tek sen girebilirdin
Sevdim ve hayrandım da...

Her halin çekti beni.
Duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını,
Saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu, olgunluğunu sevdim.
Sesini de sevdim suskunluğunu da.

Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim.
Seni ve o doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle
Seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.

Seni severken yorulmadım. Çünkü sen yaşam kaynağıydın.
Her gün yenilendim. seninle çoğaldım, büyüdüm.
Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.

SEVDİM İŞTE ÖTESİ YOK...

Mehmet Yunus Aytek

294-Boyun Eğdim

Yoksun şimdi benim yanımda
Hasretinle ne haldeyim biliyorsun aslında
Günahlar bizim peşimizde olsa da
Elimizde değil ki biliyor olsak da

Yok yere girdik günahlara
Bulanmış gibiyim sanki çamurlara
Ecel beni bağrına bastığında
Kurtuluşum olacak inanıyorum buna

Arzularım neydi ne oldu halim
Bir deneyim vardı onu da kaybettim
Anılarda kaldı en güzel sevgim
Kaderimdeki hasrete boyun eğdim

Benim gözüm değil yüreğim ağlıyor
Acılarım canımdan can alıyor
Bu halim yine de beni yıldırmıyor
Bir ümit işte o beni seviyor

Ümitlerim bu günüm değil yarınlarım
Her gün kahrederek ağlayıp günahkârım
Sabredip günahlarımı yarınlarımda yaşasam da
Yine de tüm sevgimle sevgine koşarım

11 Nisan 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

293-Boşalmış Bir Hayat

Daldığım geceler masa başları oldu
Düştüğüm yollar hayattan oldu
Söz verdiğim aşklar rüyada oldu
İçi boşalmış bir hayatım oldu

Gökyüzündeki rengi keşfettim
Ama hayattaki aşkı bilemedim
Bağrıma bastıkları tanıyamadım
Yokluğunda kimsesizliği yaşadım

Dolmuş benim hayal sayfam
Mürekkebi bitmiş bir kalem
Boş bir kâğıt, boşalmış bir hayat
Olamadım öyle bir aşkın içinde

31 Ekim 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

292-Bizim Sevdamız

Kendimden de ötedir bu sevdam
İçimde bir ben daha var benden de öte
Ölür müyüm uğruna?
Evet ölürüm

Fakat ölüm bile az bu sevdaya
Acısını yaşamalıyım
Hissetmeliyim derinliğimde
Ölüm yenilmektir

Sensizliğe unutmaktır
Ölümün her adı oysa
Biz bizi unutmamalıyız
Ölümsüz olmalı bizim sevdamız

Eksilmeyecek zamanla
Yitip gitmeyecek te
Yenilmeyecek hayata ve ayrılığa
Sözümüz var aşkımıza yeni umutlar katmağa

Yalan hayatların oyuncak insanları değiliz biz
Uzaklaşmalıyız yalancılardan ve başarmalıyız
Hazmetmeseler de zalimler sevdamızı
Kavuşmalıyız gülüm! Beyazlara bürünmeden

13 Aralık 2012
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

291-Bizim Hayatımız

Yoksul sayılabilecek bir çocukluk
Kötü beslenmeyle geçen yıllar
Sevginin ne anlama geldiğini bilmeyen
Bilse bile bunu göstermeye cesareti olmayan bir çevrede büyümek

Daha hayatın baharında yaşamın en sert yanları ile karşılaşmış olmak
Gözyaşlarıyla, yürek sıkışmalarıyla erkenden tanışmak
Hayallerini, özlemlerinin hiçbir zaman gerçeğe dönüşmeyeceğini bilmenin
Darmadağın ettiği bir ruh dünyası ile başa çıkma çabaları

Gençlik çağlarında büyük umutlar
Heyecanlar
Tutkularla bir davanın neferi olmak
Ve bunun bedelini ağır bir şekilde ödemek

Fırsat eksikliğinin, eşitsizliğinin yıkıp geçtiği duyular
Yeteneği, titiz bir çalışma ile sabır ve kararlılıkla geliştirmeye çalışmak
Bir türlü yukarılara çekmenin yan ürünü olan ıstırapla yaşamak zorunda kalmak
Başarısız anlamda yoksun kalmanın kanattığı vicdan yaraları

Hak edilmemiş bir hayatın kollarında
Tutsak kalmanın doğurduğu öfke patlamaları
Kendine karşı açılan savaşlardan hep mağlup çıkmanın faturası olan yıkımlar
Ve yinede hayata sımsıkı sarılmak olabildiğince

11 Eylül 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

290-Bizde Senin Kulun Değilmiyiz

Bizde bir ulus değilmiyiz
Kimseye bağımlı kalmak istemiyoruz
Bizde özgürce yaşamak istiyoruz
Allah’ım bizde senin kulun değilmiyiz

Tanrım dünyaya bizi sen getirdin
Zalimlerin zulmünde bırakıyorsun
Madem diğer uluslara biat ettirecektin
Bizi neden Kürt olarak yaratıyorsun

Yüce adalet böyle olurmu
Tanrı hiç kullarını unuturmu
Şu yalancı üç günlük dünyada
Bizde herkesle eşit olmak istemezmiyiz

Şükürler olsun sana İslam dinine tabi ettirdin
Gerçek manada inananlar kardeştir diyorsun
Bizi din münafıklarının insafına terk ettirdin
Onların zulmünden bizleri neden kurtarmıyorsun

26 Ağustos 2012
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

289-Biz Neyiz Biliyor musun?

Akıp giden zamana göz kırpan
Yorgun pehlivanlar gibiyiz
Birbirine uzanamayan
Boşluktaki yıldızlar gibiyiz

Acı çekiyor ve kendimize gömülüyoruz
Bir zaman sonra batık bir aşktan
Geriye kalan iki enkaz olacağız yalnızca
Kendi denizimizde sessiz sedasız boğulacağız

Ne kalacak bizden?
Benim şu kırık dökük şiirim
Ne kalacak geriye savrulmuş günlerimizden
Bizden diyorum, ikimizden ne kalacak?

18 Kasım 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

288-Biz İki Kişi Gibi Görünüyoruz

Oda öyle karanlık ki
Zaten gözleri gözlerime değmeyecek kadar kapalı
Oda öylesine dağınık ki
İçinde bunca yaşanmışlıkların bile görülemeyeceği kadar dağınık

İki kişiyiz
Hangimizin canı daha çok yanıyor bilmiyorum
Kimin acısı daha tehlikeli?
Benim boğazım uyuşuyor kokusunu soludukça

Benim gözlerim doluyor yüzüne bakmaya çalıştıkça
Hangimizin yarası daha derin bilmiyorum
Benim ruhum sızlıyor
Bedenim, bedenine sokuldukça

Hangimizin hüznü daha sesli bilmiyorum
Benim yüzüm inciniyor nefesi çarptıkça
Kırılgan insanlarız o kesin ama hangimizin parçaları daha eksik
Kim daha kaybolmuş, bilmiyorum

Suskunuz oda sessiz
Birbirini anlamaya çalışan iki yabancı gibiyiz
Aynı anda yağmura tutulan iki ayrı ülke gibi, ikimizde ıslağız
Ve ne hayret ki, ikimiz de hala diriyiz

03 Şubat 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

287-Biz Bittik

Çıkış yok, ölüm yolun sonu
Bu aşk fazla kalmayacak
Bize neden böyle oldu
Hayat beni fazla tutmayacak

Nerede başta ettiğin sözlerin
Şimdi hepsi yarım mı kalacak
Gülerken dolan o gözlerin
Bana bir daha hiç bakmayacak

Ne aşk direndi ne sen direndin bunu biliyorum
Güneş battığında geldi ayrılık gidiyorum
Hayat bize gitmeyin durun dese de
Biz gittik sevdamız kaldı

Bir gün değil, bir asır geçse de
Biz bittik hikâyemiz de bitti
Hayat bize mücadele edin dese de
Biz bittik sevdamız da bitti

Öğle sevdik ki hiç çıkarsız
Öğle sarıldık ki içten
Öğle sandık ki hiç umarsız
Saf sevdalar kazanırken

09 Şubat 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

286-Bitmeyen Sevgim

Hep gidenleri kalanlara kattım
Hiç biri yerine geçemediler
O kalanları gidenlere kattım
Yine de bir tane sen edemediler

Önceleri hasreti hiç tatmadım
Yârimden hiç ayrı kalmadım
Biter diye sabredip durdum
Zor geldi ayrılık, alışamadım

An gelir insan gülerken ağlarmış
Gözyaşı sel olup kalbine akarmış
Seni çok seviyor ve özlüyorum
Güzel aşkımıza nokta koymayalım

14 Mart 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

285-Bitecek mi?

Bitti diyorum, unutacağım seni
Ne aklımda, ne hayatımda
Kalmayacaksın, sileceğim sevgini
Tükettin ümitlerimi, hayallerimi

Kahrettin, yıprattın beni
Karıştırdın aklımı, fikrimi
Söyle bana, nasıl sevebilirim artık Seni
Sadece bir engel kaldı unutmak için

Aksini söylesem de kalbimin sesi
Asla diyor asla unutmayacaksın onu
İster bul başka birisini
İstersen düşünme onu

O diyor kalbim, içimde saklı
Adıyla, yüzüyle, sesiyle hala burada
Unuttum diyeceksin
Ama unutamayacaksın asla

06 Mart 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

284-Bitanem

Bugün yine seninle buluşacağım
Giydim yine sevdiğin elbiselerimi
Her sabahki yerden gonca bir gül almaya
Elime uzatılır daha ben gül demeden

Kalbim o günkü kadar heyecanlı
Tanıştığımız gün var ya hani
Nede olsa yolun sonunda sen
Yaklaştıkça sana artan heyecanlar

Bitanem

Yine ordasın karşımda
Aynı ağacın gölgesinde
Bilirim sevmezsin oldun olası sıcağı
Sen beni bıraktın ama ben seni hiç bırakmadım

Bu getirdiğim gülü de koyuyorum başucuna
O kadar çoğaldı ki artık yetmiyor mermer kavanoz
Yarın beni bırakmanın yıldönümü olacak
Ne vardı en mutlu anımızda beni bırakacak

Bitanem

Dur gitme diyemedim
Ardından donuk gözlerle bakarken
Kal diyemedim sen giderken
Arkandan gelmek istedim gelemedim

Sadece senden geriye kalan
O güzel anılar ve yaşanan mutluluklar
Sitemim sana değil sakın alınma
Ben yine geleceğim her gün yanına

Bitanem gözlerim doldu yine
Görme ağladığımı, sevmezsin biliyorum
Bugünlük bu kadar artık gidiyorum
Seni çok ama çok özlüyorum bitanem

19 Aralık 2012
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

283-Birgün

Akıp gider sevgiler, yüreğin erir
Işıldayan gözlerin buğulanır birgün
Kendine gelirsin, hayaller biter
Gerçekler ardından seslenir birgün

Şakıyan dillerin zamanla susar
Yıkılır umutlar, kasavet basar
Yar diye sevdiğin, selamı keser
Aşk yorgunu gönlün uslanır birgün

Hafif esen meltem, tipiye döner
Yalnızlık korkusu her yana siner
Nemli gözlerine perdeler iner
Bütün güzellikler sislenir birgün

Yokuş gibi gelir, eskinin düzü
Çöker omuzuna mavi gökyüzü
Dayanmaz o yüke, yılların dizi
Titreyip bastona yaslanır birgün

Azrail kapını çaldığı anda
Ömür biter, vakit dolar cihanda
Sevenin kalırsa eğer arkanda
Mezarın duayla süslenir birgün

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

282-Bir Yuvam Olursa

Bir yuvam olursa eğer
Duvarları teninden
Havasını nefesinden işleyeceğim
Gözlerin öteye acılan pencerelerim

Kuşlar sesinle şakısın
Arılar çiçeklere, analar bebeklere
Sana baktığım gibi baksın
Gözlerinden yaş değil inciler aksın

Gülüşünden güller açacak
Geçtiğin yerlerden çimenler yeşerecek
Yüreğim seni sarmaşık gibi saracak
Ben de seni gölgeleyen bir çınar olacağım

07 Mart 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

281-Bir Varmış Bir Yokmuş

Gözlerine bakınca düşlerim karışıyor
Sen bilmesen de ruhum seni arıyor
Her gün üstüme biraz daha acımazsızca geliyorlar
Senin yokluğunu benden bilip suçlar gibi gözlerime bakıyorlar

Anlamıyorlar oysaki
Sen gittin gideli doğmuyor güneşim
Adresim belirsiz, geçiyor mevsimler
İnadına tükendim ben, kendime yenildim

Karartıyorlar ışıklarımı perde arkalarında
Gözler oluyorum artık kaçak bakışlarımla yolunu
Göremezsem eğer seni, bir varmış bir yokmuş derim
Tebessüm et hissederim ben uzakta da olsan bana

18 Mayıs 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

280-Bir Tek Seni Unutamıyorum

Ne kadar uzaklaşsan benim için o kadar soğuyor hava
Sen olmayınca sıcaklık hep mevsim normalinin altında
Kar mı yağıyor yoksa yağmur mu bana ne
Ben senin hasretinle sırılsıklamım zaten

Bazen gelişlerin kahramanı oluyorsun
Bazen de sensiz kalışlarımın kâbusu
Bazen doyumsuz gecelerimdesin
Bazen de yalnızlığımın karanlıklarındasın

Aşkın sessizliği ne kadar korkunç biliyormusun
Hasret gecelerin hesabını soracağın kimse de yok üstelik
Yokluğuna alışmaktan korkuyorum, ne kadar da kötü
Yokluğun ile yürüyorum her gün sokaklarda

Hiç gelmeme ihtimalin bir idam mahkûmuna dönüştürüyor beni
Bir şey yapamadan beklersin ya hücrede, ölümün soğuk nefesini hissederek
Gelebilme ihtimalin ise özgürlüğe kanat çırpan kuş gibi yüreğime konmandır
Gelmeni ne kadar istiyorum, bir yüzünü görsem, ah bir dokunabilsem sana

12 Eylül 2012
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

279-Bir Tanem

Ben seni olduğun gibi sevdim bir tanem
Bu şehirden gitmeden öncesini sevdim
Bak gözlerim dalıyor uzaklara gidiyorsun
Ben seni öylesine değil, ölesiye sevdim bir tanem

Ellerin ellerimde değil artık
Gözlerin başka gözlere bakmakta
Kalbin benimle değil artık
Gözyaşların başkası için akmakta

Ben hala aynı yerdeyim
Sitemin ve acının olduğu mahşerdeyim
Belki bir gün olur da gelirsin diye
Bıraktığın yerde seni beklemekteyim

12 Mart 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

278-Bir Sondur Bizi Bekleyen

Bilir misin ben seni hafızamın en derinlerinde saklarım
Yasaklarla örülü bu dünyada
Çok kolay kanışımdandır ki hep korkarım
Her kalp vuruşumda haykıran sesin çınlar kulaklarımda

Senin sesimle buluşmuş
Orda yeni bir ben doğmuşum
Ne yapsam etsem, bil ki ne fayda
Seni gözlerimin kenarlarından sızan gözyaşlarımda görenler olurmuş

Onların kurallarıyla oynayamadığım için
Bu oyunda yenilmiş sayılamam ben
Tut elimi sıkı kendimizi özgür kılalım
Sen ben niceyiz etraflarında

Şartlar eşit değil
Güneşin doğuşunu eşzamanlı göremez herkes
Tek bilinen bir sondur bizi bekleyen
Görsün karanlıklarında kaybolmuş o yargılayan gözler

17 Mart 2015
Salı
Mehmet Yunus Aytek

277-Bir Sen Varsın

Bu çaresiz derdime çare ararken
Etrafımda binlerce dostlarım varken
Sonunda karanlık ruhumu sararken
Bir sen varsın beni yürekten seven

Sen yokken ruhum sanki azapta
Sen olmayınca bedenim hepisyanda
Gerçek dostluğu anladım senin yanında
Geride kaldısahtesibir sen varsın yanımda

Param varken etrafımı saranlar
Belirli belirsiz kapımı çalanlar
Yalandan gülücük veren yalakalar
Gelip geçtiler birsen varsın yanımda

Meğerse ne yalanı yaşamış benim ömrüm
Sahte dostluklarla geçmiş her günüm
Sonunda kapımı çalınca ölüm
Herkes kayboldu bir sen varsın yanımda

08 Ekim 2012
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

276-Bir Sana Yazdığım Şiir

Kader bizi zamansız karşılaştırdı
Sen erken yola çıkmıştın
Ben ise geç kalmıştım
Biz bunun üstesinden gelirdik sanıyordum

Biz değil ben
Yanılan, aldanan ben
Olurdu sanıyordum
Olmadı

Ne senin gamzeli gülüşün yetti buna
Nede benim o kocaman sevdam
Belki umudu yerleşmişti yüreğime
Oda, yüreğimde yandı

Bir sana yazdığım şiir kaldı geride
Sana gösteremediğim
Okuyamadığım, söyleyemediğim
Çünkü sen gittikten sonra olmuştu

29 Aralık 2015
Salı
Mehmet Yunus Aytek