Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

347-Dardayken

Dardayken gelmedin
Kader bana gülmedi
Herkesin anası yanındayken
Bir sen yoktun ana

Geceler oldu uyuyamadım
Gözlerim doldu da ağlayamadım
Boğazım kurudu bağıramadım
Kalbimin tahtı senindi ana

Hani mendilin senin
Kanıyor hala yaram
Benim sevdiğim sendin
Senin sevgin nerde ana

Ellerin ağzından laf mı aşırdın
Elinden yavrunu nasıl kaçırdın
Gurur edipte içmi geçirdin
El etsen uçardı kurbanın ana

Sol elim koynumda
Sağ elim havadaydı
Çektiklerim duruyor içimde
İçin acıyor muydu senin de

Her tarafım dert ve keder
Evladın gönülden feryat eder
İçerisi yanar dışarısı güler
Doğuştan öksüzmüş evladın ana

Bedenimdeyken gelmedin
Kefenimdeyken de gelme ana
Akıtma sakın sahte gözyaşlarını
Ana artık çıkar at kötü huylarını

31 Ekim 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

346-Damla Damla Akıyorsun İçime

Hangi zorluğu yenmemiş insanoğlu
Hele taşıyorsa içinde bu insanca sevgiyi
Güzel günler zorlu duraklardan geçer sevdiğim
Sevgi damla damla birikiyor insanın içinde

Zorluklar bir gün akıp gidecek hayatımızdan
Tüm duvarlar yıkılacak
Açılacak bütün kapılar
Sevgili damla damla akıyorsun içime

Bilesin!
Benim yüreğimdeki sensin
Sadece hep seni vurur durur
Yine damla damla çoğalıyorsun içimde

25 Temmuz 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

345-Daha Ne Kadar Yanacağım

Çok sevdim onu ölümle yüz yüzeyim
Bittim, tükendim, vazgeçmedim, geçemedim
Aşk çok ayrı bir İşkence
Ben her seferinde onun esiriydim

Sessizliğimle ağladım, gecelerce yalvardım
O hazırdı terk etmeye ben ise haykırdım sonu olmayan bu sevdaya
Yetmedi verdiğim bedel, karanlığın kör gündüzü oldum
Geçmedi söylediği sözler, yalnızlığımla bedenimde savruldum

Kimim, neyim, daha ne kadar yanacağım
Daha ne kadar onsuzluğu ile avunacağım
Ne kadar ruhumu işkencede bırakacağım
Söyleyin şimdi ben bu aşkın hesabını kime soracağım

10 Ocak 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

344-Daha Çok Korkacaksın

Korkacaksın, gizli bir masumiyetin arkasına saklanmış
Renkli, kirli bakışlardan daha çok korkacaksın
Masumiyetin kendisinden
Ve sessizliğin dehşetinden de daha çok korkacaksın

Çok korkacaksın kendini öve öve bitiremeyenlerden
Duygu yüklü anlarda bile hesabı elden bırakmayanlardan
Ölümden değil seni yaşarken öldürmek için pusuya yatanlardan
Hayatin sillesini yedikten sonra bile hainliği elden bırakmayanlardan

Yalandan korkmadığın kadar
Gerçeğe en yakın yalanlardan daha çok korkacaksın
Yaklaştıkça elinin, ayağının ve yüreğinin yerini bileceksin
Azrail’in kılığına girenlerden daha çok korkacaksın

Duygularının seline kapılıp gitmekten
Bütün yumurtaları tek bir sepete koyuvermekten
Azgın dalgaların sahili vurduğu kara bir denizden
Sakin ama deli sulardan daha çok korkacaksın

Saçlarını bir başkasının eli ile okşamaktan
Kirli ellerden ise her zaman daha çok korkacaksın
Kötülüğü bile ellerine gözlerine bulaştıranlardan
Seni hak etmeyenlerden bir mermi kadar hızlı kaçacaksın

Kuzu postuna bürünmüş kurtlardan korkacaksın
Kendi günahlarından değil
Başkalarının yüreğindeki günahlardan korkacaksın
Ve o günahlar üzerleri kutsal sözcükler ile örtülmüşse daha çok korkacaksın

İblise benzemeye çalışanlardan daha çok korkacaksın
İnatla arkanda kalmak için çırpınanlardan korkacaksın
Senin yanına gelmekten ise, seni yanına çekmeye çalışanlardan daha çok korkacaksın
Alevlerden korkacaksın, üzeri küllenmiş korlardan ise daha çok korkacaksın

Ölümüne sevdalardan korkacaksın
Adına sevda denilen çamurlardan daha çok korkacaksın
Şaşırma bu çok soğuk bir gerçek oldu
Kendimle bir hesaplaşma oldu, bu benimkisi

11 Nisan 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

343-Çok Yeni

Tozpembe hayatım
Seninle birlikte şenlendi
Kar beyaz bir sayfa açıldı
Aşk yeni sayfa yeni sen yeni

Gelen gideni aratır ya
Yok öyle bir şey artık
Gelen gideni unutturur
Aşkım yeni sevgim yeni

Ruhum daha huzurlu
Yüreğim daha umutlu
Hayat şimdi daha güzel
Aşkım iyi hayatım yeni

16 Kasım 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

342-Çok Karmaşığım Şimdi -Pır tevlihevım vi gavê

Sıcak kollar ararken serinde buldum seni
-Gava baskê germahi dıgeriyam mın te hênıkiya da dit
Saçlarıma indi yıldızlar bulamadım kendimi
-Daketın porê te hıstêrık mın xWe ne dit
Hadi gel topla darmadağın perini
-De were berhevke periya xwe ya belawela
Kayboluyorum çok karmaşığım şimdi.
-Wında dıbım ez pır tevlihevım vi gavê


Tadın değişik geldi tıpkı havan gibi
-Tam’â te cûda hate weki hawanê
Hayallerdesin, gül gibi, reyhan gibi
-Xıyalandani, mina gûl, mina rıhanê
Hadi gel al, alabilirsen kendini.
-De were bıstine,tu kari se xwe bıstini
Bitiyorum, çok karmaşığım şimdi
-Dıqedım, pır tevlihevım vi gavê

Geldin hayatıma arap kızının arabı
-Tu hati keti jina mın ereba keça ereban
Sözlerin aratmıyor, ne içkiyi ne şarabı
-Gotınê te ci nade, qet mey’ê û şerabê
Hadi vereceksen ver, son durağı
-Haydê dı di se bıde, rawestgeha dawi
Ecelimsin, çok karmaşığım şimdi
-Ecelê mıni, pır tevlihevım vi gavê

26. 10. 2006
Türkçe yazarı
Perinur Olgun

Kürtçeye çeviren
Mehmet Yunus Aytek

341-Çok Erken

Kapanır gözlerim geceye
Belki de hiç açılmamak üzere
Kapılara kenetlenmiş bir şekilde
Ruhuma çökerler bırakmamak üzere

Yalnızlık limanlarında
Bir dal çiçeğim oldun
Issız gecelerde hiç susmayan dilim
Aniden susacağını nerden bilebilirdim

Dışarıda rüzgârın uğultusu
Beni çok korkutuyor
Yalnızlık kokan odama
Işık gibi doğuyor

Boş çerçeveler bana bakıyor
Bembeyaz ölü gibi sanki suçlu benim
Ben miyim terk edip giden?
Ben ölüyorum oysaki daha çok erken

19 Ocak 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

340-Çocukluk

Küçük yürekleriyle
Koca sevdalar oynayan
Yüreciklerinde
Sevmekten başka yüklemi bulunmayan

Ve böyle bir dünyada
Yaşamak zorunda olmaktan
Tertemiz sevdalardan başka suçu olmayan
Bir yürek dolusu çocukluk

Kış sonbaharı aşıp
Serpiştirmeye başlayınca eteğindeki karları
Tahta kızaklarımızı kız gibi süsler
Sonra bırakıverirdik kendimizi

Her kış aynı türküyü söyler
Karabasan hikâyeleri anlatırdık
Rüyalarımızın özetinden ibaretti söylediklerimiz
Kim bilirdi içimizdeki koca karanlığı, kim bilirdi ki

13 Eylül 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

339-Çocukça Aşk

Seni özlemek geldi içimden
Çocukluğumu özler gibi
Saklambaç oyunundaki gibi
Koşayım sana dokuna dokuna

İçmek geldi seni içimden
Çaydanlıkta fokurdayan çay gibi
Çölündesusamış yolcu gibi
Ohçekerek içeyim kana kana

Ağlamak geldi içimden
Hiç nedeni olmasa bile
Türlü cilveler yapsan bile
Ağlasam hüngür hüngür

Gülmek istiyorum seninlekatıla katıla
Ama sen yanımda olmayınca
Atıyor kalbim gümbür gümbür
Sana olan hasretine yana yana

Yatağında uyumak geldi içimden
Karanlıklardan korktum yine
Evinde beslediğin kedin gibi
Ayaklarının altına sokula sokula

Sıcaklığını duymak istedim
Haydi evcilik oyna benimle
Çamurdan köfteler yap bana
Söyle koca bebeğineninni ninni

Çocukça aşık olmak geldi içimden
Haydi çocuk gibi davran bana
Hiç olmadığım kadar çocukça
Çocukluğuma verbütün bunları doya doya

02 Aralık 2012
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

338-Çocuğum

Sesin nicedir sustu
Yüzün gülmüyor
Işıldamıyor gözlerin
Çocukluğunu unuttun mu?

Ellerini çırparak
Yine yaramazlık yap
Aldırmıyor yüreğin
Çocukluğuna küstün mü?

Kalk yerinden
Yine odanı dağıt
Yüzüme gülmüyorsun
Çocukluğunu bıraktın mı?

Yüzünü boyayarak
Yine resimler yap
Gir çamurlara oyna
Çocukluğun neden bağışlanmaz?

18 Mart 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

337-Çile Var

İçime dert oldu
Seni kaybettikten sonra
Savurduğum sözler canımı yaktı
Birde senden sonraki sahipsizlik

Duvarlar üzerime gelir oldu
Karanlıkla birlikte
Aşkın bir hastalığı daha bulaştı odama
Şimdi yazdıklarıma mı kızsam sana mı?

Sensizlik düşürdü beni bunlara
Ben yalvarmayı senden sonra öğrendim
Gurursuz yaşamayı
Aşkımı kaybettikten sonra hayatıma işledim

Ağlamayı bilirdim de
Bu kadar da içten değil
Cefalarımı geleceğime bırakmıştım oysaki
Sen ise birer birer hemen çıkardın karşıma

Eskiden sevdanı yüreğimde yaşarken
Şimdi duygusuz bir adam oluverdim
Günlerimde, artan anılarda hep dert
Ve sana koşmak için atan yüreğim

Artık düşündüğüm tek şey
Sana kavuşacağım öteki âlem
Devası dualarımda
Gücümü zorlayan dileklerimde çile var

13 Ağustos 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

336-Çiçeğim

Hayatım ikiye ayrılır
Senden önce ve senden sonra
Yaşamayı en çok istediğim sevgim hala taze
Bana tatlı olmayı sen öğrettin

Hayat kokan ellerin bedenimde, gülüşlerin gözlerimde
Azalmayan sevgimsin, güven duygumsun
Sana ulaşamadığım günleri yaprak yaprak yırtışımsın
Sen yoksun ya sensizlik dayanılmaz oldu halim yaman, geçmiyor zaman

Doğruları söylemekten utanır olursa aynalar
Gerçekler bir çiçek gibi durur fay hatlarımda
İçimdeki kini büyütür senin mutsuzluğun, içimdeki nefreti, isyanı
Rüzgâr oldun beni aldın götürdün benden

Uzaklarda değil bana öyle yakınsın ki kalbimde yaşıyorsun
Ben bir saksı oldum sen bir çiçek hep içimde büyüyorsun
Ölümden korkmuyorum asıl ölümüm gidişindir çiçeğim
Ben seni kaybetmekten korkuyorum ölümü beklemekten

Benim senden başka kimim var ki
Seni kendimden bile kıskanırım hele gölgemle paylaşmaktan
Senin derdin benim olsun, mutluluğum senin
Hayat bizimdir zaten ikimizin, gözlerim dolar sevinçten

Görüyorum ki bakışlarında hapsolmuşum, senden firar etmekten korkarım
Kalbin hapishane olsun sevgi kelepçelerini seve seve takarım
Şiirlerim gibisin upuzun kuralsız, nakaratsız seni ben yazdım ve ben okudum
Sen dileğim bileğimsin, yediveren çiçeğimsin, yüreğimsin

20 Haziran 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

335-Çıkmaz Sokak

Bu günlerde ortaya çıkan
Kapanmamış yaralarım var
Yalnızlığımda, kendimi dolduracak yer arıyorum
Adresim hiç değişmiyor

Bütün yollar sana çıkıyor
Hep sen varsın, derinlerde bir yerde
Kime baksam seni görüyorum
Seni arıyorum başkalarında

Kimseyi sevemiyorum bendeki varlığınla
Seni unutmak istiyorum
Beynimin aşk merkezindeki seni alda kurtulayım
Al ki bu yürek nefes alsın, yaşıyorum diyebilsin

Sevgimi sadece kâğıtlara yazıyorum
Yazdıkça çığ gibi büyüyor cümlelerim
Bir tek seni yazdığım kâğıtlar benim kadar tanıyor
Bir tek onlar şahit sana olan sevgime, acılarıma, gözyaşlarıma

Bir gün bitecek, engel olamayacağım kendime
Benim için derinliklerde saklı kalacaksın, hiç çıkmamacasına
İşte, o gün benim yeniden doğduğum gün olacak
Hoş bir hatıra olarak kalacaksın bende

01 Ekim 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

334-Çekip Gideceğim

Çekip gideceğim bu diyarlardan uzaklara
Rüzgârın şiddetle estiği yöne doğru yöneleceğim
Kaybolup gideceğim toz bulutlarının ardında
Bir ayak izi bile bulamayacaksın benden geriye kalan

Silecek her şeyi rüzgâr, özleyeceğin her şeyi
Bizim dediğimiz her dakika, anlattığımız geçmişimizi
Öldüğümü düşüneceksin, yaşadığım halde
Ellerine baktığında beni göreceksin çölde serap görür gibi

Kaynar sular boşalacak başından aşağıya doğru
Hiçbir şey dindiremeyecek vücudundaki o yarayı
Pişmanlığın içinde yok olup sende gideceksin benim gibi
Söylesene bana? Defol git dediğin biri döner mi senin için geri

Sen gördün mü hiç bir yaprağın rüzgârla mücadelesini
Göremezsin, o da benim gibi kapılıp gider hep şiddetli bir esintiye
Kulağında duyulur hep benim sesim gibi
Bilemezsin, gözyaşlarımın azgın sularında boğulup giden kişiliğimi

09 Nisan 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

333-Çekilmez Oldu

Sırtımda taş taşısam olmaz gamım, kederim
Yorgunluk nedir bilmez, güler geçerim
Aç kalsam da yaş aramam, kuruyu nimet bilirim
Nedir ki aç kalmak üç gün, beş gün çekerim

Her şeyin bir dermanı, bir fermanı var
Alnımdaki kadere çare yok, neye yarar
Seven gönlüm hüzünlü, hasret kokar
Çare arar, çaresizliğimden korkarım

Söylesin diller, gönüller ne der
Çekilir mi böylesi bahtsız kader
Yüreğimdeki yaralarım ölümden beter
Çekilmez kaderime gönlüm isyan eder

Ayrılık cehennemdir, bir azaptır
Seven seviliyorsa
Gerçekten buna inanıyorsa
Ayrılık onun için ölüm demektir

09 Nisan 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

332-Çek Git

Bana değil
Uzaklara bakıyorsan
Benimle değil
Başkalarıyla paylaşıyorsan

İçimi değil, dışımı seviyorsan
Birdenbire değil
Yavaş yavaş öldürüyorsan beni
Çek git hayatımdan

15 Nisan 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

331-Çare Sizsiniz

Gidene kal demeyeceksin
Gidene kal demek zavallılara
Kalana git demek terbiyesizlere
Dönmeyene dön demek acizlere

Hak edene git demek asillere yakışır
Kimseye hak ettiğinden fazla değer verme
Yoksa değersiz olan hep sen olursun

Düşün...

Kim doldurabilir içindeki boşluğu sen istemezsen?
Kim mutlu edebilir seni sen hazır değilsen?
Kim yıkar, yıpratır seni sen izin vermezsen?
Kim sever seni sen kendini sevmezsen?

Her şey sende başlar, sende biter
Yeter ki yürekli ol, tükenme, tüketme
Tükettirme içindeki yaşama sevgisini
Hep hatırla: ``Çaresiz iseniz, Çare sizsiniz``

28 Kasım 2012
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

330-Cesur musun?

Umutsuzca bakıyorum yarınlarıma
Yarınlarımı bugün gibi yaşıyorum sayende
Bulutların ardındaki ay gibisin
Bir varsın bir yoksun hayatımda

Gözler göremese de seni arar
Sözler duyulmasa da yankılar
Kulaklar duymasa da dinler
Seviyorsa kalp, dil cesurca söyler

Şimdi soruyorum sana
Seni seviyorum
Diyebilecek kadar
Cesur musun?

20 Ocak 2015
Salı
Mehmet Yunus Aytek

329-Cennetim Olur musun?

Elini tutsam
Dünyanın öbür ucuna benimle birlikte gelir misin?
Bekle desem
Dünyanın bir ucunda beni bekler misin?

Denizimde fırtınalar çıktığında
Limanım olur musun?
Karanlığında deniz fenerim
Havanın açılışında güneşim olur musun?

Kapandığında kapım
Aşındığında yolum
Saklanışımda duvarım
Mahpusluğumda özgürlüğüm olur musun?

Sığınacak evim,
Üşüyünce sarılacağım yorganım olur musun?
Dağın tavşanı, çölün de ceylanı gibi
Sen de beni bağrına basar mısın?

Umuduma umut bağlar mısın?
Uçmak istediğimde kanatlarım,
Kalmak istediğimde ayağımda prangam,
Arkadaşım, yoldaşım, sırdaşım, cennetim olur musun?

06 Ocak 2015
Salı
Mehmet Yunus Aytek

328-Cenneti Yaşayalım

Bir kez daha döndüm baktım ardıma dün gece
Yaşadığım bütün bir geçmişe
İsyan değildir benim ki, bir sitem var içimde
Hem kendime, hem kaderime

Helâl`a değil, haram sayılana yanaştım
Bu seçimi doğarken ben yapmadım
Yapamadığım bir seçimin günahını çekiyorum
Hemen her gün cehennem`den kaçıyorum

Nasıl ki Adem babamız dünyaya sürüldüyse
Ben de Aşk`tan sürüldüm ölesiye
Öteki dünyada da cehennem var bize
Öyleyse bizde cenneti yaşayalım cehennemin içinde

12 Ocak 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

327-Cehennemi Yaşıyorum

Gidesim geliyor yanımdakiler bilmeden
Hiç kimsenin bilmediği yerler çekiyor beni
Tanımadığım insanlara yaklaşarak
Merhaba demek istiyorum

Sıkıldım artık olduğum yerde durmaktan
Sabırsızlanıyorum, düşünürken olanları
Tanıdıklarımın dırdırını dinlemekten
Vefasızlardan vefa beklemekten

Yabancılaşmak istiyorum
Gurbette kaybolmak istiyorum
Görmek istediklerim gözlerimdeyken
Bağırmak istiyorum yalnızlığıma

Kederlerimi kapının eşiğine bırakarak
Selamlamak istiyorum yeni şehrimi
Unuttum zaten maziyi çoktan beridir
Bir tek izi kaldı kalbimin derinliklerinde

Ellerinin dokunuşu hiç geçmedi
Özlerken onu yüreğimde
İlk defa yanmak istedim
Cehennemi yaşıyorum ben avuçlarımda

05 Ocak 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

326-Cehennem Hali

Unutmuşken her şeyi, acı dolu dünlerimi
Şimdi vuruyorsun yüzüme geçmişimi bir tokat gibi
Söndürmüşken gençliğimin sevda ateşini
Uzatıyorsun yüreğini yanan bir kibrit gibi

Yüreğimin kapılarını kilitlemiştim bundan yıllar önce
Şimdi çalıyorsun kapımı bir yorgun yolcu gibi
Sanki gidecek gibi bakıyorsun yüzüme
Buna rağmen açıyorum kapıyı sanki boynumun borcu gibi

Gideceğini bilerek deli gibi sevmeli miyim seni
Yoksa vurmalı mıyım yüzüne geçmişimin nefretini
Zavallı bir köle gibi zincire mi vurmalıyım ellerimi
Yoksa bir dilenciymişsin gibi aşağılamam mı gerekir seni

Kaçtıkça senden, karanlıktan korkan bir çocuk misali
Geceleri kâbus oluyorsun, gündüzleri mutluluk hayali
Seni görmek acı veriyor, görmemekse ıstırap inan ki
Yaşamak diyemem buna, bu bir cehennem hali

Var git yolcu, oyalama beni yalancı sevginle
Göçebe değil yüreğim, seyyah değil benim sevgim
Çek git hadi vakit kaybetme taş yüreğinin sesini dinle
İçimde bir başka sevdim seni, onu kirletemem seninle

12 Eylül 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

325-Canlar Yitiriliyor

İnsan doyasıya öper, koklar
Dokunurmuş kutsal bildiğine
Ya bir tanesine
Ya da onun bir resmine

Ona haz mı verir bilinmez
Ama onu hisseder
Bununla ruhunun ve bedeninin sükûna erdiğine
Hep insanlık can için savaşmış

Ve ilk kardeşkanı Kabil akıtmış
Sırf sevdiğini almak için
Gözü ağlamadan, yüreği sızlamadan
Pervasızca, hiç düşünmeden

İnsanlar yitiriyor binlerce masum canları
Yürekler sızlıyor, diller ediyor ah u figanları
İnsanlık hunharlaştıkça gülmeyecek sonsuza kadar
Hepsi bir çıkar uğruna başka bir şey değil

02 Ocak 2016
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

324-Canım Sana Geldim

Gün nazlı nazlı doğarken yaralı şafaklardan
Ayak bastığım her sokağa veda ettim
Ve güneş ışıkları sızarken yüreğime usulca
Bir turnanın kanadına tutunup sana geldim

Çizik attım eskimiş bir günün üstüne
Zamanı yutkunurken, yalnızlığı öğrendim
Denizlere anlattım her gece hasretimi
İnci ve mercan tanesiyle sana geldim

Issız çöllere döndü gözlerim sensiz
Her geçen gün bir bir tükendim
Ağlarken ay ışığında gizlice halime
Yıldızları saçıma takarak sana geldim

Merhaba demeyi unuttum doğan güneşe
Bütün hayallerimi mavi gökyüzüne verdim
Ardımda bırakırken sahte baharları
Sırılsıklam bir yağmurla sana geldim

08 Mayıs 2015
Cuma
Mehmet Yunus Aytek