Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

371-Diyarbakır Kırıkları

Diyarbakır’a yeni Vali ve Emniyetçi atanmışlar
Canları canım memleketi gezmek istemişler
Yavaş yavaş surlara doğru ilerlemişler
Diyarbakır kırıkların sofrasına rastlamışlar

Misafirleri buyur edip oturmaya ikna etmişler
Kendilerini tanıtmadan sohbete dalmışlar
Bir-iki derken tüm kadehleri devirmişler
Sonra da kalkıp gitmek için hatır istemişler

Yook olmaz sulu bitti sıra kuruya geldi demişler
Çaresiz kendilerini tanıtmak zorunda kalmışlar
Kırıklar gülerek onlar ile alay etmeye başlamışlar
“Sulu ile Vali ve Amir olmuşlar, Kuru ile neler olmazlar ki”

13 Nisan 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

370-Divane Oldum Sana

İç çekiyorum boş geçen günlere
Haykırıyorum seni seviyorum diye
Saymakla bitmez yıldızlar
Sende saymakla bitmezsin

Bir kapı açılacak
O gün yüzün gülecek
Gözlerin parlayacak
Bedenin titreyecek

Yüreğin çarpıntı basacak
Dünyan değişecek
Kara bulutlar dağılacak
Yağmur gibi akan gözyaşların dinecek

Gökkuşağı gibi parlayacak
Sonsuzluğu anlatacaksın
Olmazların olacak
Hıçkırıkların duracak

13 Ocak 2016
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

369-Direnişim

Beyhude geçen onca zaman
Her şeyi yitirdiğim bunca kaybım
Ama yine de vazgeçemediğim direnişim
Sahip olduğum tek şeyim

Savrulan bir bahar yaprağı gibi
Ürkek ve titrek kalbimle
Kahretsin diyen dudaklarım
Ve bunca şeye rağmen direnen bir yüreğim

Koşmak istiyorum yoruluncaya kadar
Nefeslenmek istiyorum özgürce
Amacım aşkı soluklanmaktır benim
Direnişimin sebebi bu yüzden

17 Ekim 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

368-Dinle

Beni bir dinle
Dinlemeden karar verme
Ayrılık zordur
Gündüzleri sıkılırsın, geceleri üşütür

Gözlerinde akmaya hazır hep bir damla yaş olur
Sonra gideni ararsın
Sen gidersin
Sonra giden gider

Sevdiğim dinlemeden karar verme
Pişman olursun
Yüreğin beni istediğinde ne cevap vereceksin
Ya atmaktan vazgeçerse

Sen sonunu bilmeden hareket ettin
Senin beni terk ettiğin gibi
Her şey seni birer birer terk edecek
Yüreğinde beni isteyecek, sonra eriyecek

01 Ocak 2016
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

367-Dilenci

Bir gün dilenci gibi geleceğim evinize
Basacağım zile
Kapıyı sen açacaksın
Ama tanımayacaksın beni

Anne bak bir dilenci diyeceksin
Bir dilim ekmek vereceksin
Karnım tok diyeceğim
Para vermek isteyeceksin, param var diyeceğim

Öfkeli bakışlarla
Öyleyse ne istiyorsun diyeceksin
Ben ise boynum bükük gözlerim yaşlı
Benden yıllar önce çalmış olduğun kalbimi ver diyeceğim

31 Ekim 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

366-Dileğim

Ben seni hiç görmeden sevdim sevgili
Ruhuma inen sancı, düşünceme giren soru oldun
Gerçeğin ötesinden yaşamıma giren haz
Ve kendime ettiğim ihanet oldun

Ben seni rüyalarıma aldım sevgili
Rüyamda bile yüzünü gizler oldun
Sesini duymak bile yeter oldu istemeye
Gönlüme ateş, ruhuma huzur oldun

Ben seni arar oldum sevgili
Bomboş sokaklarda birden karşımda durdun
Kaybolmuşken yol bulup ışığa kavuştum
Karanlıktım, benim aydınlığım sen oldun

Ben seni özler oldum sevgili
Sıcağında eriyip terinde ıslanmayı
Sarılıp sıkıca alnını öpmeyi
Ve sende yol bulup kokuna hasret kaldım

Bir ilk oldun ki kayboldum içinde sevgili
Yanan gönlüm sönmez, arar seni her yerde
Istırabım yok huzur var gönlümde
Kavuşacağımız gün seninle yeniden doğacağım

21 Haziran 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

365-Derin

Derinleşti her şey
Siyasetçilerin yalanlarıyla
Kahredici konuşmalarıyla
Kopuşlar oluştu her şey derinleştikçe

Daha çok foyaları çıkacak ortaya
Çıktıkça derindeki gömülüler
Ulu ortaya rezil rüsva olacaklar daha çok
Yaptıklarıyla kalacaklar yüzleşecekleri yalnızlığa

Sığınağım ve sırdaşım oldular
Kâğıtlar,kalemler
Bilinmeyen şiirler
Yandaş oldular köşe yazıları ve makaleler

Anlaşılmayan ucuz kahramanlıklar
Adaletsizce ak paklanan zalim yürekliler
Daha fazla yalnızlaştırıldılar mazlumlar
Haksızlığa susmayı hazmedemiyorum

Tek siyaset genç bedenlerin ölümü üzerine
Esaretten kurtulmak için zulme karşı durmak
Durduramazsak eşreflerimiz o zaman yok olacak
Yok olmaktaki şerefimiz ise zaten ayaklar altında

14 Ekim 2012
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

364-Deprem

Ölüm bulaştıran sarı bir havadır
Alır kendinizi yürürsünüz
Ağzınızda tüküremediğiniz
Yutamadığınız bir toprak tadı

Dipsiz uçurumlar yaklaşır ardınızdan
Ayak izlerinize basarak dursanız
Dönüp baksanız
Uçurumlar yine arkanızda kalır

Yalnız bir masa başıdır yaşam denen
Hep aynı sözcükler damlar kaleminizden
Kirletir beyaz kâğıdı
İrkilerek uyanırsınız gecenin bir vakti

Deniz basar odanızı depremde
Sözcükler kaleminize yapışır kalır
Yarım bırakılır kitaplar, çayınız soğur bardakta
Ölseniz kitapların, çayın hatırı kalır

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

363-Deniz Gözlerine

Gözlerine bakınca kayboluyorum
Hapis oluyorum derinliklerinde
Deniz mavisi bakışların eritiyor beni
Hep aklıma geliyorsun

Her geçişimde
Sahildeki ıssız yoldan
Denize bakıp bakıp
Ah ediyorum

Sen ben ne güzel günlerdi
Hatırlar mısın oturup saatlerce muhabbet ederdik
Denize karşı
Deniz gözlerine karşı

Ve ben susardım dalardım
Her zamanki gibi
Deniz gözlerinin derinliklerine
Ve sen döndürürdün beni bu âleme

05 Mart 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

362-Deliyim Ben

Sevmek nedir
Bilir misin sen
Senin için ölebilecek kadar
Deliyim ben

Değeri bilinmeyen
Aşkı görünmeyen
Herhangi sıradan
Biriyim ben

Yakarsa yaksın bu aşk
Yakmakla küllenmez bu yürek
Sarıl bana çabuk
Üşüyorum ısıt beni

11 Nisan 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

361-Deliler

Bir rüyadan uyandım, sarhoş gibiyim
Gördüklerimden memnun değilim
Sesim çıkmıyor gücüm yetmiyor
Ölümden medet uman delinin tekiyim

Hayatın bir yerinde
En ücra köşesinde
Bekliyorsa mutluluk seni
Sen ne yaparsın

Bu kalabalığın içinde
Hapsolmuş bir biçimde
Yarınları görmek için
Sen ne yaparsın

Saçmaladım iyice bu gece
Seni de beni de alsınlar
Oraya buraya saldırsınlar
Deliler bu gece akıl satsınlar

26 Mayıs 2015
Salı
Mehmet Yunus Aytek

360-Delikanlı Sevdam

Delikanlı bir sevdaydı benimki
Saçlarıma ak düşmeden önce
Harbidendi benim sevdam
Hayatın tokadını yemeden önce

Niyetim ikramdı kırk yıllık kahveyi
Acı ama kana kana içmekti
Hayatı meze yapmaktı
Aşkı satın almak değil, yaşamaktı

Suçum buysa vurun kelepçeyi gönlüme
Hasta düşlerimi darağacına gönderin
Kırın kanatlarımı koyun kafese
Zaten bilinmezler ülkesinde kaybolmuşum

Ölüyüm çoktandır bir baksanıza gözlerime
Görün içindeki o kanlı cam kırıklarını
Bu ne karanlık bu ne zindan gece böyle
Bu karanlık bitse de artık bir ay doğabilse

Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşmayın
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksanıza herkes içime dökmüş artıklarını
Rüzgâr alıp götürseydi keşke yılların içimde bıraktıklarını

18 Kasım 2012
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

359-Delikanlı Gibi

Bana unut diyorsun
Unutabilir miyim seni
Sen unutabilir misin en sevdiğini
Unutabilir misin anneni, babanı

Ben seni onlar kadar sevdim
Cüzdanımda sakladım
Yıllar boyu resmini
Ben seni böyle sevdim

Şimdi bana unut diyorsun
Kurduğum hayalleri yıkmamı söylüyorsun
Seni adam akıllı sevdiğimi biliyorsun
Ben seni delikanlı gibi sevdim

03 Mart 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

358-Deli Yüreğim

Yalansız bir şarkı tutturdu dilim
Her gün batımı sana onu söylerim
Bir yıldız gibi parıldar cahil gönlüm
Yeter derim anlamaz ki deli yüreğim

Bırak dedim divane bedenime
Dinmek, durulmak nedir bilmedi
Sevme dedim artık, uslan dedim
Desem de söz dinlemez ki deli yüreğim

11 Ocak 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

357-Değmezsin

Boşunaymış onca akıttığım gözyaşı
Değmezmiş sana tek damlası
Sen tattırdın bana en büyük acıyı
Unutmam mümkün değil yaptığını

Meğer sevgiden çok uzakmışsın
Cehalet ile çağ dışı yaşamışsın
Başkasını değil kendini kandırmışsın
Zamk gibi duygusuzca yapışmışsın

Bu aşkımızda yoktur bir keramet
Sevgimden hiç etmedim nedamet
Sonunda anladım sabrım taştı
Artık kurudu gözlerimin yaşı

10 Nisan 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

356-Değiştirmem Gerek

Değiştirmem gerek şu düzenimi
Ümitler benim bu gönül benim
İçten hançerle beni bölmeni
Değiştirmem gerek bu hayat benim

Belki biz bu yolun en sonundayız
Belki çıkmazların en başındayız
Ayrılmak mı zor birleşmek mi zor
Belki de bir yanlışın inadındayız

Nerede o yürek benle dolacak
İnsanca sevip saygı duyacak
Nerede o sevdaya vefa örneği
İnsanca sevip aşka bağlı kalacak

11 Nisan 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

355-Değil mi ki

Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru
Ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru

Ödlekler geçmiş başa
Derken mertlik bozulmuş
Değil mi ki korkudan dili bağlı insanların
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene

Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın
Değil mi ki kötüler kadı olmuş adalet’ e
Vazgeçtim bu dünyadan, vazgeçtim de
Yalnız kalıyor haklılar, o koyuyor adama

17 Mayıs 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

354-Değerlerim

Değer verebildiğim sürece
İnsanları severim
Değerlerini yitirince
Anlamı kalmaz sözlerin

Edilen yeminlerin
Seni seviyorum demelerin
Kırılma noktalarından hep uzak olmak isterim
Acıyla yoğrulan bir kalbi taşımak zor

Ukala bir adam değilim
Yaşadıklarımdan edindiklerimle yaşıyorum
Yaşadıklarımızın değeri anlam katıyor sevmeye ve sevilmelere
Ben sevmeyi öğrendim ama sevilemedim ne acı, ne hüzün verici

Öyle uzak ki yerim uzakları da aşıyor
Bütün özlediklerim benden ayrı yaşıyor
Ya her şeyim ya hiçim, sormayın dünyam ne biçim
Öyle bir kördüğüm ki içim, çözüldükçe dolanıp yine karışıyorum

23 Ağustos 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

353-Dedin

Yeter artık bu kadar naz
Bekliyorum geçti kaç yaz
Bir resim var siyah beyaz
Sakla dedin saklıyorum

Benzetemem hiç birine
Aşkın kök salmış derine
Saçlarımı gül yerine
Kokla dedin kokluyorum

Sende sevda bende hasret
Canımdan bezdirdi gurbet
Döneceğim bir gün elbet
Bekle dedin bekliyorum

06 Mart 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

352-Dayanırım Ben Dersin

Sığdıramadıklarımız ve susturamadıklarımız ağlatır bu gözleri
Unutmayanlar ve unutulmayanlar sığmaz bu gözlere
Ve akar gider bir sayfanın dizelerine
Gecenin en kuytu köşesine gizlenmektir belki de tek çare

Hıçkırıklar duyulmasın diye
Ağzına dayadığın avuç arasından çıkan
Üç dört anlamsız hece
Yankılanır gökyüzünde belki de saatlerce

Ne göğsüne kadar çektiğin dizlerin saklayabiliyor seni
Ne de içindeki yangın ısıtabiliyor
Yaşadığın onca gün, koynunda geçirdiğin geceler
Saatlerce konuşulanlar yok olur birden

Sadece tanıdığın o günün şimşekleri çakar durur beyninde
Defalarca geçer aklından
Bir bir canlanır gecenin sahnesinde
Tatmin edecek bir neden arar durursun bulamayacağını bile bile

Sonra, ayağa kalkıp hiçbir şey olmamış gibi susar ve gözlerini silersin
Dayanırım ben diyerek kaybolursun gecenin karanlığında
Defalarca isyan edip, yerlerde hıçkırarak onu isteyeceğini bilmeyerek
Susturmaya çalışırsın içinde ağlayan çocuğu

Kendi gölgenden bile korkar olursun
Bedenin titrer, ruhun titrer ve kendine sarılmayı öğrenirsin zamanla
En sonunda da yaşadığın o mutluluğun hesabını vermek için
Dört duvar arasında kalırsın çaresizce

11 Mart 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

351-Dayanamıyorum Artık

Yine gece sonlanıyor usulca
Uykusuz bir gün daha başlıyor
Beklemek ile günler geçmiyor
Dayanamıyorum artık

Aşkı bulamıyorum
Mutlu olamıyorum
Kaybolan benliğimi arıyorum
Dayanamıyorum artık

22 Kasım 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

350-Dayanamıyorum

Saklandım haydi bul beni
Söyle sevgili sen bilir misin tanır mısın beni
Hani bir gün aklına gelirde özlersen beni
Sana baktığımda ışıldayan gözlerimi hatırla

Beni gözyaşlarımdan sor
Seni en çok onlar iyi tanır
Sen gittin gideli
Her gece sessizliği giyindim

Sessizlik sarıyor uzun gecelerimi
Fakat ah bu gözyaşlarımda tıpkı senin gibi inatçı
Dinlemiyorlar beni tutmuyorlar sana verdiğim sözleri
Aslında tek suçlu sensin aklımdan, rüyalarımdan çıkmayan

Sen var ya sen söyle neden bırakmıyorsun ki beni
Neden çıkmıyorsun ki düşlerimden, düşüncelerimden
Ya gel gönlümün tahtına otur ya da toplayıp git bende kalan her şeyini
Ne olur sevgili bu kadar üzüp yaralama beni dayanamıyorum

26 Ocak 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

349-Dayanamam

Karlar yağdı son umut dağlarıma
Bulutlar çöktü sensiz kalan yanlarıma
Yalnızlık ağladı seninle olan günahlarıma
Dayanamam gayrı sensiz hatır sormalara

Gülemem artık gül yüzün gülse bana
Herkes gelip dursa bu sevdadan yana
Sevdirmeye çalışsalar da beni sana
Evet diyemem çünkü sen yoksun aklımda

Dalga gibi acımadan sahile vurdun
Beni herkes gibi unutur, sormaz sandın
Sevgimi küçümseyerek çok yanıldın
Sana inanarak kendime kandım

Kor oldu kaldı yüreğimde sözlerin
Mıh gibi çakıldı kaldı beynime gözlerin
Bana göstermediğin bu son özverin
Kaldı her hücremde bu derin izlerin

09 Mart 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

348-Darılmışsa Yârim

İstiyorum başında telli duvaklık
Ne isterim hurilik ne de meleklik
Yârimden isteğim sadece insanlık
Herkes evlendi bir benle o kaldık

Evlerinin önünde bulgur dibeği
Dibeğe vurdukça oynar göbeği
Kavuşmamız herkesin tek dileği
Ne o gelin oldu ne de ben güveği

Darılmışsa hatırını sormaya gideyim
Yârim ne istiyorsa ona vereyim
Gerekirse canımı kurban edeyim
Ayrılığa dayanmıyor benim yüreğim

Çeşmelerinden akıyor soğuk su
Yel estikçe geliyor yârimin kokusu
Köyün en güzelidir sanki ay parçası
Yaklaştıkça artıyor kalbimin vuruşu

19 Eylül 2012
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek