Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

587-Hem Arıyorum Hem Bekliyorum

İşte başlıyor yeni bir sabah daha
Yalnızlık içinde yaralı kuşlar gibi
Yavaş ve usulca çırpınıyorum
Hem arıyorum hem bekliyorum

Dayanamıyorum artık bu acıya
Çıkaramıyorum kendimi ışığa
Yürüyorum, geziyorum ama göremiyorum
Hem arıyorum hem bekliyorum

Kuşlar bile hep yuvasına dönüyor
Bende seni anıyorum aciz kalbimle
Sevecen, kırılgan ve aşk dolu kalbimle
Hem arıyorum hem bekliyorum

18 Kasım 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

586-Haykırmak

Haykırmak yarınlara
Koşmak pervasızca
Sümüklü çocukların çığlıklarını
Duymamak için

Haksızlıklara haykırmak
Ben buyum diyebilmek
Günümüz insanları
Oynuyor üç maymunları

Sıra dışı olsam da
Kelepçeye vurulsa da
Uzanacak ellerim
Sümüklü çocuklara

28 Mart 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

585-Hayırsızlara

Bu bahçede hangi güle sarıldıysam
Her birinden bin dikeni tattım ben
Her ne kadar dikenlere katlandıysam
Bir o kadar da hançerleyenim çok oldu

Bilmezdim hançerli olduğunu güllerin
Sadece dikenli diye sarılmıştım onlara
Ne kadar gönülden bağlandıysam
Bir o kadar da arkadan vurdular bana

Ben onları gözümden sakındıysam dahi
Onlar daha çok sattılar insan pazarında
Ben onları sevmişken kardeşim gibi
Onlar kuyumu kazdılar geçen zamanla

08 Ekim 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

584-Haydi Aşka

Haydi tut elimden uçur beni
Bir kuşun yemeğini gagasına sıkıca yerleştirip uçması gibi
Haydi uçur beni gök yüzündeki rengarenk gök kuşağının altında
Bir kelebeğin narin kanatlarında taşıdığı gibi

Haydi arkadaşlar aşka yelken açmaya
Aşk denizlerinde kürek çekmeye
Aşk deryasında delice yüzmeye
Kalbim güzelimi görse dilim kekelemekte

Haydi tutun melekler ellerimden
Beni aşka bahş eyleyip aşka sunun
Hz İbrahim’e kurban koç getirip verdiğiniz gibi
Beni de aşka kurban hediye verin

Ne zaman bir dalda iki meyve görsem
Seviniyorum, her yerde aşk olmalı her dil aşk demeli
Ne para ne de şal kumaşlar hiç biri olmasın
Sadece aşk olsun, kalbim uçur götür beni aşka hadi göreyim seni

31 Mart 2015
Salı
Mehmet Yunus Aytek

583-Hayattaki Rolümüz

İnsanların yaşam biçiminde
Son arzusudur mutluluk
Yaşam değerse bunlara
Mutluluğu sembol yapalım

Biz isek yeni nesiller
İleriye gidelim iyi şeylerle
İçimizdeyse güzellik
Yarışalım birbirimizle

Son senaryoymuş onlar
Biz yenisini çizelim
Hem de biz oynarız rolümüzü
Yazarsak oynatırlar mı?

02 Kasım 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

582-Hayatın Ağırlığı

Bazen hayat sana öylesine ağır gelir ki
İçindekilerini dağlar kadar zan edersin
Koyarsın gönül terazi kefesine
Göründüğü gibi değil tartıya bile gelmez

Üzerindekiler gibi çıkarıp atasın gelir
Çıkarırsan tamamen çıplak kalırsın
Haşereleri yorganla yakmak istersin
O zaman da ulu ortada kalırsın

24 Ocak 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

581-Hayatım

Selam sana ey hayat
Bu senin varlığın, yaşamak ise benim işim
Selam sana ey tarih
Her şeyin ile saklısın buralarda, içimizde

Selam sana ey güzel deniz
Senin için dalarım mavi derinliklerine
Senin için yaşarım, ıssız serin sularını severim
Nedenini bilmeden senin güzelliğini yaşarım içimde

Bilmeden, hissetmeden, derinliklerine doymadan
İçindeki tüm yaşam olmazsa olmazımdır
Kokun, havan ruhumu sarıp sarmalar
Sevgilim sen olmadan bu hayat çekilmez, çekilemez

Sen benim canımın canısın, bir tanemsin
Senin sesini duyduğum zaman saatler durur
Senin gözlerine baktığım zaman kalbim atmaz
Biliyorum inanmıyorsun bana

Ey canımın içi, göz nurum, yaşam kaynağım
Senin sevgin bana yeter seni beklerim bıkmadan
Utanmadan, sıkılmadan yaşarım seni zevkle
İçim içime sığmadan yaşarım seni doya doya

Yeter ki sen beni unutma, yeter ki sen de beni sev
Çünkü unutma senin güzelliğine hasret birileri var
Uzak değil karşın da saklı
Hayatın içinde seni içinde yaşatır unutmadan

25 Haziran 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

580-Hayatı Sevmek İstiyorum

Hiçbir şeyin sorgulanmadığı
Ben im sen, sen in de ben olduğu
Bütün gülücüklerinin gamzelerime dolduğu
Gurur ve kibirden uzak bir hayat düşlüyorum

Bir yıldız olmak istiyorum
Biraz ürkek biraz da tutsak
Gündüzleri saklı geceleri ise parlak
Aya komşu dünya ile savsak

Aksi takdirde ölmek istiyorum
Kurtuluş mudur?
Yoksa bir kaçış mı?
Bilmiyorum

Ama ne fark eder
Her ne olursa olsun
Bu hayat bir bütün
Hayatı sevmek istiyorum

03 Eylül 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

579-Hayata Tutunabilmek

Hayata tutunmaya çalışıyoruz hepimiz
Kimimiz şanslıyız kimimiz şansız
Kimimiz paragöz anasını bile satar cinsten
Kimimiz elindeki ile yetinen ve başkalarına da sunabilen

Hepimizde bu dünyada var olma noktasındayız
Kimimiz durmadan çalışıp didinen karınca gibi
Kimimizde tembelce eğlenenbirerağustos böceği
Hepimiz bir şekilde yaşamın müptelasıyız

Buçalışma dünyasından başka bir dünyamız yok
O halde ahirete de hazırlık yapmalıyız
Ama ahiret içindünyadan da kopmamalıyız
Dünyayı ebediyete köprüleyerek ulaşmalıyız

Bizleri kandırmalarına izin vermeyelim
Cennet-cehennem hesap-kitap yok diyenlere
İnsanları aç bırakarak kendilerine kul edenlere
İnsanlara iyilik etmekten asla vaz geçmeyelim

15 Ekim 2012
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

578-Hayata Dair

Bir gün bir yola çıkıyorsun
Yürüyorsun düzenli düzensiz adımlarla
Etrafına bakarak, sakin telaşlı, korkak
Yine de üstüne üstüne yorulmadan ama bıkkın

Yokuşlar çıkıyor karşına
Türlü taşıtlar geçiyor yanından
Ve yaya bir sürü insanlar
Yanından geçerken sıcak gülümsemesiyle sana bakan bir çift gözü

Bir bildikleri vardır deyip takip ediyorsun
Güveniyorsun çıkarım ben bu yokuşu diyorsun
Yavaşlıyorsun arada bir kendine kızıyorsun
Sonra arkandan yetişen eller kollar yetişiyor yüzlerini seçemediğini görüyorsun

Daha hızlı yürüyorsun, koşuyorsun sana çarpmasınlar diye
Bir adım daha şimdi bir adım daha
Sonra dönüp bakıyorsun, ufkunu seçemiyor gözlerin eskisi gibi
Uzaklarda yokuşun başında bir kişi duruyor belli belirsiz, sana bakıyor değil de sanki

Elini sallıyorsun da görmüyor gibi, daha hızlı sallıyorsun, bağırıyorsun duymuyor gibi
Sonra bir an da biri çarpıyor, bir diğeri daha hızlı çarpıyor, yanından geçip giderken
Ayaklarının takati kalmamış, dengeni kaybediyorsun, bırakıyorsun kendini
Yanlış olan insanlar işte, hayat abartıldığı gibi de değil, yol uzun sadece

10 Ocak 2016
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

577-Hayat Okulu Mezunuyum

Cepleri para dolu şımarık çocuklara özenmedim
Ama acıdım mendil satan yüreği yara çocuklara
Hiçbir kış sabahı sarılamadım gocuğa
Bir kafa dengi bulup istisnasız her saat çıkardım yolculuğa

Ben yılsonu şu köşede aldım diplomamı
Hiç zayıf getirmedim öğrenmedim
Öğretmediler kalleşliğin anlamını
Hayat okulu mezunuyum ben

Öğretmenlerim çok iyiydi severlerdi
Belki acıdılar böyle olmasaydım belki döverlerdi
İyi bilirim yaşamın bir ucundan tutunup yaşamayı
Uçurumun kenarına götürür beni

Hiçbir vakit alamasam da takdir belgesi
Ne kahpelik yanaşabildi yanıma nede gölgesi
Bir takdirlik mi sandınız içimdeki hevesi
Boşuna mı derinden çekeriz aldığımız her nefesi

Ne bilirim ben karneyi defteri notu
Ben terliği bilmem nereden bileyim botu
Herkesi sevmeme rağmen silemedim bendeki kötü bahtı
Ama insafı bilirim ben sanmayın yüreğim sizinki kadar katı

Ben hayat mektebini çok önceden bitirdim
Çok şey öğrendim aşk yoktu hafızamda
Şimdi sana âşık oldum benliğimi yitirdim
Aç avuçlarını kalbimi sana getirdim


29 Haziran 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

576-Hayat Kutusu

Bir kutu dolusu yaşam gönderiyorum sana
Sade bir kurdeleyle süslenmiş
Çöz kurdeleyi ve kaldır yavaşça kutunun kapağını
Kocaman bir fırça ve bin renk koydum kutuya bir cennet resmi yapıp içine gir diye

Düşler serpiştirdim gizlice, düş kurmayı unutma diye
Bir tane de elma şekeri yerleştirdim
İçindeki çocuğu yeniden tada bil diye
Bir gülümsemenin sıcaklığını da sığdırdım ruhlarımız aç kalmasın diye

Kutuya biraz da sevecenlik koydum güçlü ol diye
Beyaz bir güvercin uçup kendi kondu kutuya barışı ve özgürlüğü sunmak için
Bir buket sevgi koymadan edemedim paylaşmayı anımsayalım diye
Sevdiklerimize onları sevdiğimizi söylemek için yarını beklemeyelim

İçtenliği, umudu neşeyi, bağışlayıcılığı, özgüveni ve açık yürekliliği de unutmadım
´Ben´in dışına çıkıp bize ulaşabilelim diye
Son olarak da bir kart iliştirdim kutuya bak bu kartta neler yazıyor
Bu kutunun kapağını her kaldırışında yaşamla ilgili yepyeni şeyler keşfedeceksin

Yaşamak için yarını bekleme, al yaşamı kollarının arasına ve sımsıkı sarıl
Yaşamdan yalnızca almak yerine ona bir şeyler de ver
Kimseyi kırmamak ve üzmemek şartıyla istediğin her şeyi dene
Bir gün kalırsan sonsuzluğa bırakma geride kırık bir yürek

İşte budur hayat
İşte budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun

22 Ekim 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

575-Hayat Kavgası

Bir uçurum oldu hayat
Dokunsan düşecekmiş gibiyim
Gel de kurtar beni benden
Sanki ölecekmiş gibiyim

Sardı kollarımı dert çemberi
Kader tuzağına düşmüş gibiyim
Bir yanda hayat kavgası var
Bir yanda aşkın ıstırabı

Tek başıma nasıl yaşarım ben
Dindirecek sensin bu azabı
Gel beraber çıkalım bu yollara
Yalnız çekilmiyor dünyanın kahrı

Gülmek mi zor, acıdan zevk almak mı?
Bilmem ki benimkisi yaşamak mı?
Bir ömür boyu gözyaşı döktüm
Hayat hep acı çekip ağlamak mı?

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

574-Hayat Kapısı

Neredeki kapılar açık
Soluk renkli, eski kapılar
Hüzünlü ve sessiz
Kimsesiz çocukların yeri

Büyümeyen, zehirli
Acı çocukların kapılarıdır
Senin değil
Kapı aralığından bakan sen değilsin

Hangi açık kapılar senin bahsin
Gülen çocuklarla büyüyen
Bir hayat kapısı açılırsa ufka
Yaşam dolu mutlu ve umutlu

18 Mart 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

573-Hayat İşte

Yıllar sonra geldim mezar başına
Servinin gölgesi düşmüş taşına
Yerin cennet olsun, yat, rahat uyu
Aldırma sen gözlerimin yaşına

Niye çabuk geldi acı haberin
Düşündükçe acı kattı acıma
Ne eylersin ki cilvesi bu kaderin
Genç yaşımda aklar düştü saçıma

Gencecik iken bu hayata küstün de
Ardında bıraktın beni çaresiz
Otlar bitmiş mezarının üstünde
Ruhuna fatiha okudum sessizce

17 Mart 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

572-Hayat Caddesinden Geçerken

Gidiyorduk hayatın caddesinde kadere iki tutsak
Bir sürü yüz bir sürü göz ve ağır geliyor her bakış bana
Her yüz hayatı biraz daha yakından gördüğüm ayna
İçime yürümekten, düşmekten aynı kör kuyulara, hiç çıkamamaktan gün yüzüne

Aynı kısırlık, aynı döngü, aynı gece ve insanlar
Karışamam kalabalıklara benim kimsenin yetmediği bir yalnızlığım var
Arka sokakları yaşamın, ara yollar ilk adımları ayrılıkların
Hiç bir şeye olduğu gibi karışamıyorduk, her şeyde bir sınır ve geçitler

Bir labirent ülkesinde bütün hayatlar birbirine benziyordu düşleri aynı değilken hiçbirimizin
Elini tutabilirdim derinine indikçe suyun seyrekleşiyordu insanlar, sesler, renkler
Bir ömür için tutuşamadıktan sonra ellerimiz, bir hayat kuramadıktan sonra
Tutamadım ellerini, ellerim kaldı iki yanımda kanadı kırık iki kuş gibi

Bir adam boylu boyunca yatıyordu kaldırımlarda
Ayaklarını karnına çekmiş kolları göğsünde kavuşturmuş
Kimsesi yok gidecek kendinden başka
Bunca evden bunca insandan kimsesi yok

İşimi ailemi kimliği her şeyi bırakacağımı söylemiştim
Kendimi sıyırmaktan artık açıkta da olsam kendimi yaşamak istediğimden
Ne diğer insanlar gibi sığınacağım bir yuvam vardı ne de bir dost kapısı
Düşsüzlük haline düşmüştüm

Gitme diyordun
Sahip olduklarımı anlatıyordun
Sen sahip olduklarımı anlattıkça sahip olamayacağım diye korktuklarım yüzüme çarpıyordu
Sen gitmemden ne kadar korkuyorsan bende o kadar korkuyordum gitmekten

Yapacak hiçbir şeyi kalmayan insanlar gitmeyi seçerdi
Kalanların tutundukları bir yerleri vardı
Caddesinin sonuna gelmiştik
Birimizin geri dönmesi birimizin hayat denilen bu yolda savrulup durması gerekiyordu

15 Mart 2016
Salı
Mehmet Yunus Aytek

571-Hayat

Her köşe başında
Yaşadığımız yeri
Giden günleri
Geçen zamanları

Güzel günleri
Görünmeyen yolları
Yazılmayan dertleri
Dürülmeyen defterleri

Ağaçtan düşen yaprakları
Gönlün hüznüyle yaşadığımız toprakları
Görünmeyen derdi, yol almış sevdaları
Her sillesinde sen öğretiyorsun hayat

Karşılıksız candan sevmeyi
Bir hayırsız uğruna her gün ölmeyi
Ne yarından kötüyü, ne bugünden iyiyi
Her sillesinde sen öğretiyorsun hayat

02 Nisan 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

570-Hayallerim

Bir suskunluğun derinden yol alan
Umut yolculuğudur hayallerim
Bir an olsun beni bırakmayan
Yalnızlığımın dert ortağı hayallerim

Sessizliğin hâkimi odamda
Issız ve karanlık sokaklarda
Hatta uykusuzluğumda
Beni uçuran hayallerim

Ne bileyim
Beni benden alıp
Umutlarımın yeşerdiği yere
Götüren hayallerim

03 Aralık 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

569-Hayalin

Hayalin dün gibi durur gözlerimde
Bu bir sevda masalı olmasa
Derinlerde hep saklı kalmasa
Yüzümden izleri geri alınsa

Değer mi kalbime verdiğin ceza
O bir masal kahramanıydı
Gönlümdeki halka dalı
Sevdanın yeşeren ağacı

Dert bende, sen ise onun ilacı
Gönlümü coşan kalmadı artık
Yapraklar elime dolmadı artık
Gözümde çınlayan hasretlik o

Yüzümden yüreğe çizgidir o
Sevda gözlü şarkılar dinlemese
Çınar olmuş ağaçlar bezenmese de
Gözünden nemli yaş akıp gitse de

O benim bir sevdiğim oldu
Masallara kalan aşklardan dolu
Yanımda olunca kalbime doğdu
Güneşle birlikte keyiflendi o

Artık beni yalnızlığa bıraktı o
Benimde isteğim azaldı derken
Fark etmeden özledim kokusunu ben
Bedenimden ayrılışı yaprağa benzer

Büyüdü gözbebeklerim hayalinde
Seni de çok sevdim, yüreğini de
Ben senin baharın olamadım ki
Ama hep iklimlerinde takılı kaldım

10 Mayıs 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

568-Hayali Kavuşma

Seversin, özlem duyarsın sanki uzağındadır gibi
Oysaki en yakınındadır sevdiğin ama dokunamıyorsun
Haykıramazsın seni seviyorum diye
Susarsın, kaparsın gözlerini sadece seyredersin hayalini

Onunla çok uzaklara gidersin belki de
İnsanların olmadığı yeni bir dünyaya
Gizlenmiştir çünkü düşünürsün tenha bir köşesinde
Arar bulursun o karmaşık dünyanda

Artık kuş gibi özgürsün o yeni dünyanda
Artık anlatabiliyorsun duygularını kendince
Seni seviyorum söyleyebildince
Sana aşığım, aşkımsın diyebiliyorsun

Dokunabiliyorsun, sarılıp kokluyor, okşuyorsun saçını
Ama birden bir ses yok ediyor o hayali dünyanı
Uyanıp birde bakmışsın ki eski dünyana geri dönmüşsün
Ama sen artık hiç kımıldamayıp öylece kala kalıyorsun

23 Ocak 2015
Cuma
Mehmet Yunus Aytek
-

567-Hayal Dünyası

Meğer aşk çok kolaymış
Seni seviyorum demek yetiyormuş
Demek ilk görüşte aşk varmış
Buna inanmak zor olsa da

Başıma geldi çok sevindim
Yüreğimde ona da yer verdim
En güzelinden seviyorum dedim
Şükürler olsun bunları yaşadım

08 Kasım 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

566-Hatırla Beni

Bir sefil rüzgâr esince
Güneş gelip ay gidince
Yıldızlar körelip sönünce
Hatırla beni mühür gözlüm

Bildiğin yollarda kaybolunca
Şişeleri kırıp ağlayınca
Başını eğip usulca
Hatırla beni zeytin gözlüm

Haykırıp dağa taşa
Küsünce suya aşa
Kalınca yalnız başına
Hatırla beni canımın içi

Sevdiklerin senden kaçınca
Tek başına yalnız kalınca
Adın herkesçe unutulunca
Hatırla beni yaşlı gözlerinle

16 Ekim 2015
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

565-Hatırla Bazen

Hayat meşgalesi içinde kaybolmuşum
Ama selamınla belki düzelir çehrem
Belki de yeniden yazılır yazgımız
Birlikte geçiririz kalan ömrümüzü

Dost ya da arkadaşlık istedim senden
Seni sen den istedim
Eğer kabul edersen
Versen elini elime

Ve beklemesek sabahı aksamı
Yaşasak bizce, kendimce ve sence
Sen ne istersen o olsun demeden
İki ruh ve tek fikirken yaşasak, isteyerek

Severek koşsak kırlara
Uzansak boşluğa
Boşlukta hep hatıralar var
Aramızda ise upuzun yollar

07 Mart 2016
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

564-Hastalanıyorum

Bir soğuk bir sıcak evresindeyiz
Başım zonklayıp gözlerim yaşarıyor
Akıyor şelalem mendil ile siliyorum
Hararetim var ama tir tir titriyorum

Boğazım ateş gibi yutkunamıyorum
Kulaklarım tıkalı, durmadan ovuyorum
Yanaklarım al al, arada bir hapşırıyorum
Galiba fena şekilde hastalanıyorum

03 Aralık 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek