Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

683-Kırılgan Çocuk

Kırılgan bir çocuğum ben
Yüreğim cam kırığı
Bütün duygulardan önce öğrendim ayrılığı
Saldırgan diyorlar bana oysa kırılganım ben

Gözyaşlarım mücevher saklıyorum herkesten
Ürküyorlar gözümdeki ateşten
Ürküyorlar dilimden dökülenlere
Ürküyorlar o dur durak bilmez cesaretimden

Bana diyorlar ki bir yanın sarp uçurum
Bir yanın da çılgın dağ doruğu
Oysa böyle yapmazsam
Ben nasıl korurum içimdeki çocuğu

Bir yanım çılgın nar ağacı
Bir yanım buz sarayı
Paylaşılmayan ne varsa yürekte
Yalnızken ağlatan, acıtan ne varsa yürekte

Bir sabah mavisine, bir karanlığa anlatırdım
Kime sığındıysak ona anlatırdım
Bir de sana anlatırdım giderken yol arkadaşı diye
Gönderilmemiş, ertelenmiş, yani vazgeçilmiş

Belki bir gün dert yerine keyfine içeriz sigarayı
Bir gün belki anlamsız kurup cümleleri
Güleriz halimize unutmak yine de zor ya
Hani belki alışırız

20 Şubat 2016
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

682-Kırık Kalpler

Sözleşmeden buluşur kırık kalpler
Anlatılmaz ama ordadır bütün dertler
Gönül kırgınlıkları hayatın haksızlıkları
Kader yalnızlıkları çeker kırık kalpler

Gönül kırgınlıkları hayat bezginlikleri
Şehir yalnızlıkları çöker bütün kalplere
Kimini yakıp geçen aşklar incitmiş
Kimini yanlış kararlar yıkıp geçmiş

Kimine yakın dostu ihanet etmiş
Kimisi de hayatın sillelerini yemiş
Kırık kalpler durağında inecek var
Eteğindeki taşları dökecekler var

Doldurun kadehleri içelim beraber
Yılların yorgunluğu geçene kadar
Kırık kalpler durağında söylenecek var
Yüreğindeki dertleri atacaklar var

17 Şubat 2015
Salı
Mehmet Yunus Aytek

681-Kırdın Kalbimi

Bu alevler dinmez, cehennem ne ki
Tartsan hüzünlerimi bir milyon çeki
Düşerken gözümden damlanın teki
Silsen ne olacak ki, kırdın kalbimi

Okşardım hançeri vursan özüme
İnlemezdim mili çeksen gözüme
Dikilip karşıma candan yüzüme
Gülsen ne olacak ki, kırdın kalbimi

Pişmanlıkla dolu listeler ile
Sevdayı anlatan besteler ile
Kırmızı güllerden desteler ile
Gelsen ne olacak ki, kırdın kalbimi

Sulasan yaşlarla çölü, bayırları
Seven yürekleri, yakan korları
Âlem de var olan bütün sırları
Bilsen ne olacak ki, kırdın kalbimi

16 Mayıs 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

680-Keyfimden Değil

Gözlerimden yaşlar akıyorsa
Üzüntümden değil
Gidişindendir

Yumruklarımı masaya vuruyorsam
Sana kırgınlığımdan değil
Pişmanlığımdandır

Suçu yalnız sende buluyorsam
Bilmediğimden değil
Gururumdandır

Sana hakaret ediyorsam
Kinimden değil
Üzüntümdendir

Seni sevmiyorum diyorsam
Sevgisizliğimden değil
Nefretimdendir

05 Mart 2016
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

679-Keşke Mümkün Olsaydı

Keşke hiç geceler bitmeseydi
Karanlığında saklanabilseydik
Sabahı hiç beklemeseydik
Yıldızlar kaybolmasaydı, ay küsmeseydi

Ya da güneş doğsaydı vakitsizce
Işıkları sızsaydı pencereden yüreğimize
Kimse görmeden bir dilek tutsaydık içimizden
Üç vakte kadar gerçek olsaydı

Keşke kavgalar olmasaydı
Savaşmasaydık kendi kendimizle
Ruhumuz bedenimizle barışık kalsaydı
Ruhumuz rahat etseydi özgürce

Ateşkes ilan edilseydi sessizce
Sulhun saadeti yayılsaydı içimize
Keşke bazı şeyler hiç yaşanmasaydı
Geçmişi silebilseydik beynimizden

Bedenimizi acılara alıştırmasaydık
Gözyaşlarımız akmasaydı
Eski defterler kapansaydı
Bir daha hiç açılmamak üzere

Geceler boyu düşünmeseydik
Uykuya dalsaydık gizlice
Güzel rüyalar görseydik
Uyanınca da hepsi gerçek olsaydı keşke

20 Eylül 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

678-“Keşke”ler

Dönmezsin bilirim
Nankörsün görmezsin
Sevildiğini bilmez
Seveni görmezsin

Sevmeyeni sever
Kalbini adarsın
Uğruna feda edercesine taparsın
Umarsızca akar gözyaşların

Sen bile bilmezsin
O güzel gözlerinin neden ağladığını
Ve bir gün anlarsın değmeyeceğini
Zaman geçer küllenir içindeki yangın

Kabuk bağlar yaraların
Anlarsın o an sana yaptıklarını
Ağlamak ile kahrolmak arasında bocalarsın
Sana yaşattıklarını anar, yaşayamadıklarına kahredersin

Bir zamanlar nasıl delicesine sevdiğini düşünür
Senin gibi sevmeyeni, esrarlı gözlünü anarsın
Lakin maziye dalar gözlerin
Anlarsın hayatının bir anlamı kalmadığını

O an düşünür “Keşke seni sevmez olaydım, Keşke …..! ” dersin
Ah o “keşke”ler
Seni kendi içine mahkûm ettiğini,
Gözlerinden nasıl kan akıttığının farkına yine varamayacaksın

13 Ocak 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

677-Keşke Gitmeseydi

Sabahları erken uyanırdı
Her yerde dolanır dururdu
Kötüler ondan korkardı
Keşke gitmeseydi

Boyu fidan gibiydi
Gözleri fettan gibiydi
Kıvrak yılan gibiydi
Keşke gitmeseydi

Dünyada yoktu eşi
İki dakikada bitirirdi işi
Harikaydı gülüşü
Keşke gitmeseydi

Çok asaletli, temizdi soyu
Kimseye benzemezdi huyu
Hep akıyor gözlerimin suyu
Keşke gitmeseydi

14 Mayıs 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

676-Keşke

Hiç olmasaydın
Ya da hiç yaşamasaydık
Keşke diyorum bazen
Yoksa ben mi olmasaydım

Neden mutlu sona eremedik
Sevmeseydim keşke
Niye bu kadar karamsarım
Acaba hayat mı böyle istedi

İnsanın canı acır mı hiç bu kadar sevmekten
Demek ki acıyormuş dokununca
Ama benim canım sevmekten çok
Keşke ler den acımış belki de

13 Mart 2015
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

675-Kendinle Yüzleş

Durup düşün bir kez de
Her defasında tövbeler olsun desende
Sakın ümidini hiç kaybetme
Hep aynı heyecan ve aynı iyi dileklerle çık bu yollara

Derinden bak aynalara
Gördüğün yalnızlıktan sakın korkma
Sırf yalnızlık uğruna vefasızların kalbine sarılma
Sevmiyorsan bu aşk değil aşkın aslına tecavüz olur

Kendinle yüzleş
Şayet enkazda kaldıysa şefkatin yüzü
Sakın zorlama kendini az ile yetinmeye
Zira bu kolaya kaçıp hazıra razı olmak olur

26 Ocak 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

674-Kendine İyi Bak

``Kendine İyi Bak``
Bir ``Veda``değil
``Elveda`` cümlesidir çoğu zaman
O üç kelimeden çok daha fazlasını gizler içinde

Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra yanında olmayacağım
Olamayacağım istesem de istemesem de
Sevdim bir zamanlar seni, hala seviyorum ve benden sonra da mutlu olmanı istiyorum
Olurda bir gün dönersem seni iyi bulmak istiyorum

Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra kendinden başkası olmayacak yanında
Ben olmayacağım ve seni düşünmeyeceğim artık sakın arama beni
Sil beni yüreğinden, yaşanılan güzel şeyler hatırına sana yürekten mutluluklar diliyorum
Ben bir daha dönmemek üzere gidiyorum

Kendine iyi bak. Aramızda geçen her şeye rağmen yine de iyi olduğunu bilmek isterim
Aslında bilmem çok önemli değil, iyi olduğunu varsayacağım ben
Seni kendinle başbaşa yapayalnız bırakıyorum ben
Biliyorum kendini bırakacaksın benden sonra, o yüzden kendine iyi bak diyorum

Kendine iyi bak, derler ve giderler
Tutkuyla sevenler bazen birden fazla söylerler bunu
Çünkü onları ayırmak, eti tırnaktan ayırmak gibidir
Her seferinde azalan umutlarla geri dönülür ve yeniden tekrarlanır

Kendine iyi bak, derler ve giderler
Seni suskunluğa mahkum edip giderler
Seni parçalara ayırıp, en büyük parçanı senden alıp giderler
Daha kötüsü suçlayamazsın onları tüm bunlar için

Kendine iyi bak, gözleriyle ayrılırlar
Ta ki umut ta, sevgi de tükeninceye kadar
Tutkunun ötesinde sevenler ayrılmak yerine ölümü yeğlerler
Bu sözlerin içinde ihanet yok, aslında sevilmeye ihtiyacı olanı yüzüstü bırakıp gitmektir

Kendine iyi bak deyip gidenin geçerli bir nedeni vardır elbet
Yenildiğin için kızarsın ama suçlayamazsın
Ayrılığın kaçınılmazlığına inandırır seni
Elinden umutlarını, düşlerini ve sevgilerini alıp giderler

Bitti diyemedikleri için, kendine iyi bak derler
Kırıldım ve affedemiyorum diyemedikleri için
Artık hayatımdan çıkaracağım ama hiç unutmayacağım diyemedikleri için
Vicdanlarını rahatlatmak için kendine iyi bak derler



Keşke böyle yaşanmasaydı bazı şeyler
Keşke affedebilsen beni, keşke ben de affedebilsem
Keşke döndürebilsek zamanı geriye. Keşke bugünkü aklımızla yaşasak her şeyi yeni baştan
Ama yine de, gitmesen olmaz mi? Bitmesek olmaz mı?

Bunların hepsi yalan mı? ... Sahiden...
Peki o zaman...
Senin istediğin gibi olsun...
Öyleyse... Sen de “Kendine İyi Bak’’

19 Kasım 2012
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

673-Kendin İçin

Kimi seçmek istersen onu seç
Ama önce kendini seç
Kendin için yaşa, kendin için sev, kendin için âşık ol
Kendini beğen ve kendini dinle, ancak o zaman bulabilirsin mutluluğun formülünü

Kimsenin seni engellemesine izin verme
Sırf başkaları mutlu olacak diye oturma sandalyeye
Kalk ve ilerle pistin ortasına yorulana dek dans et
Ne derler diye düşünme bırak konuşsunlar

Sen mutlu olacaksın ya gerisinin önemi yok
Kendini yollara mı vurmak istiyorsun
Bin otobüse nereye gittiğine bile bakma çık yola
Nereye gittiğini soranlara ´kendime gidiyorum´ de

Bir mola yerinde pilav üstü kuru yerken alacağın tadı düşün
Kayboluşlar insana kendini buldurur bazen
Geride kalanları unutma elbette
Ama onlar da beklemeyi bilsinler

Vitrinde beğendiğin giysiyi al
Yakışmadı diyecekler bırak desinler
Sen kendine yakıştırıyorsun ya bu yeter
Kendim için, kendime aldım deyiver gitsin

Ne yaparsan, kendin için yap, kendini eğlendir önce
Sen mutlu ol ki, senin mutluluğun başkalarını da mutlu etsin
Mutsuzken kimseyi mutlu edemezsin unutma
Ve sakın herkesi birden mutlu etmeye çalışma çünkü olmazlar

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

672-Kendimi Ateşe Attım

Çok özel birisiydin
Sadece benim için
Kimseyi dinlemedim
Seni ölesiye sevdim

Herkes sevme dedi
Çeker gider dediler
Gözüm senden başka
Hiç kimseyi görmedi

Seni sevince bana
Düşman oldu ana baba
Nasıl birisin anlamadım
Girdin aniden hayatıma

Aşkın kalbimde çoktu
Senden başkası yoktu
Beni bırakıp gidince
Her şeye nokta kondu

Kalbimi hiçe saydım
Kendimi ateşe attım

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

671-Kendi Ölümünden

Bir gün
Bir yol çıkar karşına
Bilemezsin
Nereye sapacağını

Ne gitmek gelir içinden
Ne de kalmak
Durduğun an düşeceğini bilsen de
Donup kalırsın zamanda

Tutmaz ellerin
Dokunamazsın hayata
Kaybolmak istediğin
Anındasın ölümün

Yine de son bir defa
Bakabilmek için gözlerine
Vazgeçmeye hazırsındır
Kendi ölümünden

11 Nisan 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

670-Kelebek

Belki de insan;
Hayata bir kelebeğin gözüyle bakabilse
Bir kelebeğin inceliğine ve zarafetine sahip olsa
Acaba farkında olabilir miydi?

Aslında hayatın çok kısa olduğunu,
Bir o kadar yaşanması gerekenler varken
Sevdalanmak,
Sevgili olmak

Anne olmak,
Baba olmak
Ve birçok
“Olmak” varken

18 Ocak 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

669-Kefenim Siyah Olsun

İsterseniz zincire vurun beni yeter ki suçumu sormayın
Vurun ya da diri diri gömün ama bendeki acımla acıtmayın
Bırakın da son kez doyasıya ağlayayım
Sevdiğimin ismini son bir defa sayıklayayım

Tüm umutlarım tükendi hayallerimle avunuyorum
Ne siz bana acıyın, ne de ben size yalvarayım
Lütfen bir daha sormayın anlatmam, anlatamam
Onu kalbimde gömdüm, yıllardır yasını tutuyorum

Ne özlemler ile beklemiştim onu oysaki
Ne o geri döndü, nede içimi yakan hasreti son buldu
Anıları ile dolu bu şehir bile beni kovuyor sanki
Bırakında gideyim bu şehirden, yüreğim dondu

Ölümün soğukluğu gibi çökmüş yalnızlığı üzerime
Bir başkası sevgisiyle paylaşamaz onu benimle
Benim hesabım yargılayamadığım geçmişimle
Unutamadığım sevdiğimle değil, kendi benliğimle

Yargılama vakti bitti, infaz vakti geldi
Ecelimi istememe sebep kahreden hasreti oldu
Sevdam gibi kefenim de en karasından olsun
Gözlerim toprağa, beynim ise Azrail’e kenetlendi

03 Ekim 2012
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

668-Kaybolan Hayatım

İnsanını tanımadığım bir ülkede gibiyim
Yuvasını yitirmiş kuş gibi
Kalkış saatine yetişmeye çalışan yolcu gibi
İçimin nasıl yandığını anlatamıyorum

Kaybolmuşum bedenimde
Gözlerim, ayaklarım, ellerim kayıp
Arkam önüm, sağım solum yok olmuş
Sanki dövülmüşüm üstelik kan kusmuşum

Adeta koşmuş kan ter içindeyim
Son anda adımımı atmışım karaya
Sanki bastığım toprak ana karadan ayrılacak gibi
Huzurum kalmadı her şeyim paramparça

22 Aralık 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

667-Kavuşamadığım

Çok uzaklarda birisi var
İsmini andıkça ağladığım
Sevgisi içimden çıkmayan
Bir türlü kavuşamadığım

Bin umutla hasret çöllerine düştüğüm
Karanlık gecelerde ismini düşündüğüm
Her satırımda gözlerini gördüğüm
Uzaklarda birisi var kavuşamadığım

Özlemin her geçen gün artarken
İçimi bin bir haykırış sararken
Nerdesin, kim bilir kiminlesin
Nasıl olduğunu bilemediğim

İnan ben hayalinle avunuyorum
Yıllara, yollara seni soruyorum
Sevdiğini ve sevdiğimi anladığım
Orda bir sevdiğim var kavuşamadığım

19 Mart 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

666-Katlime Ferman

Yıllar sonra ilk kez sesini duydum
Şoka girdim sanki öylece durdum
Yetmedi mi yaptığın bir daha vurdun
Ölmek istiyorum artık inan yoruldum

El ele gördüm çok mutluydunuz
Belli ki gelecekten umutluydunuz
İkiniz katlime ferman oldunuz
İhanet yaptığınız arkamdan vurdunuz

Sen benim ilk göz ağrım, ilk sevdiğimdin
Allah`tan başka tek boyun eğdiğimdin
Hani, hani ben senin tek sevdiğindim
Demek ki yalanmış o ben değildim

Neydi, paramıydı seni benden götüren
Her günümü zindan edip dertler getiren
Şu gencecik yaşımda hayatımı bitiren
Neydi söylesene beynini hep kemiren

04 Nisan 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

665-Katil Öldü

Biliyor musun biri öldü bu şehirde
Ne gariptir ki ne matem var nede hüzün
Biliyor musun bir katil öldü bu şehirde
Ruhum bayram ediyor bu ölüme

Katilin kalbi kalmış bu şehirde
O kalbi atıverdim ateşe
Biliyor musun sen öldün bu şehirde
Benliğimi benden çalan sen ölmüş oldun işte

Ruhum acılardan kurtulmuştu bu ölümle
Ölürken viran bir şehir bırakmıştın ardından
Kararlıyım yeniden bu şehri yapmaya
Öldüğün günü bayram ilan ettim bu şehirde

Yas tutmayı yasak ettim
Öldüğün gün yeniden doğmuş gibiydim
Kalpsiz ama hayata sımsıkı sarılıyordum
Yenilmemiştim bu savaşta sadece ölen kalbi kaybetmiştim

02 Eylül 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

664-Karşı Pencere

Hiç bilir miydik nefretlerin kanla sulanacağını
Bakışların griftleştiği bir anda sevgiyi fısıldardık hâlbuki
Karşı pencerelerden hiç ummadığımız anda çıktı karşımıza
Geçmiş yazın baharında bitmişti tüm yeşil bakışlar

Deliyor yüreğimizi geçen günler
Karartıyor tüm geleceğimizi
Korkunun sarılı bölgelerinde
Kin fışkıran bir bakış ve sonrasında oluşan ayrışmalar

22 Şubat 2016
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

663-Karanlıklar Ülkesi

Her yer karanlık yine
Işıkları kim söndürdü anne
Anne orada mısın sana sesleniyorum
Yoksa sendemi korkuyorsun karanlıklardan

Biliyor musun ben çok korkuyorum
Ben hep karanlıklardayım anne
Neden diye sorma benim dünyam orada
Nedenini bende bilmiyorum

Beni her akşam çağırıyorlar oraya gidiyorum
Karşı koyamıyorum bende onlara
Elimi tutuyorlar yüzüme bakıp gülüyorlar
Amaçsızca yaşıyorum ben burada

Sabah oluyor uyanıyorum çok üzülüyorum
Ama biliyorum ki akşam tekrar orada olacağım
Yavaş yavaş sonu geliyor artık bu gidişlerin
Arıyorum o eski günlerimi bu dünyada gücüm kalmadı

Kimse bilmiyor ki vadem dolmak üzere
Ne yazık ki bu dünyanın bana faydası yok
Karanlıklar da yaşıyorum sabahlar olmuyor bana
İşte böyle anne sende karanlıklar ülkesinde misin yoksa

18 Ekim 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

662-Karanlık Melankoli

Yalnızlığın ardından yaşadığım
İlk ve son geceydi bu ilk kez tattım
Varlık ve yokluk arasındaki o boşluğu doldurmak
Belki bir dakika, belki bir yıl sürdü

Farkına varamadım bir türlü
Başka yalnızlıkların tohumları atıldı boşlukların ortasına
Umarsızca büyüdü güneşe doğru
Kara bulutların arasında gözden kayboldu

Dedim bitti artık yalnızlıklar, ayrılıklar
Ama yanıldım
Küçücük bir şanstı sadece istediğim ufacık bir umut
Sıfırdan farklı pozitif bir sayı

Aşk işte bazen üç bilinmeyenli bir denklem
Bu denklemde üç kişi de ayrı bir değişken
Ya ben geç kalmıştım, ya da sen biraz erken davranmıştın
Ne fark eder ki başlayıp da sonunu getiremediğim birçok şey gibi

Yarıda kaldı, yarım kaldım, karanlıkta kaldım
Sen belki o çok bahsettiğin gerçek sevgide mutluyken
Ben sensizliğin karanlığıyla cedelleşiyor olacağım
Tekrar görüştüğümüzde yüreğinden bir mum yak bana

Yak ki ışığı aydınlatsın karanlığımı
Bir gün beni sevebilme ihtimalin yükselirse eğer
Ve ben hala tüketmediysem senin veremediğin ümitleri
Kalbimin derinliğinde hala saklıyor olacağım

23 Ekim 2015
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

661-Kara Toprak Ayıracak Bizi

Bu kalabalık senin düğününe
Benim ise cenazeme geliyor
Davullar senin düğününe
Benim cenazeme çalıyor

Senin üzerine çiçek
Benim üzerime toprak atacaklar
Senin kınalı ellerini
Benim tabutumdan tutacaklar

Seni çalgılarla
Beni ağıtlarla uğurlayacaklar
Biz iki yolcunun giysisi beyaz olacak
Nüfusa seni evli, beni ölü yazacaklar

20 Aralık 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

660-Kara Toprak

Seni aradığımda gelirdin bana
Kara toprak aldı seni bağrına
Nasıl dayansın bu can acına
Sen hep kol kanat olurdun bana

Gayrı bundan daha acısı yok gibi
Tükenmez sevgin içimde eskisi gibi
Sevgimi kıskandı kara toprak
Şimdi seni koynunda saklar

Nasıl kıydın sen aşkıma
Kimler avutsun yanık yüreğimi
Uykusuz mu kaldın toprağa yattın
Şimdi sen beni yalnız bıraktın

Çok şey istemedim ki senden, yaşayacaktın
Ey kara toprak beni ağlattın
Duy sesimi ey sevgili
Çağır beni gelirim yanına

11 Nisan 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek