Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

731-Meyhaneci Ben Geldim

İşte meyhaneci ben geldim
Masamda onun hayali
Gerçekte sen ve ben varım
Durma bize içecek getir

Benim ki zehir diğeri normal olsun
Ortaya çiçek koy
Benim ki solmuş
Onunki gonca olsun

Bize şarkı çal
Bizim şarkımız beddua olsun
Son kadeh de ağlarsam
Halime bakıp ta üzülme sakın

04 Kasım 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

730-Meyhaneci

Suskunum bu akşam
Sorma be meyhaneci
Bilirsin ki efkârlıyım
Başım duman, gönlüm yaman sevdalı

Yar gitmiş meyhaneci
Ellerin olmuş
Ne duruyorsun öylece
Doldur bir kadeh daha içelim

O unutulmayan yârimizin
O vefasız sevdalımızın
Peşine düşelim
Diyeceklerini son kez soralım

Suskunum işte meyhaneci
Ne duruyorsun bakma öyle
Doldur kadehleri ya ölüme
Ya da sevdalımıza gidelim

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

729-Mesela

Her unuttuğun dakika beni
Her zaman olduğu gibi mesela
Benim içerlendiğimi duymaman elde olamaz
Kendim bile ürküyorum geceye isyanlarımdan

Fakat yüreğin bunu anlayamaz
Mesela sensizlik denen korkularımdan
Göğsümü tokatlıyorum kendime acımıyorum
Hatırlarsan eğer seni seviyorum demiştim

O zamanda acımadım kendime mesela
Şimdi her şeyin bittiğini anlıyorum
Ömrümce sana doyamadığıma üzülüyorum
Mesela yağmurun toprağa doyamadığı gibi

15 Aralık 2015
Salı
Mehmet Yunus Aytek

728-Merhaba Ayrılık

Merhaba güzel günlere merhaba yalnızlığım
Bak bir güne daha sensiz girdim sevgilim
Daha ne zamana kadar sürecek bu ayrılık bilmiyorum
Bana kalsa hemen bitirmek istiyorum

Sensiz yaşayamıyorum senin sıcaklığını hiç unutamadım
Belki sen beni çoktan unuttun ama olsun ben alışkınım zaten
Ama şunu unutma her zaman her yerde seni seveceğim
Sen benim alın yazım ve kaderim olana kadar bekleyeceğim

Ayrılık kolay demiştin ama hiçte öyle değil
Gel bir de bana sor ayrılığı
Birde benden dinle ayrılığın acısını
Ben ayrılığı çok ama çok iyi bilirim

Çünkü beni de sevdiğimden ayırdılar
Hem de hiç acımadan hiç utanmadan
Ama üzülme sevgilim kavuşmamız yakındır
Tabi ki eğer sende istersen bir tanem

27 Kasım 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

727-Merhaba

Paylaşmak istedim
Acıyı, yıkılmışlığı
Ve darbelerini hayatın
Yalnızlığımın deryasında

Ağlayışın sessiz gecelerinde
İsyanını paylaşmak
Pişmanlığın kalbinin kıyılarında
Yasaklarını aşmak

En umutsuz zamanlarda
Apansız bir aşkı taşımanı
Yüreğinde nedensiz sevinçlerini
Ve yeniden uyanışlarını

Sevdalara pencereni açmanı
Bir dost selamına
Bir merhabaya
Hüzünleri son baharlara bırakmanı

Keşkeleri hayatından çıkarmanı
Ve her gün biraz daha alışmanı yalan dünya ya
Gerçekle tanışmanı paylaşmak istedim
Yaşamla hesaplaşmanı

Direnmeni ve savaşmanı yüreklice
Hasreti, gurbeti
Kanayan yanlarımı
Biraz da yokluğu

Ve ellerimizin arasından
Yüreğimizden kayıp gidenleri
Bir daha dönmeyenleri yaşatmayı paylaşmak istedim
Unutmamayı, daha paylaşacak çok şeylere merhaba

04 Aralık 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

726-Merak Ediyorum Seni

Evet seni
Dağlarca, denizlerce
Uzaktaki sevgili bilir misin
Merak ediyorum seni

Sesini duymamış
Yüzünü görmemiş olsam da
Bir kere bile dokunmasam da
Merak ediyorum seni

Mesela gözlerini, saçlarını
Ben seni bilmez
Sen de beni bilmezken
Yüreğimdeki bu ateş niye?

04 Aralık 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

725-Mendil

Nedenini bilmediğim bir boşluktayım
Bu belki aşk belki de gelecek korkusu
Özür diliyorum sevip de kırdığım herkesten
Söz verdiğim ufuklara mendil sallıyorum

Avuçlarımda nice yılların teri var
Bir saniye şöyle bir düşünüyorum
Sahip olduğum tek bir çulum bile yok
Öyleyse sahip olamadıklarımı yanıma alıyorum

Zaman zor, hayat zor, sen daha zorsun biliyorum
Gökyüzündeki sayamadığım yıldızlara bak
İşte seni o kadar çok seviyorum
Gözlerin kadar muhteşemi yok hayatım

Hiçbir şey sözlerin kadar anlamlı değil
Tuttuğun ellerime bil ki sadece sen değdin
Çünkü başka kimse bu kadar anlamlı değildi
Umutlarımı hiç olmayacak yarınlarıma bırakıyorum

Ağzımdan çıkan en tatlı kelimeleri ise sana
Evet şimdi bir mendil sallıyorum
Çünkü ben deryalarda dalgalanmaya gidiyorum
Yarınımız hiç olmayacak çok iyi biliyorum

07 Ocak 2016
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

724-Mem û ziN

Evina wan pır bun bê guman
Eşqa wan bı dıl û can bun bê derman
Wekê mumê rohni dıdan der û doran
Her tım hev ditın bun bı qelb û çavan

Gava Tacıdin û Sıti bun buk û zava
Pır keyf û xweş bun gotın sırameye vi cara
Lê Beko fesadiya xwe kır jı mir sevdin ra
Agır kır dılê Mem û ziN’ê şewıtin mina çıra

Her du Ji dılbırin bun ketın hesretan
Mem’e kırın zınciran avêtın pêş deriyê hesınan
Paşê wi zındanê da küştın bı ava zehiran
Zin’ê jı kerba Mem’ê xwe avête çemê Diclê xeniqan

Jı wi rojê vırda eşqa wan ketiye dirokê
Ehmed’ê Xani bı navê Mem û ziN’ê nıvisi kır kitabê
Dı dılê keç û xortan da hışin bun wekê sosin û nêrgızê
Lı çar parçe ê welatan hıstêr dıbarê wekê baranê

Kürtçe Aslı
08 Nisan 2008
Salı
Mehmet Yunus Aytek

Türkçesi

Mem ile ziN

Sevgileri çok tu riya sız
Aşkları kalben ve candandı dermansız
Öyle ki mum gibi her yeri ve etrafı aydınlatırdı
Her zaman kalben ve görüşerek bir aradaydılar

Zin’ in ablası Sıti ile Tacidin gelin-damat olduklarında
Çok sevindiler sıranın artık kendilerine geldiğine
Ancak Beko adlı fesat Zin’ in ağabeyi Mir Sevdin’ e kavuşmalarını engellettirdi aşkına dayanamayıp Dicle Nehrine atlayıp boğuldu

O günden bu yana aşkları tarihe geçti
Kürt edebiyatçı Xaneli Ahmet tarafından Mem ile Zin aşkı destanlaştırıldı
Kız ile oğlanların kalplerinde sosin (Kır Çiçeği) ve nergiz gibi yeşerdiler
Dört parça memleketlere gözyaşı olup yağmur gibi yağdılar

Türkçeye Çevrilme Tarihi
13 Temmuz 2012
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

723-Meleğimi Sildim

Anne hani sen benim meleğimdin
Neden beni bir başıma bırakı verdin
Hani beni koruyup kollayacaktın
Neden bu dünyada benden uzaklaştın

Anne hatırlıyor musun?
Beni en son ne zaman öptün
Ya da sen bana ne zaman sarıldın
Kaç kez uyurken üstümü örttün

Anne hatırlıyor musun?
Bana o melek yüzünü en son ne zaman gösterdin
Yoksa ben sana hep
Tersinden kalktığın zamanlarda mı denk geldim

Hiçbir sevinçlerimi yaşatmadın bana
Bak kursağım doldu taştı
Şimdi şöyle dönüp bir bakıyorum da
Çocukluğumun bile farkına varamamışım

Kıskanıp durmuşum hep diğerlerini
Oysa seni ben seçmedim şimdi bana sorsalar
Başka bir melekte çocuk olmak isterdim
Ya da meleğimi kendim seçmeyi

Bak şimdi ben büyüdüm
Nefretlerimi kusuyorum sana
Bana akıttığın zehrinin eseridir bunlar
Neden bana hep başkalarının günahlarını ödettin

Dön de bir bak geriye hayat bize yedirdi acı bir kelek
Nasıl da bir oyun oynadı bize felek
Meleğinde silinmiş bir evlat
Evladında silinmiş bir melek

21 Aralık 2012
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

722-Mektup

Bana bir mektup yazmıştın
Saklarım o mektubu
Zarfın üstündeki pulu
Kalp sevgi dolu

İnanmıştım ben sana
Yazmıştın temiz sayfalara
Seni seviyorum diye
Yalanda olsa yazmışsın

Verdiğin sözler hatırına
Saklıyorum bu mektubu
Yaşıyorum o günleri
Ben insanca sevdim seni

08 Mart 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

721-Maviden Yoksun

Gecedir
Çalarsın kapıyı açan olmaz
Gecedir
Hem de yıldızsız göz gözü görmez

Bir ses duyar irkilirsin
Sarar korkusu yalnızlığın
Rüzgâr eser savrulursun
Düşersin kucağına karanlığın

Gecedir
Ararsın yolların bulunmaz
Gecedir
Kalbinin gürültüsünden durulmaz

Üşürsün
Sevdiğini düşünür, ısınırsın
Gözleri gelir aklına
Bir çift yıldız gibi
Asılır kalır karanlık göğe

An olur yenersin korkuyu
Susar oturursun bir köşeye
Dinlersin geceyi
Gözlerini yumar karışırsın geceye

16 Ekim 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

720-Masum Yıllarım

Ne güzeldi eskiden günlerim
Tek bir sorunum yoktu
Takmazdım kafama onu bunu
Bilmezdim ki ne olduğunu

Arıyorum o günlerimi
O geçirdiğim masum yıllarımı hatta dakikalarımı
Hani nerede o günler
Hani nerede o masum anılar, yaşanmışlıklar

Keşke ayrılmasaydık
Hep birlikte olsaydık
Keşke dönebilsem o masum yıllara
O masum çocukluk yıllarıma

18 Mart 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

719-Masal

Tek kelime etmeden dinledim onu
Neler neler yaşamış, bir bir anlattı
Mutluymuş önceleri hiç derdi yokmuş
Hayat ne çok sıcakmış ne çok soğukmuş

Her günü sıradanmış, heyecan istemiş
Altın kafes dar gelmiş bunaldım demiş
Işıl ışılmış başta kaçtığı dünya
Işıklar bir bir sönmüş kararmış sonra

Sonunda yapayalnız kalmak varmış
Uğraşıp uğraşıp kaybetmek varmış
Son sözü söyleyip, susmak varmış
Hayat sonu belirsiz bir masalmış

Her yüzüne güleni hep dostu sanmış
Bir iki güzel söze hemen aldanmış
Bataklığa saplanmış kalmış bir kere
Kurtulmaya çalıştıkça dibe batmış

Sevilmemiş hayatta, unutmuş sevmeyi
Ağlamaktan yorulmuş, özlemiş gülmeyi
Yaşamaktan usanmış, dünya zindanmış
Ölmeyi istemiş bir türlü olmamış

Hata yapmadan hayat öğrenilemezmiş
Önemli olan hatalardan ders almakmış
Gözleri doldu sonra baktı yüzüme
Ağlamak istemezsen değişme dedi

18 Şubat 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

718-Mahşere Kadar

Koşturmakla yordun
Yüreğimden yaraladın
Anlamadan, umursamadan
Bana sırtını döndün

Bilmiyorsun, görmüyorsun
Yalan mı yoksa sevdan
Korkma aşktan
Sevmiyorsan söyle baştan

Hiç üzülmem, küsmem de sana
Verecek bir canım var aşkım uğruna
Gideceksen git gideceğin yere yol yakınken
Hiç unutmam, saklarım seni mahşere kadar

27 Şubat 2015
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

717-Mağdurum

Ben gençliğimi iyilere harcadım
Durgunum bu aralar çünkü yalnızım
İyiyi anlamak zor oluyor
Çünkü kimin ne olduğunu anlayamazsın

Gururum kibrimden değil durgunluğumdan
Sessizliğim usluluğumdan
Severim kalbi temiz olanı
Gönülden seveni, sevmeyeni değil

Ben iyileri severim kalbimi de veririm
Sizde verin ama acıtmadan
Sarsılmayın yanılır kalırsınız
Yaşayın hayatı yalnız kalmayınız

26 Kasım 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

716-Madem Ayrılacaktın

Kime kin ettin de giydin alları
Yakın iken araya mesafe koydun
Mihnet ile yetiştirdiğim gülleri
Varıp gittin bibaşkasına yoldurdun

Sen beni sevseydin arayıp bulurdun
Zülfünün telinden bağlar dürürdün
Madem ayrılıkmış senin muradın
Neden beni ateşine yandırdın

04 Aralık 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

715-Lice’m

06 Eylül 1975 te deprem ile sarsıldın
Devlet prefabrik ev yaptı tahtadan
Kolayca ateş ile yakılsın diye
Çalınmış aydınlığına kavuşamadan

Neronlar Roma’yı
Saddamlar Halepçe’yi
Yobazlar Sivas’ı yakar da
Sılonun Ramboları da yakamazlar mı Lice’yi

Öyle bir yaktılar ki
Camdan su
Tahtadan kül
İnsandan kömür çıkardılar

Ve 22 Ekim 1993 te yakıldın
Yakılmış kentler arasında sende yerini aldın
Yıkıldın ancak irkildin, silkelendin ve kuşandın
Büyümüş de küçülmüş çocukların ile tarih yazdın

Yaşananlara inat
Senden uzak ta da olsalar
Adını Dünya’nın her bir yerinde
Dillendirdin sen asaletli Lice’m

06 Eylül 2012
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

714-Lanet Olsun Yalancı Sevgiye

Benim için hep sen vardın
Mutluluğumdu senin varlığın
Sende benim gibi seviyorsun diye sandım
Demekhepsi bir oyundu ben bilemedim

Herkesi kendim gibi bildim
Tanımış olsaydım onu bu duruma gelmezdim
Soruyorum kendime bu kadar neden sevdim
Aşkın gözü körmüş meğer bunu yeni anladım

İlk defa bu kadar çok sevmiştim
Sevgilerin en yücesinivermiştim
Bağlanmış kendimden geçmiştim
Onun için her şeyimden vazgeçmiştim

Gün bugüne yüreğime göz değmemiş
Dilimdenhiçbir zaman küfür çıkmamış
Hiç bu kadargözlerimden yaş akmamış
Saf, kendi halindekihayatımıharcamış

İçin bir başkaymış dışın bir başka
Bu kadar sevmeseydim seni keşke
Nerden düştüm ben böyle bir aşka
Lanet olsun yalancı sevgiye ve meşke

15 Ağustos 2012
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

713-Lanet Olsun

Sevgilim diyerek tuttun elimi
Kadere oyuncak yaptın sevgimi
Geri ver çaldığın temiz yüreğimi
Seni sevdiğim güne lanet olsun

Cennetten bir melek sanmıştım seni
Her gece duama katmıştım seni
Gökteki yıldızım yapmıştım seni
Seni sevdiğim güne lanet olsun

Dilinde dolanan sözler yalandı
Yüreğim sözüne kaç kez aldandı
Mutluluk ararken dünyam karardı
Seni sevdiğim güne lanet olsun

29 Temmuz 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

712-Küstüler Bana

İnsanca yanaşmak istedim ama
Dikeni batıran gül küstü bana
Dik olan başımı gömmedim kuma
Dost bildiğim nice kul küstü bana

Dost için kendimi hep heba ettim
Namert sofrasını elimle ittim
Arkama bakmadan yürüdüm gittim
Sebebini sormadan yol küstü bana

Bu kadar ucuz mu insanlık dostum
Dönen dolaplara iğrendim, kustum
Bir hatır uğruna yutkundum sustum
Kemiği olmayan dil küstü bana

Olup bitenlere şaşkınca baktım
Eyvallah etmekten sonunda bıktım
Arı kovanına çomağı soktum
Arı değil ama bal küstü bana

Âşık oldum kapıldım aşk seline
Şaşırdım dünyanın garip haline
Dertleri yükledim sazın teline
Sazım çalmaz oldu tel küstü bana

29 Mart 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

711-Küçük Yüreğim

Tanrım küçük yüreğime
Büsbüyük sevgi vermiş
İçime sığmaz sevgim
Güzellikler içinde uyuyorum

Gül kokulu sabahlarda uyanıyorum
Nefesim sevgi
Kanım aşk
Sevgisiz, aşksız yaşayamam

Bir başka bakarım dünyaya
Gelip geçiciyim fani yerde
Sevgiyle aşkla yaşarım
Aşk şarkıları mırıldanırım

Güzel sözler söylerim
Buğulu bakışlarım hayal perdesi
Gözyaşlarım yağmur damlası
Bitmiyor sevgim aşkım

06 Mart 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

710-Kusura Kalma Dünyam

Kusura kalma dünyam
Seninle artık anlaşamıyorum
Ya ben sana fazla geliyorum
Ya da sen hayallerime dar geliyorsun

Ayrılmak istiyorum senden
Seninle zaten görüşmeme usulü ile evlendik
Ne sana sordular beni alıyor musun diye
Ne de bana sordular dünya'yı kabul ediyor musun diye

20 Ocak 2014
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

709-Kusur

Huyum farklı davranışım farklı
Bu kusur benliğimi aştı
Bu benmiyim yoksa yabancımıyım
Sevmiyorum kendimi, günah boynumu aştı

Ne olurdu bu kusur olmasaydı
Günlerim artık huzur dolsaydı
Yeni bir çiçek gibi yaprak açsaydı
Gözlerim bu defa sevinçten yaşarsaydı

Varlığım verir mi başkasına zarar
Yaşasam varlığım kime yarar
Bir canım var onu da toprak alıp sarar
Bırakırım arkamda kusurumdan bin hasar

11 Nisan 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

708-Kul mu Olamadım Uğrunda

Dünya da bir tek sana, hep sana eğildim
Seviyorum desem de, önünde hep sefildim
Canımı da versem yolunda, azabına kefildim
Kul mu olamadım uğrunda, neden hep elindim

Cehennem ateşine layık oldum seninle
Cürümüm nedir ki senin bu şiddetinle
Kahır deryası yaptın bir sevgi sebebimle
Kul mu olamadım uğrunda, seni seven kalbimle

Bir bakışın bile yeterdi, titretirdi bedenimi
Ellerinden geldi ölümüm, giydirdin ya kefenimi
Miras bıraktım sana sevgi olan servetimi
Kul mu olamadım uğrunda, alıyorsun son nefesimi

Bana dünya da çektirdin, kabirde ki azabı
Sonum cehennem olsa da, vereceğim hesabı
Unutturdun Allah’ ı, unutturdun kitabı
Kul mu olamadım uğrunda, zindan ettin hayatı

20 Mayıs 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek