Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

995-Sevgili Arkadaşım

Merhaba gülen gözlü arkadaşım
Umarım yüzündeki tebessüm kaybolmamış daha
Ne güzel dünyaya gülen gözlerle bakabilmek
İnsanlara tebessümler saçabilmek senin gibi

Biliyorum üzülüyorsun donuk gözlerle karşılaşınca
Ne yapalım arkadaşım herkes senin gibi olamaz
Hayır olmalı dediğini duyabiliyorum
Haklısın aslında bütün insanlar senin gibi olmalı

Sevgi saçıyorsun gülen gözlerinle arkadaşım
Saf ve hiç bir beklentisi olmayan bir çocuk gibi
Evet arkadaşım sevgi sadece sevgiliye duyulmaz
Bahçıvan gibi sevgi tohumları saçabilmek her yere

Sevgiyi bulmak kolay, zor olan onu elinde tutabilmekte
Unutma arkadaşım sevgiyi duyabilmekle de iş bitmiyor
Sevgiyi göstermekte gerekir
Sevgiyi göstermek beklemeye gelmez

Elindekini kaybetmeden kıymetini bilmelisin
Biliyorum arkadaşım bana hak veriyorsun
Sevdiğine bak ve ona gözlerinle gülümse
Seni seviyorum deyiver içinden geldiğince

23 Ekim 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

994-Sevgili

Duy beni
Gör beni ey yâr
Dünya artık daha kalabalık
Ve daha Karanlık

Bu şehrin duvarları sağır
Bu şehir sen`den sonra darmadağın ve harap
Bak kayıp gidiyor yıldızlar avuçlarımdan sanki

Sana yabancı bu çağlarda
Artık her insan bir başına
Yapayalnız ve çaresiz
Beni bu sahte kalabalıklarda sen`siz bırakma

12 Ocak 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

993-Sevgilerde

Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı

Bitmeyen işleriniz yüzünden
Siz böyle olsun istemezdiniz
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular yerinde kaldı

Siz geniş zamanlar umuyordunuz
İmkânsızdı dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek
Yılların telaşlarda bu kadar çabuk geçeceği
Hiç aklınıza gelmezdi

12 Eylül 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

992-Sevgi Yoksa Eğer

İnsan ruhu doğanın bir parçasıdır
Ve doğa gibi boşluk kabul etmiyor
İçinde sevgiyi barındırmayan insan
Nefretle dolar ve insanlıktan uzaklaşır

Nefret etmeden birine kötülük yapamazsınız
Nefret etmeden birini öldüremezsiniz
Nefreti içinde barındırmak isteyen insan
Önce kendisinden nefret etmek zorundadır

İçinde nefreti yaşatan insan yüreğindeki sevgiyi kovmuştur
Artık onu bulması çok zordur ve bunun bedelini ödeyecektir
Sevgisizlik ağır bir yüktür
Ve insan bundan kurtulmak için çok kötü şeyler yapabilir

Acımak, sevgi değildir, üstünlük iddiasıdır
Hoşgörü sevgi değildir, istemediğine katlanmaktır
Bağımlılık sevgi değildir
Gereksinmenin karşılanmasıdır

Sevgi, değer vermesini bilmektir
Sevgi, yaşama hakkını kabul etmektir
Sevgi, var olmaktan kıvanç duymaktır
Sevgi, birlikte olmaktan sevinç duymaktır

Sevgi, eşitliğin duyumsanmasıdır
Sevgi, tüm yapay ayırımların yaşamdan çıkarılmasıdır
Sevgi, bilinçtir
Sevgi insan olmaktır

Sevgiyi yaşamımızdan kovup
Yerine para için yaşıyoruz
Para için eğitim görüyoruz
Para için meslek ediniyoruz

Para için çalışıyoruz
Para için birbirimizi çiğniyoruz
Para için birbirimizi aldatıyoruz
Para için savaşıyoruz demektir

Kalbimizde sevgi olmadıktan sonra
Ne kadar paramız, malımız, evladımız
Makam, mevkimiz, adamımız olsa da
Aslında hiçbir şeyimiz yoktur

02 Ekim 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

991-Sevgi

Sevgi yaşadığın samimiyeti yansıtır
Ecel sevene bir başka türlü yaklaşır
Ne zaman umutlarım azalsa da aşka
İnançla sevgi için kalbim kıpraşır

Sürmeli yaşam boyunca sevgiler
Esaretine aşkın benliğini teslim eder
Verirken her şeyini aşka fedakârlık ister
İçinden gelerek sevgiye verilmeli eller

Sevgide adalet aranmaz, zorunluluk beklenmez
Sevgiyi yakalayabilmek için mücadele etmek gerekiyor
Eğer bu mücadelede yenilen hep tek taraf oluyorsa
Bil ki bu sevgi tek taraflı bir sevgidir

Yaşamda sevgi varsa başka anlam ifade eder
Ruhani bir güzelliği ancak sevgi keşfeder
Uzun yaşamın sırrıdır sevgiye uzanan eller
Mutluluğun anahtarıdır sevgiye verilen değer

05 Ağustos 2012
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

990-Seveyim Derken

Sessizliğim mazinin öcü
Şimdilerdeki sevgilerle
Geçmişin sevdaları selamlaşıyor
Ve sonrasında kavgalar başlıyor

Yaslanacak ne bir yürek
Kaldırabilecek ne bir güç kaldı artık
Kalemim kırık kalbim gibi
Bir seveyim derken

Sevgisizliğin laneti bulaşıyor
Benim bildiğimi kimse bilmiyor
Aşkı yaşıyorum deyip geçinirken
Canım kaç kez eziliyor ölüme göz kırparken

Neyi biliyor peki sözcükler
Dizeler niçin bu kadar utangaç
Aşk deyip aldatılan canlar buruk
Ezilen bu kadar çokken

Seven kalpler nasıl korur kendini
Gerçeği yaşayıp gidemeden
Sahte sevdalar bulaşıyor
Sevmeyi bilmeyen yüreklere

Her aldatılış bir kalbi daha vuruyor
Doğru aşkı bu sefer yanlış aşklar yeniyor
Yanlışlar doğruları gömüp arkasına bakmadan
Yeni bir kurban için can atıyor

Kurbanlar çoğalıyor
Yalanların üstüne serpilen her bir avuç toprak
Güzel kalplerin ellerinden dökülüyorsa
İlk önce ölen yürek olacaktır

02 Mayıs 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

989-Sever misin?

Her sabahları uyandığımda
Yanımda olsaydın da seni izlesem
Her daim masum görünen bakışlarının
Gizemine vurulsam

Sana sarılsam sıkıca
Ama seni uyandırmadan kulağına haykırsam
Sessiz çığlıklarımla
Seni ne kadar çok sevdiğimi

Saçlarını okşasam
Yüzüne dokunsam
Hissetsem binlerce kez sıcaklığını
Seni yine özlesem, hep özlesem

Rüyada buluşsak cennetin en güzel yerinde
Hep yanımda olsan
Seni hep sevsem, beni hep sevsen
Sever misin?

11 Ocak 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

988-Sevemeyen Sevgili

Biraz mutlu oldum senli günlerde
Belki hiç var olmadım gönlünde
Yaktım yine bazı şeyleri en derinlerde
Hissedemedin beni sevemeyen sevgili

Camdan duvarların ardından izledim hep seni
Duyamadın işte içten seslerimi
Sözlerin bana tanıdık bir yabancı
Neden olduğun bir katre sızı sevemeyen sevgili

Gün gelecek anacaksın beni
Belki arayacaksın seni hala düşüneni
Buradayım gel de bul beni
Bir türlü sevemeyen sevgili

18 Haziran 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

987-Sevemedim Ayrılığı

Sevemedim ayrılığı
Sensiz yaşamayı
Sımsıkı sarılmayı
Sıcaklığını hissetmeliyim

Omzuna başımı yaslayıp ağlamayı
Sana olan sevgimi haykırmayı
Birlikteyken geleceğe dair planlar yapmayı
Özledim seni hem de çok özledim aşkım

Bana kız bağır çağır hatta küs ama ne olur
Ne olur gitme uzakta olsan da bırakma yüreğimi
Hayatımda sahip olabileceğim en güzel şeysin
Sevemedim ayrılığı sensiz yaşamam aşkım

15 Haziran 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

986-Sevdim Artık Bir Kere

Seni tanıdığımdan
Seninle nefes aldığım günden beri
Toprağa sıcağı avuçladığımdan beri
Ağacın dibinde mırıldığımdan beri seviyorum

Hiç görmeden bildiğim
Gördüğümden beri de sevdiğimsin
Yanımda yokken bile bende var olan
Yanımda varken de sende yok olduğumsun

Soyadın değiştiğinde içim sızladı ilk kez
Kısa bir aşk yaşamıştık hâlbuki
Benim açımdan çok fazla derinliği olmayan
İnceldiği yerden kopan

Sen beni, benim seni sevdiğim kadar çok sevmesen de
Hayatımdan çıktıktan sonra kimseyi bir daha senin gibi sevemedim ben
İşte bu yüzdendi bu yenilmişlik ve kaybetmişlik duygusu
Sen benimle sevilmeyi öğrenmiş, ama sevmeyi öğrenememişsin

Bana yar olmamana çok da üzülmemişken
Bir başkasının olmana neden o kadar üzülmüşüm ki
Ne kadar bencilcedir bu tutumum
Düşünüyorum da hala işin sırrı nerede bilemiyorum

23 Aralık 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

985-Sevdiklerimin Derdindeyim

Bağışlayın beni sevdiklerim
Kendimi parçalara ayıramam ki
Alın gidin korkularımı
Beni sıkboğaz etmeyin

Sevginiz yeniden yaratmıyor artık beni
Alın gidin öfkelerimi
Ve bütün aykırılıklarımı
Sabah olunca kesiyor nefesimi

Ben sevdiklerimin derdindeyim
Sevgisizlerin ise dillerindeyim
Şüphesiz doğruların peşindeyim
Cennetimin özlemindeyim

Sevmelerimin yükü ağır geldi çöken omuzlarıma
Vefasız kalplerinizden kaçtım hep
Varıp gideceğim en karanlıklara, ulaşılmazlığa
Hiç görmek istemediniz yüreğimden nasıl yandığıma

05 Şubat 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

984-Sevdiğin Kadar Sevilirsin

Her şey sende gizli
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif
Kalbinin attığı kadar canlısın

Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakini gördüğüdür rengin

Ne kadar yaşarsan yaşa
Sevdiğin kadardır ömrün
Gülebildiğin kadar mutlusun
Üzülme, bil ki ağladığın kadar güleceksin

Sevdiğin kadar sevileceksin
Ay ışındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın

Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak
Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü his ettiğin kadar güçlü
Kendini güzel hissettiğin kadar güzel

İşte budur hayat, işte budur yaşamak
Bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun

Şunu Asla Unutma
SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN

29 Temmuz 2012
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

983-Sevdiğimsin

Yeni yeni alevlenen aşkımız
Ne olur küllenmesin sevdiğim
Dillerine düşsün her yerde aşkımız
Vefasız aşklara ümit bağlamışların

Bir karanlık gecenin boşluğunda
Sevgiyle buluşsun gözlerimiz
Hiç kimseler anlayamasın
Özgürce yaşasın sevgi hislerimiz

Biliyorsun vazgeçmem senden
Bakışların yeter çok şey istemem
Bir gün gelir utanırsan sevgimden
Üzülme anılarım yeter bana sevdiğim

06 Mart 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

982-Sevdiğimi Unutma

Gitmeliyim bunu anlıyorsun değil mi?
Başka çarem yok mutlaka gitmeliyim
Sensizliğin beni süründüreceğini bile bile gitmeliyim
Çünkü olmayacak bir duaya âmin demek gibi bizimkisi

Yüreğin o gün benim yüreğime dokunmamalıydı
Şimdi gitmek zorunda kalmazdım
Biz birbirimizi bu kadar çok hak ederken bu kadar çok severken
Gitmek o kadar dokunuyor ki yüreğime

Hayatımda ilk kez kabul ediyorum yenilgiyi
Belki senden değil, bu aşkın büyüklüğünden kaçıyorum
Ah be sevgilim ben kendimden kaçıyorum
Hiçbir şey tesadüf değildir ben buna inanıyorum

Bu kadar zaman hep aynı soruyu sordum kendime
Sen hiç benim oldun mu?
Önceden delirirdim bulamadıkça cevabını
Sonra bir kabullenmişlik çöktü kalbime

Seviyordum ya seni ne önemi vardı gerisinin
Yüreğimde bir sevdiğim olduğunu biliyordum ya
Fazlasını istememin ne gereği vardı
Bunun basit bir şey olmadığını gördüm

Seni özlediğimi söylemek için bile beklemek zorundaymışım
Sana sarılabilmek içinse günler, haftalar geçmeliymiş
Sadece hayalinle yetinmeliymişim meğer olmadı be aşkım yürütemedim
Tamamlanamayan bir aşkın tutsağı olduğumu fark ettim

09 Ekim 2015
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

981-Sevdiğime

Sen ellerime dokunan ilk el
Hayatta tutunduğum tek dalımsın
Ve o masum, çocuksu, içten bakan gözlerinde kendimi bulduğum insansın
Sen uğrunda hayaller kurduğum gecelerimsin

Düş kırıklıklarımda teselli bulduğum sebeplerimsin
Ve bir ömrü paylaşmaktan mutluluk duyacağım sevgilimsin
Hatta sana olan sevgimi anlatmaya bu kelimeler çok yetersiz kalıyor
Şuna emin ol, daima tüm benliğimle hep yanında olacağım

Bir tanem bu kalp bende attığı sürece
Senin sevgin damarlarımda dolaşacak
Sana verdiğim sözü tutacağım ve ömür boyu senin olacağım
Çünkü seni çok ama çok seviyorum

28 Ocak 2016
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

980-Sevdiğim

Bir çocuk sevdim
Bakışlarıdır gönlümü yakan
Tavrı duruşu her haliyle aslan gibi
Sakin efendi ağırbaşlı

Hayatı özünden bilen tertemiz kalbi
Karakteri sapasağlam olan
Bu ne biçim sevgidir Allah’ım
Her dakika geçer mi sevdiği insanın aklından

Gecemde gündüzümdesin
Yüreğimin en derinindesin
Yeterince sevmediğimi düşünebilirsin
Bir keresinde mesajında da söylemiştin

Sana karşı yanlışlıklar yapmış olabilirim
Yeri geldiği zaman tartışmış kırılmış küsmüşte olabiliriz
Baksana ayrılık sonrası sevgimiz daha da güçlenmiş
Acılarını beraber yaşadığımız sevgimiz ölümsüzdür artık

13 Ekim 2012
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

979-Sevdiği Olmalı İnsanın

Sevdiği olmalı insanın
Bakarken yüreğinin kabardığını hissetmeli
Gözlerinden gözlerine yüreğini akıtmalı
Bakmaya kıyamadığı, herşeyden sakınmalı

Sevdiği olmalı insanın
Sevdiği için yaradana şükür etmeli
Onunla aynı havayı solumalı
Ki onsuz yaşayamayacağını anlamalı

Sevdiği olmalı insanın
Her zaman saçlarını okşamalı
Uyuduğunda yüzüne dokunmalı
İncitirim diye parmakları titremeli

Sevdiği olmalı insanın
Gönlü bir pınar gibi akmalı
Yağmur onun sesini rüzgar kokusunu getirmeli
Her an gelecek diye camdan baktırmalı

Sevdiği olmalı insanın
Sevdiğini her uğurlayışta içi acımalı
Dönüşünü sabırsızlıkla beklemeli
Çaldırmadan kapıyı açmalı

Sevdiği olmalı insanın
Gördüğündeyüreği kelebekler gibi pırpır etmeli
Ellerini tutabilmek için elleri yanmalı
Heyecandan ayakları birbirine dolanmalı

Sevdiği olmalı insanın
Boynuna hasretle sarılmalı
Yıllarca uzak kalmışçasına koklamalı
Soluğu kesilircesine öpmeli

Sevdiği olmalı insanın
Konuşmadan sevincini, öfkeni ve derdini anlamalı
Yanında şımara bilmeli, zaman zaman da kıskanılmalı
Başını göğsüne koyup huzur duyabilmeli

23 Mayıs 2012
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

978-Sevdan

Dışarıda köpek sesleri
Sevdadan mı, efekt için mi
Yoksa isyan mı haykırdıkları
Beni ayakta kılan sevdan

İçindeyim gece karanlığının
Karanlık ve kararsızlık değil midir hayat
Bir ışık gerekiyordu geceye ve hayata
İkisini de aydınlatan sevdan

Düşten güzeldir gece
Kapkaradır ve sonrası aydınlık
Düşsüzlüğüme düş yarat kendini
Geceye ve düşe renk veren sevdan

En güzeli düşlerini düşlemek
Düşlerine su gibi sızıp dolaşmak
Düşlerim, düşlerin bir olduğu an
Anı anlamlandıran sevdan

Mutlu olmakmış yaşama amaç
O halde düşlerde yaşamak gerek
Arıt kendini düş düşsüzlüğüme
Düşsüzlüğüme düş olan sevdan

11 Eylül 2015
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

977-Sevdam Sürgün

Henüz nüfus cüzdansız bir çocuktum
Belki de yeni doğmuştum
Apansız bir şekilde tükense de zaman
Ben bugün varım, dün yokmuşum

Kimliksiz, kayıtsız ve kimsesizce
Sinmişim bir köşeye oturuyorum sessizce
Birden lacivert örtüsünü çekiyor başıma gökyüzü
Ne ay ışığı nede bir sokak lambası, gözlerim görmüyor hiçbir yüzü

Önceleri henüz gençti yaşım
Şimdi ise acınmaları geçti yaşım
Gözümdeki kanlı yaşım
Hiç gülmüyor dertli başım

Dikiş tutmuyor bu yürek
Çünkü hep seni düşünüyor
Güllerle kavgam hala sürüyor
Ve sevdam yerlerde sürülüyor

İşkencelere maruz kaldı bedenim
Yaralarım kabuk tutmaz oldu yinede sevdim
Yıllar geçti, ama hiç kimseyi sevemedim
Çünkü ben yalnız seni bekledim

Gözlerim eşdeğer oldu nehirlere
Sevdam sürgün yedi kayıp şehirlere
Geleceksen gel artık sevdiceğim
Yüreğime kazıdım adını sanma ki duvara

Sevdam seninle gidecektir ahire
Seni çiziyorum gökteki bulutlara
Seni anlatıyorum uçan kuşlara
Adını anan dilimi atma kahırlara

09 Ağustos 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

976-Sevdam

Sensizlik bir uçurum
Sensizlikte düşmemek için
Kendimi zor tutuyorum
Ne olur sen tut beni

Yaşıyorum tek başıma
Geldim bu yaşıma
Sensizlik senden hatıra
Seninle olmak zaten macera

Sanki dünya ölümdür bana
Mutlu yaşa öpücükler sana
Ben kafamı vurunca taşlara
O zaman anlarsın sevdamı

Gözlerim hep kapanıyor
Açarsam durmadan seni arıyor
İçimde bir ateş
Yerleşmiş kalbimi yakıyor

Seni seviyorum
Yoksun biliyorum
İçimdeki umudumla
Sana sesleniyorum

Ne gelenim var
Ne de gidenim
Neredesin yar
Gel çabuk özledim

Yalnızken düşünüyorum
Herkese seni övüyorum
Çünkü seni seviyorum
Sensizliğinde ölüyorum

25 Mart 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

975-Sevdalım

Hayallerim benden daha çok uzak
Derin bir kuyuda saklı
Henüz farkına vardıramadım
Yalnızlığım paylaşılmaz, sadece benim sandım

Oysa daha kalabalığa alışamamıştım
Sessizdir çığlığım
Ruhumun derinliklerinde var olan sevdalım
Bekle beni geliyorum

Daha savaşıma son vermedim
Yenilgiyi kabullenmedim
Eğer gelemezsem bil ki yüreğime hapsoldum
Sonsuz karanlığın içinde kayboldum

29 Haziran 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

974-Sevda Peşinde

Hasreti bol bir sevdaya düştüm
Sevindim olmadı kızdım olmadı
Söz geçiremedim inatçıdır gönlüm
Tükendim olmadı bezdim olmadı

Hayal biriktirdim geceler boyu
Diyardan diyara saldım uykuyu
Gönülsüz gönüle düştü yüreğim
Ne bir yerim oldu ne bir durağım

Yıllar geldi geçti, gülmedi yüzüm
Baharlar tükendi, yaklaştı güzüm
Ben artık sevgide, aşkta öksüzüm
Hep sevdanın peşinde geçti ömrüm

Umutlar müebbet talih idamlık
Ölümü diledim hak’tan bir anlık
Ömrüm törpülendi hep azar azar
Ne layıkıyla kul olabildim ne de kula yâr

13 Eylül 2012
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

973-Sevda Dedikleri

Sevda bu değil bebeğim
Birkaç iyi söz, biraz tebessüm, biraz da kahkaha
Sevdayı gün gelecek öğreneceksin
Canını yoluna koyuyorsan, sevdayı sen de bileceksin

Gerektiğinde güleceksin
Uğrunda ruhunu vereceksin
Gözlerinin içine bakıp
Tebessüm bekleyeceksin

Dağları deleceksin
Çöllerden geçeceksin
Âşık olduğun zaman
Sen de sevgi isteyeceksin

07 Mart 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

972-Sev Beni

Mısralar açan ilkbaharda
Solan kalemime sor beni
Kepenkleri kapanan ruhumun
Kelepir düşlerinde bul beni

Gör beni
Gamzelerinde kül kül
Duy beni
Sessizliğimin güftesinde

Sev beni
Sesinle huzura erişimi
O kadar çok sev ki beni
Bulayım kaybolan benliğimi

04 Şubat 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek