Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

1019-Siyahıma Beyaz

Ben seni kendi iklimimde büyüttüm
Bir zamanlar hayat yoktu o iklimde
Uçsuz bucaksız bir bozkırdım
Yalnızca ben yaşıyordum o memlekette

Gözlerimin siyah bahçelerinde hiçbir çiçek yetişmezdi
Siyah saçlarımı zindan gecelere yoldaş etmiştim
Tükenmiştim, aslında ömrü kısa bir kalemdim
Silgiler iyi çalışıyor, her yazdığım siliniyordu

Sen çıka geldin sonra o yalnızlık şehrine
Aykırıydın aslında
Benim soğuk geçen yazlarıma
Çünkü beyaz güllerle baharı getirmiştin bana

Kalbimin işgalcısıydın aslında
izinsiz sınırlarıma girmiştin
Seni durduracak kalkanım yoktu
Doğrusu gücümde yoktu

Sen ben olunca sonraları
Ilık ılık düşmeye başladın sevgi dilencisi avuçlarıma
Ben sen olmaya başlayınca
Yaz yağmurları akıttın kavrulan şu yüreğime

Gel ey sabahında baharım, dert ortağım, canım gel
Tabiat ta benim gibi seninle canlanır biliyorum
Gel de sonbahar yaprakları kıskansın sendeki yeşilin ahengini
Beyazında hasret kokan gözlerimin siyahı yeter ikimizin matemine

15 Mart 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

1018-Sitemim Var

Sen ayrılık nedir bilir misin sevgili
Bilemezsin
Çünkü sen hiç yaşamadın ki
Bense yıllardır ayrıyım sevdiğimden

Sen özlem nedir bilir misin sevgili
Bilemezsin
Çünkü sen hiç birinin özlemini çekmedin ki
Bense yıllardır hep senin özlemini çekiyorum

Sen kahır nedir bilir misin sevgili
Bilemezsin
Çünkü benim sevdiğim kadar sevmedin ki
Bense hep yıllardır sevgisizliğinin kahrını çekiyorum

23 Temmuz 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1017-Sitemim

Bugün
Diğerlerinden farklı olmadığımı anladım
Ama sen
Benim için herkesten farklıydın

Gerçi hata sende değil
Sana bağlanan ben de
Aslında suç sende değil
Seni seven ben de

Seni seviyorum derken
Çok emindim
Ama her zamanki gibi hep yanılıyorum
Geriye dönüş olamayacağını da biliyorum

12 Aralık 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1016-Sitem ve İsyanım

Sende yalansın sevdan da yalan
Kelimelerin yalanmış yeminin yalan
Meğer sen yürekten sevmemişsin
Ben neden fark etmemişim

Sevda masalı gibi hep anlattın durdun
Masaldan öteye gitmedi yalancı
Sevdanla canlandım derdinle öldüm
Bin kere öldürdün beni yalancı

Şimdi mutlu musun beni öldürdün
Beni eşime dostuma güldürtün
Yıllar boyu peşinde süründürdün
Egonu tatmin ettin mi söyle yalancı

Ben bir vefasızı sevmişim
Olmayacak hayallere dalmışım
Dertleri çileyi ondan bulmuşum
Şimdi resmine bakıp kahroluyorum

24 Ekim 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1015-Sitem

Sen benim olacaktın
Böylemi biz söz verdik
Sözümüz böylemi olacaktı
Sonuna geldik aşkın sonuna

Artık bu aşkta sevgi yok
Yok artık aşk acısını çeken bilir
Bir kere sevdim bin kere öldüm
Suçum sevmekti seni kalbime gömdüm

Bir çaresi yok mu bu acı hayatın
Nerde bir masum
Bir gerçek varmış
Neden bulmuyor beni anlamadım

Karanlık sarar ruhumu
Bedenimi acılarda bulur elbet bir gün seni
Onsuz olamıyorum ayrı duramıyorum
Çok denedim fakat çözüm yolunu bulamıyorum

21 Ocak 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1014-Sıra Bende

Sen ağlıyorsun ben gülüyorum
O kadar acı çektirdin
Ben ağlarken sen güldün
Allahın sopası yok ki

Kader işte sen ağlıyorsun ben gülüyorum
Gördün mü bak hayat ne kadar acı
Yalanlarla yaşanmaz
Yaptıklarını çekiyorsun

Şu fani dünyada
Kim bilir kimin ahı tuttu
Düşenin dostu olmaz
Seninde yaralarına çare bulunmaz

Her şeye rağmen yaşıyorsun yine
Yaşıyorsun acıyı tatlıyı
Karanlık günlerini yaşıyorsun
Şimdi ben gülüyorum sen ağlıyorsun

04 Mart 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1013-Sıkı Sıkı

Kalbim bir başka atıyor bugün
Süzülüyorum göçmen kuşlar gibi
İçimde hep büyüyor aşkın
Hayata bağlıyor aciz bedenimi

İkimizde zamanlama kurbanıyız
Acılar içinde batarken
Birbirimizi bulduk ve kendimizi
Hayata sıkı sıkı bağlandık

Asla pes etmeyelim bir daha
Ayakta durup sevindirmeyelim
Bizi çekemeyenlere inat
Hayata sıkı sıkı bağlanalım

05 Kasım 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1012-Sevseydin

Kaç gece bekledim
Belki gelirsin diye
Gözyaşımı silmedim
Acıyıp silersin diye

Kalbimi hep boş tuttum
Gelip girersin diye
Kimseleri sevmedim
Bana dönersin diye

Geçti artık çaresiz
Hicranla dolu ömrüm
Hatıra kaldı senden bana
Acı dolu her günüm

Şimdi artık bahçemde
Ötmez oldu bülbülüm
Seviyorum deseydin
Uğruna ben ölürdüm

16 Şubat 2015
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1011-Sevmiyorsan Git

Sev demekle kolay sevilmiyor ki
Yürek yakanı
Sevmekle kolay seçilmiyor ki
Gönül kıranı

Git kendini dağa taşa emanet et
Vur gitsin demekte gelmiyor içimden
Tanımadan sevme, gönlünü verme
Ömrün boyunca ateşlere girme

Git kaybolan yılların arkasından
Yeşermek bilmeyen o acı hatıraların
Ardından çek git
Anlarsın o zaman ne çektiğimi

Sev desen de sevemem eskisi gibi
Git kendini uçsuz bucaksız yollara bırak
Artık aşk bana çok uzak
Git beni görmeden, yandığımı bilmeden

19 Mart 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1010-Sevmiştik İkimizde

İkimizde sevmiştik birbirimizi
Uçuyorduk kelebekler gibi özgürce
Görmüyordu gözlerimiz ikimizden başkasını
Sığınacak liman olmuştuk birbirimize

Sevmiştik ikimizde yüreklerimizle
Çarpıyordu kıyıya vuran dalgalar gibi
Çatlıyordu yüreklerimiz aşkımızdan
Sevmiştik ikimizde tozpembe görüyorduk

Pembe bulutlarda uçuyorduk
Hayal perdelerinde yaşıyorduk
Renkli hayatlar sürüyorduk
Ne oldu birden bize

Üstümüzde kara bulutlar oluştu
Seven kalbimize gözyaşı aktı
Mutlu günler birer hatıra kaldı
Sevmiştik ikimizde birbirimizi

Yalancı baharmış yaşadıklarımız
Seni sevdiğimi biliyorsun
Ama her şeye rağmen gidiyorsun
Oysa ikimizde birbirimizi sevmiştik

05 Şubat 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

1009-Sevmeyecektim Oysa

Bir daha sevmeye yeminler etmiştim
Kendimi yalnızlığın içine hapsetmiştim
Gözümdeki yaşları oysa yeni silmiştim
Yeniden ıslanır diye korkuyorum Allah’ım

Kendimi acılara meze ederken onu tanıdım
Oysa bende bir zamanlar aşk arardım
İçimde bir hüzün var birde heyecandayım
Yeniden sevmek istemezdim Allah’ım

O zengin bir şımarık ben ise gariban bir fakir
Ben bu şekilde mi aşk istemiştim ki
Yeniden seveceğim aklıma gelmemişti
Ben böyle olacağını bilemedim ki

O kadar duygusal o kadar masum
Gözüm hep yaşlı sevgi vurgunuyum
Anladım ki ben onu çok seviyorum
Ne olur Allah’ım ayırma ellerimizi

Kavuşsun bedenlerimiz gülsün yüzümüz
Mutluluk görsün şu duygusal yüreğimiz
Geçmişe inat huzura ersin ruhumuz
Yaşananlara inat yeşersin hep aşkımız

Ummadığım bir yerde karşıma çıkıp
Hayatıma renk katmış meğerki
Asla sevmeyecektim desem de aslında
Dilerim her şey güzelce gider yolunda

28 Mayıs 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1008-Sevmek İstiyorum

Söyle sözlerim dudağımda kaldı
Yok bir daha kimseye söylemem
Duygular besliyorum sana karşı
İlk ve son kez söylemek istiyorum

Bu güne kadar rüzgâra kapılmışım
Yüzüme güleni âşık sanmışım
Sen bambaşkasın bak anladım
Seni ölene dek sevmek istiyorum

Bir insan hiç mi hata yapamaz
Aşkın sensiz tadı tuzu kalmaz
Yüzünü görmeden el tutmaz
Seninle yaşamı paylaşmak istiyorum

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1007-Sevmek Her Şey Demektir

Bir insanın yarısı sevmek
Bir diğer yarısı da sevilmek
Sevmek vermek demektir
İstedikçe vermek, özledikçe vermek

Karşılık ve çıkar beklemeden
Sınırsızca ve sonsuza dek
Sevmek ayırt etmeden paylaşmaktır
Acıyı, sevinci, iyiyi kötüyü, varlığı yokluğu

Sevmek hissetmektir
Yaşamaktır sevmek
Acısıyla tatlısıyla
Beraberce yaşamak

Hiç sevmeden yaşamak mümkün mü
Duygusuz tek başına yaşamak
Sevmek ölmek demektir
Uğruna hiç düşünmeden

Bir an bile tereddüt etmeden
Ölmek demektir sevdiklerin uğruna
Sevdiğinin uğruna ölmek demektir
Demek ki sevmek her şey demektir

14 Şubat 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1006-Sevmek

Sevmeli insan sevilmeli
Hem de kusurlarıyla sevilmeli
Zaten onu güzelleştiren birazda kusurları değil mi?
Kötülüklerin bilinmediği yerde iyilikler nasıl bilinir ki

Zıtların bayramlığı değil mi bu dünya
Sevgi bağları ile sımsıkı bağlamalıyız kendimizi
İnsan kusurlarını şefkat perdesiyle örtmeliyiz daima
Acımalıyız, kusurlarıyla baş başa bırakmamalıyız onu

İnsanın insan olması bize yeter
Her şeyi ile sevilmeli yaratık olduğu için
Yaratandan ötürü sevilmeli
Her şey sevgiden, sevdiğinden yaratılmadı mı?

Bir insanı öldüren bütün insanları öldürmüş gibidir
Bir insanı yaşatmak ta tüm âlemi yaşatmak gibidir
İnananlar birbirlerini sevmelidirler
Bağlanmalılar birbirlerine aynı vücudun azaları gibi

Birinin derdi hepsinin olmalı
Sevinçler yansımalı birbirinin sevinciyle hepsinin içine
Herkes kendi gibi olanla kaynaşır daima
İnandıkları bir araya getirir kardeş yapar insanları

Sevgi delil ister elbette
Sevdiğinden bitip tükenmeyi gerektirir
Onun için belası çoktur sevgi yolunun
Onları aşmadan sevgiye ulaşmak imkânsızdır

Sevgilinin kim olduğuna bağlı yolun zorluğu
Onu sevmek ayrı bir paye
Fakat onun tarafından sevilmek daha başka bir mazhariyet
Ölçüsü; sen onu ne kadar seviyorsan, ondan o kadar karşılık görürsün

Onun senin kalbindeki yeri ne kadar ise
Sende onun katında o kadar yere sahipsin
Evrenselleştirmek istiyoruz biz sevgiyi
Sevgi atmosferi sarsın bütün ülkeleri

15 Ağustos 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1005-Seviyorum Seni Deliler Gibi

Seviyorum seni
Âşık ettin beni
Elimden tut bırakma beni
Seviyorum seni deliler gibi

Kader yazdı ikimizi
Kimse ayırmasın birbirimizi
Aşkınla yanıyor yüreğim
Seviyorum seni deliler gibi

Yarınlarda buldum seni
Kaybettiğim mutluluğum
Geri geldi geri
Seviyorum seni deliler gibi

O tatlı bakışların yakıyor içimi
Bir dediğini iki etmeyeceğim
Sözlerin, gözlerin özel
Seninle yaşamak güzel

Allah’ım dualarımı kabul ettin
Bana bu sevdiğimi nasip ettin
Bitmesin hiç sevdamız olalım imkânsız
Konuşulsun her zaman aşkımız

12 Mart 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

1004-Sevgimi Arıyorum

Son sözümü akıp giden ellerimden
Çekip giden sesimden, yüzümden
Zehirli ok mu içime saplanır
Yudumladığım hayal kırıklıklarımı

Kesindir suskunlukların yenilgisi
Kötü zaman, kör kuyu
Kovada çırpınan su gibi
Çekip çıkarıyor sevgini

Harfler, simsiyah gölgeler, uzayıp gidiyor
Sevginin taşlı sokaklarına doğru
Ben uyduruk kaptan, yönsüz karayel
Keşke bulsam da kör olsam beyazdan

Kime dökülsem
Unutulmaz fırtınalara binsem
Kaçtığım uzaklar için yanarım
Bayrama bakan gözlerimden utanırım

11 Ağustos 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

1003-Sevgim Ecelin

Sevgim ecelin olacak
Boğulacaksın sevgimle
Ardından meleklerim ağlayacak
Yalvaracaklar ölme diye

Ölmek sana zevk verir, bana acı
Sana huzur verir bana korku
Yaşarsan dünyadaki o karanlık zulmü
Dünyayı yıkarım sakın unutma

Dünyadaki tek sevgi sende
Gerisi hep yalan hep sahte
Ağlatırlarsa seni günün birinde
Dünyam yıkılır sakın unutma

Gariplerin sevdası gibi safsın sen
Karanlıklar içindeki aksın sen
Yaşamamın tek sebebisin sen
Sen ölürsen bende ölürüm sakın unutma

10 Ağustos 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1002-Sevgim

Ne bir film ne bir roman
Sana ben duyduklarımı anlatamam
Öyle bir sevgi ki yaşaman tatman
Önce yaşaman gerekir sonra inanman

Bir burukluk hissedersen yüreğinde
Acılar yakar kavurur bedeninde
Gözyaşlarını tutamazsın istesen de
Darılmazsın kırılmazsın sen sevdiğinle

Her ayrılış bir hasrettir yüreğinde
Bir anın bin yıl gibi olur işkence
Sevdiğinin ismi hiç düşmez olur dilinde
Sevgiden başka hiçbir şey kalmaz beyninde

Ölmeden cennete girmiş gibiyim
Sevdiğim benim içimde, bende bekçisiyim
İçimden bir an koptuğunda deliririm
Sevgisiz yaşarsam canlı cenaze gibiyim

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1001-Sevgiliye

Hep kendime derdim ah be deli oğlan
Dağları delen
Kalpleri titreten aşk
Beni ne zaman bulacak diye

Sevda denen şey en zoru seviyor
En olmadık yerinden yakalıyor
En olmadık zamanda, olmadık biriyle
Niyesine akıl sır erdiremiyorsun

Sen farklıydın
Sen bana özeldin
Kapımı çalmadan
Kalbime girendin

Yanımda olsan da bir şeyler eksikti
Belki de hata bendeydi
Sana aşkımın enkazını göm demedim
Hiç sende anlamadın

Ben buyum demedim sana hiç
Hep senin istediğin gibi olayım dedim
Ama olmadı işte şimdi ben buyum diyorum
Ama işine gelirse demiyorum

Sanma ki bu ayrılık her daim sürecek
Sanma ki bütün ömrümüz böyle geçecek
Belki seni yalnız bırakmaya gereksinim var
Ya da benim birazcık yalnız kalmaya

10 Aralık 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

1000-Sevgilime

Sen,

Solgun baharlardaki mavi yağmurum
Akşam kızıllığında yorgun gölgem
Kış ayazında yaz güneşim
Her günün sonunda özlediğimsin

Bir pınarsın içilen ama kanılmayan
Seveni yanıltmayan, sevince yanılmayan
Varlığına doyulmayan
Yokluğuna hiç dayanılmayan

Yüzün kadar temizdir kalbin
Hangi sevgili alabilir yerini
Yokluğun nefessiz kalmak kadar zor
Sensiz olmak ise ölüm kadar acı

02 Şubat 2016
Salı
Mehmet Yunus Aytek

999-Sevgilim Seni Özledim

Dağlar mesken oldu bu cana
Hasret sözleri kaldı dudağımda
Sensizlik yalan bu dünyada
Dön artık sevgilim seni özledim

Böyle yaşamak yaktı gönlümü
Sanma ki kader aldı ömrümü
Soldurma, sen yarattın bu gülü
Dön artık sevgilim seni özledim

10 Aralık 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

998-Sevgilim

Benimle mutluluğu yaşamadıysan
Gitmeye sen hazırdın sevgilim
Mutluluğu hak edeni kendin sanırken
Mutsuzluğa mahkûm olan ben oldum

Arıyorum seni her yerde
Bulamadım aylardır sevgilim
İzin duruyor kalbimin derinliğinde
Silip de atamadım sevgilim

Ne zormuş hayata tek başına tutunmak
Sen gidince anladım sevgilim
Çık gel yitirmedim hiç sevgimi
İlk günkü kadar seviyorum sevgilim

Aradıklarını bende bulamadınsa
Yüreğin eskisi gibi beni sevmiyorsa
Gözünde bu aşkımın değeri kalmadıysa
Bu aşk`ı ikimiz bitirir de giderdik sevgilim

06 Şubat 2015
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

997-Sevgililer Günü

O kadar güzelsin ki yüzüne bakamıyorum
Titriyor ellerim, ellerini tutamıyorum
Dolanıp sarmak geliyor içimden, saramıyorum
Öylesine bağlanmışım ki, sensiz duramıyorum

Uykudan uyanınca insanı uyandığına pişman eden
Geri dönmek isteyip de dönemeyince çaresizlikten delirten
Hayatta bir defa görülebilen harika bir rüyasın
Seni çok seviyorum günümüz kutlu olsun sevgilim

Seni çok ama çok seviyorum biriciğim
Sesini duysam da her an yüzünü görmek gibi değil
Hiçbir şey seni sevmek gibi değil
Seni o kadar çok özledim ki öyle böyle değil

14 Şubat 2016
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

996-Sevgili Ya da Arkadaş Olmak

İnsan bazen arkadaşlarına sevgili gibi davranıyor
Sahipleniyor, kıskanıyor ama gırtlağına çökmeden
Çok ama çok eğleniyor, dağıtıyor, yerlere düşüyor
Tatlı tatlı flört ediyor ama sınırları aşmadan

Birlikte gülmekten ölüyor
Gecenin cılkını çıkartıyor ama o
Arkadaş ya, sevgili değil ya, hiç sorun olmuyor
Her şeyi konuşuyorlar, pek fazla sansür uygulamıyor

Sürekli anlatıyorlar, fazlasıyla ilgili oluyor
Kulaklarını kocaman kocaman açıp dinliyor
Müthiş bir keyifle dedikodu yapabiliyor
Hatta kendi karısını, kocasını, sevgilisini bile çekiştirebiliyor

Arkadaşlık, bu açıdan büyük bir avantaj oluyor.
Ama insan sevgilisine her zaman arkadaş gibi davranamıyor
Bir kere eleştiriler, haliyle bu kadar net dile getirilemiyor
Sevgiliyle bir arkadaşla konuşulduğu gibi her zaman rahat da konuşulamıyor

Tehlikeli sularda dolaşmaktan kaçınmak gerekiyor
Çünkü sonuçları var bunun, bedelleri var bunun
Ödemek gerekiyor, burnundan fitil fitil getirebilir
Konuşma ve hareketlerde dikkatli olmak gerekiyor

Çünkü sevgililik onuru yaralanıyor
İnsan, sevgiliyken, evliyken çok daha hassaslaşıyor
En küçük şeye bile 'Bana bunu nasıl yapar? ' deniliyor
Oysa arkadaşının kaldırabileceği sınırlar çok daha geniş

İnsan her zaman sevgiliyi dinlemek de istemiyor
Bütün gün başka insanları dinlemiş olduğundan yorulmuş oluyor
Söylenecek sözlerden dolayı gına gelmiş oluyor
Ya da karşındaki seni dinlemek istemiyor

Eve bir sessizlik çöküyor, 'Tetiği ilk kim çekecek? ' diye gergin bir bekleyişe giriliyor
Sevgiliyle ya da evliyle sabahlara kadar zıplanıp eğlenilemiyor
Kalabalık içinde işin içine başkalarının ne düşüneceği girdiğinden gerilim artıyor
'Biz' i düşünmekten 'ben' karambole gidiyor

Sevgiliyle başka bir koza yaratılıyor
Arkadaş olunca başka şeyler paylaşılıyor
Sevgili ya da evli olunca başka şeyler paylaşılıyor
En güzeli bu iki kategoriyi birleştirebilmek gibi geliyor

Hem arkadaşın hem sevgilin gibi olabileceğin biri
Hem arkadaşlığı hem sevgililiği paylaşabileceğin biriyle
Arkadaş gibi zamanı geldiğinde geri çekilebilmek
Uygun düştüğünde de sevgili gibi saldırabilmek

Bu iki rolü birbirine karıştırmadan oynayabilmek
Her baba yiğidin harcı değil
Ama yapabilenler de yok değil
Yapabilenler mutluluğu ve güzellikleri yakalayabiliyorlar zaten

24 Mayıs 2012
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek