Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

Şair arkadaşımız Sayın Mehmet Yunus Aytek

** DOĞUM GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN...**

- Ayrıca sizi sitemizdeki bu saygın gruplarımızda görmek dileklerimizle esen kalın.

* Antoloji Sitesi Yetkili Şairler Grubu *
* Antoloji.Com Çağdaş Şair Yazarlar Birliği *
* Evrensel Sanatçılar Birliği ESB *
* Özgür Şair-Yazarlar Birliği *
* Antoloji Sitesi Üyeler Birliği *

1234-Zoruma Gidiyor

Umutlarım vardı hepsi bir bir yok oldu
Gülmüyor yüzüm sararıp soldu
Seni sevmek bana en büyük ders oldu
Sessizce gitmen benim zoruma gidiyor

Mutluluğumuzu yıkmaktan hiç çekinmedin
İnatla yüzüme bakmadın, daima yüz çevirdin
Sana olan riyasız aşkıma hep gülüp geçtin
Duygularımın madara olması zoruma gidiyor

Hayatta hiçbir şey beni üzmezdi
Gönlüm kuş gibiydi yere düşmezdi
Sevmeseydi yüreğim bu kadar yanmazdı
En çok ta aşka yenilmek zoruma gidiyor

Varsa kaderinde ayrılık çekersin
Dilerim dert ederek üzülmezsin
Donan kalbimi istersen çözebilirsin
Aşk ateşi ile ısıtamadın ya o zoruma gidiyor

03 Eylül 2012
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1233-Zin’ e olan Mem’ in Aşkı

Nerde sin, neredesin sen Zin
Aşkını ruhuna üflediğin Mem’ ini unuttun mu
Dicle’nin serin suyu söyle Zin nerede
Suyunu örtü yapıp azgınlığınla onu yuttun mu

Zin sen kadim toprakların soylu kadınısın
Yürek savaşlarında ölmüşlerin sağ nefesisin
Sen aşksın, sevgisin ve Kürdistanımsın
Ben ise özlemin, hasretin ve Kürdünüm

Zin sen sarayların prensesisin
Zin sen Dicle’ nin berrak sesisin
Zin sen gönlümün ürkek güvercinisin
Mem’ in düşü Azrail’in ise baş tacısın

Zindan karanlığının günü ve güneşim
Gecelerimin aydınlığısın sen Zin’ im
Gönül deryanda yıkandı şu yüreğim
Duyuyor musun sen beni sevdiğim

04 Ekim 2012
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1232-Zilan

Bu kara yazgıdır Zilan
Topraksız olmak, yetim kalmak yetmezmiş kimin
Sensiz de olmak kara yazgıdır kurban
Bilisen kaç gece kaç gündüz adını sayıklamışam

İçimden atamamışamküçelerde yolunu gözlemişem
El etmişem, işmar etmişem Sen gülmüş geçmişsen Zilan...
Ne zaman büyümüşsen farketmemişem
Ne zaman ellerin büyümüş Ne zaman gözlerin büyümüş
Ne zaman bürünmüşsen kara çarşafa

Bir gözlerin görmüşem ceylan kimin vurulmuşam
Sen gülmüş geçmişsen Zilan
Daracık küçelere sığmamış sevdam
Seni Halil ü rahman'dasormuşam Anzılha'da

Urfa kalasında Nemrut köşküne adını kazımışam
Diyarı bekirin surlarında da tarihe yazılmışsan
Sen gülmüş geçmişsen Zilan
Şimdi gelin olisen telli duvaklı

Yine gülü misen biye? Kara Şar'dan gelen deli oğlan deyi misen?
Sevdanı içime gömdüm bilesen
Bu kentin ham para taşlarına sır sakladım
Üç kuruşluk başlık parasına değer miydi Zilan

Bilirem dahlin yoktur bu işde
Töreler böyle demiş, yazgılar böyle çizmiş
Kim karşı gelmiş ki sen de gelesen
Atalar boynumuz kıldan incedir demiş

Her şafak seninle sökerdi Zilan
Sıcak yaz geceleri seninle eserdi
Ben siye şiirler okurdum
Sen biye Urfa türkülerini

Yediveren gülleri kimin açılırdın baharla
Karakoyun deresinden çiçekler getirirdin
Önceleri inanmamıştım sevdiğine
Fakat anladım zamanla

Seni yitirmek kor kimin yaktı yüreğimi; Acımı anla
Kar ender yağardı Urfa'ya
Sevdamız yağan kar kimin aktı.Hatırlımisen bir de tutkumuz
Yağmurda 'çömçe gelin' oynamaktı... Şimdi sen mi gelin olisenZilan?

Sevgin bir yanda Töreler diğer yanda
Duydum ki 'KUMA' olmişsen
Akar suda saman çöpü gibi çaresiz
Ve de köle kimin itaatkar

Sessiz gidisen Oldu mu ya?
Kaçıncı asrını yaşamakta Harran'da toprak?
Bu kenti terkediyemZilan
Anzılha'da kutsal balıklar şahidim olsun ki

Bu kenti terkediyem
Yasak mayın tarlalarını
Kaçakda kol verenleri
Can verenleri terkediyem
Efsunlu akrepleri, çıyanları

Urfa kalasında kenetlenen efsane şahmaranı
Kümbetlerde barınan sahipsiz insanları, terkediyem
Körpecik bedenine uzanan hoyrat elleri itmediğin için
Yıllardır söylenen ninniyi yazgı bellidiğin için

Bu kenti terkediyem
Bu sana son satırlarım Zilan
Biliyem unutacaksan beni
'Unutmam' deme biye

Davullar uranda unutmalısan
Yoksa nasıl yaşayabilir insan
Hani ağaçları çiçek açardı ya
Hani Urfa divanı çalınırdı sıra gecelerinde

İşte ben
Her çiçek açanda nar ağaçları
Ve söylenende Urfa türküleri
Seni ve gülüşünü hatırlayacağam

Bundan böyle cigaramda dumansın
Kaçak tütünden sarılmış
Her içime çekişdeağun yakacak beni
Kendini düşünmedin, beni düşünmedin

Sevdanı düşünmedin, çocuklarını düşün
Seni tutsak, beni esrik eden töreler
Çocuklarını da yakacak bir gün
Bu kara yazgı değildir ZİLAN

Topraksız olmak, yetim kalmak yetmezmiş kimin
Sensiz olmak da kara yazgı değildir kurban
Bu çağlar boyu insanları kul eden
Bağnazlıktır ki, yıkılacak

Bilisen ZİLAN
Sen görmesen de
Ben görmesem de
Ceylan gözlü çocukların görecek ZİLAN

Mehmet Yunus Aytek

1231-Zeynep’ im

Ağlama Zeynep’ im
Biliyorsun
Dayanamaz yüreğim
Sil gözyaşlarını sevdiğim

Yaşatamadım süslü köşklerde
Sen gönül sarayımın sultanısın
Sevgililerin baş tacısın
Kalbimin tahtına kurulusun

Seninle çok cefa çektik
Biliyorum
Yüzdük kuyruğuna geldik
Yakındır sefamız gül artık

14 Şubat 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1230-Zavallının Biriyim

Ütopik bir sevdanın
Dik yamaçlarındayım
Yorgun ve bir o kadar da kimsesiz
Bedenime sığmayan bir aşkla

Sana sığınıyorum
Ömrümün en hazan yollarında
Susuyor yine yitirdiğimiz sözcükler
Sadece gözlerin konuşuyor

Bir tebessümün yetecekken
Sen tuz basıyorsun adeta
Dinmeyen yaralarıma
Ecel tetikte beklerken

15 Nisan 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1229-Zamansız Sevdam

Zamansız sevdamın
Zemherisinde üşüyorum
Bu yürek, bu sevdaya dar geliyor
Her anımda seni yaşatmak varken

Sensizliğini yaşamak zor geliyor
Her şeyi yasak bu zamansız sevdamın
Kalbine girmem, yüzüne bakmam yasak
En acısı seni sevmem yasak

Öksüz kaldı zamansız sevdam
Gülüyorum perişanlığıma
Çünkü bana ağlamak yasak
En acısı da adını anmam yasak

Zamansız sevdamın zamansızlığında
Ben çıldırıyorum yüreğimse ölüyor yavaşça
Her soluğum zehir-zıkkım, her sözüm kurşun
Tükeniyorum her düşümde usulca ölüyorum

Benim yüreğim sana sevdalandığında
Bu zamansız sevdam celladım olduğunda
Umutlarımı yitirip umutsuzlandığımda
Yok oluşumu seyrediyorum hayatın aynasında

Zamansız duygularım zamansızlaştırdı sevdamı
Bu yüreğim ölürken zamansız
Sen de ölümümden habersiz
Bu zamansız sevdamın da sonu olacak sensiz

17 Ekim 2012
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

1228-Zaman Yok

Biliyorum kızgınsın, kırgınsın
Söylemek istemediğin sözler dilinin ucunda
Hani biraz tutmayıp bıraksan kendini
Hepsini yüzüme vuracaksın

Zor duruyorsun kibarlığından
Ya da doğru kelimeleri arıyorsun hâlâ
Boşuna arama derin bir kuyuda onlar, bırak orda kalsınlar
Dokunsan elini, dilini yakarlar, canını acıtırlar benim de senin de

Bağır, çağır, yüzüme haykır ama kızgınlığını yüreğinde saklama ne olur
Gözlerini kaçırma benden, her şeyi hemen şimdi söyle
Affedeceksen şimdi affet beni
Zaman yok

Doğru değil bu kadar kendini uzaklara vurman
Zaman yetmezmiş gibi, bir de araya mesafeler koyman
Dokunacaksan şimdi dokun bana
Zaman yok

Ben de yüreğimi nadasa bırakabilirim bir süre
Bir başıma labirentlerinde dolaşabilirim hayatın
Seveceksen şimdi sev beni
Zaman yok

27 Şubat 2016
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1227-Zaman En İyi İlaç

Yenilmem dayanırım acılara
Ne kadar acı olsa da hayatım
Alıştı artık bu beden
Acılar sırtımda semer

Öylesi böylesi geçiyor günler
Yenilmeyeceğim acılara
Savaşacağım ve kazanacağım en sonunda
Zaman geçtikçe unutacağım

Kabuk bağlayacak yaralarım
Zaman en iyi ilaç
Sabrediyorum acılarıma
Her şeye rağmen gülüyorum hiç takmıyorum

23 Ocak 2016
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1226-Zaman Akıp Gider

Zaman akıp gider durulmadan
Ne sual ne cevap bulunmadan
Biz onun içinde bitip kahroluruz
Bize yaşamak yok yorulmadan

Bilirim hayatın güzelliğini
Bilirim sevenin ne çektiğini
Dertler bizim için sevmek bizim için
İşte gel de rahat yaşa kahrolmadan

Kimi aşktan yorgun kimi de hayattan
Kimi feryat ediyor aşksız yaşamaktan
Ben ömür yolunu koşarak geçerken
Gönlüm yorgun düştü seni aramaktan

Ümit bekleyiştir hasret aramak
Sevmek bulanık bir denize dalmak
Kader tüm hayatın olaylar zinciri
En büyük gerçekse olup ta olmamak

Aşkınla anladım var olduğumu
Sen öğrettin benim ben olduğumu
Sevmek bizim için, dertler bizim için
Herkes duysun sana nasıl bağlandığımı

09 Ağustos 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

1225-Zalim Yârim

Senin de yüreğine ateş düşsün
Kalbimin derinliğine girmişsin
Akılımı alıp deli divane etmişsin
Zaten yaşarken öldürmüşsün

Hem ağlarım hem inlerim
Yıllardır dört gözle seni beklerim
Köşe bucak kaçıyorsun biliyorum
Neden uzaklaşıyorsun zalim yârim

Yabancın değilim yârinim
Düşmanın değilim kurbanınım
Ben sana sevdalıyım sevdalı delim
Sevdiğimsin sen benim ilk göz ağrım

Beni hatırlayıp sorsan ne olur
Bir tek selamın derdimin dermanı olur
Ayrılık olmasaydı da ölüme razı olunur
Hasretlik sonunda bu canıma okur

Gönlüm kazan gibidir bende içinde kaynarım
Çok âşıklar yâre yanar lakin ben daha beterim
Bedenime yârin yazmasını sarın olsun kefenim
Yârimin ayağı bastığı toprakta kazılsın mezarım

07 Eylül 2012
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

1224-Yürek Yarası Benimkisi

Seneler nasıl geçti fark edemiyorum
Yaşlandın diyorlar
Oysa ben
Yaşlılık nedir bilmiyorum

Saçlarımda tel tel gözüken aklar
Tenimde zamanı yansıtan çizgiler
Bedenimde başlayan ağrılar
Ve aynadaki bu bilge bakışlar

Kastediliyorsa yıpranmışlığıma şahit oluyorum
Peki bu içimde durmaksızın kaynayan
Yaşama sevinciyle coşup zıplayan
Sevgilerin en deriniyle çağlayan

Çılgınca ve cesurca her şeye meydan okuyan
Yorulmak nedir bilmeden
Sevgiye çağıran ben!
Yaşlı mıyım acaba?

28 Nisan 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

1223-Yürek Seni Unuttu

Yürek yerinden sökülse
Yıldızlar gökten dökülse
Gözyaşları çağlayan olsa
Gönülde fırtınalar kopsa

Yandı tutuştu
Yürek seni unuttu
Kaderdir diyecek
Çekip gidecek

Aşkından ölse de
Sürüm, sürüm sürünse de
Umutların hepsi tükense de
Gönül hala, sen dese de

Yandı tutuştu
Yürek seni unuttu
Kaderdir diyecek
Geri dönmeyecek

Sevdayı bile bile
Çektirdin ne çok çile
Biraz ümit olsaydı
Onu avutmak kolaydı

İnadı tuttu
Yürek seni unuttu
Sevda çiçeklerini
Açmadan kuruttu

Pişman olup dönsen de
Aşkım hep sendin desen de
Gönül almak istesen de
Acı çekme sırası sende

Yandı tutuştu
Yürek seni unuttu
Senden beklediği
Sadece mutlu olmaktı

Sen de sevda çekeceksin
Aşk acısını bileceksin
Bir gün sen de aşkını
Vefasız kalbine gömeceksin

18 Ağustos 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

1222-Yürek Ağlar

Belki de sonsuzluk düştü yüreğime
Belki de yalnızlığın acısı
Bilmiyorum içimde nefretin izi var
İnanmak istemiyorum kendime, bedenime

Ve de beni bu hale koyan yüreğime
İçimde bir ses bana çık uç diyor
Kaybol bu sevgisiz dünyadan
Gene de düşünüyorum beni bu dünyada

Tutabilecek bir şey olmalı
Gözyaşı kadar gerçek
Yağmur kadar güzel olmalı
Şöyle küçük olmalı yüreğimin içine sığacak kadar

İçimde nefretle sevginin savaştığı bir arena var
Sorun içimde var olan bir şey hiç duyulmamış
Bir şeye bakıp da göremediğim ama hissettiğim bir şey
Gözyaşım kan gibi iniyor yüreğime ve bir kere daha ölüyorum

03 Mart 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

1221-Yürek

Zamanın ötesine baktığımızda
Geride kalan sadece yalancı yürekler
Sevmeyi bilmeden aşk diye bilen
Bedavadan aşk kelimesini kullananlar

Riyakâr olup bu güzel kelimeyi kirletmeyelim
Gerçekten yüreğinde yürek taşımak gerekiyor
Duyguları ve hisleri olanseviyorum dediğinde
Bunu gerçekten yüreğinde hisettirebilmelidir

Gecenin karanlığında uykundan uyandığında
Sevdiğin hep aklında ve rüyalarında olmalı
Bunu başarabiliyorsan ancak seviyorum diyebilmeli
O zaman çekinmeden sevdiğini söyleyebilmeli

Şimdi yalnız bir kalp taşıyorum
Bir zamanlar yorgun düşen bir kalp
Gerçekten sevdiğim biriydin
Ama anladımki yıllarca sadece ben sevmişim

Sen gününü gün etmişbenimle eğlenmişsin
Unutma ki benim taşıdığım seven bir kalp
Seven bir kalbin ıstırabı bir gün seni yakar
Ben gerçek sevenin yanında mutluluğu buldum

Şimdi ben yıkık ve harabe değilim artık
O kadar uzun zaman sonrakitoparlanmış dimdik duran
Senden sadece öğrendiğim
Kimseye güvenmemek oldu

Ama ben senin gibi değilim
İnsanları her halleriyle seven biriyim
Unutmaki yaşam herkese mutlaka
Ama mutlaka kara günü gösteriyor

Ey seven ve sevilen yürekler
Sevdiğinizdenasla ama asla vaz geçmeyin
Kırılmış yıllarınız olsa bileaşka asla küsmeyin
Unutmayın ki insanı insan yapan kocaman yüreğidir

12 Ekim 2012
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

1220-Yüreğin Ağlayacak

Günler, aylar geçti sen gideli
Gökyüzünde yıldızsız gecelerle konuştum
Gözyaşlarımla ıssız denizlere kavuştum
Beni de götürdü gözyaşlarım

İçimdeki duygularım şimdi biraz buruk ve acı
Bir kaç damla gözyaşı hatıran bana veda ederken
Yalanla yaktığın, yıktığın
Yerden giderken

İçini saran yalnızlık alevini söndürmek için
Gidenleri geri döndürmek için
Hüzünlere dalıp gideceksin
Mazini derin derin düşüneceksin yüreğim

Sağır ve nankör yüreğinden
Elbet bir gün hesap soracak
Boşlukta soluk almadan duracak
İşte o an bil ki senden hesap soracak

Karanlık sokakları adımlayacak
Hüzünlerin prangalar vurduğu dizlerin
Yüreğindeki beni arayacak nerede diye
Belki de ilk defa yüreğin ağlayacak

23 Aralık 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

1219-Yüreğimin Başköşesindesin

Yüreğimin başköşesindesin
Gökteki yıldızlar kadar güzelsin
Ay kadar parlak yüzlüsün
Güneş kadar sıcaksın

Gamzeli gülüşün tatlı sözün
Seni sevmemek elde değil
Elinden bir tas su içtim
Yaşıyorum seninle aşk pınarını

Her yudumum bir sevgi
Deli gibi seviyorum
Tüm dünyaya haykırıyorum seni
Allah’ım ne güzel şey sevmek

05 Mart 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

1218-Yüreğim

Antik kentlere benziyor yüreğim
Öylesine köklü sevdaları olan
Korkunç katliamların yapıldığı
Kırık dökük bir kent gibi

Ne sevgiler geldi
Ne âşıklar geçti
Hepsi burada dinlendiler
Bir liman kentiydi yüreğim

Hala adından muhteşemdi diye söz ettiren
En büyük aşkların inşa edildiği
İçinde sonsuz sırlar barındıran
İnanılmazların bulunduğu bir harikalar diyarıydı

Nasıl olduğu bilinmeksizin birden göçüp giden
Aşklarını, sevdalarını içine gömen
Şahaneliği adında kalmış
Bir batık kent yüreğim

Şimdi birisi gelmiş
Kazıyor bir kayıp kent olan yüreğimi
İçindekilere ulaşmaya çalışıyor
Oysa bu kent onun gözlerinde kaybolmuş

16 Eylül 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

1217-Yorgunum

Kalbim hep kan ağlıyor
İsyan ediyor böyle kadere
Dayanamıyor artık bu acıya
Yorgun düştü artık düzelmiyor

Her gelen üzüyor
Hiç düşünmeden bir darbe vuruyor
Yüreğimin içi sızlıyor
Artık bu acıya dayanamıyor

Dur diyemiyor acıya kedere
Son veremiyor seni sevmeye
Üzülüyor içine atıyor anlatamıyor
Yorgun düştü artık iyileşmiyor

07 Kasım 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

1216-Yolunda Ölsem

Güzelliğini gördüm
Özgür davranışım kalmadı
Demir gibiydim
Gözleri ile eridim, bittim

Gölgesi gibiydim aksim kalmadı
Aşk yolunda ölüm amacım olur
Bu dünyada kavuşamayacaksam
Bekleyişimin lüzumu kalmadı

19 Aralık 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

1215-Yollardayım

Yine yollardayım
Ömür bitiyor
Yol bitmiyor
Seven kalbim hep yoruluyor

Sevgi için yaşıyorum
Uzaklarda buluyorum sevgiyi
Yaşıyorum hasretini
Düşüyorum yollara

Ömrüm geçiyor
Yollar bitmiyor
Yaşlandı artık bu beden
Seven kalbim hep yoruluyor

Dayanmıyor duracak kalbim
Gecem yok gündüzüm yok
Ömrüm yollarda bitiyor
Gittiğim yollar bitmiyor

Bir gün dur diyecek bu yolcu
Son durak kara toprak
Ömür biter yol bitmez
Benim sevgim tükenmez

12 Mart 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

1214-Yokuş

Sensizliğin yolu yokuş
Çıktıkça yoruluyorum
Çık çık bitmiyor
Nefesim kesiliyor, dinleniyorum

Daha çok yolum var
Seni unutmak için
Çıkıyorum bir türlü bitmiyor
Yoruluyorum, yine dinleniyorum

Sonlara yaklaştım galiba
Bir kaç adımlık yolum kaldı,
Çıkıyorum son bir adım kaldı
Olmadı sevgilim yapamıyorum

Gönlüm elvermiyor o son adımı atmaya
Geri dönüyorum
Ama bu kez seni unutmak için değil
Sana yeniden kavuşmanın son adımlarına

12 Mart 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

1213-Yoktu Hesapta

Gelecek günlere canım filizlenirken
Mutluluğa adım adım yaklaşırken
Tamda kavuşacağımızı hayal ederken
Aniden ayrılmak canım yoktu hesapta

Gülsem gülerdin canım ağlarsam ağlar
Hani bu sevdamızı yıkamazdı fesatlar
Dilim tutulsa da kalbim senin için atar
Böyle bir ayrılık canım yoktu hesapta

Gelecekti baharlar canım geçecekti yazlar
Sevdamız ile yeşillenecekti bağlar ve ovalar
Unutturmayacaktı aramızda olsa da dağlar
Bırakıp ta gitmek canım yoktu hesapta

Yoktu hesapta küsmek o kadar ki sevmiştik
Ayrılmayacağımıza gönülden söz vermiştik
Bizi ayıracak sebep varsa oda kara toprak
Terk edip de gitmek canım yoktu hesapta

27 Ağustos 2012
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

1212-Yokluğunda

Hani o mesafeler vardır ya
Özlemle, hasretle yanarsın
Bedenin olduğu yerde ah çekersin
Kalbiniz ise uzaklardadır

Aslında o kadar da uzak olmadığını hissediyordum yokluğunda
Otururken, yürürken, bir kitaba dalarken
Hep gözlerin ve ellerin benimleydi
Tüm yaşananları tekrar yaşıyordum yokluğunda

Artık yanımdaydın
Şimdi uzak mesafeler yoktu
Şimdi ayrı da değildik
Anladım ki sen yanımdayken daha uzaktın

Hasretlik, ayrılık, özlem daha çok sevdiriyormuş
Mesafeler değil, anlamakmış meğer
Seni sevmek özlemekmiş oysa
Seni sevebilmek yokluğunda

27 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek