Mavi Gözlü Peri
Mavi gözlü bir peri indi gökyüzünden o beyaz kanatları ile.hiç bir şey söylemedi.sustu sustu.dünya denilen bu yerde ne işi vardı? bu pislikte ne arıyordu? kaybettiği gözyaşlarını mı yoksa düşürdüğü kalbinin öbür yarısını mı? kimse bilmedi zaman bir nehir gibi aktı gitti ama kimse öğrenemedi.ta ki bir prens gelene kadar bu siyah diyara.karanlığın içinde beyazı arıyordu.dünya onu da yormuştu.yıpranmıştı bu genç yaşında.boş kalbini verecek birini arıyordu.ama yanlış yerdeydi.veya o öyle düşünüyordu.gerçekte kimse bilmez bilineni.bilgi bilmekle değil onu bulmakla öğrenilir demişti ataları.o da bir şey bilmiyordu.”kimse gibi! ! ”ama bulmalıydı bilgiyi ya da onu verecek kişiyi.
Mavi gözlü peri yıllarca yaşadı o pislikte.dünya denilen o fani yerde.kalbinin yarısını bulamadı.umudu tükenmiş kanatları karanlıktan kirlenmiş gözleri güneşi özlemiş bir şekilde.tabi gözyaşları da buraya düşmüştü.onları bulmak da lazımdı.ve kimseyi tanımıyordu.doğru düzgün.tıpkı prens gibi.karanlıktaki beyaz! ! prensin aradığı şey buydu.gözyaşları! ! perinin aradığı şey de buydu.
..
Nereye
Engin Çelik 2
22.01.2008 - 23:36Şiirinizi çok beğendim çok duygu yüklü bir şiir olmuş ama bir insan yaşamadan yazamaz şiirlerini ne mutluki bu duyguyu size şiir gibi döktürene
Toplam 1 mesaj bulundu