Bir taş nehre düşmeye görsün,pek anlaşılmaz etkisi...Hafiften aralanır,dalgalanır suyun yüzeyi;çıkardığı tıp sesi akıntının ortasında kaybolur.Ama bir de göle düşsün aynı taş.O taş var ya o taş,durgun suları savurur.Taşın suya değdiği yerde bir halka peydah olur,halka tomurcuklanır;tomurcuk şekillenir,açar da açar;tomurcuk katmerlenir.Nehir alışıktır karmaşaya,deli dolu akışa.Atılan taşı içine alır,benimser,sindirir ve sonra da unutur kolaylıkla.Gel gelelim göl hazır değildir böyle dalgalanmaya.Tek bir taş bile yeter onu altüst etmeye,taa dibinden sarsmaya.Göl,taşla buluştuktan sonra,bir daha eskisi gibi olmaz, olamaz...' Elif Şafak
Hayat bize mutlu olma şansı vermedi Biz kendimizden başka Herkesin üzüntüsünü Üzüntümüz, Acısını acımız yaptık. Çünkü dünya'nın öbür ucunda, Hiç tanımadığımız bir insanın Gözyaşı bile içimizi parçaladı.... Kedilere ağladık Kuşların yasını tuttuk. Yüreğimizin yufkalığı Kimi zaman hayat karşısında Bizi zayıf yaptı. Aslında ne güzel şeydir İnsanın insana yanması Sevgili... Ne güzeldir bilmediğin birinin derdine üzülmek ve çare aramak. Ben bütün hayatımda hep Üzüldüm, hep yandım.. Yaşamak ne güzeldir be sevgili Sevinerek, severek, sevilerek, Düşünerek... ve o vazgeçilmez sancılarını Duyarak hayatın
Bir taş nehre düşmeye görsün,pek anlaşılmaz etkisi...Hafiften aralanır,dalgalanır suyun yüzeyi;çıkardığı tıp sesi akıntının ortasında kaybolur.Ama bir de göle düşsün aynı taş.O taş var ya o taş,durgun suları savurur.Taşın suya değdiği yerde bir halka peydah olur,halka tomurcuklanır;tomurcuk şekillenir,açar da açar;tomurcuk katmerlenir.Nehir alışıktır karmaşaya,deli dolu akışa.Atılan taşı içine alır,benimser,sindirir ve sonra da unutur kolaylıkla.Gel gelelim göl hazır değildir böyle dalgalanmaya.Tek bir taş bile yeter onu altüst etmeye,taa dibinden sarsmaya.Göl,taşla buluştuktan sonra,bir daha eskisi gibi olmaz, olamaz...' Elif Şafak
Hayat bize mutlu olma şansı
vermedi
Biz kendimizden başka
Herkesin üzüntüsünü
Üzüntümüz,
Acısını acımız yaptık.
Çünkü dünya'nın öbür ucunda,
Hiç tanımadığımız bir insanın
Gözyaşı bile içimizi parçaladı....
Kedilere ağladık
Kuşların yasını tuttuk.
Yüreğimizin yufkalığı
Kimi zaman hayat karşısında
Bizi zayıf yaptı.
Aslında ne güzel şeydir
İnsanın insana yanması
Sevgili...
Ne güzeldir bilmediğin birinin
derdine üzülmek ve çare aramak.
Ben bütün hayatımda hep
Üzüldüm, hep yandım..
Yaşamak ne güzeldir be sevgili
Sevinerek, severek, sevilerek,
Düşünerek...
ve o vazgeçilmez sancılarını
Duyarak hayatın
Yılmaz GÜNEY