© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bir başka ülkeye, bir başka denize giderim, dedin
bundan daha iyi bir başka şehir bulunur elbet.
Her çabam kaderin olumsuz bir yargısıyla karşı karşıya;
-bir ceset gibi- gömülü kalbim.
Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam,
kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün,
boşuna bunca yıl tükettiğim bu ülkede.
Yeni bir ülke bulamazsın, başka bir deniz bulamazsın.
Bu şehir arkandan gelecektir.
Sen gene aynı sokaklarda dolaşacaksın,
aynı mahallede kocayacaksın;
aynı evlerde kır düşecek saçlarına.
Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda.
Başka bir şey umma-
Ömrünü nasıl tükettiysen burada, bu köşecikte,
öyle tükettin demektir bütün yeryüzünde
Konstantin Kavafis
Sayın Düşük Bütçeli Dev Prodüksüyonlar
Nam ı Diğer DBDP,
Bana göre Sevgili Bütçik ya da imparatorun koltuğunda gözü olan deli prens :) domestik in hamili yakini :) çarıklı bay pipo :)
şiir i copy yaparken ikinci bölümü almışsınız sayın imparator
nedenü ve niçünü? :)))
Diktatör ve Kurtları
Davullarım çalınır,sesi boş ruhları sindirir.
Sevgi sancaklarım,kurtlarımın dişlerinde ilerler.
Fatihi benim,fetih bekleyen gönüllerin.
Yıldığım olmadı yenilgiden bile...
Yenilgi tatmadığım halde.
Çıplak alırım karşıma,sahte kıyafetli ruhları soyar kapımda prenslerim.
Kim mi bu ukala...
Derim; her fikrimi donatıp çelik mızraklarla...
Çarpışan benim çarpık ruhlarla.
Atlılarımın nal sesleri aslında yalanlarla koruduğunuz kapılarınızda...
Defolun önümden sahte düşler.
Davud benim,karşısında Golyatın...
Oklid içimde,doğruyu çizmeye...
Sezar oldum kaç kez Brütüs hançerinde...
İstemez isem çekilmem meydandan
ya öldür beni!
ya öl benim için!
Düşük Bütçeli Dev Prodüksüyonlar
2046_Wong Kar-Wai
2046 yılında, geniş bir
demiryolu ağı dünyayı sarar.
Esrarengiz bir tren
2046 yılda bir kalkar.
2046'ya giden her
yolcunun amacı aynıdır.
Kayıp hatıralarını
yakalamak isterler.
Çünkü 2046'da
hiçbirşey değişmez.
Gerçekten hiçkimse
bunun doğruluğunu bilmez.
>Çünkü şimdiye kadar
hiçkimse geri dönmedi.
Benim dışımda.
Ne zaman birisi 2046'dan
neden ayrıldığımı sorsa...
...onlara anlaşılmaz cevaplar verirdim.
Önceleri...
...insanların paylaşmak
istemedikleri sırları olduğunda
...bir dağa tırmanırlardı
Bir ağaç bulup,
onda bir delik açarlardı.
Ve sırrı bu deliğe fısıldarlardı.
Sonra bu deliği çamurla kapatırlardı.
Böylece hiçkimse onu bulamazdı.
Bir defasında birine aşık olmuştum.
O, bir süre sonra kayboldu.
2046'ya gittim.
Beni orada
bekliyor olabileceğini düşünmüştüm.
Ama onu bulamadım.
Beni sevip sevmediğini
düşünmeden duramıyorum.
Ama onu asla bulamadım.
Belki de onun cevabı bir
hiçkimse bilemezdi.
Bütün hatıralar gözyaşlarının izleridir.