BEN...
Çoğu zaman pembe dizilerden ödünç aldığım hayallerim vardır.Kahramanlar ben ve tanısıklarım olur;olaylar yaşadıklarımla bütünleşir.Kimi zaman asla gerçekleşmeyeceğini bildiğim halde kurarım hayellerimi.Kimi zaman da azda olsa umudum vardır hayata dair;sessizce beklerim o günü.Eğer o gün gelmişse ve gerçekleşmemişse hayalim:(ki genelde böyle olur):unutur gibi yapar devam edermiş gibi dururum hayatıma.Ama içimde bir sızı kalır o güne dair.Her zaman sızlayacağını sandığım ama zaman denen ilaç kkarşısında iyileşi veren yaralar,sızılar...Bazen hemen iyileşsede yaram sonu olmayan gerçeklerle boğuşanlarda vardır elbet içlerinde.
Yani ben..
İrili ufaklı yaralarla,yüzünde sessiz bir tebessüm,kalbinde kocaman umutlar taşıyan 17'sinde bir kız...
Yani ben...
..
Hiç Yaşamamak
İsyan Toprak
26.12.2009 - 17:47şiiri ifade eden cümle 'görüntüsel ve hissel' olmalı.betimleme yapılmadıgı halde gözümde canlandı anlattıgınız sahneler,tebrik ederim.
Yağmurun Şiiri
Kezban Çınar
26.02.2009 - 20:41güzel yorumlarınız için teşekkür ederim.
Gittin
Kezban Çınar
26.02.2009 - 20:39yorumunuz için teşekkür ederim.Büyük harf olması benim hatam.Şiirlerimi önce müsvette kagıtlarda yazıp sonra bilgisayara geciriyorum.geçirirken büyük harf kullanmışım ve dikkat etmeden buraya tasımısım.özel bir anlamı yok yani.
Toplam 14 mesaj bulundu