Mehmet Emin Seymen - Hakkında Yazdığı Tanıtım ...

gidersen;
gittiğinle kalırsın...
azığında hüzün olur bilirim...

gidersen;
git...
ardına bakmaksızın koş yolları...
git...

gidişin,
gitmeyi kafaya koymuşluğun kadar acıtmaz canımı...
gidersen;
biz ölür...
ben kalır...



KORKMUYORUM SENi SEVMEKTEN

Kaçmaya çalıştığın gerçek,
Birgün karşına çıkacak.
Ve işte o gün
Kaçacak yerin olmayacak.
Ben senin varlığını seviyorum,
Yokluğunu seviyorum
Sana ulaşamadığım dakikalarda.
Seni duymayı
Seni özlemeyi
Hiç görmesem bile seninle olmayı seviyorum.
Hiç korkmuyorum seni sevmekten.
Senin gülüşünü seviyorum.
Her bana bakışında
Gözlerinede okuduğum o duyguyu
Gözlerindeki gözlerimi seviyorum.
Gönlünü seviyorum
Özünü seviyorum senin
Dudaklarındaki sözlerimi seviyorum
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sendeki o sıcaklığı
Sana olan uzaklığı seviyorum.
Yanaklarından akan göz yaşlarını
En çok, dağınık olduğunda saçlarını
Beni arayan ellerini seviyorum.
Yalnızlığımı seviyorum sebebi sensen
Ayrılığını seviyorum,
En çok yalnız kaldığımda
Beni bulan gönlünü seviyorum.
Ben en çok senin bana olan
Sevgini seviyorum.
İçimden haykırmak geliyor.
Dünyaya sığdıramadığım seni
Kalbime sığdırmak geliyor.
Ağlamak geliyor seni görmezsem
Özlemek geçiyor içimden seni
Sevmek geçiyor.
İçimden sana doğru giden
Bin bir türlü yol geçiyor.
İçimden sen mutlu olacaksan
Ölmek bile geçiyor gülüm.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben yalnızca seni seviyorum,
Ne o muhteşem güzelliğin
Ne kalbimdeki özelliğin
Ne de sevdiğim için değil,
Seni yalnızca sen olduğun için,
Ruhun için
Kalbin için
Aklın ve sevgin için seviyorum seni.
Ben seni en çok kendim için seviyorum
Belki de ilk defa bencil oluşumu
Sana borçlu olduğum için.
Seni her şey için seviyorum.
Ve sahip olmadığım
Hiçbir şey için.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Her dakika seninle olmayı seviyorum.
Gözlerimi her açtığımda
Aklıma gelişini seviyorum.
Her gece uyumadan önce
Seni sevdiğim aklıma gelince
Sensiz uyumayı bile seviyorum
Uyumadan önce seni düşününce.
Ben seni en çok
Umutsuzluğumda beni bulduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben seni bu şehirde olduğun için değil
Benimle aynı toprağa ayak bastığın için
Benimle aynı gökyüzünü paylaştığın için seviyorum.
Geceleri benim yüzüme vuran ay ışığı
Senin de gözlerine vurduğu için seviyorum.
Benim kemiklerimi ısıtan yaz güneşi
Sana da sıcaklık veriyor diye seviyorum seni.
Beş bin yaşındaki bu dünyada
Benimle aynı zamanı paylaştığın için seviyorum.
Ben seni benimle yaşadığın için
Benden hiç gitmediğin için seviyorum
Beni hiç terketmediğin için.
Ellerini seviyorum ALLAH'a açıldığında
Kalbini seviyorum kapıları açıldığında
Ve gözlerini seviyorum
Her karşımda kapanıp açıldığında.
Bana baktığında
İçimde yakaladığın coşkumu seviyorum,
Her bana baktığında
Seni sevdiğimi hatırlamayı seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Her kibrit çaktığımda
Alevin içinde seni görmeyi seviyorum.
Her sigara yaktığımda
Dumanın şeklinde seni görmeyi seviyorum.
Her bana baktığında
O kadar çok seviyorum ki seni sevmeyi
Yalnızca sen olduğun için hayatımda
Kendimi bile seviyorum
Sen olunca aklımda.
Kalbimi seviyorum seni seviyor diye
Gözlerimi seviyorum seni görüyor diye.
Ruhumu seviyorum, seni ruhuna
Bu kadar yakın diye.
Varlığımı seviyorum,
Sırf sana borçlu olduğum için
Mutluğumu seviyorum.
Gülümsememi seviyorum seni düşününce
Ayakta kalışımı seviyorum sebebi sen olunca
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sana olan sevgimi yazan
Kalemimi seviyorum.
Senin adını yazdığım kağıdı seviyorum.
Sana olan sevgime benzettiğim
Her sevgiyi seviyorum.
Bana seni hatırlatan herşeyi
Sana giden yolları seviyorum.
O kadar çok seviyorum ki seni
Seni kaybetmek korkusunu bile,
İçinde yalnızca, sen olduğun için
Sana karşı duyduğum bir duygu olduğu için
Korkumun sebebinde sen olduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Seni seviyorum.




Ihlamurlar çiçek açınca gel

Uzun uzun oldu saçlarının hasreti, düşen içime
Işıl ışıl gözlerin değdi, rüyalarımda tenime
Yanlızlık öptü aklımı, yankısı düştü dokunduğun yerlerime
Sorma bana ne zaman geleyim diye
Ihlamurlar çiçek açınca gel kon
Kokularını boynuma, dudaklarını dola kalbime

Hasret çiçekleri açtı, kırmızı, mavi, mor renkte
Rüyalar dolaştı yıldız yıldız, gelip geçen aşk treninde
Kaçak bindim biletsizim, aşk kondüktörü peşimde
Sorma bana ne zaman geleyim diye
Ihlamurlar çiçek açınca gel, gir yanık gönlüme

Fütursuz ol, acele gel, çabuk gel
Bak pusu kurmuş yollarımda, şu namert- kahpe ecel
Bir mektubun gelsin önce, bana bin ölüme bedel
Sorma bana ne zaman geleyim diye
Ihlamurlar çiçek açınca gel, gir tutku yüklü düşlerime

Atım yok, silahım çok, avradım yok
Düşmansa sorma bana her şey vız gelir
Lakin kendimden güçlü düşmanım yok
Bir mektubun yolla yolla önce, galip geleyim içimdeki düşmana
Ne zaman geleyim diye, sakın sorma bana
Ihlamurlar çiçek açınca gel, gir dokunduğun ücralarıma

Yok dünyada senin gibi, at gibi, avrat gibi
İşte Anadolu, Mezapotamya, işte Asya, Avrupa
Yazacağım göz yaşımla ismini saman yoluna
Sen göndereceğin mektubunda, bana bir selamını yolla
Ne zaman geleyim diye sorma bana
Ihlamurlar çiçek açınca gel, çıplak kalmış uzuvlarıma

Tarih tarih okuyayım bedenini, vuslatını
Aşkın adını koyayım, gözlerinin farını
Sarıla sarıla uyuyayım, koklayayım tadını
Ne zaman geleyim diye sorma bana, unutamadım ki aşkını
Ihlamurlar çiçek açınca gel, çekeyim kokunu doya doya
Hissedeyim varlığını

Bin aşk için ölünmez mi, bin parçaya bölünmez mi
Bir selamın çok mu bana, şu yüreğim erimez mi
Canım koptu dalından, pürsümüş erik gibi
Ne zaman geleyim diye sakın sorma
Ihlamurlar çiçek açınca gel, aşk lezzeti yüklü kollarıma

Adım adım yaşıyorum, sensizliğin adını
Sorma ben ne yapıyorum, aklım üşüttü kaçırdı tadını
Kalbim sancıyorda, çok özlüyor sultanını
Ne zaman geleyim diye sorma bana
Ihlamurlar çiçek açınca gel, dolan ivme ivme damarlarımı

Aşkı yazarım, seni yazarım, dudağına susadım
Ben unutma ki sana tutsak bi-çare bi Kibarım
Sadece sana ve Tanrıya yalvarırım
Bir mektubun gelsin önce
Sonra ıhlamurlar çiçek açınca sen gel
Ben seni bir gecede
Bin gece yaşamışcasına bulutlarda uçuracağım
Ne zaman
Ne zaman diye sorma bana

'' IHLAMURLAR! ... ''
'' IHLAMURLAR ÇİÇEK AÇINCA! ... ''

Kibar Tavasav



Seni Sevmek
Seni sevmek balığı Urfa’da avlamaktır
Balıklı gölde yasak olduğu için güzeldir
Seni sevmek Munzur dağlarında kamalı keklik avıdır
Hani keklikler yorulur da kara düşünce kalkamaz...

Seni sevmek yedisinde bir sabinin günlük gelirine konmaktır
Alaca şafakta çıkmıştır yola
Simidinin yarısını satmıştır
Yüreği küçülmüştür elleri büyüdükçe...

Seni sevmek bir trencinin tren altında kalması gibidir
Çığlığı düdük sesine
Hasreti raylara takılı kalır...

Seni sevmek kaşarlaşmış bir celladın kendini asması gibidir
Asılı cesede bakıp ta hem ağlar hem güler ya
Oysa bir avuç gözyaşıdır bedenini astıklarından arta kalan...

Seni sevmek zordur güzelim
Seni sevmek çelişkilidir
Ölümle yaşamın kardeşçe birliğidir
Ölünün mezarı görüp vazgeçmesi gibidir
Buna rağmen seni sevmek güzeldir...
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

BEN GELDİM DOST

Ben geldim dost…!
Kaç zaman oldu görmeyeli, sesini duymayalı,
Yalnızlığımla geldim sana
Paylaşır mısın.
Öylesine naçar yüreğim, öylesine suskun ki sözlerim,
Dinler misin beni.

Ben geldim dost…!
Tahammül sınırımı, haykırışlarıma teslim ederek geldim,
Olduğum gibi geldim sana
Kabul eder misin.
Öylesine yorgun itirazlarım, öylesine bitkin ki direnişlerim,
Sakinleştirir misin yüreğimi.

Ben geldim dost…!
Kaç bahar oldu, sensiz birikti hüzünlerim,
Kaçışlarımla geldim sana
Anlar mısın
Öylesine öfkeli ruhum, öylesine kırgın ki duygularım,
Güldürür müsün beni

Ben geldim dost…!
Birikmiş yıkıntıları, giden zamana serperek geldim,
Ümitlerimle geldim sana
Görür müsün
Öylesine sevinçli beklemelerim, öylesine sabırsız ki ellerim,
Tutar mısın ellerimi

Ben geldim dost…!
Sorgularımı, varlığınla onaylamaya geldim
Riyasız bir sevgiyle geldim sana
Hisseder misin
Öylesine sevgisiz insanlar, öylesine hırçın ki yürekleri,
Teselli eder misin beni

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ZİLAN

Bu kara yazgıdır Zilan;
Topraksız olmak, yetim kalmak yetmezmiş kimin
Sensiz de olmak kara yazgıdır kurban...
Bilisen
Kaç gece kaç gündüz adını sayıklamışam
İçimden atamamışam
Köçelerde yolunu gözlemişem
El etmişem, işmar etmişem
Sen gülmüş geçmişsen Zilan...
Ne zaman büyümüşsen farketmemişem
Ne zaman ellerin büyümüş
Ne zaman gözlerin büyümüş
Ne zaman bürünmüşsen kara çarşafa
Bir gözlerin görmüşem ceylan kimin vurulmuşam.
Sen gülmüş geçmişsen Zilan...
Daracık köçelere sığmamış sevdam
Seni Halilrahman'da sormuşam Anzılha'da
Urfa kalasında Nemrut köşküne adını kazımışam
Sen gülmüş geçmişsen Zilan...
Şimdi gelin olisen telli duvaklı
Yine gülü misen biye?
Kara Şar'dan gelen deli oğlan deyi misen?
Sevdanı içime gömdüm bilesen
Bu kentin hampara taşlarına sır sakladım.
Üç kuruşluk başlık parasına değer miydi Zilan...
Bilirem dahlin yoktur bu işde.
Töreler böyle demiş, yazgılar böyle çizmiş.
Kim karşı gelmiş ki sen de gelesen.
Atalar boynumuz kıldan incedir demiş...

Her şafak seninle sökerdi Zilan.
Sıcak yaz geceleri seninle eserdi.
Ben siye şiirler okurdum.
Sen biye Urfa türkülerini...
Yediveren gülleri kimin açılırdın baharla
Karakoyun deresinden çiçekler getirirdin.
Önceleri inanmamıştım sevdiğine.
Fakat anladım zamanla.
Seni yitirmek kor kimin yaktı yüreğimi;
Acımı anla...
Kar ender yağardı Urfa'ya
Sevdamız yağan kar kimin aktı.
Hatırlı misen bir de tutkumuz
Yağmurda 'çömçe gelin' oynamaktı...
Şimdi sen mi gelin olisen Zilan?
Sevgin bir yanda Töreler diğer yanda
Duydum ki 'KUMA' olmişsen
Akar suda saman çöpü gibi çaresiz
Ve de köle kimin itaatkar, sessiz gidisen
Oldu mu ya? ...
Kaçıncı asrını yaşamakta Harran'da toprak?
Bu kenti terkediyem Zilan.
Anzılha'da kutsal balıklar şahidim olsun ki,
Bu kenti terkediyem...
Yasak mayın tarlalarını,
Kaçakda kol verenleri,
Can verenleri terkediyem...
Efsunlu akrepleri, çıyanları
Urfa kalasında kenetlenen efsane şahmaranı
Kümbetlerde barınan sahipsiz insanları, terkediyem.
Körpecik bedenine uzanan hoyrat elleri itmediğin için
Yıllardır söylenen ninniyi yazgı bellidiğin için
Bu kenti terkediyem...
Bu sana son satırlarım Zilan...
Biliyem unutacaksan beni.
'Unutmam' deme biye
Davullar uranda unutmalısan.
Yoksa nasıl yaşayabilir insan...

Hani ağaçları çiçek açardı ya
Hani Urfa divanı çalınırdı sıra gecelerinde.
İşte ben
Her çiçek açanda nar ağaçları
Ve söylenende Urfatürküleri
Seni ve gülüşünü hatırlayacağam...
Bundan böyle cigaramda dumansın
Kaçak tütünden sarılmış...
Her içime çekişde ağun yakacak beni.
Kendini düşünmedin, beni düşünmedin
Sevdanı düşünmedin, çocuklarını düşün.
Seni tutsak, beni esrik eden töreler;
Çocuklarını da yakacak bir gün...
Bu kara yazgı değildir ZİLAN...
Topraksız olmak, yetim kalmak yetmezmiş kimin
Sensiz olmak da kara yazgı değildir kurban...
Bu çağlar boyu insanları kul eden
Bağnazlıktır ki, yıkılacak.
Bilisen ZİLAN.
Sen görmesen de
Ben görmesem de
Ceylan gözlü çocukların görecek ZİLAN...