1961 Yilinda konyanin ortakisla köyünde fakir bir ailenin üçün-cü çocugu olarak dünyaya geldi. Karakista, sanssizligi ta o an yakalamisti, anasi hastalanir o zaman ne saglik ocagi ve ne de bir dogum hemsiresi köylerde bulunurdu. Dayisi 12 kilometre uzakliktaki bir köyde taninmis bir kocakarinin yanina anasini götürür. At arabasi dönemin en iyi ulastirma araciydi. Karli yollarda büyük bir zahmetle köye yetisirler, bir hafta on gün o köyde dayisinin kizinin evinden kalirlar. Anasi biraz kendine gelince köylerine geri dönerler. Babasinin topragi vardi lakin çiftçilikten fazla kazanan yoktu çobanlikla hayatini kazamaya çalisirdi. Kemal ilk ögetimini köyünden okur. Henüz ilk okulun son sinifindayken, babasi vefat eder. Genç bir dul anne alti yetim kardes en büyük abileri onalti yasindaydi. Oldukça zor bir dönem baslar. Kemal küçük yastan çobanlik yaparak ailesine yardimci olmaya çalisir, lakin ne bu isi sever nede yeterli is var. 90 Kilometre uzaklikta olan Ankaranin Polatli kazasina gider, orada bir teyzesi oturuyordu ve onlarin yardimiyla bir tugla fabrikasinda saati 2,lira 50 kurusa çalisir, yani yömiye 20 lira. Ertesi sene insaatlardan çalisir, yömiye biraz daha yükselir. 1976 da Eskisehirde çalisan köylülerin yanina gider ve orada yövmiye 80 liradan insaatlardan çalisir. 1979 za kadar eskisehirde çalisir, daha sonra Izmir, Manisa ,Aydin, Bursa olmak üzre birçok vilayette çalisir. 1985 Isviçreye gelir. 1989 da Lozan halk üniversite-de fransizca edabiyat bölümünü okur, ekonomik sebeblerden dolayi 1991 de birakmak zorundan kalir. Bu arada 1989 ile 1994 yillari arasi tecümanlik yapar. 1996 ya kadar tüm kazandigini ailesine yardim eder... Büyük abisi 1989 da, küçüK kardeside 1996 da yut disina çikar ve halen Isviçrede isçi olarak çalisiyor.
1961 Yilinda konyanin ortakisla köyünde fakir bir ailenin üçün-cü çocugu olarak dünyaya geldi. Karakista, sanssizligi ta o an yakalamisti, anasi hastalanir o zaman ne saglik ocagi ve ne de bir dogum hemsiresi köylerde bulunurdu. Dayisi 12 kilometre uzakliktaki bir köyde taninmis bir kocakarinin yanina anasini götürür. At arabasi dönemin en iyi ulastirma araciydi.
Karli yollarda büyük bir zahmetle köye yetisirler, bir hafta on gün o köyde dayisinin kizinin evinden kalirlar. Anasi biraz kendine gelince köylerine geri dönerler. Babasinin topragi vardi lakin çiftçilikten fazla kazanan yoktu çobanlikla hayatini kazamaya çalisirdi. Kemal ilk ögetimini köyünden okur. Henüz ilk okulun son sinifindayken, babasi vefat eder. Genç bir dul anne alti yetim kardes en büyük abileri onalti yasindaydi. Oldukça zor bir dönem baslar. Kemal küçük yastan çobanlik yaparak ailesine yardimci olmaya çalisir, lakin ne bu isi sever nede yeterli is var. 90 Kilometre uzaklikta olan Ankaranin Polatli kazasina gider, orada bir teyzesi oturuyordu ve onlarin yardimiyla bir tugla fabrikasinda saati 2,lira 50 kurusa çalisir, yani yömiye 20 lira. Ertesi sene insaatlardan çalisir, yömiye biraz daha yükselir.
1976 da Eskisehirde çalisan köylülerin yanina gider ve orada yövmiye 80 liradan insaatlardan çalisir. 1979 za kadar eskisehirde çalisir, daha sonra Izmir, Manisa ,Aydin, Bursa olmak üzre birçok vilayette çalisir.
1985 Isviçreye gelir. 1989 da Lozan halk üniversite-de fransizca edabiyat bölümünü okur, ekonomik sebeblerden dolayi 1991 de birakmak zorundan kalir. Bu arada 1989 ile 1994 yillari arasi tecümanlik yapar. 1996 ya kadar tüm kazandigini ailesine yardim eder... Büyük abisi 1989 da, küçüK kardeside 1996 da yut disina çikar ve halen Isviçrede isçi olarak çalisiyor.