Seyfettin Esin Antoloji.com

Bu günümü,freni boşalmış bir otobüsün başı boşluğu içindeki duygularıma sakin bir peron aramakla geçirdim. Ne yediklerimin tadını anlayabildim,ne de içtiklerimin. Kandıramadı beni sahte mutluluk oyunu. Poliyana’cılık bana göre değil Beceremiyorum poliyana’cılığı. Olduğum gibi kalmak daha az acı veriyor zira. Olduğum gibi olmak, bana kutsal bir emanetmiş gibi teslim edilmiş acılarıma sahip çıkmanın anlamsız onurunu yaşatırken; Emanete hıyanet etmeme gibi bir sorumluluk ta yüklenmek mecburiyetinde his ediyorum kendimi. Yokluğunun tarifi mümkün olmayan acılarına sarılmak ve onları sahiplenmeyi de,daha dürüstçe buluyorum.
..