Bazen bir şiir bazense bir öykü oluverir yaşamlarımız.Ancak her ne olursa olsun değişmeyen konu her daim yalnızlıktır...Belki bir yanlışlık olur da kurtuluruz bu yalnızlıklardan diye umarak başlarız şiire de öyküye de fakat sonuç hep aynıdır... Bu şekilde başlanmış bir yaşamı ceketimizi sırtımıza alarak yalnızlıkla beraber terkedeceğiz , veda etmeden.... Hiç sevilmemiş olmanın ne olduğunu bilerek ve paçalarından sevgi akarak el sallayacağız....
..
