Karım Kolum Kanadım Adlı Antoloji.com Üyesini ...

Bir kez sarsam gözüm arkada kalmaz
Nerde kaldın, nerelerde
Çabuk dokun bana...
Yaşarım seni delice
Yok vazgeçemem asla
Kıyamete kadar seninleyim
Kaderim avcunda yar!
Özlerim seni delice
Yok vazgeçemem asla
Kıyamete kadar seninleyim
Kaderim avcunda yar!
Beklerken ben, geceler yorar anla
Sancı kaldı yüreğimde
Çabuk dokun bana!

biliyor musun, az az yaşıyorsun içimde
oysaki seninle güzel olmak var
örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi
bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
midemdi aklımdı, şu kadarcık kalıyor.
sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte
sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel
o başkası yok mu bir yanındakine veriyor
derken karanfil elden ele.
görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
birleşiyoruz sessizce...

Seni öylesine düşündüm ki,öylesine, yaşamadan önce.
Senden başka bir şey yok sanki.
Ama nasıl da varsın derim sana,düşüncelerimce.

Seni öylesine, buldum ki,öylesine, kendimden fazla.
Yalnız sensin gölgesiz,ayrılmamacasına, yanımda.
Akların arasında karan,karaların ortasında akınla.

Oylesine istedim ki seni,senden önce..
Oylesine, her şeyin içinde,öylesine dışında,gün, gece.

Seni öylesine yaşadım ki,inan..
Artık nereye baktığım belli değil,
Ne yaptığım belli değil,
Vardığım sonrasızlıktan.

öylesine güzel seviyorum ki seni
öylesine saf
öylesine temiz
öylesine derin
ve öylesine değil....

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından

Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut

Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya

Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam

Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum

Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor

Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım

Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin

Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım

Bitme! Bak, içtim, yürüdüm, kederlendim
Denize girdim, üşüdüm, sana geldim
Düş bitmeden sen bitme
Bitmeden sevgi gitme
Bitme! Bak, koştum, savruldum, hep örselendim
Cigara ziftlendim ille de seni sevdim
Uzaklarda öyle çok kederlendim
Günler bitmeden bitme
Bitmeden hasret gitme
Bu yangın geceler, bu intihar
Gidersen paramparça yüreğimde ağıtlar
Bu dolunay gecenin göğsünü yarar
Benim göğsümde de sana geniş bir yer var
Düş bitmeden sen bitme
Bitmeden sevgi gitme.
Yılmaz Odabaşı