Kamil Kaya Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair v ...

Çileye alışkın Ümidin aşk ocağındaki közüdür çilesi.
Gönlünde büyütüp, herkesten gizlediği, özüdür çilesi.
Dile gelipte,zülfiyardan sakınıp yuttuğu, sözüdür çilesi.
Haktan gayri kimsenin blimediği, hakiki yüzüdür çilesi.

Kendi düşen ağlamaz demişler,elden ne gelir dostum.
Derdine derman olmasam da, efkarın almak kastım
Nasihata tok karnın,ihtiyacın biraz nakit biraz altın
Sen her yeri kazdın,gönlündeki defineyi yeni sezdin
.

Farzet ki bıraktılar dostum seni sana
Sanki daim edecek misin Hamdüsena
İhtiyarın terk edersen sen o Yaradana
Soyar seni benliğinden,alır özel kulluğuna.

Maşallah yok yok dert küpümü oldun, gardaşım sen?
Allah dağına göre kar vermiş,hiçbirine dayanamam ben
Demek ki çok şiddetli yüksek bir talebin varmış haktan.
Yoksa şimdiye kadar kırklara karışırdın,bu dertle çoktan.

Cayma canından sakın, yiğit olan hiç cayar mı?
Sevgilisin yerine,bağrına kara bir taş koyar mı?
Ümit beyim insan hiç ümidini ebediyen kovarmı?
Allah adildir,hiç yaşanmamışı yaşanmışa sayarmı?

Bİliyorsun dostum beddua yoktu,r gidenlerin Allah yoluna
Bizim görevimiz güzel dua etmek, Rabbin her bir kuluna
Muhammed ümmetiyiz bakmayız kimsenin varına yoğuna
Tek nazarla bakarız, tüm insanların ister sağcı ister soluna

Üzülme, herkes yiyecek kısmetini, helalinden haramından.
Umrunda mı zalimlerin yaptığının günahından sevabından.
Anlıyorum senin derdin,bunları gören çaresizlik hicabından.
İyiki ince sorgu var tüm insanlara,yolunca gittiği kitabından.

Üzülme, herkes yiyecek kısmetini, helalinden haramından.
Umrunda mı zalimlerin yaptığının günahından sevabından.
Anlıyorum senin derdin,bunları gören çaresizlik hicabından.
İyiki ince sorgu var tüm insanlara,yolunca gittiği kitabından.

Bak kızırmak,akma artık delice,Sivasdan Zaradan
Hemen dersin; böyle çizmiş benim yolum Yaradan
Eyvallah, imanız var,taa ezelden çizilmiş rotandan
Yeter artık alma gayri can,Sivas ile Zara kotandan

Bazen bahane ararlar,
Çektiklerini kılıf yapıp sararlar
Toza toprağa bularlar
Bunların hepsini az bulurlar
Vuslatın diyeti sayarlar.

Bazen bahane ararlar,
Çektiklerini kılıf yapıp sararlar
Toza toprağa bularlar
Bunların hepsini az bulurlar
Vuslatın diyeti sayarlar.

İsmi bagdat caddesi, olur orda hep nefsin eğlencesi
Hiç sakin olmaz daim hareketlidir, gündüzü ve gecesi
Orda ne oyunlar döner,kazananı olmadı denesede nicesi
Bagdat kadar uzaktır bana,bize yakınlığı yalnız hecesi

Çektiğin tüm acılar yüklenip sırtına
Diyarı hasrete atsalar da yalnız seni
Birgün anka gibi atsalarda yabana.
Vuslatın ufkunda uçururlar seni.

Dostum Ümit sen ayazda koma ruhunu
Bunlar senin ilacın,kırmak için gururunu
Bazen insan harcasa da,varını ve yokunu
Pişmeden,yüklemezler kutsal aşkın yükünü

Aşkdır ibadetin özü ta kendisi
Öyle olmasa,olurmuydu hiç
Habibullah Alemlerin efendisi
Yaratmış öz nurundan ALLAH
Sırdaşı olmuş onun sırf kendisi.

Bizim Yunus değilmi ki? aşk imamdır diyen bize.
Hemen çark ettiniz, ne zarar oldu ki aşkdan size,
Sizin çektiğiniz aslında bir tür terbiyedir nefsinize
Kırıp kol konadı,yanlız dönmek için ulu Rabbimize

Aşkda niyet olmazmış.
Teraziye konmazmış.
Bir kez düşen bu derde.
Ebedi hiç onmazmış.

Asude değildir,sonunda değer çektiğin çileye
Yanlız zahirde kalan benzer sanki bir keleğe
Çileler pişirir insanı temizler, benzetir meleğe
Gereği yok, ahuzar etme sen dönen şu feleğe

Mutlak adalet edecek bir gün tecelli
Burası zalim mazlum ayırası yer değil.
Dostum gel sen eyle garipleri teselli
Ancak ücretin peşin alınası yer değil.

Aman dostum sakın kalmasın aklın askı ya da baskıda.
o zaman olursun yapmacık bir gül gibi,yetişen saksıda.
Ne kokun kalır,ne canda neşen,bırakır gider bülbülü aşkıda.
Aklına sahip çık,değişir herşey, kaybolur adamlık vasfı da.

Biliyorum dostum anlattığın durum gerçekte muhal.
Ancak başa gelip de insan yaşarsa, olur bu hal.
Efkara batıpda kalma, ruhunu ümidin yanına sal.
El çekme talep eteğinden,daima kalbin huzurlu kal.

YAR ANLAR SENİ ANCAK KALDIR ENE BENİ
Herşeyden ümidin kesip,tek sevdiceğin o olursa
Kalbinde sadece onun adı,her daim virdin olursa
Kimseye eğilmeyen başın onun yolunda konursa
Gönlünde onunla vuslatı bekleyen bir tahtın olursa.

Derdi veren, sana da derman verir inşallah birgün
Herşeyin bir vadesi var,ancak yazılan olacak birgün
Hiç zayi etmez,yolunda emeğin olsa sadece birgün
Hikmetsiz işi olmaz,er geç ağlatan güldürür birgün.

Dostum alıp da götürseler neyin varsa hep senin
Boşuna arama bulmazsın huzuru, diriyse nefsin
Mutluluk ancak olurmuş aradan çıkarsa kendin
Yani dostum Leyladan Mevlaya gidiş esas derdin