İsmail Ersin Dalgıç Antoloji.com

İLKELİ BİR AYDIN OLMAK
1955 Yılının 25 Mart günü oturmuş, not defterine şu düşünceleri yazmış:
''Yabancı dil bilgimi imkanlar yaratarak geliştirmeliyim.Çalışma alanımı dahada daraltarak derinliğine giden bir çalışma yolu tutmalıyım.Benden yarına kalacak olan namusluca yaşanmış bir hayat, kitaplarım ve çocuklarım olabilir, sorumluluğumu hiçbir zaman unutmamalıyım.içinde bulunduğum çetin çalışma yolu ancak metodlu ve sabırlı bir çalışma ile aşılabilir.Günlük heves ve duygular azmimi kırmamalıdır.Her türlü çalışma ve davranışlarım, ne olmak ve ne yapmak istediğine uygun bir yönelişte bulunmalıdır.Sanat dalları hayatın tuzudur, dilimden gelen kuruluğu sanatın ılık nefesiyle gidermeliyim.Tabiatı ve insanı sevmek esastır.Akıl,hayatı ve olayları anlamanın en güvenilir aletidir. Doğruluk, sadelik ve alçak gönüllülük, dün olduğu gibi yarında yoldaşlarımdır. Olup olacağımız bir cenaze 'hem de kimbilir nerde nasıl kaç yaşında' her türlü küçüklüğü, mürailiği gülünçleştirir. Her şeyin hesabını kendimize vermeli, herkezden önce kendimizden utanmalıyız. İnsan, insan yapısı icabı faziletle rezilet arasında raks eder. Daima faziletli olmak, bir tabiat vergisi değil, insanca cehit işidir. Kendimizi daima gözaltında tutmalıyız.Yılmadan yorulmadan...''
7 Aralık 1979 dan bu yana çeyrek yüzyıl geçti! ... Kim öldürdü? Neden öldürdü? Katiller yakalandı mı? Bu sorular boşlukta. Ne diyordu Tütengil gençliğe, aydınlara seslenirken?
'' İnsanları ve toplumları mutlu kılmanın ölçüleri çağlarla birlikte değişiyor. Günümüz toplumlarında mutluluğun ölçüsü, insanı her türlü korkudan azade kılmak olmuştur. Bu sonuç, minneti göze alan aydınların sayısı arttıkça bir özlem olmaktan çıkıp gerçekleşir. Yeter ki aydınlar korku duvarını geride bırakmış olsunlar.''
CAVİT ORHAN TÜTENGİL

..