Zeynep Totuş Antoloji.com

GİTMEK İSTERSİN
Gitmek istersinde bu kahrolası şehirden yüreğini sıkmaktan kan olan ellerinide bırakıp, gidemezsin Kan kokusu her geçen gün dahada artarak ve tüm vücudunu sararak büyür. Artık dünya kan rengidir, gözlerin kan çanağı. Yüreğin küçücük kalmıştır sıkılmaktan. En küçük yer yoktur yeni sevgilere. Ve dayanacak güç yeni acılara, yeni sıkıntılara. Gitmek istersinde acı veren tüm anıları bırakamazsın ardında. Gitsende başka diyarlara onlar arkadadır adım adım. Gittigin yerin uzaklık önemi nedir yüreğinde taşırsın bu sevgiyi (acıyı) ve her saniye iğneler batırark vücudunun türlü yerlerine her yerinde kan akmaktadır da sen şaşkınlıkla bakarsın. Acımaz yüreğinden başka yer. Öyle büyük bir yangındır ki yüreğindeki algılayamazsın kanayan başka yerlerini. Acıtmaz seni hiçbirşey onun yokluğu kadar. Ve alçaltamaz düşüncelerin. Zarar gelsin istersin önce küçücük. Benden bilsin dersin. Zaman geçtikce acın artar ve ölümünü dilersin tanrıdan acıların en büyüğü ile. bir anda olmamalı ölümü dersin saniye saniye ölmeli benim gibi. benim çektiğimi çekse kayfi. Belki bir gün kendi içinde öldürmeyide başarırsın bu sevgiyi, fakat o gün içinde yenileri sevebilecek olan tüm hücreleride öldürmüşsündür. Ve ömrünce kovalayacak bir yalnızlık başlar. Kocan, karın, çocukların olmuştur yalnızlık., acı ise eski bir dost arada bir uğrayan ama geldiğinde tüm şiddeti ile seni altüst eden. Ve bu böyle sen toprakla kol kol girene kadar devam eder. İşte o saatten sonra eşin topraktır ve sen yeni bir başlangıç için yeniden dünyaya yeni ve tadılmamış acıları yaşamaya dönersin herşey sil baştan yaparak.

IŞILTI
..