Leyla Kuzulu Antoloji.com

Ben her gün istikamet gereği bir mezarlığın önünden geçerek işime gidiyorum..ve ne rastlantıdır ki iş dönüşü bambaşka farklı bir yoldan eve dönerken de başka bir mezarlığın önünden geçiyorum..Ve ben hergün bu yol güzergahında, gidiş ve dönüşte yani başlangıç ve bitişte ölümün soluğunu,nefes alışını ensemde,yüreğimde ve beynimde hissediyorum..Ve ben her başlangıç ve her bitişte bu kadar ölümü görürken nasıl oluyor da bazı insanların hiç ölmeyecekmiş,yokolmayacakmış gibi hırsla ve kinle yaşama pençe atmış olduklarını düşünüp hayretler içinde kalıyorum..nasıl oluyor da bir gün yokolacaklarını bile bile bu kadar kötü olabiliyorlar? ..bu kadar acımasız ve bu kadar adi? ...aslında yanıtını biliyorum...Bir de ölüm bana mezarlıkların önünden geçerken radyoyu kısan taksi şoförlerine gülmeyi anımsatıyor..Ulan belki o ölü o müziği duymak istiyor..buna sen niye karar veriyorsun..müzik ruhun gıdası değil mi lan? ? diyesim geliyor..ölü hakları bildirgesini hazırlamak istiyorum..madde bir:her ölünün hakları vardır..örneğin müzik ruhun gıdası olduğundan ölülerin müzik duyma hakları gaspedilmemelidir..gibi.. Mesela ben öldüğüm zaman biri gelse mezarın başına ve sevdiğim şarkıları çalsa dünyanın en mutlu insanı pardon ölüsü olurum beee...vasiyetim budur... :))))

İnanılmaz güzel bir akıl ve onun uzantısı olan gözlem gücü..Kitaplarında yapmış olduğu tasvirlerden büyülendiğim ve çok kıskandığım bir genç yazar..Ben yazamam böyle dedirtecek kadar beni kıskandırıyor..Onun kelime dağarcığının binde birine sahip olmayan aklıevvellerin kendilerine yakışır basit cümlelerle Elif Şafak'ı eleştirme haddini kendilerinde bulmalarını ise tıpkı bir komedi şov,stand up veya herhangibir güldürüymüşcesine kahkahalarla okuyorum...Alkışladığım ve şapka çıkardığım bir yazar..

Bu ülke için çok fazla zeki bir insandı...bu ülke insanının silkinip kendine gelmesi konusunda çok sarsıcı inanılmaz güzel öyküler ve taşlamalar içeren yazılar yazdı..bizi bize anlattı...öyküler...üretken..ama biliyor musunuz kimse üstüne alınmadı :)))