Meltem Balı Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkın ...

Duracaksın


Acı,
ağulu dikenler gibi ruhuna dolandığında,
öfke,
kızıl bir küheylan gibi koşturduğunda,
keder,
yaşlı bir ağaç gibi üstüne yıkıldığında,
duracaksın,
durup, gümüş bir su gibi akan sabahın tazeliğine
bakacaksın,
sana iki yüz yıl önceden haberler taşıyan
alaycı kargaların sesini
dinleyeceksin,
çiçeklerini koklayıp derin bir soluk
alacaksın.

Ölüm seni kuşattığında, tam o sırada, hayatı
düşüneceksin.
Acıyı, öfkeyi, kederi ulu bir gölgeliğe yatıracaksın
bir zaman,? dinlenin biraz? diyeceksin.

Bir inci avcısı gibi, ta derinlere dalıp tek tek bütün
istiridyeleri açarak,
bir sevinç arayacaksın.
Hayaller kuracaksın.
Hatıralarını bir daha gözden geçireceksin.
Sevdiklerini düşüneceksin ve seni sevenleri.
Özlediklerini düşüneceksin ve seni özleyenleri.
Teninde iz bırakanları ve senin izini taşıyan
tenleri.
Seni şakalarıyla güldürenleri ve senin şakalarına
gülenleri.
Sevinçlerini, hayallerini, hatıralarını,
sevdalarını, sevişmelerini,
özlemlerini, şakalarını bir bir yerleştireceksin içine,
hayat denilen mucizenin sana verdiği armağanları
sıkıca kucaklayacaksın.

Ölüm her yandan üstüne saldırıp seni kuşattığında,
tam da o zaman, hayatı düşüneceksin.

Güzel bir haber gelecek belki yarın sabah.
Belki bir mektup alacaksın.
Sana gülümsemesini çok istediğin gülümseyecek belki sana.
Serüvenci gemiciler gibi meçhul denizlerde
kaybolduğunda,
tam da o zaman, karanın bir gün görüneceğini düşüneceksin.
Gözcünün? kara göründü? diye bağırdığını hayal
edeceksin.
Kara, hiç görünmese bile,
hiç olmazsa neyi aradığını ve neyi kaybettiğini
bileceksin,
çektiğin onca fırtınanın, varmayı umduğun o umutlu
hedefle mana kazandığını anlayacaksın.

Her şeyini kaybetsen de hayallerini
kaybetmeyeceksin.
Neyi aradığını hiç unutmayacaksın.
Sevinçleri ne kadar hatırlarsan, acının derinliğini
o kadar kavrayacaksın.
Yaşadığın ve yaşayabileceğin güzel şeyleri ne kadar
çok düşünürsen
öfken o kadar keskinleşecek.
Karanlık inerken ışığa daha dikkatli bakacaksın.
Geleceğinle arana, dibinde canavarların dolaştığı
bir uçurum koyduklarında,
nasıl biteceğini bilmediğin atlayışını yapmadan önce,
geçmişine, sevinçlerine, hayallerine yaslanıp güç alacaksın.

Sevdiğin bir türküyü mırıldanmaktan hiç vazgeçmeyeceksin.
Bir çiçek iliştireceksin yakana.
Ölüm seni kuşattığında, tam da o zaman, hayatı düşüneceksin.
En azgın, en ihtiraslı sevişmelerini...
En çılgın hayallerini...
En çağıltılı kahkahalarını...

İstanbul rengarenk oluyor sen adım atınca bu şehre



İstanbul rengarenk oluyor sen adım atınca bu şehre
İstanbul sen kokuyor papatya misali
Boğazda senin engin yüreğini görüyorum
İnsanları daha bir seviyorum
Sen gelince İstanbul...İstanbul oluyor gözümde

Hediye alınmış bir çocuğun sevinci gibi
Aniden tüm kederi bir yana atıyorum
Kollarımı açıp seni kucaklamak bırakmamak istiyorum
İstanbul ‘u sen gelince daha bir başka seviyorum...

Her köşesine seninle gitmek,
Ortaköy’ de kumpir, Üsküdar’da balık ekmek
Hoplamak zıplamak haykırmak
İstanbul’ her seferinde yeniden yeniden yaşamak

Senin gibi...
Her seferinde yeniden yeniden sevmek
Git gide büyüyen bir aşkla
İstanbul gibi kocaman bir sevgi,İstanbul gibi tüm güzelliğinle
içimde...

Bahar Olmalı Gülüşlerin


Öyle dokunmalısın ki
Çıplak ellerinle
Yüreğimin kor ateşine

Bir kış sabahı
Sol yanım yanmalı
Cayır cayır

Bakışlarında suskunluk
Haykırmalı avaz avaz
Seni seviyorum diye

Sol göğsün sızlamalı
Boncuk boncuk
Terini silmeliyim teninden

Ellerim dolaşmalı okşamalı
Kar taneli saçlarını
Üşümemeli gözlerin gözlerimde

Baharım olmalı gülüşlerin
Yüreğimdeki kır çiçeği
Saçlarında açmalı

Ve ben toplamalıyım umudu
Taze yeşeren arzularla
Her bahar doğmalı yeniden

SUSKUN GECE- Suskun Kader


gözlerimdeki derin sessizlik
ruhumdaki o sevgi
götürür beni düne
bir an gözgöze gelirim seninle
sonra
yine sensizlik
hayat çekilmiyor inan
sensiz varolunan her an
gözlerim hep ufuklarda
ellerim, ellerim hep seni istiyor
bir yoklukta
ve ben kulak veriyorum sessiz geceye
yosun kokan denizler
hep seni getiriyor bana
gecenin kara gölgesinde hep seni görüyorum
tekrar suskun gece
seninle geçen seneler
unutmak mümkün mü
dinliyorum
her melodide seni
nafile, ne yapsam sen yoksun

Bir Dilek Tut



Bir dilek tut icinden...
Tut lütfen
Öyle bir dilekte bulun ki
Sevgi olsun temelinde
Saygi olsun temeli sağlamlaştıran
Dostluk olsun paylaşılan
Barış olsun sonsuzlukta
Aşk olsun içini titreten
Bakis olsun sevdayi yansıtan
Gülüş olsun dudaklarda
Ve ben olayım dileğinde
Dileğindeki sevgide...
Dostlukta, barışta ve aşkta
Su kadar berrak ve saf
Peri kadar büyülü ve gerçek olsun dostluğumuz
Haydi daha ne duruyorsun
Bir dilek tut...

Sana Geliyorum


I.

Benim sabah keyfim
yeni açmış bir gülü
insanların gülücüklerine yerleştirmektir.

II.

Sana karlı bir günde geleyim
saçımın beyazlığı ve paltomun ıslaklığıyla
üşüyen dudaklarımı ısıt, tenimi kurula
uzun bir şarkıda susalım farkında olmadan
sobanın çıtırtılarına dalalım
sana küçük törenlerimizde şarki söyleyeyim
içki içelim güneşle başbaşa
saçlarına dokunan tarağın hışırtısını dinleyeyim
gözlerinin titreşimini yansıtsın aynalar
bir gece şelalesi gibi
damarlarıma akıp yankılan yüreğimde.

III.

Sana yağmurlu bir günde geleyim
parkta ıslanalım birlikte
gürültüler toprağın kokusunda erisin
kentin görüntüsü değişirken bulutlarla
duraksamadan parlayan gözlerin
ve ıslaklığınla sar beni
en koyu kızıllığında dudaklarının
kıralım demir parmaklı pencereleri
önlerine ortanca saksıları yerleştirelim
ağız dolusu sobe diyelim dudaklarımıza.

IV.

Sana güneşli bir günde geleyim
ışıklı yollara halılar serelim
birlikte aşkınlığa yükselelim,
okyanus sularının ortasında altın kumsallarıyla
mücevher gibi parlayan adada,
ben hep iskeleye demir atmış
beyaz bir yelkenlinin düşünü gördüm
tuzlu dudaklarını yakmak için
sana kendi yaptığım güneşleri getireyim.

Bekleyeceğim


Aylar geçip yıllar olsa da
Yıllar geçip zaman dolsa da
Aşkın arzuları beni boğsa da
Bir gün seversin diye bekleyeceğim

Bugün nişanlansan, yarın evlensen
Benden başka binbir kişi sevsen
Hepsiyle ayrı ayrı izdivaç görsen
Bir gün dönersin diye bekleyeceğim

Seni beklemekle geçse de ömrüm
Şu fani dünyada kalmasa günüm
Senden uzakta ölürsem bir gün
Ahirette seni bekleyeceğim...

Bilmiyorsun



Kaç gecedir seni uyuyorum,
Seni uyanıyorum kaç sabahtır,
Bilmiyorsun!
İsmin hala dudaklarımda gizli,
Seni içiyorum sabah akşam kaç dumandır,
Gözlerimde tütüyorsun.
Seni ağlıyorum kaç damladır,
Seni gülüyorum,
Bilmiyorsun!
Hiç düşündün mü
Saçlarım neden bu kadar dağınık
Neden gözlerim bu kadar parlak
Ve seni neden seviyor bu kadar delicesine
Kaç dalgadır seni vuruyor denizler yüzüme
Kaç martıdır başımda dolaşıyorsun
Kaç rüzgardır saçlarımda ellerin
Bilmiyorsun!
Kaç mızraptır seni vuruyorum tamburun tellerine
Kaç sestir sen ağlıyorsun göğsümde name name
Kaç nefestir üflüyorum gözlerini neyime
Bilmiyorsun, bilmiyorsun...
Kaç şiirdir seni yazıyorum kalbime
Seni çiziyorum kaç resimdir
Seni çağırıyorum türkü, türkü,
Bilmiyorsun!
Kaç gündür seni üşüyorum,
Sana yanıyorum kaç haftadır
Bilmiyorsun!
Kaç buluttur ıslanıyorum aşkından
Yüzüm sen, gözüm sen, saçım sen oldun.
Kaç aynadır sen duruyorsun karşımda
Kaç ormandır yanıyorsun yüreğimde
Bilmiyorsun!
Güller gördüm kırlarda, kelebekler gördüm
Kaç bahardır seni açtı çiçekler
Sende uçtu bütün uğur böcekleri
Seni tuttu balıkçılar
Arılar seni koydu kovanlarına
Kaç ülkedir seni gezdi göçmen kuşlar
Bilmiyorsun!
Kaç şarkıda seni dinler ağlarım
Kaç kadehtir sen dokunuyorsun dudaklarıma
Seni içiyorum kaç şaraptır
Kaç özlemdir özlüyorum kokunu
Kaç vapurdur sen geçiyorsun içimden
Kaç saattir bekliyorum, aramıyorsun
Bilmiyorsun!
Kaç ölümdür ölüyorum ardından
Kaç mezardır gömüyorum aşkını, olmuyor.
Seni neden sevdiğimi, nasıl sevdiğimi
Bilmiyorsun!
Kaç gecedir seni uyuyorum,
Seni uyanıyorum kaç sabahtır
Bilmiyorsun!
Kaç zamandır sana ihtiyacım var;
Bilmiyorsun!

Aşk Meleğimsin

Her gün yalvararak onu istediğim
Ellerimi açıp da Allah'tan dilediğim
Dudaklarımdan ismini düşürmediğim
Sensin sevdiğim Aşk Meleğimsin,

Günler aylar yıllar geçse de,
Aşkın bitmedi ve bitmeyecek de,
Bir gün benim olacağın diye ümitle,
Bekliyorum çünkü Aşk Meleğimsin,

Geceleri kaçan uykularımsın,
Yıllar geçse de tutacağım yasımsın,
Ellerin olsan da benim...
Çünkü sen benim Aşk Meleğimsin,

Ayrılmış olsak da seni seviyorum,
Şunu bil ki sensiz yaşamıyorum,
Her darbene tahammül ediyorum,
Çünkü sen benim Aşk Meleğimsin,

Diyeceğim şu ki ey sevdiğim,
Seni ölene dek inan seveceğim,
Senin aşkınla toprağa gireceğim,
Çünkü sen benim Aşk Meleğimsin...

Kimbilir...



Ve seni bir ben tanırım
Ve seni benden sanırım
Aşka kucak açmış derler ya
Aşk sana kucak açmaz sanırım

Ve akla gelende varsın
Azıcık mutluluk desem sana
En çoğunu ararsın ya
Sen bu akla zararsın

Ve demek yetmez bendeki derde
Ve ile söylenmez ki her yerde
Elbet bir gün anlarsın ama
Sendeki aşk yolu kimbilir nerde

Zaman belki



Zaman belki

alıp götürecek beni

uzaklara

Sen yanıbaşında

zannederken

Ben biniyor olacağım

çocukluğumdaki

salıncağa



Ninnilerini duyacağım

babaannemin

Ve arada bir kıpırdayacağım

bitmesin diye ninnisi



Sen,dinlediğimi zannedip

günlük telaşını anlatacaksın

'Patates 35 bin oldu,fasulye kalmadı...'

En uygunsuz zamanda gülümseyince

kuşkulanacaksın;

'Ben hastayım diyorum,sen gülüyorsun...'



Oysa ne tatlı rüyalardır

ne vefalı dostlardır beni gülümseten

bilemezsin



Yanıbaşında yalnızlığı yaşatma bana

Bırak artsın enflasyon

Bırak bu ay fasulye alamayalım

Yarım ekmek arası

zeytin-peynirle yaşanacak

Ne güzellikler var bilsen

Ve ne mutluluklar

Gülüşlerimizde sırasını bekleyen.

Sabahlamalıyız seninle
Gün ağarana kadar
Yağmur dinene kadar
Tekrar güneş doğup
Yıldızlar kaybolana kadar
Sabahlamalıyız seninle
Mavi yağmurlu bir sonbaharda
İçimde sana olan delice sevgimle

gel



Bana en uysal gecede gel
Kokunla gel
Teninle gel
Mirildanmalarinla gel
En sehvetli sessizliginle gel
Yasaminla gel
Dudaklarinla gel
Gözlerinle gel
Usulca gel
Ipegin ruhu oksayan dokusu gibi gel
Mavinin huzurla sevistigi gibi gel
Papatyanin yalansiz beyazi gibi gel
Topragin anaç hali gibi gel
Bana o gece
Gece gibi gel

Gel ve gecenin ortasinda görün yavasça
Çiçegin nehri seyrettigi gibi seyret beni odanin ortasinda Yüregine dokundugumu düsle Yüregime dokundugunu düsle

Gel
Ama kaybolmayacaksan gel
Düs gibi gel sonsuz ol
Ama gel
Sen gel ben seni dag gibi severim
Sen gel ben seni incitmeden sokarim rüyalarima Sen gel ben sadece yüregimle öperim yüregini

Kimsin bilmiyorum ama
Gel iste…

Özlem

Adini özlem koydun bu sonsuz sevginin,
Özlemin tek siginagi oldu bu aci dolu yüregin,
Bu bitmeyen özlem kaçinilmazligiydi sensizligin,
Bitmez bu özlem sevgili, bitmeyecek bensizligin...

Ayrildik ve her geçen gün büyüdü bu özlem,
Her iç çekiste bir göz yasi, her göz yasinda bir sitem,
Bitmedi bu hasret, ne yapsam nereye gitsem,
Özlemin gösterdi, kime baksam hep sen...

Yillarim seni beklemekle geçti umutla,
Gelisin seni vazgeçilmez kildi bir anda,
Sensizligin içimi, yüregimi yaktigi anlarda,
Özlemin hep vardi, birakip gittigin zamanlarda...

Adi hep özlem kalacak bu karsiliksiz sevginin,
Özlemek tek çaresi olacak sensizligin,
Bitmez bu tutku, bitmeyecek bensizligin,
Yasadikça vazgeçilmez olacak ismin,

Kaçinilmaz olacak özlemin,
Özlemim...

Dayanmak zor yalnızlığına akşamların
Unutmak mümkün değil seni bir şarkı gibi
Ağır ağır ilerleyen bu zaman içinde
Her an bir sarhoşluktur sensizliğin verdiği

Bir gün anlarsın hayal kurmayı;
Beklemeyi, ümit etmeyi.
Lanet edersin yaşadığına...
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın..
Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.

Bir pınarsın içilen ama hiç kanılmayan
Seveni yanıltmayan, sevince yanılmayan
Özlenen sen, özleyen sen, özleten sen
Varken doyulmayansın, yokken dayanılmayan

Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Dünyadan bezginliğim dünyalar kadar eski
Öylesine çözülmüş, öyle dağılmışım ki
Bu ne bitmez ayrılık bu ne özlem diyorum

Beni çağırdığını bir defa duyabilsem
Avuçlarımda ateş, yorgun gözlerimde nem
Aşarak denizleri bir gün kapına gelsem
Başımı duvarlara vurup ölsem diyorum

Dün kopan bir yapraktı,düşen bir kuru daldı
Bugünden güzel değil bulacağın yarında
Aç ellerini bir bak yanan avuçlarında
Dün gitmiş yarın yok bize bir bugün kaldı

demek o beni sevmiyor
demek o beni anlamıyor
bana içkimi verin
bana kadehimi verin
bir daha ölmek istiyorum

Bir yerlere varmadan, nasıl böyle
Hiç durmadan akıp gidiyor günler
Yaşam diye verdiğin bu mu söyle
O mu sırtıma sapladığın hançer

Sevdimse; verdiğin yürekle sevdim
Sen açtın bu ufku karşımda sonsuz
Yürüdüm bir yolun sonuna geldim
Yıkık, üzgün ve paramparça onsuz

Zamanlar kalleş şimdi, herşey artık bir oyun
Manzaralar hüzünlü insanlar ağlamaklı
Bir akşam getir bana, gizlice ve en saklı
Saatleri birer birer dudaklarında sun

Duymak nedir bilir misin?
Duymak, ama anlatamamak
Tam dilinin ucuna gelmişken söyleyememek
'Seviyorum' diyememek
Yani ölümü yaşamak nedir bilir misin?

Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi
Akıtır taşa, toprağa kanımı
Dünya seninle aydınlık ve güzeldi
Şimdi bin güneş doğsa götürmez karanlığımı

seni arıyorum kalabalık caddelerde,
tanımadığım insanlar geçiyor, sen yoksun..
perişan hayallerimin başladığı yerde,
sana sesleniyorum, duyuyor musun?

beyaz güller açtı bahçelerde, sevdiğin..
ya o karanfil, baygın kokulu çiçek.
gel yalnızlık bahçeme beyazlar giyin,
anladımki bu ömür sensiz geçmeyecek.

yalnız sen varsın beyaz gülüm,
evde bahçede ve sokakta,
bir eylül akşamı gördüğüm,
o beyaz hayalsin uzakta..

yeter.. gel artık yeter..
karanfiller açtı gel
kış bahçesinde, güller
beyaz güller açtı gel

Beni bir dağ başında böyle yapayalnız kodular,
rüzgarlara, kuşlara, bulutlara yakın,
senin etinden, tırnağından ayrı,
senin kokundan uzak.



Şu anda hiç bir şey mümkün değil.
Şu anda her şeyden ayrı, her şeyden uzak
ve her şeyden mahrumum ben.
Şu anda sadece yalnızlık ve kahır.



Sen benim gökyüzümdün, denizim, toprağımdın,
Şimdi bir hatıra olamazsın belirsiz, uzak
Biliyorsun bazı şeyler vardır elimizde olmayan
İşte öyle imkansız birşey seni unutmak.



Zannetme ki herşey bitti sevdiğim;
Birgün yeşerecek şu sararmış yapraklar.
Ve bundan sonra kim severse dünyada;
Seni ve beni hatırlayacaklar



İnan ki! Kırılmış bir ayna gibi
Paramparça, kırık dökük aşkımız
Çaresizliğin, ümitsizliğin türküsü
Türkülerin en içlisi, en hüzünlüsü
Büyük aşkımız



Unut benden kalan ne varsa
Unutmak tesellidir yalnızlığın
Güneşi bir kadeh şarap gibi içip
Delicesine sarhoş olmak
En güzel tarafı imkansızlığın



Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...



Ne olurdu saadetlerin en büyüğü
İşte ellerimde al, diyebilseydim
Anlardın ve hiç gitmezdin, değil mi
Bir gün olduğun gibi kal diyebilseydim.



Ne zaman seni düşünsem yaşamak güzel
Bir bahar bahçesi olur güz bahçeleri
En karanlıklarda bile uzanır bir el
Kendiliğinden açar sabaha perdeleri



Sen bastığın yerde çiçeklerin büyüdüğü
Her zaman en güzel, her yerde eşsiz
Sen yaprak, sen köpük, sen kuş tüyü
Sen sevgi nehirlerimin aktığı büyük deniz



Kazımak ulu ağaç gövdelerine adımızı
Yazmak her şeyi bir bir kumların üstüne
O her işkenceye mahkum olmuşluğumuz
O çok sevmek, daha çok sevmek günden güne.



Şarkısız ve sensiz kaldığım nice akşamlar
Gözlerin geçer aklımdan özlemler içinde
Gözlerin bir çigan müziği güzelliğinde
Kirpiklerinde keman, bebeklerinde gitar...



Bir daha dünyaya gelsem
Yine seni severdim
Beni üzesin diye
Beni deli divane edesin diye



Seni görmediğim günler
Karanlıktayım, katran gecelerdeyim
Cehennem misali bir yerdeyim
Bir demir nasıl paslanır, bir elma nasıl çürürse
İşte öyleyim...



Gözleri namuslu namuslu parlar insanların
Gökyüzü inadına mavi
Yaşamak inadına güzel
Bu şehirde sen varsan...



Bütün kadehlerimi hep sana adıyorum
Hep senin için bu bir bir boşalan şişeler
Umutsuzluğum, sarhoşluğum senin eserin
Senin yüzünden bu delicesine içmeler

Geceleri kaçan uykularımsın,
Yıllar geçse de tutacağım yasımsın,
Ellerin olsan da benim...
Çünkü sen benim Aşk Meleğimsin,

BEBEKLERİM



Bebeklerim el emeği göz nuruydu benim,
ellerimle emekler, gözlerimle nurlandırırdım...
Yalnızdım alabildiğine engindi yalnızlığım..
Kirpiksiz bebeklerim olmalıydı,
saçsız, ayakkabısız, bir denizkızına benzemeliydi bebeklerim;
denizkızları özgürdü çünkü,
küçük kırmızı valizlerine doldurdular mı inci tanelerini,
gidebilirlerdi okyanuslarca,
mutluluğun saklı olduğu o kovukları aramaya...





Bebeklerle bitmiyordu ki iş...
Nazar boncuklu bir bilekliğin olmalıydı,gülen gözlerin..
Gülmesi ne zordur bilir misin o gözlerin..
Ailen gelir oturur gırtlağının üzerine..
Mutfakta elma sepetine girmiş ağlamaktasındır,
Bugün daha az kavga etsinler diye
sana öğretilmemiş duaları sıralarsın ardı ardına..
Küfredersin çocukluğuna..
Duygularına önem verilmeyen her çocuk gibi,
yaşa bakalım sen de seninkini....
Bak fotoğrafın çekiliyor...
Haydi,umuda el salla...





Ben farklı olacağım..
Ben gerçekten inanıyorum,inanılması insanlıkça zor olana...
ben vereceğim canımı onların hepsine de göstereceğim olabilirliğini inancımın..
Sana dayanmadan hem de..
bak Allah güzel olanı erken alırsa yanına O'na sözüm yok ama,
O da almasın beni senden
biraz da korkuyorum bu baş dönmelerinden...
Melankoliğim, biraz belki de komedyen,
sen bakma bu şaşkın deli palyaçonun her lafına...





Düşlerinde bir orman yeşilinin en canlısı
Hani o yüzüne yayılıveren gülüşün en tatlısı
Kollarıma dolan sevginin sardıkça sarmalanası
en mutlu günlere basım yapan davetiyenin matbaası
herşeyin olmak için
cebinde yaşayan bir yaramaz sincapsa adım
küçük zincirimi dola eline sonra sor bakalım yüreğine
Çatılmış kaşlarının kalp krizinde mi kaldım
Gülen kirpiklerinden gülyüzüne mi aktım...





Gerçek olan birşey varsa ve bildiğim
Seni deli gibi sevdiğimdir..
Ve kelimelerin bile az geldiği yerde ölüm gibi birşeyken hasretin
Gülümseyebilmektir erdemin gölgesi...
Kendisine lafım yok
Yaptırımı deli ediyor özleminin..
Yankısı sağır eden bir vadiye
Çığlık çığlığa düşen yokluk
Virajı alabilirsem ne ala
Alamazsam..

Aaaaşkıım papucu yarııım...
Çık dışarıııyaaa oynayalııım....

bir yudum
çayda iki damla can
bir kaşığa sarılıp birlikte
döndükçe sarhoş su damlası
dudaklarda yarım şeker tadı
muhabbet kuşu deliliğinde
anlamsız şarkılar..
sen sevdalı bir gecede
getir bana seni..

mola verdin mi pınar başlarında
sıcak bir yaz günü terledin mi
ve coşkulu akan bir pınarın
sesinde yıkadın mı ellerini
gölgesinde güzel ağaçların..
önce, serinliği ateşi tatmış
elleri hisseder insanın
içersin bir yudumda kana kana
dinmeyen bir pınardır, sevin..

bir düş ülkesinin
mecnun masalı bu;
yorgun, soluk soluğa
gözlerinde ateşe bakar
bir de geride kalan yollara
değerdi yaşamaya ömür boyu
eteklerinden kopup geliyor her şey
nice dağların tepesinde rüzgar..


sevgi, perisini buldu
yorgun bir kelebek düşü
hep bildiğin, aramadığın
doğduğun dünden beri
içimde özgür ve güçlü
kanatlı rüyalarda vardın
inanmadığım ülkelerin
keşfedilmemiş prensesi..

uyku esir alır,
yorgunluğa eziliriz..
hak ediyorsun herşeyi
sevda dalı
ikincil bir yaşam sunsun
yeniden gelseydim derler
ben de geldim şansımla,
şansım bir tek sensin...

mutluluk ağacımda
sevinç çiçeğimdin..
aldın, verdin ve beni yendin
paylaştığın sevgi sardı
yüreğimin yüreğinde evi vardı

iki şımarık çiçek
dileğinde ifadeler..
ellerini serbest bırak
zorlama sakın hiçbir şeye
ne ürk ne de beklenti say,
yazmayı sevdiğim kadar
kalbine yaslanıp dinlemeyi...

bana sen, canı anlat
kuş kalbinin sevincini
kıpırtıları ve sarsıntıları
ürkmeden, beklentisiz
bilerek, özgür ve rahat...

esaretiyle mutlanma çabası ellerin
içeriği içten hisleri
iletmekten ötesi kelimelerin
kıpırtılar bir sevgiyi anlatır
daha saçlarından söz etmemişsem
gözlerinden bile...

yürek ürkütmez ki,
bu bir sevgi paylaşımı
bizim kelimelerimiz..
söylemekten ürke ürke
mapuslarda tükettiğimiz..
çizgisini bilir dilimiz
öyleyse korkma, söylemeliyiz..

sen temiz bir bahar havası,
ve sırtımı yasladığım söğüt ağacı
öyle sızıları var ki yüreğimin,
varlığın yenerken hoyrat ve zalim..


kader, keder...
istenmeyen misafirler.
yetiştirip büyüttüler bizi
hüznün kollarında
onlar gitsin
duyarsız sevgisiz insanlara
sevgiyi öğretsin...........

BEN GELDİM



Gülüşümü koydum ortaya
Bir yaz güneşi gibi sıcak
Bir buz parçası gibi kırılgan
Mevsimlik şarkıların
Mevsim dışı melodilerine
Işık tutmak için
Çiçekler getirdim
…
Gülüşümü koydum ortaya
Yanaklarımda kızaran tebessüm
Sana ait
…
Unuttuğun bir şeyler vardı
Getirdim
Dudaklarımın arasından dökülen
Yalvarış değil
UMUT
Hayallere bulanmış
Ve içine yakamoz düşmüş
Sonu görünmeyen okyanuslara
İsmini yazmaya geldim
Unuttuğun bir şeyler vardı
Getirdim
…
Ben sana
Söyleyip de kimselere duyuramadığım
Kelimeler getirdim
Kucak dolusu
Bu ne yalnızlık korkusu
Ne de hasret acısı
Gülüşümü koydum ortaya
Unuttuğun bir şeyler vardı
Getirdim
Ben geldim...

DÖN MELEĞİM



Gel omuzu üşümüş gecelerime
Sessizce çekilen kadife tüylü
Yumuşacık bir battaniye ol..
Sabahları yeni kesilmiş taze
İç organları gibi kanayan
Sırılsıklam gözlerime günaydın
Bitmek bilmeyen anlamsızlığıma
Giyotin gibi inen cellat ol..
Koşulsuz zorlamasız ayıpsız
Rahat ve özgür bir gazete olayım ben de
Düşünceni okuduğun
Yokluğundan solgun
Renkli sayfalarıma dokun
Kendini bul bende..

Benim Olsaydı



Burda böyle oturmuş seni beklerken ben; en çok da gülüşünü özlüyorum.Verilen sözler gibi,elimde saatlerine uyarak içtiğim sigaram,an be an büyüyen özlemin,gittikçe çoğalarak içime dolan sevgin ve en büyük fırtınalara göğüs gerebilen kararlı gözlerininin ışığıyla yolumu bularak; dibine düştüğüm mağarada bir seni bekliyorum..
Bir seni..
Bir tutabilsem ellerini cennetin,bu cehenneme minnettar kalacağım; sırf güzelliklerin aslında gördüğümden kat kat daha göz kamaştırıcı olduğunu bana öğrettiği için.Ateşte eli yanmayan biri baharın serin esintisinin kıymetini ne kadar anlayabilir ki..An geçmiyor ki bir zebani elindeki çatalı ruhuma batırmaya çalışmasın,an içinde seni görüyorum; göz kırpıyorsun,bitecek,az kaldı,birkaç gün içinde cennetime alacağım seni,biraz daha sabır diyorsun..Bense oturmuş dua ediyorum.Bize gerekli olan tek şey..
Biraz daha sabır..
Burada böyle oturmuş seni özlerken ben; hayata binbir anlam yüklüyorum.O hayatın içinde sen olana kadar “anlamın” anlamından haberi olmayan,boşlukta bir bayrak gibi sürüklenen zamanlardan farksız,içi boş ve çürük bir ceviz misali yeşilden uzak,nefessiz başıboş dolaşan sele kapılmış bir sandalye gibi giden ömrüm; senli günlere adım attığından beri belki de son nefesini vermekteyken, hayat öpücüğüyle gözlerini açıp, ciğerlerindeki suyu şiir hızında dışarı atarak, yerine oksijen yakıcılığında bir seni doldurdu...
Bir seni....
Biliyorum meraktasın,senin özleminle dolu olan saatlerimin dışarıdan bakılınca nelerle oyalandığını,nereye baktığımı,ne yediğimi ne içtiğimi,ne giydiğimi ne gördüğümü önemsiyorsun..Sana açıyorum gözlerimi her sabah,avucuma doldurup yüzüme çarpıyorum seni,üstüm başım seninle ıslanıyor.Sana bakarak seninle tarıyorum saçlarımı.Seni hazırlayıp masalarda seni içiyorum kana kana,sıcaklığın damarlarımda geziyor.Seni okuyorum her satırında sayfaları mis gibi sen kokan kitabımın..Aynı sayfanın sokaklarında dolanıyorum,
kitap elimde ölüyor her satırından sen doğuyorsun..Her filmin başrolünde seni izliyorum,camdan bakarken dışarıda koşuşturan tüm insanlar sen oluyorsun..Parmaklarım neye dokunsa bir seni hissediyor,havada binlece molekül bir seni haykırıyor.Uyku ile uyanıklık arası bir senin adın dudaklarımda,uykuya dalınca bir senin gözlerinin sevgi dolu ışığı rüyalarımda..Her anımı seninle dolduruyorum..Yaşamın diğer adı senin varlığınsa eğer,ölüm benden çok uzakta bir değer artık..Ben her adımımda yaşanası bir çiçek kokluyorum,yüzümü güneşe dönüp bir seni bekliyorum..
Bir seni...

rüzgar



rüzgar
yanağına konan kartanesi eriyip dudaklarına indiğinde
hissettiğin birdamla serinliği benimle paylaşmak istersen.
yönünü rüzgara dön ben o rüzgardayım

Tılsımını Yitirmiş Denizkızı...



Aşkımın kara rengini pul pul dökeceğim
Adressiz mektupların buruşuk zarflarına
Onun sözleri keskin benim sözlerim derin
O hayat kadar solgun,ben ölüm kadar serin

Coğrafyası meçhûl adaların yalnızlığında
Saçlarıma lotus çiçeklerini kurban edeceğim
Onun saçları kara,benim saçlarım başak sarısı
O kader kadar zâlim,ben alev kadar yürek yangısı

Güneşin dik gelen ışıklarına sarınıp
Her dalganın imbatında oturup ağlayacağım
Benim gözlerim zümrüt,onun gözleri siyâh
Ben ölüm kadar ak,o yaşam kadar simsiyah

Sesimde yankılanıyor okyanus derinlikleri
Ben tılsımını yitirmiş,mutsuz deniz kızıyım
Benim sesim billûr,onun sesi hıçkırık
Ben kristal kadar şeffaf,o cam kadar kırık

Dilimden ve bakışımdan ne anlarsınız ki
Birazdan dalacağım berrâk maviliklere
Bir istiridye kum tanesi,bir batık arya bekler
Sesimde yankılanıyor okyanus derinlikleri
Hayaletlerin sessizliği çağırır,gitmeliyim

Onun yordamı ihanet,benim yordamım meşk
O yalan kadar pembe,ben gerçek kadar aşk...