İbrahim Aslaner Antoloji.com

Firavunca bir iman mı içimizdeki son anda son perdede çıkıyor tüm güzellikler ortaya, ya da güzelliklerin yaşanabilirliğinin son rahlesinde başka bir güzellik doğuyor üzerimize. Kanıyor ellerimiz sonra turuncu bir ilkbahar akşamı olabilir mesela bu son perde, bittiği yerde günün durup bir sigara tesellisi kadar içten, bir mızmız çocuk kadar sahte tüm gülüşlerimizi o gün batımında bırakarak, turnusol kağıdı dönekliğinde yaşama tutunacağız belki de bir sonbahar sabahında. Yine yollar yıllar diyeceğiz, üç beş ışık yılı uzaklaşacak belki de içimizdeki kangren bizden mutlu olacağız bir kaç zaman güleceğiz hep soytarı taklidleriyle poz atacağız etrafa.

Nihayet bitecek tümü başladığımız yere geri göneceğiz.. (İA)


..