On altı yaşındayken birkaç şiirimi edebiyat hocama incelesin diyerek vermiştim. Bana birkaç teveccühten sonra:‘Şiirlerinde Necip Fazıl etkisini gördüm. Necip Fazıl mı okuyorsun?’ demişti. O ana kadar Necip Fazıl kimdir, nasıl bir şairdir bilmiyordum. Sadece güldüm. Bana:‘Bu şiire ilk başlayanlarda hep görülür, ama yinede çok güzel yazmışsın. Başka şairlerde okumaya bak.’ Ben bu sözden sonra şiirlerimi geri alıp, Necip Fazıl’ı araştırmaya başladım. İlk okuduğum eseri ‘Çöle İnen Nur’.Kitabın tamamına yakınını biliyordum. İçeriği beğendiğim için Necip Fazıl’a ilgim arttı. Sonra Abdulhakim Arvasi hazretleriyle ilişkisini anlattığı ‘O ve Ben’ adlı kitabını okudum. Sonra okuduğum eserlerinin hesabını ben bile tutamaz oldum. Şiirleri beni çok etkiliyordu ve fikir hayatı çok küçükken hayalini kurduğum bir dünyaydı. Artık edebiyat öğretmenlerim ilgimden dolayı bana Necip Fazıl’ın torunu yakıştırmasını yapıyor ve buda benim çok hoşuma gidiyordu. Birkaç kez rüyama girip, merak ettiğim ve bir çoklarının ahretinin felaketine sebep olan meseleleri öğrenmem için ya kitap tavsiye etti ya da anlattı. Ve bir seferinde oğlum yakıştırmasını yaptığından artık dünyalar benim olmuştu. Kendisine verilen sultan’üs şuara mahlasına, Arapça’da oğlu anlamına gelen ‘ibni’ kısmını ekleyerek, ‘şairlerin sultanının oğlu’ mahlasını kullanarak, şiirlerimde ifşa olmamak için arkasına saklandım. Allah bu yolda ilerleyen, herkesten ve Necip Fazıl KISAKÜREK’TEN razı olsun… Amin.
..
