Hülya Konyalı Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakk ...

  • Kartal Yüreklier
    Kartal Yüreklier

    21.07.2013 - 23:40

    ARKADAŞLAR HEPİNİZE HUZURLU GÜZEL GECELER DİLERİM...(PAYLAŞIM)


    BU ÇOCUKLARIMIZ AĞLAMASINLAR

    Bir çocuk gördüm saçları darma dağınık
    Yüzünde tebessümüde sanki ağlamaklı
    Dağınık saçları küçücük ayakları çıplaktı
    Acıyla korkarak bakıyordu tüm insanlara
    Belliki hayatta çok hırpalanmıştı bu yaşta
    Gülümsüyordu hala dayanıklıydıda acılara
    İçim burkuldu yanıma çağırdım uzaklaştı
    Gelip gelmemek arası kendinlede savaştı
    Usulca korkak bakışlarınla yanıma yanaştı
    Konuşkandı hemen de konuşmaya başladı
    Benim adım ali ya senin adın nedir ablam
    Bana abla de yeter dedim hafifçe gülümsedi
    Bak ayakların üşümüş donmuşsun be ali
    Hafiften omuzlarını kaldırdı bende biliyorum
    Ayakkabım yokki biz çok fakiriz abla deyince
    Gözlerimden yaşlar boşaldı konuşamadım
    Sadece yutkunarak kimsen yokmu senin
    Bir annem var birde çok küçük kardeşim
    Babam öldü fakirlikten bir doktora gidemedi
    Ben bakıyorum küçük kardeşimle anneme
    İçimden haykırdım lanet olsun bu adaletsizliğe
    Usulcana ali gel dedim benimle nereye dedi
    Gidince görürsün gittik aliyi önce giydirdim
    Sonra kısık bir sesle abla çok para verdin dedi
    Bende usulcana bende senin ablan değilmiyim
    Bak ali burası benim iş yerim ne zaman istersen gel
    Ben elimden geldiğince sana ve kardeşine bakacağım
    Ali ağlayarak bana sarıldı abla sen çok çok iyisin
    Dükkanı kapatıp ali ile birde alış veriş yaptık
    Evide benim dükkandan iki sokak aşağıda imiş
    Kapıyı çaldım abla kapı açık iterek gir içeri dedi
    Annesi ali oğlum neredesin seni çok merak ettim
    Usulca buda kim diye sordu ali bu benim ablam
    Anne bu abla bize yardım edecekmiş deyince
    Kadıcağız ağlamaya başladı bu zamanda ha dedi
    Birden elime sarıldı aliye bu aldıkların için dedi
    Bende o günden sonra karınca kararınca dedim
    Aliyi ve ailesini kendi bağrıma severek bastım
    Ali büyüdü okulunuda bitirdi bende emekliyim şimdi
    Kardeşi okuyor ali artık kocaman bir avukat oldu
    Bende mutluyum keşke herkes benim gibi yapsa
    Sokaklar da ali gibiler çok onlarıda sahiplenirler
    Zaten sahiplenilse aliler sokakta aç açık kalmazlar
    Sadece dünyalık değil insan olana ahiretlik de lazım
    Dilerim artık çocuklarımız ağlamasın aç kalmasınlar

    Reyhan Altaş

Toplam 1 mesaj bulundu