Adını Dahi Bilmediğim.....

Hüzünlere yolculukta çıktın sen karşıma,
Rabb-in bir lütfudur belli ki bu karşılaşma.
Tamamiyle gömmüşken aşkı çıkmazlarıma,
Nereye böyle! Adını dahi bilmediğim...

Anladım Mecnun dönülmez yola gidiyorsun,
Biletin önceden hazırdı dönemiyorsun.
Kurulu gönül düzenini bozamıyorsun.
Nereye böyle! Adını dahi bilmediğim.

Öylece oturup bankta dönmeni bekledim,
Mazideki aşkımızdan az bahset istedim,
Şuan ki hallerden kelam edelim istedim,
Nereye böyle! Adını dahi bilmediğim.

O yıllarda çok yaş farkı vardı aramızda,
Yakışıklı bir adamdın üst sokağımızda.
Mecnun olmuş da gezerdin lise çağımızda,
Nereye böyle! Adını dahi bilmediğim...

Ne de çabuk tükendin. Ey gençliğim!
Adsız aşıkla oturup söyleşemediğim,
Vedalaşmak için koşup erişemediğim,
Nereye böyle! Adını dahi bilmediğim...

Gözümden bir an film gibi geldi geçti yıllar,
Ne de tezelden toprağa karıştı anılar,
O nu görmemle depreşti körpecik acılar,
Nereye böyle! Adını dahi bilmediğim...

Kolunuzda eşiniz, ardınızda hayaller,
Yol dönemecinde yeşeren geçmiş filizler,
Ey Aşık! Bağrımda tüter küllenmiş özlemler,
Nereye böyle! Adını dahi bilmediğim...

Birkaç adım gidip te geriye baktığımda,
O da ne! Çakılıp kalmışsın az uzağımda,
Allahım! O bakışlar ilk günkü sıcaklıkta,
Nereye böyle! Adını dahi bilmediğim...

Bir an yaşamda herşeyi unutmak istedim,
Sensiz geçirdiğim günleri silmek istedim,
Peşine takılıp ardından gitmek istedim,
Nereye böyle! Adını dahi bilmediğim...

Yürekte yeniden fırtınalar kopartan,
Tatlı anıları geçmez acılara atan,
Çöle dönüşmüş yalnız nehirleri çağlatan,
Nereye böyle! Adını dahi bilmediğim...

Bakışlarımızın son buluşmasıdır şafakta,
Bir otuz yıl daha kalacakmıyız ayakta,
Nice yanan yürekler sönecek bu durakta,
Nereye böyle! Adını dahi bilmediğim...

Söyle Ey aşık! Ayrı yerlerde yaşar mıyız?
Aramızda denizler-dağlar var aşar mıyız?
Rabb-in dergahında çiçek olur açar mıyız?
Nereye böyle! Adını dahi bilmediğim...

07.07.2009
Aysel Tarcan

Ucundan Tutarak….

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
'O olmazsa yaşayamam' demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin O'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
'O benim...' diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…
CAN YÜCEL

Aşk dolu biriyim ben, öncelikle bizi Yaratana, sonra canım aileme, dostlarıma, gökyüzüne, yeşile, maviye.... Sevgiliye duyulan aşk başkadır. Onda ilk görüşte olana inanırım. Gözlerin birbirine değdiği ilk belki 5 sn içinde, akım gözlerden inmeli yüreğe,
Dostluk kavramı çok önemlidir benim için. Çıkarlar arkasına saklanmiş, daha iyisini bulunca diğerini satan, ihtiyaçtan doğan dostlukları sevmem, arkadaş kavramına saygı duyarım ama özel hayatımda arkadaş yetmez bana, sayılı dostlarım vardır çok değerli olan, asla vazgeçmeyeceğim ve benden asla vazgeçemeyecek olan, tıpkı ailem gibi. Ve bunun için hergün şükrederim Allaha…
Konuşurken düşünürüm ama korkusuzca söylerim düşündüklerimi, beni yanlış anlarmı diye korkmam, çünkü doğru anlayacağından emin olduğum insanlara söylerim…
Ve izinsiz, sessizce girdiğim yürekler olur, sadece benim bildiğim, özgürümdür orda isteğim zaman tekrar çıkarım sessizce....

İnanıyorum ki bilerek yada bilmeyerek kırdığım yürekler yok, vermiş olupta tutmadığım sözler yok, kimseye verilmiş sözüm yok, Allah tan başka kimseye borcum yok, böyle biriyim işte...

Şunuda bilirim ki çok zordur bir insanı tanımak, izin verdiği kadar tanıyabiliriz ancak...

Sevgilerimle,
Fatma

Eğer bir dış etken seni üzerse, duyduğun acı o şeyin kendisi değil, senin ona verdiğin değerden geliyodur.Onu da her an ortadan kaldırma gücün vardır …Marcus AUNELIUS

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

Hüden Fatma - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı