(An baki yürek hummasinda An mücella sensizlik deryasinda Dinle! kesreti zahmete ram olda Alnima an an nakseden anlamsizligimi tamamla…)
Ummadin sükut-u hayal sokaklarimi arsinlayan Icsel velvelemken sen ne benden bir ses nede dile gelmesi gerekenlerden bir seda hatta duymadin susmaya alismanin ceremesini yasiyorum derken hayatimin en nadide heyulasiydin sen Tarü mar belde-i ruhumda sükunete sevdaliyim elbet Ve kimbilir yalin kalirim ilelebed Üzgünüm anlamadigin icin ve anlamani hic istemedigim icin …
Bir sarki nagmesi gibi irdeleniyorum bizzat icimde … yoklugun varlik bilincidir bu kendi kendine… o sensin “dabbe- i muhtesemdir” dedigim senin icin ayaklanmasidir bedenimde ki her zerrenin pismanligim her akla zarar verisinde viranim bilinmekligimi dilemedigim icin ve malesef bunu hic bilmedigin icin ..
Evet evet hala o igrenc, igreti gülümseme yüzümde … Bütün aynalarin perakende tafrasini cekiyorum .. evvelinde oldugu gibi nihayetindede desisem muhakkak kendi capimda sadece seni anliyorum derken de anlamiyorsun diyemezkende ayni sahtekar tebessüm gözlerimin sicim döken bebeklerinde.. üzgünüm bi cümle muhteviyatimla yalan oldugum icin ve asla gercegi göremeyecegin icin…
An gelir donar bakislarim ve cirpinir veremedigim nefes Sakinlik abidesi olurken görülen ben Duvarlara carpar kendini kan revan icindeki Icimde sen diye haykiran ben Mütemadiyen mihlanmandir bu bilinc altima Ve yine vicdan azabi gibi düsmeseydin aklima yazilmazdi bu misralar daraltmazdi ruhumu sana anlatamadiklarim… yasattiklarimdan mes ul olmazdim bejmanim dinlemedigin icin beni ve hic israra meylettirmedigim icin seni
nihayet kelimelerden süzmüyorum mutad acimi yada acittiklarimi.. cümle cümle dökülmesini ummuyorum benden , ve hasbel kader özür dileyemeyecegim senden yazdiklarim devriklestikce noktalar virgüllere isyan ediyor sayfalarin kahirbaz köselerinde ekseri demlenirken cosan kahrimin ocaginda hicbirsey hissetmiyorum yorgunlukdan mada inanki mefturum hicbirseyin olamadigim icin ve acziyetimin ceremesini cektirdigim icin
revayken her devsirme hal sahsima küsuf neyime artik kifayetsiz benden kopabilen hersey gibi sözlerimde, gülümsemem ve gözlerin gördügü ben denilen seyde .. cok gec kalmalarimi da ardimda biraktim, umutlarimi da… bil ki üzgünüm affedemedigin icin beni ve asla affetmeyecegim icin kendimi
(An baki yürek hummasinda
![Free Website Counter](http://counter.majorcounter.com/counter/1185130209/stencil)
Get a
An mücella sensizlik deryasinda
Dinle! kesreti zahmete ram olda
Alnima an an nakseden anlamsizligimi tamamla…)
Ummadin sükut-u hayal sokaklarimi arsinlayan
Icsel velvelemken sen
ne benden bir ses
nede dile gelmesi gerekenlerden bir seda
hatta duymadin
susmaya alismanin ceremesini yasiyorum derken
hayatimin en nadide heyulasiydin sen
Tarü mar belde-i ruhumda sükunete sevdaliyim elbet
Ve kimbilir yalin kalirim ilelebed
Üzgünüm anlamadigin icin
ve anlamani hic istemedigim icin …
Bir sarki nagmesi gibi irdeleniyorum bizzat icimde …
yoklugun varlik bilincidir bu kendi kendine…
o sensin “dabbe- i muhtesemdir” dedigim
senin icin ayaklanmasidir bedenimde ki her zerrenin
pismanligim her akla zarar verisinde
viranim bilinmekligimi dilemedigim icin
ve malesef bunu hic bilmedigin icin ..
Evet evet hala o igrenc, igreti gülümseme yüzümde …
Bütün aynalarin perakende tafrasini cekiyorum ..
evvelinde oldugu gibi nihayetindede
desisem muhakkak kendi capimda sadece
seni anliyorum derken de anlamiyorsun diyemezkende
ayni sahtekar tebessüm gözlerimin sicim döken bebeklerinde..
üzgünüm bi cümle muhteviyatimla yalan oldugum icin
ve asla gercegi göremeyecegin icin…
An gelir donar bakislarim ve cirpinir veremedigim nefes
Sakinlik abidesi olurken görülen ben
Duvarlara carpar kendini kan revan icindeki
Icimde sen diye haykiran ben
Mütemadiyen mihlanmandir bu bilinc altima
Ve yine vicdan azabi gibi düsmeseydin aklima
yazilmazdi bu misralar
daraltmazdi ruhumu sana anlatamadiklarim…
yasattiklarimdan mes ul olmazdim
bejmanim dinlemedigin icin beni
ve hic israra meylettirmedigim icin seni
nihayet kelimelerden süzmüyorum mutad acimi yada acittiklarimi..
cümle cümle dökülmesini ummuyorum benden ,
ve hasbel kader özür dileyemeyecegim senden
yazdiklarim devriklestikce
noktalar virgüllere isyan ediyor sayfalarin kahirbaz köselerinde
ekseri demlenirken cosan kahrimin ocaginda
hicbirsey hissetmiyorum yorgunlukdan mada
inanki mefturum hicbirseyin olamadigim icin
ve acziyetimin ceremesini cektirdigim icin
revayken her devsirme hal sahsima küsuf neyime
artik kifayetsiz benden kopabilen hersey gibi sözlerimde,
gülümsemem ve gözlerin gördügü ben denilen seyde ..
cok gec kalmalarimi da ardimda biraktim, umutlarimi da…
bil ki
üzgünüm affedemedigin icin beni
ve asla affetmeyecegim icin kendimi
Üzgünüm sadece….
evet bana aid...
(-)
29.06.2009