Hayatım Hayat Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakk ...

KENDİNE İYİ BAK
Kendine iyi bak..
Herşeye rağmen hayatıma devam edeceğim..
Çok özlesem de, mutluluğunla diner özlemim.
'Kendine iyi bak' derler,
Kendime sen olduğun da bakarım..

Kendine iyi bak..
Sımsıcak yüreğinle, dostluğunla.
Yanımda olduğunu bildiğim de hep iyi olacağım..
Sen, göklerde özgürce uçtukca,
Sana şehrimizden kuşlarla selam göndereceğim.
Selamımı fısıldayacaklar kulaklarına
İyi olduğumu, seni çok sevdiğimi söyleyecekler..
Özlediğimi yazacağım her iğde yaprağına
Mısır tarlalarında bakacağım amber gözlerine
Her nefes alışta yokluğunu hatırlayacak,
Öyle hayali bakacağım gökyüzüne

İyi bak kendine
Hastalandığım da başımda beklerken,
Ağlayan sen olmayacaksın..
Öğrettiklerinle, yaşattıklarınla,
Hayali ellerinle dokunacaksın göz pınarlarıma
Ve ben yine hayali güleceğim yokluğuna

Kendine iyi bak...
Farkedemedim endişelerini,çırpınışlarını
Affet beni...
Affet git deyişimi...
Affet gözlerine gülemediğimi
Ağladığımla kalıyorum şimdi
Üzülme...
Bunlar benim mutluluk göz yaşlarım..
Ne kadar mükemmel olduğunu düşündüm,
Onun için ağlıyorum.

Bil ki çaresizim
Bil ki özlüyorum
Bil ki gel diyemiyorum
Biliyorum ki uzakta olsanda yanımdasın.
Bana dayan dediğini duyar gibiyim.
Hayata sımsıkı sarıl o seni yenemeyecek.
Sen güçlüsün, sen yaparsın diyorsun.
Sana söz veriyorum.
Kendine iyi bak bitanem.
Yenilen ben değil, hayat olacak.



























Söz ver SEVDİĞİM
Sana ben ne desem anlamazdın
Anlamazdın biliyorum yüreğimin sancılarını
Hep isteyecektin seninle kalmamı
Ama sen bilmeyecektin neden senden kaçtığımı

Sevdim SENİ......

Hem de çok kendimden vazgeçecek
Yüreğime kendi ellerimle hançer sokup kanatacak kadar
Sen ne bilirsin ki sevdiğinden uzak kalmayı
Her gece sen diye yastığına sarılmayı
Geceler boyu yaşadığım yalnızlığı
Ne bilirsin ki kendi bencil duygularından başka

Hiç sordun mu?
Neden biz bir arada olamıyoruz diye
Sebebi senin beni asla anlayamamamdı

Şimdi senden dileğim
Yaklaşma hüzünlerime
Bakma gözlerimin içine
Gözlerimden akan yaşları silme

Dokunmasın ellerin ellerime
Okşama geceden kara saçlarımı
Yaklaşma diyorum her gelişin de
Sözlerin içimi yakıyor
Daha da büyüyor yangınlar

Gidişinse bir ölüm sanki
Şimdi senden bana kalan
Bir küçük resim
Baktıkça içimin yandığı
Özlemine dayandığım

Söz ver SEVDİĞİM

Hiç çıkmasın yüreğinden yüreğim
Bir gün toprak olsa da bedenim
Hiç üşümeyecek yüreğinde YÜREĞİM

Ben en son güvenimi beni yarı yolda bırakanda bıraktım.Tahammülsüzüm eyvallahım yok kimselere.. Samimiyetler sahte geliyor artık.. Ne insana nede insan görünümlü olanlara inanıyorum.. BAKIYORUM, SEÇİYORUM, GÜLÜYORUM, GEÇİYORUM...


Eğer bir insanı gerçekten unutmak istiyorsan onunla yaşadıklarını değil, onun sana yaşattıklarını hatırla...

'Kaderin ne olduğunu anlatamam' dedi Şems.

Ama ne olmadığını anlatabilirim:Kader,hayatımızın önceden çizilmiş olması demek değildir.Bu sebepten 'ne yapayım kaderimiz böyle' deyip boyun bükmek cehalet göstergesidir.Kader yolun tamamını değil, sadece yol ayrımlarını verir.Güzergah bellidir ama dönemeç ve sapaklar yolcuya aittir öyleyse ne hayatın hakimisin ne de hayat karşısında acizsin.

SANA VE OLMAYIŞLARIMIZA

Sessiz bir merhaba ısmarladım sana içimde bu gün,
Eski günlerin hatırına..
Gündüz niyetine öptüm boynunun ben kokan yanlarını..
Kimsesiz çocukların, mağrur duruşu gibi kaldın bende..
Kiremitle yazmıştım oysa yüreğime adını..
Sen yoksun diye sek sek bile oynamıyordum taa ne zamandır..
Yüreğim çıtır pıtır gibi isyanları yaşarken, sen sonsuz saklambaç peşindeydin..
Yine aciz olan bendim bu doktorculukta değil mi?
İztoplar gibi renkli olamadı sevdamız..
Gol atan ilk defa kaleye geçmiyordu belki de..
Sapanla öyle bir vurdun ki kalbimden,
içimdeki çocuk bile ağladı bana...
Ne mutlu değil mi..
Ki benim güzel umutlarım olacaktı, sana dair..
Bir sen olacaktın ki hayatımda,
kimsesizliklerim bile sıcak bir ev bulmuş gibi sevinecekti..
Anlamsızlıklarım çözüm bulacaktı..
Önüme bakamaz oldum sayende,
ya da kimseye...
......
.........

Kapanmışım, kapatmışım yüzümü, hüzne, sevdaya..
Kahpeliğin bile moda olduğu yerde, nasıl bir diğer yarı bulunur, unutmuşum...
Sahte yüzlerin garip kokuları benim tenim olamazdı asla..

Nerdesin şimdi,
o kadar zamanın üstüne, kimlesin?
Sarıldığın ya da yüzüne baktığın KADIN, gözlerini dolduruyor mu yine?
Soğuk diye sarıldığında, canı gibi sarabiliyor mu seni?
'Üşüdüm aşkım' dediğinde, senin için hasta olmayı göze alıyor mu?
Akşamları güneşin batışını beraber izliyor musun yine, yerime...
Öyle boşum ki olmadığında, en kanayanından, en acizinden...

Gelme demeye bile gücüm yok artık, sadece bende kalanlarsın bundan sonra..
Ben sendekileri sormuyorum bile, biliyorum onlar güvendedir
Başka kollarda,
Bensiz yollarda,
İsmim olmayan hayatlarda...

Artık yokuz..
Ne kadar uzaktı bu kelime değil mi bize?
Yenilmeye dayanamayan bir yürek ve bende kalan acı..
Umarım herşeye rağmen mutlu olursun...
Tavrı devrik de olsa hislerimin, oluşum mübalağa, yaşayışımsa itinadır...
(...züğürt tesellisi değil bendeki, insaf sadece insaf...)

Dedim ya;
şimdi, o eski günlerin hatırına, beni bekleyen kahırlar biriktiriyorum..
Sana ve olmayışlarımıza,
bir kocaman öpücük bırakıyorum..
Dudaklarının değil, hislerinin bile değemeyeceği kadar yükseklere...
Belki gerçekte değil ama rüyanda görmen ümidiyle...

'Sana ve olmayışlarımıza..'

Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim,ya da asla birini severken karşılığını beklemedim...D...ostluğuma değer biçmedim, sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim...Sevdiysem sonuna kadar gittim,bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim... Bazen çok kırıldım, bazen belki de kırdım... Ama hata insana mahsustur dedim..Affettim, af diledim.. Kimileri birden fazla kırdılar kalbimi ama ben onları yinede affettim..Onlar belki beni saflıkla yargıladılar.Belki de içten içe sinsice güldüler... Ama asıl unuttukları şuydu... Ben aldanmadım... Aldanan her zaman kendileri oldular ama bunu anlayamadılar... Bir insan kaybının ne olduğu bilemedikleri için... Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için.. Oysa ben hiç insan kaybetmedim... Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar? Can Yücel

Ralph Waldo Emerson 'in başarı tanımına kulak verelim: ' BASARI; SIK SIK GULMEK VE COK SEVMEKTIR; AKILLI INSANLARIN SAYGISINIVE COCUKLARIN SEVGISINI KAZANMAKTIR; DURUST ELESTIRMENLERIN ONAYINI ALMAK; SAHTE DOSTLARIN ARKADAN VURMALARINA DAYANMAKTIR; GUZELI SEVMEKTIR; HERKESTEKI EN IYIYI BULMAKTIR; KARSILIK BEKLEMEYI HIC DUSUNMEDEN KENDILIGINDEN VERMEKTIR; GERIDE ISTER SAGLIKLI BIR COCUK,ISTER KURTARILMIS BIR RUH, ISTER BIR PARCA YESIL BAHCE, ISTER IYILESTIRILEN BIR SOSYAL DURUM BIRAKARAK DUNYANIN IYILESMESINE KATKIDA BULUNMAKTIR; GONLUNCE EGLENMEK VE GULMEK; KENDINDEN GECEREK SARKI SOYLEMEKTIR; TEK BIR KISI BILE OLSA, BIRININ SIZIN VARLIGINIZDAN OTURU DAHA RAHAT NEFES ALDIGINI BILMEKTIR; ISTE BU BASARILI OLMAKTIR. Ada Sahibi ya da Ada Olmak Tanınmış gezgin Thomas Cook, bir araştırma gezisi sırasında Atlas Okyanusu'nun ıssız bir yerinde, çığlıklar atan milyonlarca kuşun havada daireler çizerek uçtuğunu gördü. Kulakları sağır edecek denli yüksek sesle çığlıklar atan kuşların kimileri yoruldukça, kendilerini okyanusun dev dalgaları arasına atıyorlardı. Onlar bu son hareketleriyle yaşamlarına son veriyorlar, kendilerini okyanusun dalgalarına bırakırken, çaresizlikten ölüme teslim oluyorlardı. Bu olaya yalnızca Thomas Cook değil, o bölgede ki balıkçılarda yıllardır tanık olmuşlardı. Kuş bilimcileri ise, yaptıkları araştırmalarda göçmen kuşların farklı yönlerden gelerek okyanusta bu noktada birleştiklerini keşfediyorlar, fakat onların, birbirleri peşisıra kendilerini ölümün kucağına atmalarının nedenini bir türlü çözemiyorlardı. Gerçek, geçtiğimiz yüzyılın ortalarında anlaşıldı. Bu trajik olayın yaşandığı yerde bir zamanlar bir ada vardı. Göçmen kuşların göç yolu üzerinde bulunan bu ada, bir deprem sonunda, okyanusa gömülmüştü. İnsanların, yok olduğunun bile ayırdına varamadıkları ada, göç yollarının ortasında kuşlar için vazgeçilmez 'dinlenme' durağıydı. Kuşlar binlerce yıllık kalıtımsal alışkanlıklarıyla adanın yerini bilmekteydiler ve yıpratıcı, uzun yolculuklarının ortasında, biraz dinlenebilmek ve toparlanabilmek için, yine binlerce yıllık kalıtımsal güdüleriyle, okyanusun ortasındakiadaya geliyorlardı ama... Olması gereken yerde adayı bulamayınca, yorgunluktan bitkin bedenlerini çığlık çığlığa okyanusun sularına bırakmak zorunda kalıyorlardı. Söz kendini toparlamaktan açılmışken soralım. Sizin hiç 'kendinizi toparlayacağınız' bir adanız oldumu? Yaşamın uzun 'göç yolları'nda acaba, sizinde bir yudum taze soluk alabileceğiniz, yolunuzun kalan bölümüne dinç olarak devam etmenizi sağlayabileceğiniz bir adaya sahip olabildiniz mi? Birgün yerinde bulamadığınızda ise, ona illede ulaşmak ve sığınmak için başınız dönercesine, dengeniz bozulurcasına çırpınıp kanat çırptığınız bir ada yaratabildiniz mi yaşamınızda kendinize? Herşeyi sınırsızca paylaşabildiğiniz bir dost, yola birlikte çıkacak denli güven duyduğunuz bir arkadaş, size her zaman huzur verecek bir eş, ulaşmak için yıllardır uğraş verdiğiniz bir amaç edinebildiniz mi? Şöyle daha bir iyi bakın çevrenize... Size gelen, size sığınan...Sizin gittiğiniz, sizin sığındığınız...Sizin bulduğunuz dostlarınızı bir düşünüverin. Sonra da bir gerçeği görüverin gözlerinizle: Sizin durup, soluklandığınız ve kendinizi toparlayabildiğiniz kaç adanız var çevrenizde ve... Durup, sığınmak ve kendilerini toparlayabilmek gereksinimi duyan kaç dostunuz için siz bir adasınız? Anonim

MAL VERDİĞİN ZAMAN SAADETİMİ
KUVVET VERDİĞİN ZAMAN AKLIMI
İKTİDAR VERDİĞİN ZAMAN BASİRETİMİ
BELA VERDİĞİN ZAMAN İMANIMI
NİMET VERDİĞİN ZAMAN MERTLİĞİMİ
GÜZELLİK VERDİĞİN ZAMAN İFFETİMİ
ZORLUK VERDİĞİN ZAMAN SABRIMI
BENDEN ALMA

İçim Kan ağlarken İnsanlara gülmekten yoruldum.. Çok sinirliyken bile Sakin olma zorunluluğundan yoruldum... Hıçkırarak ağlamak isterken Gözyaşlarımı içime akıtmaktan... Delice severken içimden dağlara denizlere...Hoyratça esen rüzgara toprağa kuşlara.... Seviyorum diye haykırmak isterken Susmaktan yoruldum... Mavinin... her tonunda kaybolmak isterken Siyaha esir olmaktan yoruldum..... Kendimden yoruldum...Hep güçlü olmak ne zordur... Hep sorumluluk sahibi olmak... Her zaman haklı olmak Herseyi bilmek zorunda olmak Ruhum yoruldu... Çoçukken genç olmak Gençken olgun olmak Çok zor yoruldum....Çabuk tükettim ömrümü Yarınlarımı..... Umutlarımı....Duygularımı....... Geri dönüşü olmayan bir tüneldeyim....Oyunun adı hayat Başrolde ben... Yardımcı oyuncular sevgi, aşk, acı, geçmiş Senaryo konusu Herşeye rağmen...Mutlu Olma Sanatı Ve oyun bitti..perdeler indi ışıklar söndü Kendimden yoruldum....

DENEDİM OLMADI

Çok denedim ama olmadı
Sevemedim senden bir başkasını
Bakamadım başkasına sen diye
Gözlerindeki o bakışı
Göremedim bir başkasının gözlerinde
Yüzündeki tebessümü ellerinin sıcaklığını
Hissedemedim bir başkasında
Sevemedim senden bir başkasını
Bakamadım başkasına sen diye...
Denedim olmadı
Bulamadım sende ki o büyük aşkı
Seviyorum deyişlerini
Gözlerime bakmanı
Ellerimi tutmanı
Herşey sende bir başkaydı...
Omadı
Sevmek istesem de sevecek birini bulamadım
Ne vakit sevmeye kalksam seni hatırlarım
Eşin benzerin yok biliyorum
İşte o yüzden senden başkasını sevemiyorum
Aşk kelimesi sende anlam kazanmıştı
Sevgi sözcüğünü sen ektin yüreğime
Adın şarkı olmuş dilimde
Ve sen yazdığım her bir satır olmuşsun şiirlerimde...
Denedim olmadı
Çok sevmişim seni şimdi anladım
Unuttum sanıyordum ama yanılmışım
Sana ölesiye bağlanmışım
Sevemiyorum senden bir başkasını...
Gece karanlıklar içinde bekliyorum
Elimde bir resmin keşke gelse diyorum
Hayaller kuruyorum sen olmasan da
Her gece düşümde seni görüyorum...
Çok denedim olmadı
Sanırsam senden bir başkası olmayacakta
Çünkü senin gibisini bir daha bulamıyorum
O bakışını aklımdan çıkaramıyorum
Bir daha nerde bulurum o bakışları
Hiç bilmiyorum...
Denedim olmadı
Şimdi senden başkasını seversem ihanet olur kalbime
Baktığım başka gözler bir ok gibi saplanır yüreğime
Taşıyamam başka bir sevgiyi deprem yaratır bedenimde
Ya sen olacaksın hayatımda ya da hiç kimse...
Denedim olmadı
Artık dönüşünü bekleyeceğim
Ya döceksin yeniden yüreğime
Ya da ben sensizlikten öleceğim

Yalniz Olanlara;

Ask bir kelebek gibidir,pesinden kostukça hep senden kaçar.. En iyisi
birak uçsun, inan ki hiç beklemedigin bir anda gelip omzuna
dokunuverir...Ask mutlu eder, bazen de üzer ama ask özeldir, askini
hak eden
birine sunarsan eger..

Sevgilisi Olanlara;
Askin amaci birileri için 'mükemmel insan' olmak degildir,seni
mükemmellige en çok yaklastiracak insani bulmaktir..

Capkinlara;

Sevmedigin birine asla 'seni seviyorum' deme.. Içinde olmayan duygulardan
varmis gibi sözetme.. Kimsenin hayatina kalbini kirmak için girme.. Sevgi
dolu bakan gözlere asla yalan söyleme,cünkü birine verebilecegin en büyük
aci, asik olmadigin birini kendine asik etmektir...

Evli Olanlara;

Seven insan 'senin hatan' yerine 'özür dilerim' diyendir... 'neredesin'
yerine 'ben buradayim' diyendir.. 'nasil yaparsin' yerine 'niye yaptigini
anliyorum' diyendir.. ve ask 'keske' yerine daima 'iyi ki' diyendir...

Kalbi Kirik Olanlara;

Kalp yarasi siz kanatmaktan vazgeçinceye kadar sürer ve ilaci bu aciya
alismak degil, ondan ders çikarabilmektir.

Asik Olmaktan Korkanlara;

Aska düs ama tökezleme,anla ama bekleme, paylas ama isteme,yaralan ama
asla aciyi içinde büyütme...

Sevdigini Fazla Sahiplenenlere;

Sevdiginin bir baskasiyla mutlu oldugunu görmekten daha aci bir sey
varsa,o da sevdiginin seninle mutsuz oldugunu görmektir..

Askini Itiraf Etmeye Cekinenlere;

Sevdiginden ayrilinca ask aci verir,sevdigin seni terk edince daha da çok
aci verir ama en acisi, onu ne kadar sevdigini bilmesine hiç firsat
vermemektir..

Dönmeyecek Birini Hala Bekleyenlere;

Hayatin en hüzünlü ani, deli gibi sevdigin insanin buna hiç degmedigini
gördügün andir ve en büyük kaybin onun için harcadigin yillardir...
Senin askini su gün hak etmeyen,
bilki 10 sene sonra yine hak
etmeyecektir...
Birak, gitsin...


Müşfik KENTER

SENDEN SONRA HİÇ ACIM OLMADI NE DELİLİĞİM KALDI SEVDADAN YANA NEDE AŞKA İNANCIM
BİR DAMLA..OYSA BEN SENİ SEVERKEN HİÇ ACI ÇEKMEMİŞTİM NE OLDUYSA SEN BENİ SEVİNCE OLDU.
BİRZAMAN VARLIĞINI ARZULAYAN GÖNLÜM YERİ GELDİ YOKLUĞUNU ARADI DURDU.
YAZIK SEVİLME SÜRENİ KENDİN KISALTTIN ARTIK DÖNMESENDE OLUR HEM SEN YOKKEN DAHA GÜZELDİN
HEM SEN VARLIĞINLA TANIDIĞIM SEN DEĞİLDİN YİNE SEVİLİRDİN BUKADAR İNAN DÖNÜŞÜNE BAĞLI DEĞİLDİ
SEVDAMIN AĞARLIĞI YOKLUĞUNA VE İMKANSIZLIĞINA DİRENMEK HERŞEYDEN DAHA ANLAMLIYDI.
EĞER DÖNMESEYDİN NE YAPAR NE EDER GÖZLERİNİ TEDARİK EDERDİM BİRYERLERDEN.
ELİNİ EN KARANLIKTA BULUP TUTARDIM EN AZINDAN OYUNCULUĞA OYNAYAN ÇOCUK GİBİ KIRMADAN,KIRILMADAN
KENDİ KENDİME SEVERDİM SENİ ARTIK DÖNMESENDE OLUR HERŞEYİN İKİNCİSİ YENİLGİDİR.
HERDÖNÜŞ İSPATIDIR BİRAZ DAHA KAYBETMİŞLİĞİN MAĞLUPTUR İLERİYE BAKAMAYAN BAKAMAZKİ BİR TÜRLÜ -
PİŞMANLIĞINDAN ONU TUTAR GERİDE BIRAKTIĞI HER NEYSE DAHADA BAĞLANIR ARDINDA KALANA.
TERKEDİLEN ÇABUK BÜYÜR HÜZÜN KALANA DÜŞSEDE PİŞMANLIK HEP GİDENİN PAYINA AYRILIK ZOR ZANAAT.
KİMSE YÜZDE YÜZ GÜLEMEZ KİMSE YÜZDE YÜZ GİDEMEZ.
GİDEN DÖNÜYORSA SEVDİĞİNDEN DEĞİL KAYBETTİĞİNDENDİR VE ARADIĞINI BULAMADIĞINDAN.
DÖNENE KAPIYI AÇMAYIN SEVSEYDİ O GİTMEZDİ HİÇBİR ZAMAN İŞTE BU YÜZDEN DÖNENE KAPILARINIZI BİR DAHA ASLA AÇMAYIN.
VE SEN GELME O KAPI HİÇ AÇILMAYACAK SANA...

Seni Bir Başka Severdim!
Seni bir başka severdim ben. Kimseyi sevmediğim gibi, bir başka işte, tarif etmesi zor!




Seni Bir Başka Severdim!
Ben seni sevdiğimde, bir şehrin ışıkları gibi yanardı gözlerim. Önüne ardına bakmadan, hesap yapmadan, seni tüm kalbimle severdim.

Seni bir başka severdim ben. Nefesim gibi, çocuğum gibi, vazgeçmeyi hiç aklımdan geçirmeden severdim.

Adını söylerken içim titrerdi. Elim, ayağım, kolum gibiydin. Ne zaman değse tenim tenine, ne zaman sevişsek, bir tören gibi gelirdi. Bu sevişmek bile değildi, bir çeşit dua gibiydi. İki insan, tek olurdu kimseler görmeden. Gerçekten tek ve bir olurduk.

Seni bir başka severdim ben. Diğer sevdiklerimden farklı severdim ama her çok seven kadar hata yapmışlığım da vardır.

Bir zamanlar ben de, şimdi yüreği hızla çarpanların durduğu yerde duruyordum. Oradan nasıl görünüyor manzara bilirim. Orada yapılan yanlışlardan ben de nasibimi aldım. O yüzden, şimdi tebessümle bakabiliyorum.

Seni bir başka sevdim ben. O zaman ben de bir başkaydım aslında. Neyim varsa seninle paylaşmak üzerinde kurulmuştum. Ortak bir gelecek için savaşan, doğru göremeyen, olacakları tahmin edemeyen kadınlardan biriydim.

Ben de bu aşkın bir ömür süreceğine inanmıştım. Bir efsane olacaktık. Herksin parmakla gösterdiği büyük aşkın altına imza atacaktık. Yaşlanacaktık birlikte; sen bana, ben sana son nefesimize kadar dayanacaktık.

Sonra ne oldu? Bilmiyorum, o bölüm çok karışık! Yıllar içinde zihnimden sildiğim kötü anılar, doğru bir yargıya varmamı engelliyor. İyiler de kalmadı gerçi!

Ancak bir sahneyi çok net hatırlıyorum. Dans ediyoruz, göz göze. Sen bensin, ben senim, birbirimizin kalbinde yeniden aşık oluyoruz. Biri şarkı söylüyor sahnede. Etrafımızda insanlar var. Bize bakıyorlar mı bilemiyorum. Ben sende kaybolmuşum. Kolların sarmış bedenimi, gülümsemende aklımı takılı bırakmışım. İşte, bunca yıldan geriye kalan tek anı bu!

Seni bir başka sevdim ben. Gözyaşım gibi, dostum gibi, babam gibi, adamım gibi, bir dua gibi, seni bir başka sevdim. İzin verseydin, bir ömür de severdim…

Candan Ünal

İşlerim var Cannnn....


Yazamıyor tuşlarım ağlamayı, belirtemiyor... Yarım kaldı kelimelerim, cümlelerimin öznesi yok...Yazamıyor tuşlarım, nasıl yazılır ağlamak?

Biliyorum açacaksın biraz sonra bu sayfayı...
Açacaksın heyacanla msn i...
İnan kırgınm bu gece, sanma sana kırgınım sakın ha üzülme...

Sana yemin olsun ki, kalbimi buruşturulmuş gibi hissediyorum. Kalsam da beklesem de seni, yazamam istediğim sözcükleri...


Şimdi bana kırılma emi, söv, bağır, kız, ama kırılma kalmamış gitmiş diye...

Yazamam cannnn, sana içimden geçenleri bu gece yazamam...
Önce kalbimi ütülemeliyim, çok kırışık bugün. Ezdi ayağının altında biri, hiç acımadı, takmadı, ne yaptığına bakmadı, görmedi eserini...

Şiimdi gitmeliyim can.... Ütü yapacam kalbime, fazla sürmez işi, büyüyemedi sevdayla zaten küçücük... Büyüyemedi, büyüttürmedi...

Şimdi gitmeliyim cannn....

Esas randevuya kadar yapılacak işlerim var...

Kadınım

Ben tek seni sevdim, seni istedim.
Sen nefsine yenik düşüp
Bensizliği seçtin.
Yargısız infaz ettin ve
Gittin...
Bense arkandan sadece baktım.
Öylece kaldım.
Kalakaldım...
Sen, gittin...

Oysa,söylenecek ne çok söz vardı.
Sesim çıksaydı eğer...
Gitme! ..
Gidersen, söner içimdeki güneş,
Kararır dünyam...
O karanlık, ıssız yollarda kaybolur giderim,
Gitme! .. diyecektim.
Konuşamadım...
Sen, gittin...

Hani ben senin herşeyindim,
Anan,baban,kardeşin.
Arkadaşın,eşin,dostun, yoldaşın...
Yârin,yaranın,hayat arkadaşın...
Aldığın nefesindim hani? diyecektim
Lal oldu dilim
Söyleyemedim...
Sen, gittin...

Al eline neşteri
Morfine...narkoza gerek yok.
Vur zahmı sineme
Yüreğimide al götür
Onu bende bırakma...
Sensiz bana gerekmez diyecektim.
Mecalim kalmadı.
Diyemedim...
Sen, gittin...!

Yıkık şehrimin izbesi
En fazla içimde ölürsün
En çok
Gözlerime gömülürsün.
Gözlerimi kaparım
Vasiyetimi yazarım...