Aynur Ayaz Antoloji.com

Küçücük kağıtlardan, renkli kalemlerden, bir tebessümden,daha dün açmış bir kır çiçeğinden mutlu olmayı başardın ama, hayatı ciddiye almamayı başaramadın.. kendin gibi yaşamayı başarabileceğin bir şato yarattın içinde,ancak sızmaları engellemeyi başaramadın yine de.kendi şatonun mutsuzluk kulelerinde intaharı deneyip durdun be küçük kız.adını koyamadığın mutluluğa giden yollarda kayboldun.hayat denen balta girmemiş ormanın karanlık labirentlerinde bulamadın kendini.yalancı rüzgarlar konuk oldu dallarına daha çok.çocuk oldun üzdüler,büyüdün kaldıramayacağın kadar ağır sorumluluklar yükledin kendine,hata yaptığındayasa affetmediler seni.boş verdin kendine birazda,büyük hayallerin peşinde harcadın birdaha geri gelmeyecek anları.hiçbir zaman olmayacak olanı,insanların seni  anlamasını beklerken,muhteşem bir hata daha yaptın ve kırıldın,üzüldün ağladın.severken yürekli sevdin.ancak ak kağıt üstünden kayıp gitti yazdığın aşk şiirlerin ne yazık ki.yanlış,korkak yüreklerde yer aradın sevgine.kitap okumayan,şiir sevmeyen,sokaklarında kimsesiz kedilere tekme atan insanların yaşadığı bir ülkede şiir gibi yaşamaya kalktın hayatı.ve böyle bir ülkede,anlayamadın  kafayı yememek için ,insanın bir tahtasının eksik olmasının gerekliliğini.ne yaparsan yap,ama büyümeye kalkma sakın küçük kız.büyürsen,şaşkın hesapsız acemi özgürlüğe bile bağlanmaktan korkan bir gezginini daha kaybedecek dünya...
..