''Deliye dönmüş bir kadının, kırılan dalları ve uçuşan yapraklarıydı bu şiirler, üstümüzde asılı duran yıldızlar savurduğunda yaylım ateşini..Ve kimbilir, belki de kaybolup giden insan siluetleriydi ki iki büklüm koşan, giden hatta yarım yamalak kaçan! '' diyen küçük bir kız çocuğu Hayal Yılmazer. Şiirleri ile nefes alan, bazen dua niyetine iç geçiren, kimi zaman Tanrı ile dertleşen yarası çok,deli şair yamağı.
Şiir ise, lokman hekimlerin devasını bulaması o meşhur hastalığın tek ilacıymış, öyle diyor..
Şunu da eklesin o zaman;
Şair'in de dediği gibi, ''bir tek yaşayarak öğrenilirmiş hayat! ''
..
