Havel Mabel Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkın ...

Telefon Çaldı Tüm İyi Niyetlerimi Meşkule Verdim!

Anımsıyor musun yeni arabanı
ödünç alıp çarptığım günü?
Öldüreceğini sanmıştım beni, öldürmedin oysa.
Anımsıyor musun seni zorla sahile götürdüğüm,
yağmur yağacağını söylediğin ve
yağmurun yağdığı günü?
'Söylemiştim sana' demeni beklemiştim, demedin oysa.
Anımsıyor musun kıskandırmak için seni
başka oğlanlarla oynaştığım ve
senin kıskandığın günleri?
Terkedeceğini sanmıştım beni, terketmedin oysa.
Anımsıyor musun çilekli pasta düşürüp
Arabanın paspasını kirlettiğim günü?
Tokatlayacağını sanmıştım beni, tokatlamadın oysa.
Anımsıyor musun dansın remi giysili olduğunu
Söylemeyi unuttuğumu ve
senin kot pantolonla geldiğin günü.*
Bırakacağını sanmıştım beni, bırakmadın oysa.
Evet, yapmadığın çok şey vardı.
Ama dayandın bana, sevdin beni
ve korudun beni.
Çok şey vardı
benim de senin için yapmak istediğim,
Viet Nam' dan döndüğünde,
Dönmedin oysa.......

gamze gamze gülüver olurmu

Sana mucizeler vaat edemem ama, mucize aratmayacak kadar çok sevebilirim seni”
Bir sevda masalı bu... Yazmaya henüz başlamadım... İnsan yaşarken yazamıyor bazı şeyleri, aynı kelimelerin arasında gidip geliyor.... Ne zaman yazmaya kalksam hep aynı cümleler... Onun için, yazmaya başlamadım daha...Ama bu bir masal... Bu bir sevda...
ben seni sevdiğimde en çok kendimi seviyordum...Şimdiyse, seni...
Sana dair ilk cümlem “korkuyorum senden” di... O anki gülüşün hala aklımda... Anlayamayan, hoşuna gitmiş, kafası karışmış bir gülüş... “masalları sever misin? ” demiştin bana, sonra da küçük kızının masal kitabından bir masal okumaya başlamıştın... Ben de bu sevda masalını yaşamaya... Masalları severdim, evet... Ama bunu sana söyleyemedim. Korkuyordum senden... Şimdiyse, seni kaybetmekten...
Konuşamıyordum, anlatamıyordum, dinleyemiyordum, dizginleyemiyordum duygularımı, içimde deli bir nehir gibi çağlayan aşkı tutamıyordum...
Yapamadığım çok şey vardı... Ama sevdim seni...
Sana mucizeler vaat etmedim...
Ama sen, mucizenin ta kendisiydin...
ama,korktuğum başıma geldi ve seni.......

gamze gamze gul hep emi

Seni uzaktan sevmeyi, Bana bakmadan görmeyi, Seni duymadan dinlemeyi, Gözyaşlarımla gülmeyi, Kavuşmak için sabretmeyi, Herşeyi öğrendim ama sensiz olmayı asla

ßana okuLda 1 SaaTin 60 Dakika oLduğunu öğReTTiLer, 1 DakikaNıN Da 60 Saniye oLduğunu öğReTTiLer ama,SenSiz ßiR Dakikanın sonSuza Dek SüRDüğünü öğReTmeDiLer.. SiMDi DaHa CoK ozluyorum seni BeBiSiM

Aşk bir su damlası olsaydı okyanusları, Bir yaprak olsaydı bütün ormanları, Bir yıldız olsaydı tüm kainatı sana vermek isterdim. Ama, sadece seni seven kalbimi verebiliyorum...

APANSIZ UYANIRSAN GECENİN BİR YERİNDE UZUN UZUN DALARSA GÖZLERİN KARANLIĞA BİR SICAKLIK HİSSEDERSEN ÜŞÜYEN ELLERİNDE BİL Kİ BEN O AN SENİ DÜŞÜNÜYORUM...

Bekle beni sevgilim belki gelirim bir demli cay kokusu gibi ilkbaharda yağan ılık bir yağmur gibi dolarım içine delice esen bir rüzgar gibi..bir sonbahar günü yürürken eline düşerse bir yaprak sakın bırakma! benim elimdir sakın unutma! (

Öyle Sözler Vardır ki Her şeyi Anlatan, Öyle Anlar Vardır ki Her zaman Anımsanan, Aldığım Nefes Değil Seni Bana Hatırlatan, Yüreğimde Sen Her zaman Yaşayan, Yaşanan, Yaşanılan...

Her şey yalan dolan bir SEN hariç SENİ düşününce tüm benliğim yok oluyor işte o zaman aşkımın uğruna kurduğum cümleler bile devrik oluyor.

Şunu bil ki sevgilim bir gün benim gözlerimdeki ateşe yüreğimdeki aşka tutulursan cehennemdeki ateşten bile maruz kalırsın ve sunu da bil ki bir gün gözlerimin ateşine kapılacaksın..

Sözlerdir aşkı anlatan, Gözlerdir kalbi kandıran, Kalptir aşkı yaşayan, Dudaklar; romantizmi yaşatan... Dudaklar sözleri söyler, Sözler ayrılık ister, Kalp bu sözlere yıkılır, Gözler gözyaşı akıtır...

Hakikatın varlığından, güneşin parlaklığından şüphe edebilirsin ama benim sevgimden asla. SENİ ÇOK SEVİYORUM AŞKIM...

Ölmeyi ALLAHA, Yaşamayı SANA, Ağlamayı KADERE, Gülmeyi SANA, Sevmeyi KALBİME, Sevilmeyi SANA BORÇLUYUM....

Yastığımla uykumu başbaşa bıraktı, sırf seninle yalnız kalabilmek için! Bu da yetmedi kendimi de bir kenara bıraktım şimdi burda yalnız sen varsın. BİTANEM...

Aşk aynı gül gibidir. Rastgele tutarsan dikenleri batar,yapraklarını açarsan duyguları akar,tutmasını bilirsen o sana tapar...

Senin için ağladım,senin için ateşe atıldım,acıları paylaştım; şunu bil ki dünya duruna canım çıkana dek buna devam edeceğim.SENİ SEVİYORUM.

yanağına düşen kar tanesi eriyip dudaklarına indiğinde ve o bir yudum serinliği biriyle paylaşmak istediğinde arkana dön ben arkandaki rüzgarlarda olacağım...bitanesi gökmenime SENİ SEVİYORUM AŞKIM

Kırıyorsa sözlerim susarım bir daha konuşmam.rahatsız ediyorsa varlığım ölürüm karşına çıkmam.rahatsız eden sevgim ise; ÜZGÜNÜM ONA ENGEL OLAMAM...

Hayatta hiç bir şeyim az olmadı senin kadar ve hiç bir şeyi özlemedim seni özlediğim kadar.....

KORKMA SEVGİDEN ÇEKME ELLERİNİ BIRAK YAŞASIN YÜREĞİN DİZGİN YAKIŞMAZ DÖRTNALA BOZKIRLARDA KISRAĞIN, HATIRLA! GÜLÜN DİKENİ OLMASA HİÇ BU KADAR SEVİLİRMİYDİ.

YARDIM ETMEK Mİ İSTİYORSUN? O ZAMAN DİNLE; YAŞAMA SEVİNCİ GETİR BANA ÇOKÇA OLSUN ÇABUK TÜKENMEYENLERİNDEN İHTİYACIM VAR BU ARA UNUTMAK ÜZEREYİM MUTLULUĞU, UNUTTUM SICAK BİR ÇAYIN TADINI, ESEN RÜZGARIN SERİNLİĞİNİ, HADİ DURMA ÖYLE HATIRALARIMI CANLANDIR, İYİ OLANLARI.

Keşke yalnızlığım kadar yanımda olsaydın, keşke yalnızlığımı benimle paylaşsaydın, keşke senin adın yalnızlık olsaydı da ben hep YALNIZ kalsaydım.

Yine zalim kış sabahı gözlerimde ve yine sadece sen varsın hayallerimin en ücra köşelerinde bileve bir gece ve bir gece daha ve sonsuza dek yanımda olsan.sarılsam sana sımsıkı doyasıya özlesem seni gizlice...

Birilerine ismini Söylesem Kaybolup Bitecek Gibisin Boğazımda Düğümsün Yutkunsam Gideceksin Yutkunmasam ÖLÜRÜM...

Öyle zor ki düşüncelerimi söyleyememek,öyle zor ki gecelerce uyumadan hep seni düşünmek ve öyle zor ki gözlerinin içine bakıpta seni seviyorum diyememek....gülüşü yaralım....

Sevmek sesini duymaktı,sevmek gözüne bakmaktı,sevmek elini tutmaktı,sevmek seni yaşamaktı,Asla unutmamacasına...

Bana öyle bir mektup yazki sevgilim, Açar açmaz duyayım kokunu sevda essin başak saçlarında, Sesin yüzümü rüzgarla bulsun, Bana öyle bir mektup yazki sevgilim, Gelsin beni en koyu zulamda bulsun, Ve öyle bir mektup yazki varsın ölümüm olsun.

Yıllar vardır nasıl geçtiğini bilmezdim, Bir gün vardır yaşamın anlamını değiştirdi, Bana dair; hissetmediğimi, bilmediğimi yaşattı, İşte o anı senle yaşadım senle sevdim.


BENDE SNI COK ÖZLEYECEGIM GAMZE

Seni İçeren Masallarım Anlatılacak Kadar Kısa Değiller!

Daha Sana Dokunamadım Bile
Bu küçük odanın her yerini doldurdum seninle. Her eşyada sen varsın. Yılların hüznünü solumuş duvarları ilk defa neşeyle tanıştırıyorsun. Bu yüzden seni o kadar çok seviyorlar ki onlar… Seninle olabilmek için her daim beni de bırakmıyorlar. Biliyorlar çünkü senin bende olduğunu. İçimin bir parçası olduğunu… Ve bana da seviniyorlar biliyorum. Bazen çehreni bana göstermek için çırpınıyorlar. Hüzünle baş başa olduğumu anladıkları an seferber ediyorlar seni. Sanki yılların hüznünü taşımak yormamış onları. O yaşlı kapı bile hep kapalı artık senle beni odada baş başa bırakmak için.

Aşk denen şey bu olmalı. Küçük odada her şeye resmini çizebilmek… Ve işte bu küçük odada yaşayabilmek kocaman hayalleri. Tutup düşleri elinden her gece sana getirmek… Bak yine sendeyim umutlarımla. Onlara seni anlatıyorum. Seni gösterip, işte bu, sizi yaşatan diyorum. Bir anda sıyrılıyorum tüm geçmişimden. Dalıyorum hiç korkmadan engin denizlerine. Oysa yüzme bilmiyorum ben. Sen tutuyorsun elimden, korkma diyorsun, korkma! Korkmuyorum, sahiden korkmuyorum sevgili. Sözlerin yüreğime nefes gibi doluyor, gözlerin ufkumu açıyor. Güç veriyorsun bana. Yüzüyorum yüzüyorum yorulmuyorum.

Yıldızlar geldi yine yanı başıma. Seni anlatıyorum. Tebessüm ediyorlar. Huşu içinde dinliyorlar. Her gece anlatıyorum her gece dinliyorlar. Bıkmadan. Bir serap gibi girişin içime… Sonra ete kemiğe bürünen sen… Gözlerinin içine dalıyorum. Çılgınca koşuyorum, durup dinlenmeden varmak istiyorum vatanıma. Tüm engelleri kaldırıyorsun önümden. Canımın ta içine işliyorsun. Seni seviyorum diyorum, içim titriyor.

Hiç bu kadar dolu olmamıştı bu iki kelime. “Seni seviyorum.” Sanki yüreğimden kopuyor bir parça dilime taşınıyor, ordan sana. Bir daha söylüyorum, bir daha. Her söylediğimde hissediyorum yüreğimin ılık ılık dolduğunu senle. Aşk denen şey bu olmalı işte. Sustuğunda bile gözlerin anlattığı şey.

Sevişmelerimiz geliyor aklıma. Dudağında yakıyorum kendimi. Atıyorum alevlere. O an sanki dünyanın tüm rengi siliniyor. Her şey yok oluyor. Tek seni görüyorum, seni hissediyorum ve seni yaşıyorum. Başka hiçbir şey kalmıyor bende. Her şeyi yoluna seriyorum. Yüreğimi vermişim sana, aklımı da bırakıyorum. Fısıldıyorum seni ne çok sevdiğimi ama sonra susuyorum hep, sen de susuyorsun. Oysa ne çok şey söylüyor suskunluğumuz. Karaya vuran dalgalar gibi vuruyor içime içime sessizlik…

Aşk bu olmalı. Aniden uyanmak uykudan ve bilmek o anda çok uzaklarda adının söylendiğini. Çok uzaklarda olduğunda bile duyabilmek seni… Aynı anda kelimeleri çarpıştırmak ve gülümsemeyle susmak… Aynı şeyi düşündük yine. Seni seviyorum.

Ama daha sana dokunamadım bile…

Hatırlarmısın dilinden düşmezdi,
Aşk sözcükleri bakarken gözlerinle söylerdin,
Seni seviyorum seni seviyorum derdin sevgili,
Hatırlarmısın sırtımızı verdigimiz yamaçta,
Meçhul şehirin gül kokusunda,


Sana sarılışımı ellerini ellerime teslim edişini,
Yüzünden zoraki aldıgım buseleri,
Hatırlarmısın ilk karşı karşı ya gelişimizi,
Benden kaçırdıgın gözlerindeki korkak ürkek bakışları,


Ellerim beline dolandıgında titreyen tenini hissediyorum şimdi,
Rengarenk gözlerini gözlerime getiren sebeb değilmiydi,
Sana sımsıkı sarılmama vesile olan,
Ellerinden sımsıkı tutmama sebeb değilmiydi,


Gamzelerinde anlından aldıgım buseler,
Bir dudaklarını haram kılmıştım kendime,
Helalim oldugunda öpecektim seni delicesine,
Geceleri ihtiraslarımızı dinlerken birbirimizden,


Yastıklarımız biz olurken,
Umursamadıgımız mesafelerin inadına,
Hayallerimiz düşüncelerimiz,
Öyle bir dünya kurmuştuk ki seninle,


Ne sana doyuyordum nede seninle iken sana kanıyordum,
Noldu o büyülü aşka ne oldu o ölümsüz aşka hani bir Allah ayırırdı bizi,
Hani ne olursa olsun mücadele edecektik seninle her şeye inat,
Birbirimiz için ölecektik,


Ne oldu bu kadar tezmi sogudu yüregin alev alev dedigin gönlünde,
Aşkın bir saman yıgınımıydı da bu kadar tez söndü,
Umutların güneşti nasıl karardı zifiri oldu gülüm,
Aklım ermiyor artık yoruldum kifayetsiz sevmedim seni adam gibi sevdim,

Harcı alem değildi duygularım seni yüregimde bir dev yaptım,
Dilinde düşmesede seni seviyorum diyemesende aşkım bir tanem,
Her halim korkutsada seni,
Soğuyorum desende bana her fırsatta,
Bilki ben SENİ ÇOK SEVİYORUM...

Aşk Bu Gece Şehri Terk Etti!

İkisi de ben’im… Bu benim hayatım…Aynada yansıttığım yüz,

iki kişiye gülümsüyor…Gözlerimde biriktirdiğim iki şiirin adı,

sen ve ben...

GULÜŞÜN İÇİN YAZILACAK YOKTUR BIR ŞİİR OLMAYACAGI İÇİNDE BUNLARLA İDARE ET *************

şimdi söylüyorum...seni seviyorum



Aslında her insan yenikti hayata,
Ve birazda küskün...
Son trende kaçınca istasyondan,
Öyle kala kalırdık yorgun ve üzgün,
Kendime düşmanlığım bu yüzden,
Hep kendime pişmanlığım...
Şimdi her şeyim yarım,
Fotoğrafının arkasına ne yazdığımı bile çoktan unuttum.

Bir silâhım olsaydı, bir silâhım,
Yoksulluğu şakağından,
Kaybetmeyi kalbinden,
Ve sensizliği alnının tam ortasından vururdum.

Düzmece duygular harcım değildi,
Uzak denizlerin fırtınasıydım,
Karlı dağların kekliği...
Yoksuldum yoksul olmasına ama onurluydum.

Şimdi ne sen varsın, ne o eski sevdalar,
Olsun, üstüme devrilse de bu sağır karanlık,
Akşam olur şairlere gün doğar,
Bir kerecik söyle demiştin, söyleyememiştim hani
İşte şimdi söylüyorum:
Seni seviyorum.

Hep ertelenen bir an hiç yaşanmamaya mahkumdur.
Düşlerin bekleyişini yalnızca bir hüsran karşılayacaktır.
Mevsimleri sayarsak ömür baharsız tükenir gider.
Sevdiğimizi bulmak yada bulduğumuzu sevmek tercihi,
en zor olan iki seçenektir bu sınavda.
Boşuna akan ırmaklar mı var yüreğimizde.
Sebepsiz mi coşkun bir denizde maviye hasretliğimiz?
Ufukta görünen o ki mutluluk tek kişiliktir aslında.
Karşımızdakinin çabasına ihtiyacı yoktur mutluluğun.
Aşkında sevdiğin kadar büyüktür.
Sevdiğin sürece meydan okur dünyaya.
Hasretle beklenen gelmez hiçbir zaman, bu hasreti yalnız tüketirsin.
Karşılık bulmuyorsa sevda,umut değil,kendini hükümdar sanan köleler üretir dönemezsin.
Ama boşa geçmemiştir dolan vakit.
Heba olan şiirlerin de değildir.
Türkülerin diliyle yas tuttuğun geceler,sırdaşlığını hiç terk etmez.
Kıymetini bilmediğin kır çiçekleri yeniden açar,o gül solarken.
Ayrılanlar yıllar geçse de üstünden hep aynı acıyı çeker.
Ama yollar hiç bitmez.
Sonuna geldiğini zannettiğin yerler birer duraktır aslında.
Ve sen yolculuğunu gönüllü bitirmişsindir o durakta.
Güneş hep geç kalırmış gibi gelir,sen bir baharda mevsimler başka havada.
Gerçeklerle düşler yerini kaybeder.
Bir tek o kalır yüreğinden hiç gitmeyen.
Aynı bakışlı resmine saatlerce dalışın kalır,sevdanın tutsaklığında acılarını dindirmeyen…
Şöyle dimdik durup rüzgara karşı ”EY HAYAT SEN ŞAVKLI SULARDA BİR DOLUNAYSIN,ASLINDA YOKUM BEN BU OYUNDA,ÖMRÜM BENİ YOK SAYSIN.”diyerek çekip gitmek gelir aklına.
Bedeninizin parçalanması hiç umurunda değildir ama sevdiği uğruna ölenlerden olmak istemezsin.
Çünkü yalnız yaşarken bir ihtimal daha vardır.
Belki ölüme değil ama onun hayatına geç kalmışsındır.
Uzaktır,öyle kalacaktır belki.
Hep bir umutla beklenirken sevda habercisi,yüreğini teselli etmek de sana düşer.
Her şeye rağmen korkutmasın seni bu sevdanın ateşi.
Her yangın önce başladığı yeri yakar.
Sana küçük kendime büyük gelen yüreğimde,yıllar geçse de
SENİN ADIN YAZAR.
Ve bil ki sevdiğim,uslanmaz ruhum yaşadıkça
SENİ SEVER, SENİ SEVDİKÇE YAŞAR…







-



.

Yüreği Güzeln İnsan Hemşerim :) İyi Bak Kendine oralarda :)