Hasan Hüseyin Kaynak Antoloji.com

Gözlerin Zamanda Tutuklu Kaldı

Gözlerin zamanda tutuklu kaldı bir sır gibi bulutlar ardında yarı mavi ,yarı siyah gözlerin bir şeyler saklıyordu biliyorum . Kaderini kendi elleriyle öremiyor ki insan bazen ansızın gam dağlarını yüklenirsin kaçmak istersin ama nafile . Hangi resmine baksan bir hüzün yumağıdır ötelerde. Bazen son bir bakıştır bazen de bir yudum sımsıcak sevgidir uzaklardaki ses. Bir muştu beklersin her sabah kapı sesinde akşamları duvarlarda raks edersin bir hüzün çeşmesinde ve son bir bakış son bir fasıldır hayat zamanın gölgesinde. Yürekler üşür bir çıkmaz sokakta ama her daim sen kokar gözyaşlarım.
Ağıtlar yakarsın evlatlarını kaybeden analar gibi pencere önlerinde .Bir mutluluk ararız çoğu zaman ama rüzgar gibidir mutluluklar alıp götürür bir uçurum kenarında bütün güzellikleri .Ah neyleyim sensiz bu dağ başında kimsesiz hüzünle doludur heybem . Ve ah gülüm senin için gamdan dağlar yaptım bir uçurum kenarında .Seni düşündükçe bir şeyler düğümlenir dudaklarımda ve çocuk hıçkırıkları duyulur akşamları ,gökyüzü bırakmaz alır bağrına bu sevdayı. Boşunadır ah yalan gözlerin beni bir boşlukta bırakan gözlerin.
Pencerem kapalı ve cama vuran güvercin sesi , boşlukta tutuklu kaldı gözlerin .Yüzün neden böyle bembeyaz mavi parıltılar kaybolmuş dağlar yıkılmış başına ?Bir hüzündür bu, bir şarkı yokluğunda kayboldum anne bir nisan akşamında ! Uzaklardan hicran sesleri yankılanır ama sen gelmezsin ve bil ki bu son haykırıştır gönül ferman dinlemez ve alır başını bir yerlere vurur kendini.

..