© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bazen kendimi göçüp giden bir kervanın arkada unutulan bir yolcusu gibi hissediyorum..Edebiyatı şiiri okumayı ve yazı yazmayı çok seviyorum Ama insan kendini nasıl anlatır yada uygun sözcükler nelerdir hiç bilmiyorum..Hayatta tesadüflere inanmıyorum ve bi şekilde toplumda tibler birbirlerini kendiliğinden bulur. Herşeyin bi anlamı vardır çünkü..
Monotonlaşmış hayatına bir nokta koyma zamanı geldi.. Koydunmu noktayı? Tamam.. BEN SENİN BÜYÜK HARFLE BAŞLAYACAK YENİ CÜMLENİM..
Huzur, anlayış, şefkat,sevgi aşk ve paylaşımın ne demek olduğunu gerçekten biliyorsan gel. Bilmiyor ama öğrenmek istiyorsan içindeki hüznü, acıları, kaybedilmişlikleri kap yine gel. Belki sana acılarını unutturamam ama hayatını kolaylaştırırım. Birlikte eksilmez çoğalırız..
Artık hayatın aslında ne kadar kısa olduğunun farkına vardım. Hayat bu kadar kısa olunca, insanın yaşadığı her güne damgasını vurması ve birşeyler yapması gerekiyor. Hayatı bütün bütün yaşamak gerek. Sonuçta geriye tek bir doğru kalıyor.. Dostluklar, Sadakat ve insanlara iyi davranmak...
Hayat Birbiri ardına açılan kapıların arasında yapılan bir yürüyüş misali.. Bir sonraki kapıda bizi nelerin beklediğini öğrenmek için kapıları açmaya devam etmek zorundayız. Bazen, dert kapılarında esen fırtınalarda üşüyerek, Bazen de mutluluk meltemlerini ruhumuzda hissederek.. EVET! .. Çok yolculuklar yapıyoruz, bizi nereye çıkaracağını bilmediğimiz.. Sahi yolculuk nereye? NOT: Bir yolki, kalpsizlere kapalı. Bir yol ki, kalbi yok, insanlara kapalı..
Bir misafir odası benim küçücük kalbim.
Lakin her misafiri hemen kabul eylemez.
Biraz hırçın ve mağrur, bu esrarlı mabedin,
Kapalı kapıları, her gelen pek giremez..
Öyle bir odaki, bu hiç bir eşya yok bomboş.
Yalnız bir köşesinde vuran küçük bir saat.
Kapıları kapalı, üstelik bir hayli loş.
Bu kasvetli odaya verir bir parça hayat,
Bu misafir odası:
Bir misafir bekliyor.
Köşede duran saat vuruyor tik-tak, tik-tak
Gelecek diye heran günlere gün ekliyor.
Öyle bir misafir ki;
Bir daha hiç çıkmayacak! ...
NOT: GEL! .. Kalbimin bir ömür misafiri ol! ...
http://hanzadehan.spaces.live.com/