Handan Ocak Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Hitit duasi olarak geçiyor.

"Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez."

yalniz para için mi avuç açılır? sevgi için de ilgi için de değmez....

bu şiirde, başlı başına tahakküm unsuru olarak anlatinan felsefenin ve islevinin sosyolojik açıdan ekonomik boyutunu da görebiliyoruz..


Köleler felsefe kaygusu çekmedikleri
İçin ekmek yapıyorlardı, çünkü
Felsefelerini köle sahipleri veriyordu onlara;
Felsefe sahipleri köle kaygusu çekmedikle ...

Hoş, olsa da korkacak miyim zaten
Güneşle gelecek ölümden?
Ben ki her nisan bir yaş daha genç,
Her bahar biraz daha aşığım;

sen neysen o kadarsın, ey akşam!
annem içini çekiyor kimi ansa;
ürkü!.. biri ansızın bir gül koparsa;
şimdi uzak olandır neye ulaşsam...

Bana çiçek gönderme

bir kuş ağacı gönder

alnıma dokunanlar

iyileşmiş desinler..

-ah şu yalnızlık
kemik gibi
ne yanına dönsen batar

Seni aramam için beni uzağa attın!
Alemi benim, beni kendin için yarattın!

Babamdan yapılmış bir korkuydu dünya...


Ey penceresi dışarıya açık, içeriye kapalı evler.

Geldigimiz gibi gitmek biraz zor...Ama keşke dünyayı kendi haline birakabilseydik.
Elinize yüreğinize sağlık.

"var olan zaten geçti yok da ortada yok
şen ol da var için yok için üzülme"

haksızlık doğuran bir dünyada, güvercin gibi kanadım olmadığından uçamadim, boşuna güzellestirdim kendimi çünkü çölde yalniz bir şarkıydım,
Allahim ! benim de ruhumu, kalbimi, aklimi vahşi insanlara emanet etme...

kuramadığım güzelliklerin sessiz görünümü, yalpalayan hayatım derken.."Ne zamandır ertelediğim her acı,
Çıt çıkarıyor artık, başlıyor yeni bir ezgi,
-bu şiir -
Sendelerken yaşamım ve bilinmez yönlerim,
Dost kalmak zorunda bana ve
sizlere!"

ağaç nasıl yağmura kendini anlatabiliyorsa, denizde içini dökmeli balığa...tek gürültüsünü değil hiç bir şeyine alışamadım kapladığım yerin...ama hep sorarım kendime ben kimim?

"Yıllardır kendini bulutlarda saklayan illegal bir yağmurum.
Bir yağsam pahalıya malolacağım.
Ben bir bodrum kat kızıyım bayım
Yalnızlıktan başka imparator tanımaz bodrumum
Bir süredir plastik vazolar gibi hiç kırılmıyorum"


"İnsan içinde çevrilen bir çıkrığın sesini unutur mu?"

"Bilmiyoruz neden kavga" bilmediğim dünyanın yine bilemediklerimden...
Kulaklarımızı tıkıyoruz: Para para para
Kulaklarımızı açıyoruz: Kavga kavga kavga
Sorar belki biri: Kavga ama neden kavga
Komşumuza sonsuz balta, karımıza yumruklar içinde
-Bilmiyoruz neden kavga.

"Yorgundum..
köklerimdeki uğultuyla ölümü beklemekten..."
ölümü beklerken çok yoruldum...ben de.

"Sonra sen kendi yolunu çizdin.. Benim ilkokulda resmim zayıftı, pek bir şey çizemedim.."
beceriksizligimi hatırlattı...

dün Hiroşima bugün Gazze...yanan,parçalanan,ölen çocuklar...
"büyümez ölü çocuklar"
Kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.

Hiroşima'da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.

Saçlarım tutuştu önce,
gözle ...

anlamanın bedeli değişmek kimi zaman da dönüşmektedir.
geldigimiz gibi gitmek zor biraz...dünya böyle bir yer

çivili hayatta delik deşiğiz :)

kisa yolu tamamlayıp uzun yola nasıl çıkılır bilmiyorum...şair bilip hazırlanmış. ne güzel.




""Bir hayatı,ısmarlama bir hayatı bırakıyorum
görenler üstünde iyi duruyor derdi her bakışta
askerken kantinden satın aldığım cep aynası
bazı geceler çıkarken
uçarı bir gülümseyişle takındığım mu ...

Kalbin acı mevsimi...Hiç bitmeyecek gibi.