Han Zade Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkında ...

Sevgilisi Olanlara;

Aşkın amacı birileri için 'Mükemmel insan' olmak değildir, seni mükemmelliğe en çok yaklaştıracak insanı bulmaktır..


Çapkınlara;

Sevmediğin birine asla 'Seni seviyorum' deme.. İçinde olmayan duygulardan varmış gibi söz etme.. Kimsenin hayatına kalbini kırmak için girme.. Sevgi dolu bakan gözlere asla yalan söyleme, çünkü birine verebileceğin en büyük acı, aşık olmadığın birini kendine aşık etmektir...


Evli Olanlara;

Seven insan 'Senin hatan' yerine 'Özür dilerim' diyendir... 'Neredesin? ' yerine 'Ben buradayım' diyendir.. 'Nasıl yaparsın? ' yerine 'Niye yaptığını anlıyorum' diyendir.. ve aşk 'Keşke' yerine daima 'İyi ki' diyendir...


Kalbi Kırık Olanlara;


Kalp yarası siz kanatmaktan vazgeçinceye kadar sürer ve ilacı bu acıya alışmak değil, ondan ders çıkarabilmektir..


Aşık Olmaktan Korkanlara;

Aşka düş ama tökezleme, anla ama bekleme, paylaş ama isteme, yaralan ama asla acıyı içinde büyütme...


Sevdiğini Fazla Sahiplenenlere;

Sevdiğinin bir başkasıyla mutlu olduğunu görmekten daha acı bir şey varsa, o da sevdiğinin seninle mutsuz oldugunu görmektir..


Aşkını İtiraf Etmeye Çekinenlere;

Sevdiğinden ayrılınca aşk acı verir, sevdiğin seni terk edince daha da çok acı verir ama en acısı, onu ne kadar sevdigini bilmesine hiç fırsat vermemektir..


Dönmeyecek Birini Hala Bekleyenlere;

Hayatın en hüzünlü anı, deli gibi sevdiğin insanın buna hiç değmediğini gördüğün andır ve en büyük kaybın onun için harcadığın yıllardır... Senin aşkını şu gün hak etmeyen, bil ki 10 sene sonra yine hak etmeyecektir... Bırak, gitsin...

MÜŞFİK KENTER'den...

Bitsin Bu Hasret.



Bu akşam, senin yanına geldim.
Dönüpte yüzüme, bakmadın niye,
Karşıdan bakarak, ağladım yine,
Sesimi kabrinden, duyarsın diye.

Ne toprakta bir ses, ne senden seda,
Sanki her şey sağır, sanki her kes lal.
Bekledim sabırla, belki dersin kal.
Şaşırıp kalmışım, bu ne zorlu hal.

İçimde hasretin, kabardı yine,
Kavuşmak ne zaman, bilebilseydim?
Arada bulunan, sırlı perdeyi,
Ucundan çekipte, yırtabilseydim.

Sen bana yakınsın, his ediyorum,
Bense sana bilmem, neden uzağım.
Kalmadı kararım, ölümü sağım,
Arkandan oraya, gelebilseydim.

Allahım emrine, yok itirazım,
Sana isyan asla, gelmez aklıma
Ben ancak bu zalim, nefsten bizarım.
Kurtar beni ondan, düştüm bahtına.

Gönlüm şükretse de, gözüm dinlemez,
Gözümden akıyor, bu yaşlar neden
Ruhum teslimdedir, aklım bilemez,
Beni alıp gittin, sevgilim benden.

Bilirim ötede, beklersin beni.
Hasretin içimde, her gün artıyor.
Elimde olmadan, özlerim seni,
Yüreğime bir ok, durmaz batıyor.

Ne sesimi duydun, ne sen seslendin,
Ne bir haber verdin, ne bir işaret,
Her gece rüyamda, diyorsun sabret,
Yeter dayanamam, bitsin bu hasret.

Necdet EREM.

Akıl “Geleceğini düşün” derken,
Aşk “Ne geleceği? Ne zaman Azrail ile karşılaşacağını biliyor musun? ” der.

Akıl, anlık mutlulukların sonu olmadığını, bir düzen kurman gerektiğini söyler,
Aşk ise anı yaşaman için bastırır.

Akıl, kaybedeceklerini hesapla diyerek dikilir karşına,
Aşk ise gemileri yakman için ateşi tutuşturmaya kalkar eline.

Akıl, paran yoksa bu hayatta adam gibi yerin yok, beni başına topla derken,
Aşk, o aklı başından almak için pusuya yatmıştır bir yerlerde.

Akıl, sükûneti, huzuru tavsiye ederken,
Aşk hemen devreye girer ve serüvensiz bir hayatı, otların da yaşadığını fısıldar kulağına.

Akıl, zararlı alışkanlıklardan uzak durmayı, tutkuları denetim altına almayı öğütlerken,
Aşk, bu dünyada Akıllı insanların değil, tutkularıyla yaşayanların arkalarında izler bıraktığına yemin üstüne yemin eder.

Akıl, yaşının adamı ol diye gözlerini kısıp kaşlarını çatarken,
Aşk, içindeki çocuğu sakın ola öldürme diye öğüt üstüne öğüt verir.

Akıl, içinde yaşadığın toplumun hiç değilse genel olarak normlarını kabul et derken,
Aşk tam bir başkaldırıya çağırır.

Akıl, sayısız tehlikeyi sıralayarak kendini korumanı önerirken,
Aşk, ruhunu bile çırılçıplak soymanı ister.

Ve sen, ya aklı seçersin ya da aşkı...

O AN SULAR BİLE YANDI ÜSTADIM

aşkın ölümüne,şahitti vakit
güneş gökyüzünden indi üstadım!
bitimsiz hasretti,bozulmaz akit
geceler mahşere döndü üstadım!

can canan kalbinden olunca sürgün
yüreğini sardı,çilei vurgun
bulutlar gözyaşı döktü de hergün
yıldızlar karardı,söndü üstadım!

gül dalı bülbüle olunca mezar
gökyüzü yas tuttu etti intizar
vefasızlık denen o keskin hızar
vuslatın boynuna bindi üstadım!

yarin kurşunları yüreği deldi
efsunlu birgölde bir suna öldü
ruhunda zemheri bir ayaz kaldı
ağlarken gözyaşı dondu üstadım!

acı bir ihanet kalemi kırdı
bu aşka vuslat yok kelamı verdi
şeytanlar sonunda murada erdi
yürekcehenneme kondu üstadım!

dermanlar derdine olsa kafile
ruhunda sızılar dinmez nafile
tarihe hicrandır bu aşkı çile
çöl ilk kez mejnun'u yendi üstadım!

bir ferman okundu,gülün diliyle
ve ateş yakıldı gülün dalıyla
aslı taht yaptı da,kerem külüyle
O AN SULAR BİLE YANDI ÜSTADIM! ! !

İHSAN TURHAN

Karanlıkta boğulma..içinde ki aydınlığı kullan,
Göreceksin ki,yalnız ve hüzünlü geceler,
Pırıl-pırıl bahçelere taşıyacak seni…
Pınar başında susuzluktan ölme..(Hz.Mevlana) ”
selam ve sevgiyle herşey gönlünce olsun...

http://fizy.org/ytWHSpytIjjB


yanyana geçen geceler unutulup gidermi
acılar birden biter mi
bir bebek özleminde seni aramak var ya
bu hep böyle böyle gidermi


suya hasret çöllerde beyaz güller biter mi
dikenleri göğü deler mi
bir menekşe kokusunda seni aramak var ya
bu hep böyle böyle gider mi

kendine iyi bak beni düşünme
su akar yatağını bulur

içimdeki fırtına, kör kurşunla diner mi
kavgalar kansız biter mi
bir mavzer çığlığında seni aramak var ya
bu hep böyle böyle gider mi

şu kahpe dünya seni bana düşman eder mi
dostluklar birden biter mi
bir kardeş selamında seni aramak var ya
bu hep böyle gider mi

kendine iyi bak, beni düşünme
su akar yatağını bulur.
kendine iyi bak, beni düşünme
su akar yatağını bulur.

ALİ ÇINAR

& Küskünüm Sana &
Böyle kaç yaz geçti,söyle kaç bahar
Sensiz yıllarımı sorma istemem.
Şu garip gönlüme dolsa da efkar
Bana bir teselli verme istemem.

Kapansa yüreğim vurulsa mühür
Kararsa da bahtım kömürden kömür
Tutuşsam hasretle yansam bir ömür
Bu öksüz ruhuma girme istemem.

Hazanı yaşasa en güzel çağım
Viraneye dönse gönül otağım
Dalında kurusa gonca gül bağım
Dikenler sarsa da derme istemem.

Sen gittin elimde anılar kaldı
Hüzünle gözlerim guruba daldı
Hicran dolu günler kapımı çaldı
Kul olsan kapımda durma istemem.


Sibel Kılıç

ağla yaralı kalbim hepsi yalan
ağla bir avuç küldür elde kalan

artık savrulup gitsende rüzgara
ağla mazidir şimdi senin olan

yaralı yaralı yaralı kalbim

dokunduğun el yalan sakındığın gül yalan
sel akar kum olur geriye kalan

ağla yaralı kalbim hepsi yalan
ağla bir avuç küldür elde kalan

yaralı yaralı yaralı kalbim
yaralı yaralı yaralı kalbim...

Değer verdiğimiz kardeşimiz saygıdeğer bir şahsiyettir
Etkili ve seviyeli paylaşım atmosferi
İHVANİ PAYLAŞIM PLATFORMU - Yöneticisidir
Kendisiyle paylaşım yapmaktan onur duyarız

Acıların varsa eğer birgün olur biter
Azimli ol! çünkü o seni daima ileri iter
Şunu bilki diken biten topraktan
Gün olur birgün gül biter.....

MÜPTELAYIM BİR ÜMİTSİZ GİZLİ DERDİN ZEHRİNE, BU SEBEPTEN HER GEÇEN GÜN DÜŞTÜ DERMANIM BENİM.
YOK TESELİDEN NASİBİM VERMEYİN ZAHMET BANA ETMEYİN BUNCA EZİYET AZMI HİCRANIMM BENİM.
GÖRMEZSEM KALMAZ KARARIM DİNMEZ EFKANIM BENİM
HASTA GÖNLÜM ÇOK ZAMANDIR İŞTİRAKINDAN HARAP.
KAN TUTAR SEN HER BAKIŞTA,KAST EDERSEN CANIMA,
YARAMI SAR MERHEM OLDA AKMASIN KANIM BENİM.

yar sen üzülür müsün



anladın ki bu aşktan hiç kimseye hayır yok,
benden sana yar olmaz dersem üzülür müsün?
bir masalda maşuğu mevlasından daha çok,
seven bahtiyar olmaz dersem üzülür müsün?

hülyalı yıldızlardan salıncaklar kursan da
tarifsiz muştularla yüreğimde dursan da,
alnımdaki talihi on ikiden vursan da
gönlüm berhudar olmaz dersem üzülür müsün?

boğduğun çığlıklarım inletirken mahşeri,
hicranlarla sarsıldı sevdamızın kaderi,
sitemlerim köz olup kavurursa her yeri
sevdan sana kar olmaz dersem üzülür müsün?

gönülsüz kelebeğim,daldan dala uçarken,
yediveren gül gibi her iklimde açarken
kanlı bıçaklı olup yüreğimden kaçarken
mevsimin bahar olmaz dersem üzülür müsün?


sen sakın üzülme...
gerçek sevmek herkesten çok değil,kendinden çok sevmektir...
özlenen beklenilmeye değiyorsa...
ömür boyu beklenir...

kader denen....
bu yazgıyı geçmedik mi....
birtanem......

ömür boyu...
bu sevgiyi seçmedik mi....
birtanem.....

hasretlerde.....
kor misali çekmedik mi.....
birtanem......

ömür boyu....
bu sevgiyi seçmedik mi...
birtanem......

hannane

Efendim

Hele bak halime canım efendim
Tecrübe kazanmak çok yavaş imiş
Sahtekar elinden bittim tükendim
Cahilin sözünden bıktım efendim

Yükseklere bakıp yayla gördüğüm
Asil soylu diye gönül verdiğim
Sırma saçlarına elim sürdüğüm
Diken olup elime battı efendim

Her savdaya dayanamaz bir civan
Yüzü güler ama içinde şivan
Gönül hırsızları olmuş pehlivan
Güreş tutmaz ama döner efendim

Murat der ki ateşine yandığım
Sözlerine inanıp da kandığım
Sevgi çöllerinde leyla sandığım
Mecnun edip yolda koydu efendim

Murat Çardak

Bir Gül Bir Üzül..
Geleli dünyaya oldu yirmi beş yıl..
Gözüm gönlüm karardı bir gül bir üzül..
Bir gün kalk iki gün üstüne yıkıl..
Gözüm gönlüm karardı bir gül bir üzül..

Cehennemden Cennete mekik dokurum..
Tebbeti bile bir ters bir düz okurum..
Yar bir gün güleç, bir gün yapar kurum..
Gözüm gönlüm karardı bir gül bir üzül..

Hayatım bu oldu bir gece bir gündüz..
Yürüyorum yokuş sonra görünüyor düz..
Bir ermeni oluruz ikinci günde kürdüz..
Gözüm gönlüm karardı bir gül bir üzül..

Konuşurum sözüm yetmez, susarım bitmez..
Köpeği çağırırım gelmez kovarım gitmez..
Koyun yün vermez, çoban koyun gütmez..
Gözüm gönlüm karardı bir gül bir üzül..

TürkmenBeyi eremedi bu sırra ne iştir.
Yıl bak yaz olmuş sonra gelen kıştır..
Yediğim lokma kuru, gözümden akan yaştır..
Gözüm gönlüm karardı bir gül bir üzül..

TürkmenBeyi..

beni de vurdular


---

Yüregimiz tek sermayemizdi gülüm
Ne zaman darda kalsak
Ve yorulsak hayatin dik ve zorlu basamaklarinda
Yüregimize siginirdik
Yagmur gizlerdi gözümüzdeki yaslari
Agladigimizi kimse görmezdi

Yalana alisamadik bir türlü
Özümüz sözümüz birdi her zaman
Kivirmazdik isimize gelince
Sevgiyi bastaci ettik herseyin üstüne
ihanetler gördük
ihanet etmeyi yediremedik kendimize
vefasiz cikti can dediklerimiz
biz vefayi namus bildik
hic kimseleri silemedik yürek defterimizden
biz sulara yazmadik sevdamizi
terk edenleri bile terk etmedik

paramiz pulumuz yoktu
arkamiz, dayimiz
ama yüregimiz vardi be gülüm
simdi onuda vurdular…

alıntı

Boyun Büktüm Kadere
O kadar güçlü değilim inan, göründüğü gibi değil hayatım, ecelle pençeleşirim gizli gizli, kadere söz geçiremem, anlatır dururum kendimi bildim bileli. Ama zamanım yok inan daha fazla dayanmaya, vaktim kalmayacak yine senin peşinde sevgi dilenirken mutluluğu aramaya.Bak halime görmüyormusun...? yanaklarımda süzülen aşkının izleri, ellerimde bekleyişlerin yara beresi ve saçlarımda sensizliğin soğukları. Ben ben değilim anla artık hak ver bana, ben seni severken kayboldum hep arka sokaklarda...
----------



Bu şiirin hikayesi:

Şimdi kim gülse batar ciğerime,sızlatır bedenim..,Kor olmuş bir hayalin peşinde sürükler sensizliğim, sen hep uzakta kalan olursun bense yere bakan.karanlıklar hep korkutur gecemi, büyütür sonra gözlerimde ve sen hep paslı bir çivi çakan olursun yüreğime...Her gün bir kez vurursun acımadan, her bakışınla her görmezden gelişinle beni...

Yaşamak bu olsaydı, herkezin elinde mendil köşe başlarında umut bekliyor olurlardı.Solgun bitkin gözlerle, yeşil bir bakışı, siyah bir gülüşü yada elasını yada mavi bir hüzne davet yollarlardı tüm çaresiz bakışlar.Tıpkı benim gibi, sisli ve karanlık yarınlarda, güneşin yamacında üşüyerek, kan dolmuş gözlerini saklayarak ve gülmesini unutan yüzüne gülüşün resmini çizerek...

İster gel ister gelme, istersen sev beni istersen sevme, ben bıktım oyunlarından, bıktım hilelerinden hayatın. Eğer hak etmiyorsam sevgini uğraştırma beni kendinle, git istediğin yere hatta istediğin güzele. Yoruldum anlıyormusun yollarında, yoruldum tükendim, düşünmekten solduğum akşamlarda. Bir kibrit çak işte bana, yak yakabildiğin kadar, yak benden kalan her ne varsa. Yırt at beynindeki resimlerimi, sök fırlat kulağında kalmışsa bir kaç sevgi sözümü. Ama al kendini benden artık, kurtar bekleyişlerin ocağından.

O kadar güçlü değilim inan, göründüğü gibi değil hayatım, ecelle pençeleşirim gizli gizli, kadere söz geçiremem, anlatır dururum kendimi bildim bileli. Ama zamanım yok inan daha fazla dayanmaya, vaktim kalmayacak yine senin peşinde sevgi dilenirken mutluluğu aramaya.Bak halime görmüyormusun...? yanaklarımda süzülen aşkının izleri, ellerimde bekleyişlerin yara beresi ve saçlarımda sensizliğin soğukları. Ben ben değilim anla artık hak ver bana, ben seni severken kayboldum hep arka sokaklarda...

Seni sevmek ecelse gelsin derdim, ama sen ecelimi bile vermedin bana. Kırdın incittin öyleki alıştırdın özlemine, alıştırdın yokluğuna. Ve ben artık yemin ettim bir daha seni aramayacağıma. Şimdi oturmuş ağlıyorum, hayat yine yapacağını yaptı diye sitemlerimi yağdırıyorum gecenin üstüne. Yok çaresi anlamıyormusun, sen yoksun, sevgin yok ve ben yok olan bir adama aşığım, sebebim olsun diye şimdide ağlıyorum...

Bak sabah olmak üzere, saatim vurdu 06:birgün daha sensizliğe. Ve ben düşündüğüm bir geceyi daha mahvettim gözlerimde. Kuşların cıvıltıları kıskandırıyor hep bu saatte beni.Ellerin koynunda sevdikleri, sımsıcak odaları evleri. Ve ben tavanlarda unutuyorum bakışlarımı üstelik üşüyorum. Parmaklarım da sigaram, elerim yorgun, dudaklarım bıkmış dumandan oysa, ciğerlerim mutsuz. Bir sigadan vazgeçmeliyim birde senden belkide. İkinizde acıtıyorsunuz, ikinizde zehir veriyorsunuz gözlerime ikinizin yüzünden dargın kaldım ömrüme..

Oysa varya, bir bakışına, bir gülüşüne hatta tek bir sözüne, dünyaları değişmezdim. ömrüme ömür verseler ben senden böylesine vazgeçmezdim. Boyun büküp kaderime, ' sen her şeyi en iyi bilensin ' demezdim. Anlayacağın, yumacağım her seni görüşte gözlerimi, öldürürcesine sıkacağım kalbimde sevgimi. Ve ben ağlamadan bu defa, sızlanmadan kimselere seni içimde gizleyeceğim. Örteceğim üstüne acının yorganını, seni ben bile görmeyeceğim. Unutmanın adı ölümse eğer sevgilim, inan ardıma bile bakmayacağım, uzatıp ellerimi sensizliğime, durmayacağım buralarda, ben bu dünyadan göçeceğim.

Naciye Furan

Gizli Sevdamı Alır Giderim

Seni ne kadar çok sevdiğimi
Senden neden kopamadığımı
Bilemedin
……. Anlayamadın
Alışmışım sana bir kere
…………….. hergün tiryakiliğine
Bir çocuk gözüyle bakan yüreğimle
Kartalların kanadında taşırım
Orkestranın ahenginde saklarım seni
Uçarım
…….İstemediğin an
…………………tutamazsın beni
Karışır giderim
…………….. sevdamla yıldızlara doğru

Sen beni sevmedikçe, tanıyamazsın
Küçücük yüreğimdeki, büyük sevdayı
Habersiz yazılan sır gibi, kitabımdaki kalbi
Yıllarca uçup gelmişim
Yine de göremezsin sen
… gözümdeki
………yasak damlalardan düşen
…………………….. acı sevdayı
Saat durdu bugün
………………takvimlerde yapraklar bitti
Uçuyorum artık
…………….. Sevdamı da yanımda taşıyarak
………………………………………… Güneşe doğru…
Cengiz Çetik-29.01.2009-finike

Sense, susarak uğurladın beni senden



Sonunu bildiğim hayat oyunlarına tutanak yazdım yine….
Payıma düşen ihanetleri aklamak,yazgımı teselli etmek düştü yine bana..
Ben gittim,ben çizdim isminin üstünü….
Yalnızlık durağının istasyon şefi,kalbime,
Ben verdim emiri,ben istedim sonu görmeyi…
Bitecek bir şeydi biliyorduk,,,,,
Korkuyorduk biçilmiş sonları giyinmeyi,
Umursamıyorduk,mutluyduk….
Güçlüydük,sözüm ona cesurduk her ikimizde…
Ne çok sözler veriyorduk,gideceğimizi hesaba katmadan günün birinde…
Yalanlar söylüyorduk,pembe yalanlar….
Düşler kuruyorduk,gelecek adına…
Kucağımıza alacaktık kızımızı dört yıl sonra ….
Sen öyle çok kaptırmıştın ki kendini….
İnanıyordun anlattığın masallara,benim gibi…
Bir gün gideceksin dedim,
Asla,gidecek biri varsa o ben değil sen olacaksın dedin,
diğerleri gibi…
Her güzel şey bitmeye mahkumdu aslında,
Kavuşamayacaktık,yazdığımız mutlu masalda….
Gerçek günün birinde dikilince karşımıza,
Sert bir yumrukla,dağıldık…
Anladık ki,
Bitmeye Mahkum bir aşkın can damarının kesilme vakti…
Sen suçu bana yıkmaya,kendini haklı çıkarmaya çalıştıkça…
Anladım ki,
Hayatımda ki tüm hikayelerin sonu aynı bitiyor..

Biten bir aşkın can damarını kestim ben…
Sense, susarak uğurladın beni senden

SENİ BEKLEYİŞİMİN ADI YOK!

Aslında bir kibrit kafi gündüzleri tutuşturup,
Gecenin gerdanına dizi dizi yıldızlar yapmaya.
Hani sabahın boyu yetişse uzanıp öpecek alnından Ay’ı
Bir de hep geç kalınmış ömrün son deminde gelmese ölüm
Belki böylesi dar gelmez giyindiğimiz mutluluklar

Mevsimlerin peşine takılıp ta,
Hüznü oradan oraya taşıyan yağmurlar gibiyim
Sıcak avuçlarda buhar olup göğe karışan
Soğuk bakışlarda buz kesip anlamdan alabildiğine uzaklaşan

Seni bekleyişimin adı yok,
Hasreti çeke çeke uzaklara götüren çok vagonlu trenlerin de.
Hani giden gider de, geçmişi kalırya geride,
Onu hep yaşlı gözlerle bekleyen.
Zamanla dilindeki özlemi kırıverir zaman, en hassas yerinden

Çok geçmeden, çok geçiyor yokluğunun üzerinden,
Haram saatler diziliyor boğazıma uzadıkça sensizlik,
Tenhasına sere serpe uzandığım düşler de yetmiyor
Yorgun arzularımı kışkırtmaya
Verdiğim sözlere saklanmış militan kılıklı yalanlar yakayı ele veriyor bir bir
Tutuklayıp aynalara hapsediyorum
Sonra vicdanım delil yetersizliğinden serbest bırakıyor

Seni bekleyişimin adı yok
Dursun diye duvarlara çivilediğim zamanın da
Payıma düşen yalnızlığın zirvesinde,
Saçlarımla gizlice siyahını paylaşıyor gece.
O zaman, bu şehir bir kez daha düşüyor gözümden
Kalabalık kaldırımlarında adım adım eziliyor günahlarımın gölgesi

Sanki ben değildim külçe külçe acıların sahibi
Ağır korkuların ezip yel değirmelerine verdiği
Savrulmuş bedenimin, rüzgarında ölmeden dirildiği
Sanki sen değildin bırakıp giden
Üstüne üstlük hiç gelmemişken

Seni bekleyişimin adı yok
Kurulmamış köprülerden geçmeye çalışan benliğimin de
Şiirlerim şahit olsun ki
İki satır arasına sığmıyor yalnızlığım
Ne nokta anlatabiliyor kararsızlığımı
Ne de virgül koyabiliyorum yılların ardına
Yenik düştü keşkelerim oynadığım oyunlara
Yine de teslim olmadım
Ama sen, namluda hüzün
Beni tam on ikiden vurdun

Seni bekleyişimin adı yok
Gelmeyişinin de…!


02.06.2006
HÜMEYRAYILMAZ

Dinle Beni Yüreğim.Sus ve dinle
Dinle beni yüreğim...
sadece ve sessizce dinle....
ve selam et yüreğim...
sevdaya aşka dair ne varsa hepsine selam et.

Bir yalvarışla çıkmıştık yola biz...
bir haykırışla....
umutlarımızı anlatmıştık susayan gönüllere..
biz sevdanın esiriydik yüreğim....
biz aşk askeriydik...

Şimdi bir köşede bükükse boynumuz...
ağlıyosak hala,incilmişsek yine toparlanma zamanı yüreğim...
bu yolda acının adını GÜL koyduk biz... zehirin adını BAL koyduk biz....

itselerde, herkesi DOST bildik biz....
bilelim yüreğim hep böyle bilelim biz...

Dertlere siper olma zamanı,gönüllerde sevda olma zamanı..
yüreğim kışın bahar olma zamanı....
hadi bir umut yine...kalkalım ayağa..
hadi silelim gözyaşlarımızı...

kimse görmesin bilmesin ağladığımızı... dostumuz olan geceyi bekleyelim yüreğim....

vede bizi yalnız bırakmayan yıldızlarımızı...
onları dost seçtik biz kendimize...
çünkü hem çok uzaktırlar hemde çok yakındırlar...

vede

ışıklarıyla geceyi ne güzel aydınlatırlar... örtsün yüreğim gece bütün yaralarımızı....

saklasın bizim gözyaşlarımızı.....
elimizi kaldırdık ya semaya biz....
UNUTMA yüreğim biz istedik
AŞIK olmayı RABBİMİZDEN...
biz istedik dertleri can-ı gönülden...
gelsin dedik...sevginin fedakarlığı olacakdı elbet....

Yüreğim AŞIKLAR için burası sadece bir gölgelikti..yani okadar kısaydı..

O yüzden AŞIKLAR buraya hiç kıymet vermediler....
kimseyi incitmediler..
değmezdiki zaten bir gölgelikdi bura onlar için...
onların yurdu AŞIKLAR DİYARIYDI.....

ne kadar uzağız dimi yüreğim oraya.. gayret yüreğim...

gayret ve az sabret yüreğim....
kapı kapı dolaşma zamanı şimdi...

sevginin sahibini anlatmak için... kovulsakda anlatma zamanı yüreğim aşkın sahibini tanıtmak için...
anlatalım haykıralım ve yanalım yüreğim... nereye gidiyor bu insanlar diye....

ağlayalım yüreğim ağlayalım...
bize sevgiyi öğretmişti RABBİM....

sevgiyi tanımamız için bize anne baba eş dost göndermişti..... ama bunlar araçtı yüreğim...

basamak basamak HAKKA ulaşmak için....sevmekti yüreğim sadece onun için....

Hüzün mevsiminde dökülen yaprak gibiyiz.... savrulduk heryere..

kaybettik benliğimizi..

unuttuk nerden geldiğimizi ve nereye gittiğimizi....
ve şimdi yüreğim....
hatırlama ve hatırlatma zamanı...

gözler sahtelikleri gördü hep..
eller sahteye uzandı hep...

kaç el yetim başını okşuyor yüreğim...
kaç el bir gözyaşı siliyor....

oysaki bu eller bize yüreklere dokunmak için verilmişti...

ve kaçımız şimdi gerçekleri görüyor..
kaçımız işine geleni görüyor....

oysa yüreğim bu gözler hakkı görmek için verilmemişmiydi.....

ve kaçımızın kulağında
sevgi sözcükleri çınlıyor....
kaçımız iyi şeyler duyuyoruz..

oysa bunların hepsi bize bir duyguyu büsbütün yaşamak için verilmişti....
AŞK...
işte ozaman göz onu görürdü, kulak onu duyardı, ayak ona varırdı, el ona uzanırdı......

Hasret yükünü sırtlayarak çok yollar aldık...
gözyaşlarımızı gönlümüze akıttık...ve yüreğim senle beraber kanadak,
acıtıldık, incitildik,itildik......

varsın yapsınlar yüreğim...
biz burda kalıcı değiliz...

varsın yapsınlar yüreğim biz lanet edici değiliz....
her şeyi gören her şeyi görüyo yüreğim... sen üzülme...mahzun olma....

Umut hayalimiz olsun..
sevdamız sermayemiz olsun...
gözlerimiz ışığımız olsun...
sözümüz özümüz olsun...
halimiz aşkımız olsun...
benliğimiz HAK ESİRİ olsun.....
güneşimiz rüyamız olsun....
ve bir gün öldüğümüzde
ADIMIZ AŞIK KONSUN.....

hep diyorum ve hep diyeceğim yüreğim sanma AŞK kolay değildir....

AŞIKLAR DİYARINA varmak kolay değildir... bedelde herşeyi ister....

AŞIKLAR kendilerini düşünmezlerdi kendileri yoktiki zaten onlar hiç buraya ait olmadılarki....

onların yaşadığı acıları yaşamadan bu yolda sana yol yok yüreğim..yol yok.....

..Ve Yüreğim Yine Gitme Zamanı..









biz istedik sevmeyi sevilmeyi kücük bile olsa sevdiğimizden ilki görmeyi bizde insanız bizimde sevmeye hakkımız var ama bir gün geliyor ya ayrılık kapıya geliyor ya o zaman nefesimiz duruyor gözlerde istemeyerek yaşlar akıyor sonra o yürek denilen şey acıyor öyle bir acıyorki yüregin ağıt yakar sana

sonra bizimde bu acıyan yüregimize kücük bir lafımız olur Dinle Beni Yüreğim.Sus ve dinle

nefsimmiş meğer...



Yıllardır kendimi, güyâ tanırdım;
Sanık ben, yargıç ben, hep aklanırdım.
Şeytanı, en büyük düşman sanırdım;
Ondan da beteri.. Nefsimmiş meğer...
Gönlümü, hevâya kaptıran oymuş,
Şuûru şehvete saptıran oymuş,
Tutkuları, putlar yaptıran oymuş,
En sinsi düşmanım.. Nefsimmiş meğer...
Övgü dolu sözlerine kanmışım;
'Kalbin temiz' demiş, gerçek sanmışım.
Hakk'ı ancak, zor günümde anmışım,
İçimdeki nankör.. Nefsimmiş meğer...
Öyle sevdirmiş ki,dünyayı bana;
Saraylar kurmuşum, üç günlük cana.
Hevâ heves denen, çöplükten yana
Beni sürükleyen.. Nefsimmiş meğer...
Meyhâne meyhâne, hayâl kurmuşum,
Çamurlu yollarda, yalpa vurmuşum,
Adresi hep, münâfıktan sormuşum;
Koynumdaki yılan.. Nefsimmiş meğer...
Dalmışım.. Her akşam cümbüşle meşke,
Kalmamış dilimde, riyâdan başka.
Bir kadehlik, ömrü olan bir aşka;
Beni kul eyleyen.. Nefsimmiş meğer...
Tutkuya döndükçe, giyim markası,
Yerde paspas olmuş, hayâ hırkası.
Kuşatmış kaleyi, şeytan fırkası;
İçindeki casus.. Nefsimmiş meğer...
Ne kadar soyarsa, insan bedeni;
O kadar olurmuş, güyâ medenî.
Bu afyonu, bir çağdaşlık nedeni,
Diyerek yutturan.. Nefsimmiş meğer...
İkbâl korkusuyla, kıstırmış beni,
Kur'ân kapısına, küstürmüş beni,
Zulüm karşısında, susturmuş beni;
Nefsimin zâlimi.. Nefsimmiş meğer...
Namaza, 'Bayramlık' fetvâsı veren,
Kullukta, 'Mevlid'i yeterli gören,
Farz dururken, nâfileyi gösteren;
Dalâlet rehberi.. Nefsimmiş meğer...
Ağzım bağlı, güya oruç tutmuşum,
Haramları, gözlerimle yutmuşum.
Seher vakti, yorgan döşek yatmışım;
Secdeye musallat.. Nefsimmiş meğer...
Bağ bahçede, hasat vakti gelince;
Hesaplar yapmışım, inceden ince,
Lâkin, Allah için zekât denince;
Elimi bağlayan.. Nefsimmiş meğer...
Vermişim, 'Ne cömert' desinler diye;
Üç beş çürük çarık, güyâ hediye.
Arkasından, dilenmişim medhiye;
Bu alkış delisi.. Nefsimmiş meğer...
Komşuda katık yok, ben tok yatmışım,
'Tembel' demiş, gıyâbında çatmışım,
Şevkât dersi vermiş, nutuk atmışım;
Bu sahtekâr maske.. Nefsimmiş meğer...
Kur'ân ehli görmüş, küçümsemişim,
Üstelik cür'etle 'Yobaz' demişim.
Nice kul hakkını, böyle yemişim;
Oysa gerçek yobaz.. Nefsimmiş meğer...



'Cengiz Numanoğlu'

AŞK

Gönlüme kurup da mahşer yerini,
Beni hayatıma sırat eyledi.
Köroğlu’ndan çaldı tüm hünerini,
Behram’ı çıldırtan kır at eyledi.

Savurup külümü bir nefesiyle,
Çınlatıp ruhumu çığlık sesiyle,
Sonunda verdiği kor hevesiyle,
Beni vedalara vuslat eyledi.

Sustu, yıllar yılı nedensiz oldu,
Kâh çırılçıplak, kâh bedensiz oldu;
Ne avuttu beni, ne bensiz oldu,
Beni öz yurduna serhat eyledi.

Hoyrat hazanında kayboldum, yittim,
Her dem, ayrı ayrı, eriyip bittim;
Sırrını ararken sır olup gittim,
Beni hasretine berat eyledi.

Duymadı öteden gelen çağrımı,
Görmedi içimde yanan nârımı;
Bir Şirin uğruna deldi bağrımı,
Dağları deviren Ferhat eyledi.

Yıkıp viran etti gönül kalemi,
Dar etti gözüme bütün âlemi;
Yazdı fermanımı, kırdı kalemi,
Körpe gençliğime heyhat eyledi…


adıdeğmez

UÇKURSUZ EFENDİ

Uçkuru başına buyruk efendi
Gece gündüz hayal eder kadını.
Yalaka olana kuyruk efendi
Allah’a kulluğun bilmez tadını.

Gönlü zifir zifir, yüreği kömür,
Bir cünüp hayalin peşinde ömür,
İstersen aklını uçkurla sömür
Göreceksin elbet bir gün yâdını.

Gözleri fal taşı, azgınlıktandır,
Ondaki ateşi kıskanır tandır!
Sen yüce ceddini böyle utandır
Kolaysa mahşerde yaşa şâdını.

Tarif ettim seni hep sözlerimde,
Kin taşıdım sana bu gözlerimde.
Uçkursuz efendi derim derim de
Koyamadım bundan başka adını.


Adıdeğmez