Gittin, kanadı kırık kuştum, sustum, sözlerine küstüm. Hani kırılırsın siyaha, nöbet nöbet geceler boyunca... Dün güne dize gelince, yürek acılara doyunca, O tez dönüsün gec olunca, kendime tahammülü öğrendim... Kördüm, bilendim, seni unutmayı öğrendim... Sen yoktun ; ben yalnız kalmayı öğrendim... Acıya duvar gibi durmayı ögrendim... Kaybolmuş bir dilin sözcükleri gibi; köksüz, bağsız durmayı öğrendim... Vazgectiysen hep sağnak yağışlarımdan, vazgectiysen bitmek bilmez kışlarımdan, Korkma kimseye ödenecek borcum yok; yok saymayı ben senden öğrendim... Uzak denizlere açıl; demiyorum,lakin bir kez açılmışsan tufandan korkma! MEVLANA
..
Apansız
Ayşe Tural
12.05.2009 - 23:25şairem şiirin çok hoş ve güzel yeni kayıt oldum buraya hikayeler nette yazıyorum bekir karakaya bu site biraz daha zormuş kayıt işlemleri neyse beklerim efendim saygılar hanımefendiye
Toplam 1 mesaj bulundu