Hayata hep ümitle bakabilmenin kütle olmuş bir görüntüsüdür benim gölgem.Tat almak için değil,tadı sunulmuş bir sergide inanarak seçici olmak gereklidir düşüncesiyle yazıyor ve hayatı destekliyorum.Yoksa,koordinatları belli bir hakikate karşı güneş aysbergini tanıtmak,hem inandırıcı olmaz hem de insanlığa kırık bir soluk tattırır.Şuan öğretmenlik yapmaktayım,en büyük öğrenmenin öğretirken öğrenmede olduğunu idrak ederken;hayatı kucaklamanın da bu koridordan geçtiğini inanıyorum.Ümitle bağlandığım hakikat ne bir erime ne de bir donmadır;dört mevsimin bir anda yaşandığı ebedi tılsımdır.
..
