Gürkal Gençay Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakk ...

önce merhaba sonra birçok soru işaretinin yanısıra ünlemler cümlelerinizde kalboldum felsefeyle yoğrulmuş herbiri ve son olarak teşekkür ederim sayfanıza ilk adım ürkütmüş olsada gezinmektenkeyif aldım sağlıkla kalın....

oysa;
bütün yollarım ona çıkardı benim,
ve
her dilde kapısını çalardım.
dilenmeden,
ve küçük düşürmeden,
onurlu,
incitmeden adımdaki erkek harfleri
sevdamı eşiğine koyardım.


çok güzel yazmışsınız..yüreğinize sağlık....

BİRİ ÖZLEDİ SENİ

Burnumda tütüyorsun nasıl özlemem seni
Tenimde alevleri o çok özlediğimi
Kuşlardan al haberimi, anladın değil mi?
Yüreğinde duy beni, biri özledi seni..

Bilmem neden.. nedensiz de olabilir.. olamaz mı.. belki sevdiğimden belki sevmeyi sevdiğimden belki anneleri sevdiğimden belki havadan sudan belki pazardan cumadan belki..işte belkiden bu sözler çok sevdiğim önem verdiğim Aydan Örtülü'nün olsun.. Aydan Örtülü'ye olsun.. Besteleniyor yakında şarkısını da ekleyeceğim.. Saygılar tanıdığım tanımaktan onur duyduğum insan..
Demek işin aylaklık ha: :))) Hani deniz yırtılır bir sabah dalgaları yayılır kıyılara.. Kim diker bilir misiniz? Sen.... :))

Göstermiş olduğunuz ilgiden dolayı teşekkür ederim, herşey gönlünüzce olsun. Hoşçakalın...

sayfama bırakılan şarkı sözüyle burdayım teşekkür etmek istedim......

çok kez geldim daha önce sayfanıza...şiirlerinizi pasiflemişssiniz halbuki okumaktan hep zevk aldığım bir şairdiniz.......

yani birde düşündüm neden helallik var şarkı içinde yada neden bu şarkı....

mesajlarada kapalı oluşunuz düşündürücü elbette özele bu kadar girilmez
güneşli aydınlık günlerde olun hep sevgiyle

Göndermiş olduğunuz ileti için tşk ederim...Saygılarımla...

gecenin siyahını giyince zaman
tüm ezberindekileri bozdurur sana şiir
damarlarında tutsak bir hayaletin ayak izleri
kendi zindanında yatar hiçliği
gözlerine bir avuç cinnet bıraktım usulca
saklı düşler mezarlığında...
azat dilemekten bihaber...
bekler zamanın kucağında

'pir divanına dizildik
aşk defterine yazıldık
bal olduk şerbet ezildik
doluya saydılar bizi'....

Pir Sultan Abdal

-
gelincik çiçeklerini sevdim
dokunduklarında hemen solan,
koparıldığında boynunu büken...
ama en çok da özgür oldukları için sevdim onları..
rüzgarlara karışıp, dünyaya dağıldıkları için..
Ve insana benzedikleri için sevdim
dünü var, bugünü var
Ama yarını? ? ?

Son şiirini (aslında şu anda tek) şiirini, metindeki tek sesi kaçırmadan iki kez okudum.. belki şiir de denmez.. bir 'önsöz azmanı' veya bir 'kitapçık' her neyse.. daha okuyacağım tekrar gelip..

Peki niye şaşırıyorum tespitlerinin bu kadar gerçekçi oluşuna? Bu kadar haklı oluşuna? Bu kadar mükemmel yazabildiğine?
Sanki yazdığın şiirler alıştığımız okuduğumuz tanıdığımız şairlerin şiirleri gibi miydi ki?
Kopyalayıp yapıştırdığın yorumlar bile onlarca yapılan yorumların ve yazılanların içinde, sözkonusu şiirin anafikri etrafında cuk oturan cümlelerden oluşmuyor muydu? ama özellikle kendine ait yorumlarındaki cümleler, Gürkal Gençay'ın has kanından olduğunu belli etmiyor muydu ki?
Şimdi bu şiiri/dersi/yazıyı okuduğumda niçin 'bu nasıl bir öngörü' diye şaşırma gafletine düşüyorum..
Niye o kadar düzgün yazıyı/şiiri okuduğumda kabaran kıskançlıklarım Gürkal Gençay'ı okurken kabaramıyor? Kel Fatma durumumu kabullenişim niye beni rahatsız etmiyor?
Bir sanatçının farkı boyle mi oluyor yoksa?
Bu mutluluğuma gerçek bir edebi malzemenin ruhumun rahatlaması mazeret mi?
Gürkal Gençay..
Sen çok yaşa emi..
Gereksiz bir çok insanın ömrü sana eklenmeli..
Edebiyat dünyası adına..
Gerekirse benden olsun..
Ama hak yerini bulsun..
Saygılarımla..

ne mesaj atabiliyorum,ne de şiirlerinize yorum yapabiliyorum,sanırım kapamışsınız..aslında en mantıklısı da bu..şiirlerime kattığınız yorumlar için teşekkür ederim arkadaşım..saygılarımla

...Seyr-i muradi

Çocukluğum,
kısa pantollu dérvişan,
ölü köpek bakışlı çocukluğum;
Seni, dinlediğin bütün masallardan tenzih ediyorum...

yüzüme vur şimdi, kandırılmış gülüşümü! ..



Susmaktan yorulunca bildiğin seslerin hatrına konuş gönlüm
Oyuncak bebeğimin gözünden dünyaya bakmak için vakit artık geç…
Kelimelerin ahengine düşmeyi bekliyor içimdeki ses
Bir gün batımı sahil bekleyişinde
aslımı oynamak adına masallardan kaçıyorum
çocuk kalabilmenin erdemi muamma...

Döner gelir sonra.

Ne zaman?

Sorma.

? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

kuzuların canını incitmeden cém'eyledim de taşırdım acıyı, çile-i merdan hanesinden. / şen û ihyâ eyledi sâye'n bağımı bahçemi, /..dirildim eyy peri; /
çıkıyorum, gömüldüğüm erbain'den...// ey! yâr, yû'suf olduğum kuyulara hoş geldin; / çok uzaklarda bi yerlerde, bir yoksul dérvîşi sevindirdin...

“Bir varmış, bir yokmuş” diye biten masallarmış meğer onlar...
..................................................................................................


/ Bir varmış bir yokmuş...
Bir bakmışsın aslında hiç yokmuş- sun.../

Yokluğun bir yorgan gibi örterken çokluğunun
Üzerini....
Paslanmış pusula/tayin edilemeyen yönlerde
İhanetin bedeli,hayal tenlerde ödenmiş (mi?)

yoklukta bir çeşit var olmak değil mi? ? ? ? ?

TELEFONUN HİÇ ÇALMAYACAK...

duvarın çatlaklarında kuytu bir köşede,bir döşek yaptım kendime....pek yol üstünde sayılmaz ama çokta gözden uzakta değil,gelip geçeni görebiliyorum az da olsa....

Ne yaptın sen Siyah? My Opera'ya bir düştüm, çıkışı yok. Neyse ki kaybolmaktan korkmuyorum.

SENİNLE OLMAK.../

Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun?
Elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını ta içimde hissetmek.

Seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun?
“Seni seviyorum” sözcüğü dilimin ucunu ısırırken,
her konuşmamızda boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek.

Seninle olmanın en heyecanlı yanı ne biliyor musun?
Aynı şeyleri seninle aynı anda düşünmek, birlikte ağlamak- gülmek.
Ve buradayken bile seni çılgınca özlemek.

Seninle olmanın en acı yanı ne biliyor musun?
Seni hiç tanımadığım bir sürü insanlarla paylaşmak.
Senin yanında olan, seninle konuşan herkesi çocukça kıskanmak.

Seninle olmanın en mutlu yani ne biliyor musun?
Elimdeki şemsiyeye inat yağmurda ıslanmak birlikte.
Elimde kır çiçeğiyle seni beklemek.
Aynı mekânlarda aynı yiyecekleri yemek.

Seninle olmanın en romantik yanı ne biliyor musun?
Sensiz gecelerde sana söyleyemediklerimi yıldızlara aya anlatmak.
Okuduğum kitabın sayfalarında dinlediğim şarkıların türkülerin şiirlerin her mısrasında seni bulmak.

Seninle olmanın en zor yanı ne biliyor musun?
Seni kaybetme korkusuyla hayatta ilk kez tattığım o tarifsiz duygularımı umut denizinin ortasında küreksiz bir sandala hapsetmek...
Sevgili yerine yıllarca dost kalmayı başarmak.
Yalın ayak yürümek bıçağın en keskin yerinde.
Kanadıkça tuz yerine gözyaşlarımı basmak yüreğime.

Seninle olmanın tek yan etkisi ne biliyor musun?
Nereden bileceksin?
Sen benimle hiç olmadın ki.
Olsaydın avuçlarım terlemezdi... Isırmazdım dilimin ucunu...
Özlemezdim seni yanımdayken... Kıskanmazdım... Korkmazdım yollarda yürümekten...
Islanmazdım yağmurlarda...
Yıldızlara, aya dert yanmaz; böyle her şarkıda sarhoş olmazdım...
Korkmazdım seni kaybetmekten ayaklarım kan revan atlardım sandaldan denize...
Ve her kulaçta haykırırdım seni...

“Ama sen hiç benimle olmadın ki...
Ya aklın başka yerdeydi ya yüreğin...”










-Can Yücel-

Kalbin bir âyetü’l-kübrâdır. Gönül yazıların da onun tefsiri...
hep var ol can acısı dinmiyor....

su üzerinde ki el izi.............yorumlar güzel

sevdiğine sevindim :)