Site arkadaşımız Bayan Gülbin Altıntaş < DOĞUM GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN > - Ayrıca sizi bu saygın gruplarımızda görmek dileklerimizle esen kalın. * Antoloji Yetkili Şairleri * Evrensel Sanatçılar * Şarkı Sözü Yazarları * * Çağdaş Şairler * Gizler Dünyası * Özgür Şair-Yazarlar * Antoloji Üyeleri *
Merhaba... Yürek sesiniz susmasın... Şiir gibi günleriniz olsun... Saygı ve sevgilerimle...
MÜHÜR
Şimdi aşka, acıya ve yaşamaya dair Sesler yükselir her daim yüreğimden, Bir an durur dinlerim onları sessizce İnce bir ezgide keskin tını duyduğum Heyecan içinde haykırırım dünyaya…
Derin, okkalı bir nefes alırım sonra Hissettiğim omuzlarımda yüktür hafifçe, Ütülü gömleğimin kolunu kıvırırken Gülümserim bir an ve düşünürüm Neler öğretti bize yıllarca şu hayat…
Çıkmazın içinden bir çırpıda geçen Pamuk ipliğine sarınıverir bildiklerim, Dolandıkça iri bir yumak olur sonunda Eğrilip ipler yeniden dokunmak için Bekler durur uzak bir iklimde yüreğim…
Buralar ve sen.. Duyular gibi eksik, Onlar gibi yetersiz, Onlar kadar geride kaldı. Tıpkı küçüklüğümüz gibi..
Ne söyleyeceğini bilemiyordu insan. Eliyle burnunun kapaklarını birleştiriyordu. Konuşmaktı bu.. Gözlerini açıyordu, daha koyu, daha koyu. Çünkü güçlüydü insan, ağlamaktan utanışı bundan.. (25.07.2008)
Ben sendiN kimi zaman. Ve sendim ben. Bazı şeyler yaşanarak.. Ve bazıları okunarak belleniyordu.. Herkese sarılıyor, “sen”i unutuyordu AŞTİ’de insan. Sendim ben..(08.1999)
Uçak bileti ayarlarken e-posta görüyor insan.. İnsan bulut oluyor uçuyor. Doluyor, bu fena! Hayat oluyor bir şekilde. Herşey oluyor. (25.9.1999) Bir tek..Bir tek uçak olamıyor insan..
Depremler unutulmuyordu. Yazmasan da unutulmuyordu! Ve şimdi bu cümleden önce eliyle burnunun kapaklarını birleştiriyordu insan. Çünkü deprem sonrası zamanlar burnundan geliyordu insanın.. Merak kalmıyordu içimizde artık. Özür diliyordum! Sesimdi sesin. Sesim sallanıyordu..(27.08.1999)
Kuşlar konuşuyordu biliyorduk. Ne çok şey yazıp yapıştırıyorduk defterlerimize. Duramıyordu insan. Tutunamıyordu.. İyi ki vardı rüyalar. İyi ki vardı.. Metafiziğe tutulmuştuk, kopamıyorduk.. (27.7.1999) , (17.09.2000)
Bir üniversite ne kadar üniversitedir, bir teras bir anfiye kaç basar ve bir sabah ne kadar aydınlıktır iki yüzde? Sınavlarda yanlış sorular çıkıyordu!
Yanlış anlamalar oluyordu insan sokaklarında. Yollar eğiliyordu. Burkuluyordu.. Hayır! “Kim olabilir” demedi insan. İnsanların teyzeleri olurdu..Anneleri olurdu.. (13.08.1999)
Seviyordum ama sırdı, bilmemeliydik. Böyle güzeldi bu iş!
12.04.2025 - 22:37
Site arkadaşımız Bayan Gülbin Altıntaş
< DOĞUM GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN >
- Ayrıca sizi bu saygın gruplarımızda görmek dileklerimizle esen kalın.
* Antoloji Yetkili Şairleri * Evrensel Sanatçılar * Şarkı Sözü Yazarları *
* Çağdaş Şairler * Gizler Dünyası * Özgür Şair-Yazarlar * Antoloji Üyeleri *
12.04.2020 - 08:08
DOĞUM GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN
12.04.2020 - 08:08
DOĞUM GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN
05.09.2019 - 11:20
Merhaba... İyisinizdir umarım... Şiir, yüreğinizin bir parçası olsun... Saygı ve sevgilerimle...
YAZGIYA DOKUNUŞ
Solgun sarı bir güle sevdalı
Feryadı var kırılgan kalbimin,
Hüzünle dağlardan esen yelin
İçinden geçen ezgi ıslığında…
İşveyle karışık o hüzünlerini
Fısıldar edalı ıslak dudakların,
Sonra asırlarca susarcasına
Gömer adını masal tadında…
Dolunayın karanlığı çökmüş
Yüreğine bakar ağlarsın hep,
Çelişki yamandır anlatılamaz
Acısı saklıdır gizli sevdalarda…
İbrahim Soyalar
https://www.antoloji.com/yazgiya-dokunus-siiri/
29.07.2019 - 12:05
Merhaba... Yürek sesiniz susmasın... Şiir gibi günleriniz olsun... Saygı ve sevgilerimle...
MÜHÜR
Şimdi aşka, acıya ve yaşamaya dair
Sesler yükselir her daim yüreğimden,
Bir an durur dinlerim onları sessizce
İnce bir ezgide keskin tını duyduğum
Heyecan içinde haykırırım dünyaya…
Derin, okkalı bir nefes alırım sonra
Hissettiğim omuzlarımda yüktür hafifçe,
Ütülü gömleğimin kolunu kıvırırken
Gülümserim bir an ve düşünürüm
Neler öğretti bize yıllarca şu hayat…
Çıkmazın içinden bir çırpıda geçen
Pamuk ipliğine sarınıverir bildiklerim,
Dolandıkça iri bir yumak olur sonunda
Eğrilip ipler yeniden dokunmak için
Bekler durur uzak bir iklimde yüreğim…
İbrahim Soyalar
https://www.antoloji.com/muhur-85-siiri/
26.07.2008 - 17:49
Buralar ve sen..
Duyular gibi eksik,
Onlar gibi yetersiz,
Onlar kadar geride kaldı.
Tıpkı küçüklüğümüz gibi..
Ne söyleyeceğini bilemiyordu insan. Eliyle burnunun kapaklarını birleştiriyordu. Konuşmaktı bu.. Gözlerini açıyordu, daha koyu, daha koyu. Çünkü güçlüydü insan, ağlamaktan utanışı bundan.. (25.07.2008)
Ben sendiN kimi zaman. Ve sendim ben. Bazı şeyler yaşanarak.. Ve bazıları okunarak belleniyordu.. Herkese sarılıyor, “sen”i unutuyordu AŞTİ’de insan. Sendim ben..(08.1999)
Uçak bileti ayarlarken e-posta görüyor insan.. İnsan bulut oluyor uçuyor. Doluyor, bu fena! Hayat oluyor bir şekilde. Herşey oluyor. (25.9.1999) Bir tek..Bir tek uçak olamıyor insan..
Depremler unutulmuyordu. Yazmasan da unutulmuyordu! Ve şimdi bu cümleden önce eliyle burnunun kapaklarını birleştiriyordu insan. Çünkü deprem sonrası zamanlar burnundan geliyordu insanın.. Merak kalmıyordu içimizde artık. Özür diliyordum! Sesimdi sesin. Sesim sallanıyordu..(27.08.1999)
Kuşlar konuşuyordu biliyorduk. Ne çok şey yazıp yapıştırıyorduk defterlerimize. Duramıyordu insan. Tutunamıyordu.. İyi ki vardı rüyalar. İyi ki vardı.. Metafiziğe tutulmuştuk, kopamıyorduk.. (27.7.1999) , (17.09.2000)
Bir üniversite ne kadar üniversitedir, bir teras bir anfiye kaç basar ve bir sabah ne kadar aydınlıktır iki yüzde? Sınavlarda yanlış sorular çıkıyordu!
Yanlış anlamalar oluyordu insan sokaklarında. Yollar eğiliyordu. Burkuluyordu.. Hayır! “Kim olabilir” demedi insan. İnsanların teyzeleri olurdu..Anneleri olurdu.. (13.08.1999)
Seviyordum ama sırdı, bilmemeliydik. Böyle güzeldi bu iş!
Ah selcen derken insan.. Selcen eliyle burnunun kapaklarını birleştiriyordu. Konuşmaktı bu.. (19.10.1999) , (9.12.1999) , (7.2.2000) , (7.2002) , - ….
Toplam 6 mesaj bulundu