Şebnem Ferah Antoloji.com

DAMLADA AŞKI YAŞAMAK; OLGUN KARAKTERLİ İNSANLARIN BEKLENTİSİDİR.

Sözleşmenin gereğini yapmak için mücadele eden işçi, patronun menfaatine olacak her türlü yeniliği yapmakla yükümlüdür. Verimliliği artırıcı çalışmaları ile, yapmış olduğu sözleşmenin gerektirdiklerini yerine getirmeye çalışır. İşçiler arasında huzuru sağlama yolu ile, işyerini çalışılabilir hale getirmek görevleri arasındadır. Kendi açımdan düşünürsem, gördüğüm her olumsuzlukta, işçileri patronuma şikayet etmiş gibi düşünüyorum. Kimi işçi, iş yapabilme gücü varken, gücünü kullanmayıp aldığı ücret kadar iş yapma düşüncesinde. Kimi işçi, işyerine çalışan elemanlarla dalga geçme, gönül eyleme amacı ile işe girmiş gibi; aklı fikri muhabbette... Bense, işyerinin en hor görülen işçisi konumunda iken; tüm olumsuzlukları düzeltme çabasını, patrona şikayet etmeksizin sergilemek zorunda olanımdır. Ben, sözümde durduğum sürece işyerinde çalışma imkanı bulurum. Sözümden döndüğüm anda işten atılırım. İş yerinde verimliliği artırma ile düşünmeye başlarım. Düşünme yolu ile, üretilen malın pazarlama aşamasına kadar düşünmem gerektiğini öğrenirim. Hatta üretilen malın, tüketici kullanırken problem yaratıp-yaratmadığını düşünmekte benim görevlerim arasındadır. İşyerinin en hor görülen işçisi olmama rağmen, bir patron gibi düşünmek zorunda olanımdır. Bu düşünme yolunu, patronum için yaparım. Düşünme yolu ile, patron kadar bilgili olurum veya patronumu geçme ihtimalim bile vardır. Diyelim ki, patrondan daha iyi kararlar alabiliyorum. Patronun kim olduğunu unutmadığım sürece, ben yaptırım gücüne sahip bir eleman olabiliyorum. İşyerinde çalışan her kişiyi kendime benzetmek, hatta beni geçmelerini sağlayacak ortamı sağlamakta benim görevlerim arasındadır. Dolayısı ile ben hiçbir zaman terfi edemiyorum. Yani ben, işyerinin hor görülen işçisi kimliğinde işleri organize etme ile yükümlü bir kişiyimdir. Eğer başarıya ulaşabilmişsem, patronum bana sorar; “kim için yaptın bunları? ” diye. Ben de “patronum için yaptım” derim. Patronum, bana “Gerçekçi ol! .. En çok kim kazançlı? ” diye sorarsa; ben de açık yüreklilikle “ben” diyebilmeliyim. “Neden ben kazançlıyım? ” sorusuna mantıklı bir cevap verme zorunluluğum vardır. Vereceğim cevap; “işyerini kendi işletmem gibi gördüm. İşletmenin sahibiymiş gibi havalara girmedim. Kurallara uyması gerektiği konusunda işçileri sıkmadım. Ama kurallara uymayan işçilerin tespitini de yaptım. Çalışmalarımın sonucunda, iş yerinin en hor görülen işçisi olmama rağmen, en bilgili işçisi oldum. Öğrendiklerimle, fırsat verilirse kendi işimi kurup, işimi yönetebilecek kadar bilgili oldum. Bu çalışma da en kazançlı olan benim.” diye cevap verebilecek gücü, kendimde bulabilmeliyim. Yani, her şeyi kendim için yaptım, diye, itiraf etmem bile gerekebilir. Öğrendiklerime örnek olan patronumu unutmadığım sürece ben değerli bir eleman olarak kalırım. Haddimi aştığım anda, kendi işimi kurma amacı güttüğüm anda ben bitik bir insanımdır.

Benim patronum Yıldız TİLBE’dir. Görev vermesi halinde, emirleri doğrultusunda iş yapmaya hazırım.

Şebnem FERAH
..